روزنامه واشنگتن پست در مقاله‌ای تند از رییس جمهور آمریکا انتقاد کرد.
به گزارش شهدای ایران، روزنامه واشنگتن پست در مطلبی نوشت: مطمئنا ما اکنون می توانیم تصدیق کنیم که اجازه دادن به رئیس جمهور ترامپ برای اینکه ترامپ باشد دیگر محلی از اعراب ندارد حتی در میان افراد ساده لوح از خود راضی.
در این مطلب آمده است: در طول یک سال و نیم گذشته ما از طرفداران ترامپ شنیده ایم :« به آنچه که او انجام می دهد توجه کنید نه آنچه که می گوید. او مطمئنا بی ملاحظه و خام است اما او می رود تا دوباره آمریکا را بزرگ سازد. نه او قرار نیست این کار را انجام دهد.او از اول هم قرار نبود چنین کاری انجام دهد. من در روز انتخابات با نوشتن مقاله ای گفتم که آمریکا بزرگ باقی خواهد ماند، مهم نیست چه کسی برنده شود. خوشبینی من صرفا بر اعتقادم به قانون اساسی آمریکا و چفت و بستها و توازنهای درونی توصیف شده در این قانون بود. اشتباه می کردم چون زمانی که عدم توازن روی می دهد این چفت و بستها هم اعمال نمی شود. ما اکنون در این وضعیت هستیم. ترامپ در اجلاس هلسینکی به جای سخت گیری با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، با حمله به نهادهای اطلاعاتی و انتظامی آمریکا در ارتباط با یافته کاملا محکم آنها مبنی بر اینکه هکرهای روس در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 مداخله کرده اند جانب دشمن را گرفت. (ترامپ بعد از ظهر دوشنبه تلاش کرد جبران مافات کند و گفت او در حقیقت یافته های جامعه اطلاعاتی آمریکا را در مورد مداخله روسیه قبول دارد.)
د
و رئیس جمهور در زمان کنفرانس مطبوعاتی شان در روز دوشنبه این فکر را که روسیه می خواهد دموکراسی آمریکا را تضعیف سازد و اینکه تحقیقات دادستان ویژه رابرت مولر در مورد ارتباط احتمالی بین ماموران دولت روسیه و ستاد انتخاباتی ترامپ عناصر محکمی دارد رد کردند. این کار در حالی انجام شد که مولر همین جمعه کیفرخواستی علیه 12 روس که گمان می شود در هک کردن شبکه رایانه ای سازمانهای وابسته به حزب دموکرات دست داشتند صادر کرد. آیا قرار است ما باور کنیم که این دو دروغگوی شناخته شده حقیقت را می گویند یا در جریان ملاقات خصوصی و رو در روی خود به توافقی در مورد یک سناریو نرسیده اند.
روز یکشنبه ترامپ به شکلی غیرمعمول دموکراتها را به داشتن یک سامانه دفاعی ضعیف در مقابل هک شدن متهم کرد. روز سه شنبه او دوباره پرچم « اخبار جعلی » را در دست گرفت و رسانه ها را در مورد پوشش نامطلوب اجلاس هلسینکی مقصر دانست. کل این تجربه قطعا ترامپ را بیشتر به پوتین می چسباند پوتینی که طرفدار رسانه های دولتی و حکومت بر کشوری است که در آن روزنامه نگارانی که دردسر درست می کنند اغلب کشته می شوند.
بین انزجار ترامپ از اولین متمم قانون اساسی آمریکا که او پیشتر برای تضعیف آن ابراز تمایل کرده است و خواست اعلام شده اش مبنی بر اینکه « مردم من » زمانی که او صحبت می کند، صاف و به حالت خبردار بنشینند همانگونه که کره شمالی ها در جریان ملاقات او با کیم جونگ اون انجام دادند، رئیس جمهور آمریکا گرایشات دیکتاتوری خود را آشکار کرده است. با این حال چنین تمایلاتی شاید به شکل دقیق تری انعکاسی از یک خودشیفتگی شدید باشد تا تمایلی آگاهانه برای مقهور ساختن مردم آمریکا.
