شهید عبدالله مسیحی ایسینی یکی از شهیدان دوران دفاع مقدس در وصیت نامه اش آورده است:مطلبی چند با برادران پاسدار داشتم؛ آن روحیه اخلاق ایثارگری و اطاعت از فرمان خدا را در خودتان حفظ کنید چون شما مستقیم زیر نظر ولایت هستید.
شهدای ایران:شهید عبدالله مسیحی ایسینی مهرماه سال 40 در روستای محله نو دهستان ایسین در 20 کیلیومتری شمال بندرعباس به دنیا آمد، از شش سالگی به دبستان رفت و در همان سن نماز خواندن را شروع کرد.
وی در هشت سالگی نوحه خوان مراسم روضه خوانی بود و دوستانش را برای رفتن به مسجد تشویق می کرد.
شهید مسیحی برای گذراندن دوره راهنمایی به بندرعباس آمد و در مدرسه 'شهید سایانی' درس خواند و قرائت قرآن را از مادرش یاد گرفت اما همیشه توصیه می کرد: «مادرجان! باید معنی قرآن را بدانی و به خواندن عربی آن اکتفا نکنی».
وی هر زمان که پولی نصیبش می شد به مسجد می داد تا صرف امور مسجد شود.
این شهید که شهید یعقوب دبیری نژاد در وصفش نوشته است: 'ای راهنمای قافله زار راهی کربلا / ای عبد خدا، عبدالله / ای که انفاست مسیحایی است'...
با بالا گرفتن تب انقلاب، شهید مسیحی که سال چهارم دبیرستان بود فعالیت های انقلابی اش را در پایگاه مسجد الشهدا ادامه می داد اما این موضوع باعث نشد که از درس غافل شود و موفق شد خردادماه سال 58 دیپلم ریاضی خود را با معدل 17.89 بگیرد.
وی مدتی بعد وارد «دادگاه ویژه مبارزه با مواد مخدر و قاچاق» شد و فعالیت های زیادی در آن دادگاه انجام داد.
وی یکسال بعد نیز به عضویت سپاه درآمد و برای تکمیل دوره نظامی به «تهران» و «کرمان» اعزام شد و در همین ایام در تهران درس «ایدئولوژی» خواند.
شهید مسیحی در اوقات فراغت بچه های مسجد و محله را به خانه می آورد و آن ها را نصیحت می کرد و با همین فعالیت ها توانسته بود برخی از منافقان را به راه بیاورد تا جایی که خود آن ها بعد از شهادتش می گفتند: «ما دین نداشتیم و خدا را نمی شناختیم عبدالله ما را خداشناس معرفی کرد».
با شروع جنگ، شهید مسیحی مثل دیگر جوانان هم دوره اش عازم جبهه شد و در نبرد با دشمن تا بن دندان مسلح تمام توان و تلاش خود را به کار بست. وی زمانی که در عملیات «بیت المقدس» شرکت کرد، مادر بزرگ و برخی از خویشان نذر کرده بودند که وقتی سالم از جبهه برگدد گوسفندی را قربانی کنند، وقتی برگشت و متوجه این موضوع شد با ناراحتی گفت: «من عاشق خدا هستم، می خواهم به مهمانی خدا بروم چرا شما نذر می بندید که من شهید نشوم؟»
شهید مسیحی دوشنبه ها و پنجشنبه ها روزه می گرفت، همیشه وضو داشت، تنهایی غذا نمی خورد، اگر از ماموریت برمی گشت فورا به مسجد می رفت و در آن جا نماز می خواند و در دعای کمیل شرکت می کرد.
با این که مسوولان با رفتن وی به جبهه مخالف بودند اما او نمی خواست از قافله شهیدان عقب بماند و هر روز عطشش برای شهادت بیشتر می شد؛ سرانجام موفق شد رضایت مسوولان را برای حضور در جبهه کسب کند و راهی جبهه شد.
وی در جبهه وارد واحد اطلاعات عملیات لشکر 41 ثارالله شد، بعد از 2 ماه به مرخصی آمد و چند روز بعد مجدد به جبهه «مریوان» رفت. این بار قصد بازگشت نداشت، ماموریتش را تمدید کرد و با خانواده اش تماس گرفت و گفت تا شهید نشوم برنمی گردم.
شهید عبدالله مسیحی ایسینی سرانجام 30 مهرماه سال 62 در منطقه «مریوان» با سمت مسوول محور و شناسایی گروه براثر اصابت ترکش راکت هواپیما به شهادت رسید.
