همرزم شهید نقل می‌کند: او قبل از انقلاب، غیرمذهبی بود اما وقتی امام دستور ترک پادگان‌ها را داد، او هم از پادگان فرار کرده بود و می‌گفت: «به ما نمی‌آید، که آدم بشویم؟»
به گزارش شهدای ایران، «شهید محمدتقی رضوی مبرقع»، متولد 26 فروردین سال 1334، مسؤولیت ستاد كربلا، فرماندهی مهندسی جنگ جهاد سازندگی و معاونت فرماندهی مهندسی رزمی قرارگاه خاتم‌الانبیاء را در دوران دفاع مقدس برعهده داشت. وی در تاریخ 3 خرداد 1366، در منطقه سردشت - عملیات کربلای 10، بر اثر اصابت ترکش خُمپاره به شهادت رسید.
مهدی کریمی؛ همرزم شهید خاطره‌ای (به ما نمی‌آید، که آدم بشویم؟) را از ایشان نقل می‌کند که باهم می‌خوانیم:
در دوران خدمت سربازی، قبل از انقلاب، بنده همراه آقای رضوی بودم، در آن زمان ایشان از جمله افراد غیرمذهبی به شمار می‌آمد.
یک روز جمعه، که ایشان در خیابان با تظاهرات مردم روبه رو شده بود، بعد از بازگشت به آسایشگاه به من گفت: آقا مهدی، این‌ها چه می‌گویند؟ و این چه وضعیتی است، که درست کرده‌اند؟
به ایشان گفتم: این‌ها علیه نظام طاغوت قیام کرده‌اند.
بعد از آن کمی بحث کردیم، ولی ایشان قانع نشد.
پس از اتمام دوران آموزش سربازی، تقسیم شدیم. من از ایشان خبری نداشتم، تا اینکه امام دستور دادند، سربازها پادگان‌ها را ترک کنند.
یک روز که در مشهد در تظاهرات شرکت کرده بودم، شهید رضوی را دیدم و خیلی تعجب کردم، به ایشان گفتم: شما این جا چه کار می‌کنید؟
ایشان هم که ظاهراً از پادگان فرار کرده بود گفت:« به ما نمی‌آید، که آدم بشویم؟»
بنده خیلی خوشحال شدم و صورت ایشان را بوسیدم.