با در نظر گرفتن درک اندک ترامپ از مسائل جهانی یا نقش خود به عنوان رئیس جمهور، کاملا احتمال دارد که او خود را در کنار اراذل و اوباش قرار دهد تا جسارت پیدا کند و بعضی موارد احساس بی لیاقت بودن را که با وجود موفقیت های چشمگیرش هنوز به چشم می زند تصحیح نماید. پاسخ ترامپ را زمانی که در ارتباط با موضع مشکوک او در مورد نهادهای اطلاعاتی آمریکا سوال شد در نظر بگیرید: « من اطمینان زیادی به افراد اطلاعاتی خودم دارم اما به شما می گویم که رئیس جمهور پوتین امروز در انکار خود (در مورد دخالت روسیه در انتخابات آمریکا ) بسیار قدرتمند و قاطع بود.»
این وضعیت ما را به کجا می رساند؟ از اجلاس هلسینکی چه چیزی می توان برداشت کرد؟ یا ترامپ بیش از آن بی لیاقت است که کار خود را به عنوان رئیس جمهوری ادامه دهد یا طبیعت غارتگر او همچنانکه در فعالیت های تجاری اش خود را نشان داد. بگذریم از لاف زدن هایش در مورد تعرض به زنان که به اقدام او در جمع کردن صفت های پست برای افزایش قدرتش منتهی شده است. در هر صورت او از تمام خطوط رفتارهای قابل قبول یک رئیس جمهور فراتر رفته و در حکم خطری آنی و عیان برای آمریکاست.
این مقاله در پایان می‌نویسد: رئیس جمهور ما که وظیفه اصلی اش دفاع از قانون اساسی و کشور در مقابل تهاجم است در کنار دشمن ژئوپولیتیکی اصلی ما قرار می گیرد و برای خدمت به حس برتری طلبی اش به دو نهاد بسیار مهم ما خیانت می کند. اغلب گفته می شود که آمریکا بزرگ است چون آمریکا خوب است. اعتقاد من به نهادها و افرادی که به ما نقش یگانه ای در تاریخ بشریت اعطا کرده اند هنوز سرجای خود باقی است. اما یک سرطان در بین ما زندگی می کند و مردم آمریکا باید در قطع آن دقیق باشند. اگر جمهوریخواهان این کار را الان انجام ندهند دموکراتها احتمالا آن را در ماه نوامبر جارو خواهند کرد. تاریخ ثبت خواهد کرد که بزرگ بودن آمریکا چه زمانی و به دست چه کسی متوقف شد.
در این مطلب آمده است: در طول یک سال و نیم گذشته ما از طرفداران ترامپ شنیده ایم :« به آنچه که او انجام می دهد توجه کنید نه آنچه که می گوید. او مطمئنا بی ملاحظه و خام است اما او می رود تا دوباره آمریکا را بزرگ سازد. نه او قرار نیست این کار را انجام دهد.او از اول هم قرار نبود چنین کاری انجام دهد. من در روز انتخابات با نوشتن مقاله ای گفتم که آمریکا بزرگ باقی خواهد ماند، مهم نیست چه کسی برنده شود. خوشبینی من صرفا بر اعتقادم به قانون اساسی آمریکا و چفت و بستها و توازنهای درونی توصیف شده در این قانون بود. اشتباه می کردم چون زمانی که عدم توازن روی می دهد این چفت و بستها هم اعمال نمی شود. ما اکنون در این وضعیت هستیم. ترامپ در اجلاس هلسینکی به جای سخت گیری با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، با حمله به نهادهای اطلاعاتی و انتظامی آمریکا در ارتباط با یافته کاملا محکم آنها مبنی بر اینکه هکرهای روس در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 مداخله کرده اند جانب دشمن را گرفت. (ترامپ بعد از ظهر دوشنبه تلاش کرد جبران مافات کند و گفت او در حقیقت یافته های جامعه اطلاعاتی آمریکا را در مورد مداخله روسیه قبول دارد.)
د
و رئیس جمهور در زمان کنفرانس مطبوعاتی شان در روز دوشنبه این فکر را که روسیه می خواهد دموکراسی آمریکا را تضعیف سازد و اینکه تحقیقات دادستان ویژه رابرت مولر در مورد ارتباط احتمالی بین ماموران دولت روسیه و ستاد انتخاباتی ترامپ عناصر محکمی دارد رد کردند. این کار در حالی انجام شد که مولر همین جمعه کیفرخواستی علیه 12 روس که گمان می شود در هک کردن شبکه رایانه ای سازمانهای وابسته به حزب دموکرات دست داشتند صادر کرد. آیا قرار است ما باور کنیم که این دو دروغگوی شناخته شده حقیقت را می گویند یا در جریان ملاقات خصوصی و رو در روی خود به توافقی در مورد یک سناریو نرسیده اند.
