به گزارش شهدای ایران، خبر اعلام انشعاب به اجازه امام را شنیدم. دیدیم روزنامه‌های خاصی فوق العاده زده اند که انشعاب شد و دلیلش هم این است که این آقایان، اسلام شان آمریکایی است و طرفدار سرمایه دارها هستند.

من رفتم خدمت حضرت امام و عرض کردم؛ «بعد از ۶۰ سال که از عمرمان گذشته، ما نمی دانستیم که آمریکایی هستیم، ما فقه را پیش شما خواندیم، سیاست را از شما یاد گرفتیم؛ حالا چطور شده بعد از این همه مدت آمریکایی از آب درآمدیم؟» امام فرمودند؛ «من چنین حرفی نزده‌ام. من به شما علاقه دارم.«

عرض کردم شما که انشعاب را قبول کرده‌اید، پس مفهومش این است که شما فلسفه اش را هم قبول دارید.» چون امام به من خیلی لطف داشتند، جسارت پیدا کرده بودم این طور حرف بزنم. گفتم؛ «یک مشت امریکایی را برای چه نگه داشته‌اید؟» نامه ای را نوشته بودم که «نه» را درباره اینکه آمریکایی نیستیم از امام بگیرم، گفتم «اگر این را تایید می‌کنید، لطفاً مرقوم بفرمایید.» امام نگاهی کردند و فرمودند؛ «بین دو مرحله انتخابات چنین چیزی را نمی نویسم، ولی بعد از انتخابات بیایید اینجا و هرچه درباره رفع این اتهام بنویسید، امضا می‌کنم.» امام تیزبینی خاصی داشتند و در سیاست، خیلی دقیق بودند.