شهید مسیحی مقدمه وصیت نامه اش را با آیه های 27 تا 30 سوره فجر آغاز کرده است و در بخشی از این مقدمه آورده است: از خدا غافل نشویم و به درجه اطمینان نفس برسیم آن وقت که خدا بنده خالصش را در بهشت خود جای می دهد.
وی در ادامه این وصیت نامه می افزاید: مطلبی چند با برادران پاسدار داشتم؛ آن روحیه ایثارگری اخلاقی و اطاعت از فرمان خدا را در خودتان حفظ کنید چون شما تنها کسانی هستید که مستقیم زیر نظر ولایت هستید؛ باید خودتان به کوچک ترین صحبت امام (خمینی) توجه داشته باشید و به آن عمل کنید، خود را وابسته به امام بدانید، در همه مسائل فقط به امام تکیه داشته باشید.
شهید مسیحی در ادامه وصیت نامه اش اظهار داشته است: امام (خمینی) در تمام صحبت هایشان به دو چیز بیشتر از همه تکیه دارند و آن را رمز پیروزی می داننند که آن؛ وحدت کلمه و تسلط بر نفس های شیطانی است اگر این دو را حفظ کنید امت واقعی امام هستید.
وی ادامه داده است: یک مطلب هم برای آنهایی می گویم که هنوز به این اسلام و انقلاب اعتقاد ندارند؛ اگر شما حتی یک ذره هم احتمال می دادید به اندازه همان مثالی که اگر یک بچه بیاید و بگوید که من در این مکان عقرب دیده ام؛ شما برای آزار نرسیدن به جانتان تا توان دارید آن مکان را بازرسی می کنید که زیانی به شما نرسد و به حرف او این اندازه مطمئن هستید حالا چرا این ضرر را در رابطه با دین و خدا نمی بینید؟
شهید مسیحی می افزاید: تا در رابطه با خدا و مکتب اسلام تحقیق کنید؛ اگر با دلیل و برهان منطقی پذیرفتند که خدا نیست و مکتب اسلام بهترین مکتب نیست؛ در این مدت ضرری نکرده اید جز این که روح را از تمام مسائل غیراخلاقی پاک کرده اید و به آرامش رسیده اید.
وی در بخش پایانی وصیت نامه اش آورده است: سفارش دیگر این که کارها و اعمال خودتان یک ذره و یک لحظه برای غیرخدا نباشد و از یاد خدا غافل نشوید، امام خمینی را تنها نگذارید و همیشه در خدمت انقلاب و اسلام باشید.
شهید مسیحی برای گذراندن دوره راهنمایی به بندرعباس آمد و در مدرسه 'شهید سایانی' درس خواند و قرائت قرآن را از مادرش یاد گرفت اما همیشه توصیه می کرد: «مادرجان! باید معنی قرآن را بدانی و به خواندن عربی آن اکتفا نکنی».
وی هر زمان که پولی نصیبش می شد به مسجد می داد تا صرف امور مسجد شود.
این شهید که شهید یعقوب دبیری نژاد در وصفش نوشته است: 'ای راهنمای قافله زار راهی کربلا / ای عبد خدا، عبدالله / ای که انفاست مسیحایی است'...
با بالا گرفتن تب انقلاب، شهید مسیحی که سال چهارم دبیرستان بود فعالیت های انقلابی اش را در پایگاه مسجد الشهدا ادامه می داد اما این موضوع باعث نشد که از درس غافل شود و موفق شد خردادماه سال 58 دیپلم ریاضی خود را با معدل 17.89 بگیرد.
وی مدتی بعد وارد «دادگاه ویژه مبارزه با مواد مخدر و قاچاق» شد و فعالیت های زیادی در آن دادگاه انجام داد.
وی یکسال بعد نیز به عضویت سپاه درآمد و برای تکمیل دوره نظامی به «تهران» و «کرمان» اعزام شد و در همین ایام در تهران درس «ایدئولوژی» خواند.
شهید مسیحی در اوقات فراغت بچه های مسجد و محله را به خانه می آورد و آن ها را نصیحت می کرد و با همین فعالیت ها توانسته بود برخی از منافقان را به راه بیاورد تا جایی که خود آن ها بعد از شهادتش می گفتند: «ما دین نداشتیم و خدا را نمی شناختیم عبدالله ما را خداشناس معرفی کرد».