روز یکشنبه ترامپ به شکلی غیرمعمول دموکراتها را به داشتن یک سامانه دفاعی ضعیف در مقابل هک شدن متهم کرد. روز سه شنبه او دوباره پرچم « اخبار جعلی » را در دست گرفت و رسانه ها را در مورد پوشش نامطلوب اجلاس هلسینکی مقصر دانست. کل این تجربه قطعا ترامپ را بیشتر به پوتین می چسباند پوتینی که طرفدار رسانه های دولتی و حکومت بر کشوری است که در آن روزنامه نگارانی که دردسر درست می کنند اغلب کشته می شوند.
بین انزجار ترامپ از اولین متمم قانون اساسی آمریکا که او پیشتر برای تضعیف آن ابراز تمایل کرده است و خواست اعلام شده اش مبنی بر اینکه « مردم من » زمانی که او صحبت می کند، صاف و به حالت خبردار بنشینند همانگونه که کره شمالی ها در جریان ملاقات او با کیم جونگ اون انجام دادند، رئیس جمهور آمریکا گرایشات دیکتاتوری خود را آشکار کرده است. با این حال چنین تمایلاتی شاید به شکل دقیق تری انعکاسی از یک خودشیفتگی شدید باشد تا تمایلی آگاهانه برای مقهور ساختن مردم آمریکا.
با در نظر گرفتن درک اندک ترامپ از مسائل جهانی یا نقش خود به عنوان رئیس جمهور، کاملا احتمال دارد که او خود را در کنار اراذل و اوباش قرار دهد تا جسارت پیدا کند و بعضی موارد احساس بی لیاقت بودن را که با وجود موفقیت های چشمگیرش هنوز به چشم می زند تصحیح نماید. پاسخ ترامپ را زمانی که در ارتباط با موضع مشکوک او در مورد نهادهای اطلاعاتی آمریکا سوال شد در نظر بگیرید: « من اطمینان زیادی به افراد اطلاعاتی خودم دارم اما به شما می گویم که رئیس جمهور پوتین امروز در انکار خود (در مورد دخالت روسیه در انتخابات آمریکا ) بسیار قدرتمند و قاطع بود.»
این وضعیت ما را به کجا می رساند؟ از اجلاس هلسینکی چه چیزی می توان برداشت کرد؟ یا ترامپ بیش از آن بی لیاقت است که کار خود را به عنوان رئیس جمهوری ادامه دهد یا طبیعت غارتگر او همچنانکه در فعالیت های تجاری اش خود را نشان داد. بگذریم از لاف زدن هایش در مورد تعرض به زنان که به اقدام او در جمع کردن صفت های پست برای افزایش قدرتش منتهی شده است. در هر صورت او از تمام خطوط رفتارهای قابل قبول یک رئیس جمهور فراتر رفته و در حکم خطری آنی و عیان برای آمریکاست.
این مقاله در پایان می‌نویسد: رئیس جمهور ما که وظیفه اصلی اش دفاع از قانون اساسی و کشور در مقابل تهاجم است در کنار دشمن ژئوپولیتیکی اصلی ما قرار می گیرد و برای خدمت به حس برتری طلبی اش به دو نهاد بسیار مهم ما خیانت می کند. اغلب گفته می شود که آمریکا بزرگ است چون آمریکا خوب است. اعتقاد من به نهادها و افرادی که به ما نقش یگانه ای در تاریخ بشریت اعطا کرده اند هنوز سرجای خود باقی است. اما یک سرطان در بین ما زندگی می کند و مردم آمریکا باید در قطع آن دقیق باشند. اگر جمهوریخواهان این کار را الان انجام ندهند دموکراتها احتمالا آن را در ماه نوامبر جارو خواهند کرد. تاریخ ثبت خواهد کرد که بزرگ بودن آمریکا چه زمانی و به دست چه کسی متوقف شد.
*باشگاه خبرنگاران
