در حالی که فیلم منتشر شده از شهردار منتخب تهران و تاکید وی بر لزوم استفاده از خارجیها برای سامان دادن به امورات شهری با واکنش منتقدان روبرو شده بود، روابط عمومی شهرداری در توجیه این اظهارات دسته گل به آب داد.
به گزارش شهدای ایران، در حالی که فیلم منتشر شده از شهردار منتخب تهران و تاکید وی بر لزوم استفاده از خارجیها برای سامان دادن به امورات شهری با واکنش منتقدان روبرو شده بود، روابط عمومی شهرداری در توجیه این اظهارات دسته گل به آب داد.
پس از آنکه در روز 22 آبان اعضای شورای شهر تهران پیروز حناچی را به عنوان شهردار تهران برگزیدند، فیلمی منتشر شد که حناچی در آن با ذکر مثالی بر لزوم استفاده از متخصصان خارجی برای اداره بهتر شهر تاکید میکند.
حناچی در این فیلم در بخشی از سخنان خود میگوید: «ما برای تیم ملی مربی خارجی میگیریم، و مگر شهرداری از تیم ملی کمتر است، لذا ما باید قبول کنیم که خیلی از تجربیات را نداریم و نیازمند آنها هستیم.»
پس از آنکه این اظهارات با انتقادات زیادی روبرو شد، مرکز ارتباطات و امور بینالملل شهرداری تهران طی اطلاعیهای در واکنش به این تصاویر اعلام کرد که این فیلم در حاشیه انتخابات دانشکده فنی دانشگاه تهران و در زمان معاونت معماری و شهرسازی وی ضبط شده و حناچی در آن بر انتقال دانش و تجربیات کارشناسان خارجی به کشور پرداخته است.
اما تصاویر موجود در محل سخنرانی حناچی نشان میداد که سخنرانی جنجالی او بر خلاف ادعای روابط عمومی شهرداری، روز شنبه 19 آبان جاری و در جریان نشست پرسش و پاسخ از نامزدهای شهرداری تهران در دانشکده فنی دانشگاه تهران ایراد شده است. در این نشست که از پنج نامزد شهرداری تهران دعوت شده بود، تنها دو نامزد حضور یافتند که «حناچی» سخنرانی کرد و «کشت پور» هم ضمن سخنرانی به چند پرسش پاسخ داد.
البته این دفاع عجیب از حناچی در شرایطی است که وی هنوز معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران است و هنوز حکم او به عنوان شهردار صادر نشده است.
اما پیروز حناچی در واکنش به انتقادات از سخنانش، در توییتر خود نوشت: «اقتضای شفافیت و پاسخگویی همین گفت و شنودهاست، بسیار خوشحالم از حساسیت و عکسالعمل مخاطبان نسبت به گفتهها و نوشته هایم. امیدوارم این جریان سازنده که تقویتکننده نظارت عمومی و لازمه مدیریت کارآمد و پاسخگوست بطور جدی و مستمر ادامه یابد.» این توضیحات البته بر خلاف اطلاعیه شهرداری دارای توجیه عجیب و غریب نیست و تلویحا نشان از پذیرش این صحبتها و توجه به انتقادات دارد.
سخنانی برخواسته از یک تفکر آشنا
اما نکته مهم این است که آنچه در این سخنان عجیب نهفته برخواسته از یک نوع تفکر و سیستم فکری است که به جای نگاه به داخل بیشتر توجهش به خارج است. جناب حناچی که خود شخصیت دانشگاهی است میدانند که انبوهی از جوانان فرهیخته و تحصیل کرده در دانشگاههای مختلف این کشور وجود دارند که هر جا به آنها اعتماد شده و به کار گرفته شدهاند دستاوردهای شگفت انگیزی به وجود آوردهاند.
شکی نیست در مباحث شهری نیز همچون موضوعات دیگر کشور شرایط بطور کامل رضایتبخش نیست و قطعا با نقطه مطلوب فاصله داریم اما به نظر نمیآید که چاره کار چشم امید دوختن به خارج از کشور باشد تا همچون زمان قاجار و پهلوی مستشاران خارجی زمامدار امور کشورمان شوند و جوانان ما نظارهگر آنها.
متاسفانه این اولین بار نیست که سیاست نگاه به خارج و غفلت از استعدادها و امکانات داخلی از سوی برخی مسئولان جریان فکری خاص مطرح و یا اجرا میشود. تئوری آبگوشت بزباش جناب ترکان یا پیشنهاد واردات مدیران خارجی از سوی نعمت زاده، همچنین واگذاری کترینگ برخی قطارهای داخلی به آشپزان یک شرکت خارجی و... از نمونههای عینی این عقبه فکری است. در راس این تفکر ماجرای عبرت آموز برجام و خوش خیالی به غرب بود که هنوز کشور درگیر تبعات آن است.
شهردار منتخب تهران در همین سخنرانی با ذکر مثال وضعیت شهر لندن، از لزوم حرکت داوطلبانه مردم به حواشی شهرها و طبیعی بودن گرانی هزینهها در مرکز شهر سخن میگویند که باید گفت، در سایه همین تفکرات غیربومی و غیرمردمی و افزایش سرسام آور قیمتها، در همین مدت اخیر عده زیادی به اجبار از مرکز شهر به حاشیه شهر کوچ کردهاند چرا که توانایی تهیه یک مسکن ساده در شهر تهران را نیز ندارند.
جناب حناچی باید بدانند که این تفکر احساس ناتوانی در انجام مسئولیتها دیگر در زمان کنونی خریدار ندارد و مثال تیم فوتبال یک مغالطه است. قطعا جوانان این کشور که در زمان ابتدای انقلاب و جنگ تحمیلی با دست خالی و نبوغ خود توانستند حماسه بیافرینند و جهانیان را متحیر کنند، یا با غنیسازی و توسعه صنایع هستهای و تحقق شعار ما میتوانیم دشمن را به وحشت اندازند، در صورت توجه و استفاده درست از آنها میتوانند بر همه مشکلات و کمبودهای امروز نیز غلبه کنند، ضمن اینکه امروز از لحاظ نیروی انسانی و جوانان تحصیل کرده و منابع مختلف شرایط کشور به مراتب بهتر از دوران جنگ تحمیلی و ابتدای انقلاب است. نکته آخر اینکه اگر قرار بر آوردن مدیر و مستشار از خارج بود یکدفعه شهردار خارجی میآوردیم تا خیال این آقایان راحت شود!