شهدای ایران: تفکیک و مرزگذاری میان ترامپ – اوباما بلافاصله بعد از شکست انتخاباتی هیلاری کلینتون توسط یک جریان سیاسی در داخل کشور آغاز شد و به کمک انبوهی از رسانه‌های مکتوب و اقدامات و رفتار‌های ضدایرانی تنها اختصاص به دونالد ترامپ پیدا کرد و از اوباما به عنوان فردی که به حقوق ایرانی‌ها احترام گذاشت، یاد می‌شد. این پروژه که از آن باید تحت عنوان قدیمی «دیو و دلبرسازی» یاد کرد به قدری با واقعیت‌های موجود صحنه بین‌الملل و روابط دوجانبه امریکا با ایران تناقض دارد که برخی از تحلیلگران و مؤسسات آینده پژوهی غربی را نیز به واکنش واداشته است.

به گزارش جهان نيوز، شیرین هانتر، استاد دانشگاه جورج تاون با تأکید بر اینکه امریکای جمهوریخواه یا دموکرات در روابط با ایران تاثیری ندارد، در یکی از رسانه‌های مشهور امریکایی می‌نویسد که تفاوت گذاری میان اوباما و ترامپ خارج از واقعیت و تله‌ای برای ایران به شمار می‌رود. این استاد دانشگاه امریکا در ادامه اظهارات جان کری مبنی بر منتظر بودن ایران تا برگزاری انتخابات آتی ریاست جمهوری در امریکا را ناخوشایند دانسته و تأکید می‌کند: اگر ایران بخواهد تا آمدن دولت بعد صبر کند، وضعیت اقتصادی و سیاسی‌اش وخیم‌تر می‌شود و واشنگتن را به این سمت سوق می‌دهد که محدودیت‌های بیشتری علیه ایران اعمال کند.

این استاد دانشگاه در ادامه می‌نویسد: رویکرد دولت‌های امریکا (اعم از جمهوریخواه و دموکرات) در برابر ایران تفاوت آنچنانی با هم نداشته است و به همین دلیل روی کارآمدن دولت بعد از ترامپ را نیز فاقد نتیجه برای ایران ارزیابی می‌کند.
هانتر همچنین یادآور می‌شود: «دولت جورج بوش ایران را محور شرارت خواند و این سیاست حتی با آمدن «باراک اوباما» و وزیر خارجه او «هیلاری کلینتون» تغییری نکرد. سیاست فشار همچنان در اولویت کار دولت اوباما بود و کلینتون در یکی از سخنرانی هایش اعلام کرد: اگر ایران قصد حمله به اسرائیل را داشته باشد، امریکا این کشور را نابود می‌کند.»

تضعیف ایران؛ هدفی پایدار و مشترک
بر پایه گزارش جوان، به گفته این استاد دانشگاه و به گواهی تجربیات تلخ ایران در دوره مذاکرات هسته‌ای زمان باراک اوباما، هدف و راهبرد تمام دولت‌های ایالات متحده «تضعیف توان و اقتدار جمهوری اسلامی ایران» و تشدید فشار‌های اقتصادی به مردم ایران با تغییر کارکرد جمهوری اسلامی ایران بوده است.

این عبارت را می‌توان از اعترافات اخیر جان کری وزیر سابق خارجه ایالات متحده امریکا دریافت؛ آنجایی که وی به صراحت بیان می‌کند که دولت سابق امریکا نیز «خروج از برجام» را یک ضرورت حتمی و غیرقابل تغییر می‌دانسته و تنها در باب زمان خروج با رئیس‌جمهور فعلی امریکا اختلاف نظر داشته‌اند.

هانتر هم بر همین اساس در ادامه نوشتار خود بیان می‌کند: «کلینتون اولین کسی بود که موضوع تحریم‌های فلج کننده علیه ایران را مطرح کرد و بدترین تحریم‌ها در زمان ریاست جمهوری اوباما وضع شد و (کلینتون) علت این تحریم‌های سنگین را آوردن ایران به پای میز مذاکره بیان کرد. دولت اوباما نیز اقدام نظامی علیه ایران را همواره در نظر داشت و به احتمال زیاد اگر کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ پیروز می‌شد، به دنبال سیاستی سختگیرانه علیه تهران بود.»

