شهدای ایران shohadayeiran.com

همسر یکی از اسیران فلسطینی از درد و رنج خانواده‌های اسیران فلسطینی و شرایط سخت زندگی در نبود همسرانشان سخن گفت.
به گزارش شهدای ایران ،"رنده جهاد ام عبدالرحمن" همسر "خضر عدنان" اسیر فلسطینی به تشریح اوضاع زندگی و سختی‌های آن در نبود همسرش اشاره کرده و از مشکلات مالی و تربیت کودکان و حسرت تقسیم شادی ها و غم ها با همسرانشان سخن گفت.


ناگفته‌های همسر اسیر فلسطینی از رنج خانواده اسیران

او گفت: زن فلسطینی در نبود همسرش به دلیل دستگیری و زندانی شدن در زندان‌های اشغالگر اسرائیل، در سخت ترین شرایط زندگی و معیشیتی به سر می برد و بزرگترین درد همسر یک اسیر نبود او در لحظات شادی و غم و دوری است.

نبود پدر در لحظات غم و شادی درد بزرگی است

به گفته او، همسر نقش مهمی در خانواده و ارتباط با فرزندانش دارد و نبود او در خانواده در لحظات مهم و سرنوشت ساز زندگی درد بزرگی است که یک خانواده آن را تجربه می‌کند و این دردی است که بسیاری از همسران اسیران آن را تجربه کرده‌اند.

ام عبدالرحمن ادامه می دهد، همسر یک اسیر در نبود او و بیکاری، با شرایط مالی سختی دست به گریبان است و مسئولیت سنگین تربیت کودکان را به عهده دارد و باید نقش پدر و مادر را ایفا کند در نتیجه لازم می‌شود گاهی احساسات خود را نادیده بگیرد و در برخی موارد با فرزندانش برخورد سختگیرانه‌ای داشته باشد تا بتواند آنان را به خوبی تربیت کند و همان نسلی را به ثمر بنشاند که همسرش آرزو دارد .

درس افتخار و سربلندی در نبود اسیران فلسطینی بین خانواده هایشان

او می گوید: رفتار با فرزندان بسیار سخت است زیرا کودکان خردسال در برخی موارد احساس کمبود می‌کنند و مفهوم نبود پدر برایشان قابل درک نیست از همین رو مادر باید به آنان تفهیم کند که پدرشان به اجبار و تحت فشار اسرائیلی‌ها از آنان دور مانده است در حالی که باید در لحظات شادی و غم در کنارشان باشد، اما نبود او به خاطر فلسطین و قدس و برخاسته از فداکاری و از خودگذشتگی است در نتیجه غیبت او مایه افتخار و سربلندی است و ما به عنوان همسر و فرزندان یک اسیر باید به نبود او افتخار کنیم.

همسر این اسیر فلسطینی می افزاید: همه این مسائل پیامی است که مادر همواره تلاش میکند در تربیت کودکانش به آنان تفهیم کند تا نسلی میهن پرست تربیت کند و به کودکان بفهماند که نبود پدرشان خارج از اراده آنان و برای الاقصی و مقدسات فلسطین است.

ام عبدالرحمن میگوید: ما پیش از هرچیزی از اشغال صحبت می‌کنیم و اشغالگر غاصب این سرزمین و حقوق ساکنان آن است و بزرگترین درد و رنج برای ما به عنوان خانواده شیخ خضر عدنان و خانواده بسیاری از اسیران دیگر، ممنوعیت ملاقات با اسیران است زیرا ما و فرزندانمان از ملاقات با اسیران محروم هستیم و حتی اجازه نداریم برای شیخ خضر لباس بفرستیم و از هفت ماه پیش از تامین نیازهایش حتی عینکی که از آن استفاده می‌کند، محروم مانده‌ایم.

فشار اسرائیل بر اسیران و خانواده‌هایشان برای دست برداشتن از مبارزه

او روایت درد و رنج خود را اینگونه ادامه می‌دهد: اشغالگران ما را به عنوان خانواده اسیران تحت هر نوع فشاری قرار می‌دهند از جمله فشارهای روحی که شامل جلوگیری از ملاقات با همسرانمان و تامین نیازهای ضروریاش است و در برخی موارد اسیران با اتوبوس از زندان جنوب به دادگاه منتقل می‌شوند که ساعتهای طولانی در راه هستند و همه این موارد ظلمی است که مسئولان اشغالگر صهیونیستی در رفتار با اسیران و خانواده‌هایشان در پیش گرفته‌اند تا آنان را تحت فشار قرار داده و رنجشان را بیشتر کنند تا پس از خروج از زندان دست از مبارزه و جانفشانی بردارند.

ام عبدالرحمن در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مشکلات مالی خانواده اسیران اشاره کرده و گفت: حقوق ما را تشکیلات خودگردان پرداخت می‌کند که گاهی با تاخیر انجام می‌گیرد و من با هفت کودک یک خانواده بزرگ هستیم و مبلغ دریافتی برای تامین نیازهایمان کافی نیست و به ناچار فقط نیازهای ضروری را تامین می‌کنیم با اینهمه تلاش داریم مانند کسی که در جنگ به این رژیم اشغالگر سر می برد، رفتار کرده و خود را با شرایط سازگار کنیم و جایی برای تجملات در زندگی ما وجود ندارد.

ما صاحب این سرزمین هستیم و در آنجا می‌مانیم

همسر این اسیر فلسطینی سپس در ارتباط با انتقال سفارت آمریکا به قدس، خطاب به اشغالگران صهیو – آمریکایی در جهان گفت: فلسطین حق ماست و به هیچ کس اجازه نخواهیم داد در مورد آن گفت‌وگو کند و یا سفارتش را به آنجا منتقل کند و شرق و غرب قدس حق ماست و جگرگوشه‌های ما برای دفاع از الاقصی و مقدساتمان در زندان به سر می برند، از همین رو به صهیونیست‌ها و آمریکا اجازه نخواهیم داد سفارت آمریکا را به قدس منتقل کنند و به هیچ وجه آن را به رسمیت نخواهیم شناخت و آمریکا را چه سفارتش را منتقل کند چه نکند به رسمیت نمی شناسیم، ما صاحب این سرزمین هستیم و در آنجا میمانیم.

کعبه و مدینه منوره مهم ترین سمبل جهان اسلام

او در پیام خود به جهان عرب گفت: قدس پس از کعبه و مدینه منوره مهم ترین سمبل جهان اسلام به شمار می آید و کسی که از الاقصی حمایت میکند یعنی از مدینه منوره دفاع کرده است. آیا می توان کعبه و مدینه منوره را مقدس دانست و الاقصی را مانند مجروحی در برابر صهیونیست‌ها و این اشغالگران زورگو رها کرد؟

قدس "اسلامی و فلسطینی" باقی خواهد ماند

ام عبدالرحمن تاکید کرد: انتقال سفارت آمریکا به قدس پیامی به امت عرب است با این مضمون که قدس اسرائیلی شده است اما قدس عربی، اسلامی، فلسطینی است و باقی خواهد ماند و تا زمانی که خون در رگ‌هایمان جاری است و نبضمان میتپد و تا زمانی که در این سرزمین عشق فلسطین وجود دارد تا آخرین نفس از فلسطین حمایت میشود.



*تسنیم
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار