شهدای ایران:همین چند روز پیش بود که خبر فوت حاج رستم چنگیزی پدر شهیدان ایرج، سعید و ارسلان چنگیزی مخابره شد. به‌حتم پدری که سه بار خبر پرپر شدن گل‌های باغ زندگی‌اش را شنیده باشد، حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، اما حالا که سه دهه از اتمام جنگ گذشته است، باید منتظر باشیم تا از این دست اخبار زیاد بشنویم! زمان به‌سرعت در حال گذر است و هر روز که می‌گذرد، دست ما از یکی از راویان تاریخ دفاع مقدس کوتاه می‌شود.

سن شروع دفاع مقدس به قریب ۴۰ سال رسیده است. اگر فرض بگیریم که در اولین روز‌های جنگ یک رزمنده با ۱۶ سال سن در جبهه حضور یافته بود، حالا این رزمنده باید ۵۶ سال داشته باشد. این رزمنده میانسال یا آن پدر شهید که در دهه هفتم یا هشتم عمرش قرار دارد، هر کدام بخشی از تاریخ جنگ را در سینه دارند که در صورت بهره‌برداری از این خاطرات پراکنده، می‌توانند مثل پازلی شمای کلی تاریخ دفاع مقدس را ترسیم کنند.

مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و مقاومت حوزه هنری جمله جالبی دارد به این مضمون که زمان به ضرر ما در حال گذر است. مثل برق و باد ۳۰ سال از اتمام جنگ گذشت و هر سال خبر فوت پدران و مادران شهدا و به شهادت رسیدن جانبازی را می‌شنویم. بعد از فوت پدر شهیدان چنگیزی، خبر شهادت جانباز علی رنجبر نیز مخابره شد. جانبازی که در سن ۶۲ سالگی به برادرش پاسدار شهید نبی‌الله رنجبر پیوسته بود. نبی‌الله در سال ۱۳۶۲ شهید شد و علی برادرش نیز ۳۵ سال بعد آسمانی شد.

تنها در سال ۱۳۹۳ بیش از ۸۰ پدر و مادر شهید مرحوم شدند. شاید سال ۹۳ در این بین استثنا بود، اما سال‌هایی که به‌سرعت در حال گذر هستند، هیچ گاه برنخواهند گشت و پدران و مادرانی که روز به روز پیرتر می‌شوند جوان نخواهند شد! لذا سرعت در جمع‌آوری خاطرات این عزیزان می‌تواند به حفظ گنجینه‌های معنوی جنگ کمک شایانی بکند.

از اینجاست که ارزش کار رسانه‌ها بیشتر نمایان می‌شود. شاید نوشتن کتاب زندگینامه یک شهید برگرفته از خاطرات همرزمان و خانواده‌اش تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد، اما نباید این واقعیت را از نظر دور بداریم که رسانه‌ها می‌توانند در زمانی کوتاه‌تر، گزارش‌ها و گفت‌وگو‌های متعددی را ضبط و نشر دهند؛ مصاحبه‌هایی که می‌توانند مورد استفاده نویسندگان، محققان و فیلم‌سازان قرار بگیرند.

*جوان آنلاین