به گزارش شهدای ایران، سنت ثابت امام خمینی(ره) علاوه بر ساده‌زیستی ایشان که زبانزد عام و خاص است، این بود که هیچ‌گاه برای یک شخص به‌ دلیل اینکه صرفاً وجه سنگینی را به‌عنوان وجوهات پرداخت می‌کند، امتیازی قائل نمی‌شدند.

ایشان همچنین منتی بر دریافت‌کنندگان وجوهات نمی‌گذاشتند و طبق گفته نزدیکان امام راحل اگر متوجه می‌شدند که پرداخت کننده وجوه شرعی وضع خوبی ندارد و از اقشار مستضعف است، وجه مربوطه را بعد از قبول و قیض برای پرداخت‌کننده، مسترد می‌کردند.

بیشتر بخوانید:ماجرای ماموریتی مهم که آیت‌الله بروجردی به امام خمینی(ره) سپرد


متن زیر خاطره‌ای از حجت‌الاسلام و المسلمین محمدحسن رحیمیان است عضو اصلی دفتر امام راحل و شاگرد ایشان در نجف است که در کتاب "در سایه آفتاب" نقل شده است:

یکی از تجار ایرانی مبلغی سنگین به‌عنوان وجوه شرعی، در نجف خدمت حضرت امام آورده بود. ضمن تقدیم وجه، گویی در اثر بدآموزی دیگران و ضعف ایمان، از موضع کسی که از پول هنگفتی دل کنده و امتیاز آن را به دیگری اعطا کرده، درخواست کرد که حضرت امام به اصطلاح تخفیفی برایش بدهند و مثلا خمس اتومبیلش را که خمس به آن تعلق گرفته بود  از او نگیرند.

حضرت امام کل وجه را جلوی او گذاشته و فرمودند "بردار و برو. شما گمان می‌کنید حالا که این پول را اینجا آورده‌اید، منتی بر ما دارید؟ نخیر. این ما هستیم که بر شما منت داریم چرا که با پرداخت آن و قبول ما شما بری‌الذّمّه می‌شوید و تازه اول مسئولیت ما است.

*تسنیم