اسفتن والت استاد روابط بین‌الملل دانشگاه هاروارد نیز اخیراً با تأکید بر اینکه «ترامپ سیاست‌های اوباما در عرصه خارجی را ادامه می‌دهد»، در فارین پالیسی اظهار می‌کند: «در کارزار انتخاباتی، ترامپ وعده داد در عرصه سیاست خارجی «خانه‌تکانی» کند. با این حال امور مربوط به سیاست ایالات متحده با همان ترتیب همیشگی پیش رفته است.» استاد دانشگاه هاروارد همچنین بیان می‌کند: «سیاست ایالات متحده در خاورمیانه هم خیلی تغییر نکرده است. ایالات متحده همچنان حمایت‌های کم و بیش بی‌قید و شرطی را از متحدان محلی- مصر، اسرائیل، اردن و عربستان سعودی- می‌کند، پس تغییر چندانی ایجاد نشده است. جریان جنگ علیه داعش طبق برنامه‌ای که در دولت اوباما تدوین شده بود ادامه پیدا کرد و حالا دولت ترامپ سعی دارد چگونگی اداره روابط پیچیده بین کردها، عراقی‌ها، سوری‌ها، ترک‌ها و دیگر بازیگران محلی را بفهمد. آیا این با سیاست اوباما متفاوت است؟ جواب: هیچ تفاوتی ندارد.»
 

 
ایران برهم زننده صلح جهانی بود و است!
همچنان که فارین پالیسی می‌نویسد ترامپ سیاست‌های اوباما را در عرصه سیاست خارجه ادامه می‌دهد و تنها لحن، حرکات و سکنات و ادبیات او با رئیس‌جمهور سابق امریکا متفاوت است، کمااینکه هر دو رئیس‌جمهور (ترامپ و اوباما) ایران را در سخنرانی‌ها و اظهارات خود، کشوری که برهم زننده صلح ثبات و امنیت بین‌المللی است معرفی می‌کنند. به عنوان نمونه باراک اوباما رئیس‌جمهور سابق امریکا یک سال بعد از برجام و در کنفرانس خبری نشست امنیت هسته‌ای در واشنگتن می‌گوید: «شرط برخورداری ایران از امتیازات اقتصادی، کنار گذاشتن توانایی موشکی و متوقف کردن اقدامات منطقه‌ای است» یا جان کری ۵/۱ سال پس ازامضای برجام تأکید کرد: «مذاکرات با تهران برای عقب‌نشاندن ایران از برنامه هسته‌ای به نتیجه رسید و حالا دولت بعدی امریکا باید ضمن ادامه اعمال فشار بر ایرانی‌ها، برای عقب نشاندن برنامه موشکی ایران تلاش کند.» جالب این است که هانتر در قسمت پایانی مقاله خود نیز صراحتاً به همین مسئله اشاره و بیان می‌کند: «خلاصه بحث اینکه، آمدن ترامپ به کاخ سفید تنها اختلافات موجود را افزایش داده است و ماهیت سیاست او، یعنی به زانو درآوردن ایران از طریق اعمال فشار، شبیه اقدامات چهار رئیس‌جمهور گذشته امریکاست، بنابراین تجربه‌های تاریخی میان دو کشور نشان می‌دهد انتظار برای رفتن ترامپ از کاخ سفید و امید برای بهبود وضعیت تنها رنج ایرانیان را طولانی‌تر می‌کند.»

جامعه یک انتخابات دیگر صبر کند!
جریان داخلی که تلاش می‌کند منافع ملی را فدای تحلیل‌های ساده انگارانه خود در عرصه روابط بین‌المللی کند و بدون توجه به اوضاع اقتصادی کشور و مشکلاتی نظیر رکود، تورم و گرانی آینده مبهمی را برای جمهوری اسلامی ایران رقم بزند، نخست تلاش می‌کند جامعه را به این باور برساند که اوباما و همفکران وی با ترامپ کاملاً متفاوت هستند و رویه دشمنی با جامعه ایرانی را دنبال نمی‌کنند و در گام بعد «منتظر ماندن جامعه برای انتخابات بعدی امریکا و تحمل مشکلات معیشتی روزافزون امروز را» حاوی دستاورد عنوان می‌کنند!