توسط ارگان دولت (روزنامه ایران):
چرا ارگان دولت مشکل اشتغال و مسکن و ازدواج جوان را رها کرده و به تتو و مدل و گیم پیله کرده؟ حتی اگر عده‌ای از جوانان چنین تمایلاتی پیدا کرده‌اند، چرا باید در ویژه‌نامه‌ای که به نام «جوان» به جامعه عرضه شده، به جای نگاه آسیب‌شناسانه و شناساندن روش‌های برتر دستیابی ترقی و نشاط و شادی به این مسائل دامن زد و بزرگ‌نمایی‌اش کرد؟ آینده یک جوان گیر تتو و مدل و گیم است؟
سرویس فرهنگی شهدای ایران:روزنامه ایران سه‌شنبه‌ها ویژه‌نامه‌ای را با عنوان «ایران جوان» منتشر می‌کند.
ارگان دولت تا دیروز که دو شماره از این ویژه‌نامه طی این هفته و هفته قبل انتشار یافته گفت‌وگوهایی را با جوانان فعال در کار مدلینگ و تتوکاری و جوانان فعال در کلوب‌های بازی یا همان گیمرها منتشر کرده است. دیگر مسائل قشر جوان، سهم بسیار اندکی در این ویژه‌نامه دارند. طبعا مطالب منتشر شده در این ویژه‌نامه می‌بایست پیرامون تبیین و معرفی شایسته‌ترین الگوها، مهم‌ترین دغدغه‌ها و بهترین راهکارها برای شکوفایی و بالندگی یک جوان ایرانی باشد. اگر هم نیست، دست کم خلاف مسلم این مؤلفه‌ها نباشد.
آیا نیاز و نگرانی و دغدغه اصلی جوان ایرانی اینهاست که بخواهد مدل شود یا روی پوستش تتو کند و یا قهرمان کلوب‌ها باشد و روی برد در بازی شرط‌بندی کند؟ چرا ارگان دولت مشکل اشتغال و مسکن و ازدواج جوان را رها کرده و به تتو و مدل و گیم پیله کرده؟ حتی اگر عده‌ای از جوانان چنین تمایلاتی پیدا کرده‌اند، چرا باید در ویژه‌نامه‌ای که به نام «جوان» به جامعه عرضه شده، به جای نگاه آسیب‌شناسانه و شناساندن روش‌های برتر دستیابی ترقی و نشاط و شادی به این مسائل دامن زد و بزرگ‌نمایی‌اش کرد؟ آینده یک جوان گیر تتو و مدل و گیم است؟ اصلا آیا این تصویر جامعی از قشر جوان ایران است؟ امروز جوانان ایرانی به دورافتاده‌ترین روستاها می‌روند و به محرومان در عرصه‌های عمرانی، پزشکی، فرهنگی، مذهبی و... خدمت‌رسانی می‌کنند.
جوانان این مرز و بوم با درک موقعیت جنگ اقتصادی به تولید و کارآفرینی می‌پردازند، مشغول جهاد در عرصه‌های علمی‌اند و برای رسیدن به خودکفایی و قطع وابستگی کشور تلاش می‌کنند. رویش‌ها و موفقیت‌هایی که غایبان ویژه‌نامه «ایران جوان»اند.
جالب اینجاست که روزنامه ایران در حاشیه گفت‌وگوی خود با یک تتوکار، نوشته: «در اینکه تتو و تزریق رنگ به زیر پوست ضرر دارد، شکی نیست تا جایی که کارشناسان از انواع بیماری‌های پوستی و سرطان در این زمینه یاد می‌کنند و هشدار می‌دهند. اما طرف دیگر ماجرا این است که وقتی فرهنگ رسمی و بخشنامه‌ای، اجازه ظهور و بروز شادی اجتماعی به جوانان نمی‌دهد، نتیجه، زیرزمینی شدن شادی است؛ گاهی در این حد که بنشینند و طرحی نو برای تتو دراندازند و گاهی در حد دورهمی‌های خطرناک. رشد کالای ممنوع یک واکنش طبیعی برای ممنوعیت است. اتفاقی که در خیلی از زمینه‌ها افتاده. فکرش را بکنید چقدر سایت‌های کتاب اینترنتی و کتاب‌های زیرپله‌ای در این سال‌ها رشد کرده. چرا؟ چون گلوگاه کتاب را سفت چسبیده‌ایم. چیزی که حتی دولت‌ها هم نسبت به آن شکایت دارند اما گویی کاری از دست کسی برنمی‌آید. همین اتفاق برای ورود زنان به ورزشگاه نیز افتاده و این ماجرا هربار پیچ و تاب تازه‌ای پیدا کرده.» این هم از استدلال بی‌پایه ارگان دولت! کنش‌ها و کتاب‌های فاسد را ممنوع نکنیم چون زیرزمینی می‌شود!
جالب اینجاست که روزنامه ایران در حاشیه گفت‌وگوی خود با یک تتوکار، نوشته: «در اینکه تتو و تزریق رنگ به زیر پوست ضرر دارد، شکی نیست تا جایی که کارشناسان از انواع بیماری‌های پوستی و سرطان در این زمینه یاد می‌کنند و هشدار می‌دهند. اما طرف دیگر ماجرا این است که وقتی فرهنگ رسمی و بخشنامه‌ای، اجازه ظهور و بروز شادی اجتماعی به جوانان نمی‌دهد، نتیجه، زیرزمینی شدن شادی است؛ گاهی در این حد که بنشینند و طرحی نو برای تتو دراندازند و گاهی در حد دورهمی‌های خطرناک. رشد کالای ممنوع یک واکنش طبیعی برای ممنوعیت است. اتفاقی که در خیلی از زمینه‌ها افتاده. فکرش را بکنید چقدر سایت‌های کتاب اینترنتی و کتاب‌های زیرپله‌ای در این سال‌ها رشد کرده. چرا؟ چون گلوگاه کتاب را سفت چسبیده‌ایم. چیزی که حتی دولت‌ها هم نسبت به آن شکایت دارند اما گویی کاری از دست کسی برنمی‌آید. همین اتفاق برای ورود زنان به ورزشگاه نیز افتاده و این ماجرا هربار پیچ و تاب تازه‌ای پیدا کرده.» این هم از استدلال بی‌پایه ارگان دولت! کنش‌ها و کتاب‌های فاسد را ممنوع نکنیم چون زیرزمینی می‌شود!
