واگذاری آنتن زنده زمانی در تلویزیون از یک اصول و سیاست سنجیده و قاعده‌مندی برخوردار  است که  این روزها - با حضور برخی از مجریان جوان - به نظر می‌رسد کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. به تعبیر یکی از صاحب‌نظران و برخی از برنامه‌سازان و مجریان کاربلد تلویزیون در دهه‌های گذشته اجرای برنامه زنده سخت‌گیرانه بود.

باید اذعان داشت که برخی گاف‌ها و محتواهای ناملموس اتفاق جبران‌ناپذیری را رقم می‌زند. زمانی که شوخی‌های نامأنوس با بازیگر خانم روی آنتن زنده انجام می‌شود. همچنان که به بازیگر «پرستاران» سوسک هدیه داده می‌شود! به راستی این هدیه  جز آزردگی بازیگر خانم چه دستاوردی دارد؟! آیا این بازیگر نیز باید روی آنتن زنده به مثابه  "لاله صبوری"  عمل کند که در برنامه «فرمول یک» پاسخ قابل تاملی به یک سئوال نابخردانه آقای مجری داد؟ به راستی این‌ که بازیگر «مغزهای زنگ‌زده» ماجرای اعتیاد خود به الکل و مواد مخدر در چهار سالگی را روایت می‌کند، چه سودی برای مخاطب دارد؟

آیا جز این است که تلویزیون و رسانه بایستی با تامل و اندیشه‌کرد غنی و پرمغز،  تولید محتوایی‌ مناسب را در معرض دید مخاطب قرار دهد. اما متاسفانه در یک برنامه زنده تلویزیونی مجری  آنقدر مبهوت سلبریتی دعوت شده به برنامه می‌شود که وقتی وی به تمجید از بازیگر درباری معلوم‌الحال فیلمفارسی که با اشرف پهلوی هم ارتباط تنگاتنگی داشت، می‌‌پردازد نمی‌تواند عکس‌العمل به موقع و درستی ارائه کند.میهمان برنامه نیز با سواستفاده از این وضعیت به تعریف و تمجید بازیگر متواری دوران طاغوت می‌پردازد!

بی‌تردید مجری این برنامه زنده که اتفاقا دستی بر قلم دارد  قطعاً با قوانین مصرح مطبوعات و آیین‌نامه سازمان صداوسیما آشناست. اما اینکه چگونه وی از قوانین عبور می‌کند،‌ نکته‌ای است که بایستی مسئولان پاسخگو باشند که چگونه می‌توان درباره مشروب‌خواری در دوران کودکی، خودکشی و خیلی از رفتارهای غیراخلاقی به راحتی روی آنتن زنده تلویزیون سخن گفت؟!

سوال ما این است که این برنامه ناظر ندارد و اگر کسی نظارت می‌کند چرا حیازدایی به این سادگی صورت می‌گیرد....؟