با شروع جنگ، شهید مسیحی مثل دیگر جوانان هم دوره اش عازم جبهه شد و در نبرد با دشمن تا بن دندان مسلح تمام توان و تلاش خود را به کار بست. وی زمانی که در عملیات «بیت المقدس» شرکت کرد، مادر بزرگ و برخی از خویشان نذر کرده بودند که وقتی سالم از جبهه برگدد گوسفندی را قربانی کنند، وقتی برگشت و متوجه این موضوع شد با ناراحتی گفت: «من عاشق خدا هستم، می خواهم به مهمانی خدا بروم چرا شما نذر می بندید که من شهید نشوم؟»
شهید مسیحی دوشنبه ها و پنجشنبه ها روزه می گرفت، همیشه وضو داشت، تنهایی غذا نمی خورد، اگر از ماموریت برمی گشت فورا به مسجد می رفت و در آن جا نماز می خواند و در دعای کمیل شرکت می کرد.
با این که مسوولان با رفتن وی به جبهه مخالف بودند اما او نمی خواست از قافله شهیدان عقب بماند و هر روز عطشش برای شهادت بیشتر می شد؛ سرانجام موفق شد رضایت مسوولان را برای حضور در جبهه کسب کند و راهی جبهه شد.
وی در جبهه وارد واحد اطلاعات عملیات لشکر 41 ثارالله شد، بعد از 2 ماه به مرخصی آمد و چند روز بعد مجدد به جبهه «مریوان» رفت. این بار قصد بازگشت نداشت، ماموریتش را تمدید کرد و با خانواده اش تماس گرفت و گفت تا شهید نشوم برنمی گردم.
شهید عبدالله مسیحی ایسینی سرانجام 30 مهرماه سال 62 در منطقه «مریوان» با سمت مسوول محور و شناسایی گروه براثر اصابت ترکش راکت هواپیما به شهادت رسید.
شهید مسیحی مقدمه وصیت نامه اش را با آیه های 27 تا 30 سوره فجر آغاز کرده است و در بخشی از این مقدمه آورده است: از خدا غافل نشویم و به درجه اطمینان نفس برسیم آن وقت که خدا بنده خالصش را در بهشت خود جای می دهد.
وی در ادامه این وصیت نامه می افزاید: مطلبی چند با برادران پاسدار داشتم؛ آن روحیه ایثارگری اخلاقی و اطاعت از فرمان خدا را در خودتان حفظ کنید چون شما تنها کسانی هستید که مستقیم زیر نظر ولایت هستید؛ باید خودتان به کوچک ترین صحبت امام (خمینی) توجه داشته باشید و به آن عمل کنید، خود را وابسته به امام بدانید، در همه مسائل فقط به امام تکیه داشته باشید.
شهید مسیحی در ادامه وصیت نامه اش اظهار داشته است: امام (خمینی) در تمام صحبت هایشان به دو چیز بیشتر از همه تکیه دارند و آن را رمز پیروزی می داننند که آن؛ وحدت کلمه و تسلط بر نفس های شیطانی است اگر این دو را حفظ کنید امت واقعی امام هستید.
وی ادامه داده است: یک مطلب هم برای آنهایی می گویم که هنوز به این اسلام و انقلاب اعتقاد ندارند؛ اگر شما حتی یک ذره هم احتمال می دادید به اندازه همان مثالی که اگر یک بچه بیاید و بگوید که من در این مکان عقرب دیده ام؛ شما برای آزار نرسیدن به جانتان تا توان دارید آن مکان را بازرسی می کنید که زیانی به شما نرسد و به حرف او این اندازه مطمئن هستید حالا چرا این ضرر را در رابطه با دین و خدا نمی بینید؟
شهید مسیحی می افزاید: تا در رابطه با خدا و مکتب اسلام تحقیق کنید؛ اگر با دلیل و برهان منطقی پذیرفتند که خدا نیست و مکتب اسلام بهترین مکتب نیست؛ در این مدت ضرری نکرده اید جز این که روح را از تمام مسائل غیراخلاقی پاک کرده اید و به آرامش رسیده اید.
وی در بخش پایانی وصیت نامه اش آورده است: سفارش دیگر این که کارها و اعمال خودتان یک ذره و یک لحظه برای غیرخدا نباشد و از یاد خدا غافل نشوید، امام خمینی را تنها نگذارید و همیشه در خدمت انقلاب و اسلام باشید.
