زمانی که قرار بود مذاکرات با آمریکا در عمان شروع شود، در جلسه ای با حضور مقامات ارشد کشور اعلام کردم که مذاکره در شرایطی که دشمن تصور می کند دست بالا را دارد و تحریم ها اثر گذار بوده است، به ضرر کشور تمام می شود و خواهش کردم که شش ماه مهلت دهند تا با اجرای چند برنامه ضربتی اقتصادی و تقویت قدرت اقتصادی مردم، آثار تحریم ها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد. حتی اعلام کردم که حاضرم خانواده ام را به گروگان و تضمین بگذارم که اگر طرح‌ها موفق نبود، خود وخانواده ام را اعدام نمایند.
به گزارش شهدای ایران،در پی خروج آمریکا از توافق برجام و تصمیم دولت به انجام مذاکرات جدید با برخی دولت های اروپایی، محمود احمدی نژاد رئیس جمهور سابق کشورمان، در بیانیه ای، به تحلیل شرایط کشور در سالهای اخیر و همچنین روند ورود دولت کنونی به مذاکرات پرداخت و ضمن بر شمردن شرایط حساس کشور، از موضع تعهد به ضرورت حفظ همبستگی ملی برای عبور از شرایط پیش رو، پیشنهادهایی را ارائه کرد.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
ملت بزرگ و شریف ایران؛
این روزها حوادث مهمی در جریان است که زندگی و سرنوشت چندین نسل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. امعان نظر به این حوادث وظیفه ای ملی و انقلابی است.
الف: نگاهی به گذشته ای نه چندان دور
بر این امر واقفیم که انقلاب عظیم اسلامی برای احیاء و تامین عظمت، کرامت، استقلال و حقوق اساسی ملت ایران، کسب جایگاه شایسته جهانی از منظر پیشرفت علمی، اقتصادی، سیاسی و رفاه و نقش آفرینی و پیشگامی در استقرار و گسترش ارزش‌های انسانی و الهی مانند آزادی، عدالت و مهرورزی در ایران و جهان برپا شده است.
طی حوادثی که در سالهای پس از انقلاب بوقوع پیوست، جریان های سیاسی و جناح‌های قدرت بوجود آمدند و در نتیجه آن ، برخی امور به طور معنی داری، از مسیر انقلاب و مردم فاصله گرفت.
دولت های متوالی مسئولیت ها را به عهده گرفتند و هر یک خدماتی را ارائه دادند تا نوبت به دولت های نهم و دهم رسید.
دولت هایی که مشخصاً خارج از اراده طیف های سیاسی و نهادهای قدرت و صرفاً با اراده مردم برگزیده و مستقر شدند. شعار اصلی، بازگشت به آرمانهای انقلاب و نقش انقلابی و مردمی بود.
دولت از ابتدا برنامه های خود را اعلام کرد و تا پایان به آن وفادار ماند و به این ترتیب دولت تا حدودی به مردم بازگشت.
ب: بخشی از دستاوردهای دوران دولت های نهم و دهم
به لطف خداوند متعال و با حمایت عمومی مردم، طی هشت سال کارهای بزرگ و ماندگار و طرح‌های زیربنایی و اساسی پایه‌گذاری شد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1- توسعه زیرساخت‌ها مانند راه، آزادراه، فرودگاه، مدرسه، ورزشگاه، دانشگاه، بیمارستان، شبکه‌های آب‌رسانی، نیروگاه‌های برق، شبکه گاز، عمران روستایی و شهری
2- فعال شدن تمام طرح های مصوب در حوزه نفت و گاز و توسعه میدان های گازی مشترک
3- اجرای طرح ملی مسکن مهر برای حدود چهار میلیون و سیصد هزار (4/300/000) خانواده ایرانی شهری و روستایی
4- اجرای مرحله اول طرح ملی هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن مردم در مدیریت ثروت ملی
5- اجرای کارت سوخت و کنترل رشد بی رویه مصرف و صرفه جویی سالانه و عظیم در مصرف بنزین و بزرگترین اقدام محیط زیستی در کنترل آلودگی هوا
6- اجرای طرح مدیریت ترافیک بین شهری و ارتقاء کیفیت راه‌ها و کاهش کم سابقه تلفات جاده ای
7- طراحی و اجرای برنامه بزرگ سهام عدالت برای چهل (40) میلیون نفر ایرانی و مشارکت دادن آنان در مالکیت ثروت ملی
8- افزایش سرمایه‌گذاری و توسعه گسترده صنعتی در بخش های گوناگون و حمایت ویژه از بنگاه‌های کوچک و افزایش ظرفیت تولید صنعتی به بیش از دو برابر
9- توزیع امکانات، فرصت ها و ثروت در سطح کشور و کاهش شدید فاصله طبقاتی
10- توسعه قرض‌الحسنه خرد و کارآفرینی برای فعال سازی همه استعدادها
11- رشد تولیدات علمی بی سابقه و کسب بالاترین سرعت رشد علمی در جهان
12- توسعه سریع در مرزهای دانش جهانی در حوزه های نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و ساخت داروهای نو ترکیب
13- هسته ای شدن ایران، تولید سوخت 20% ، صفحه سوخت و صنعتی شدن تولید سوخت هسته ای، ساخت راکتور آب سنگین، تولید آب سنگین
14- حضور در فضا، توسعه صنعت فضایی، ساخت و پرتاب ماهواره، ارسال موجود زنده به فضا
15- شش(6) برابر شدن صادرات غیر نفتی
16- کمک به افزایش قیمت جهانی نفت و انتقال آن منابع به مردم داخل کشور
17- بالاترین رشد متوسط اقتصادی به گونه ای که بعد از حدود شش سال، هنوز تولید ناخالص داخلی به سطح سال 91 نرسیده است. همان سالی که می گویند نامناسب ترین سال دولت دهم بوده و همان را ملاک قضاوت قرار داده اند.
18- اصلاحات ساختاری در گمرک، نظام توزیع، طرح شبنم برای کنترل قاچاق کالا و بسیاری دیگر از امور
19- پایه‌گذاری بنیاد نخبگان و تهیه و تصویب اسناد بالادستی علمی، آموزشی و فرهنگی کشور
20- معرفی نسل جدیدی از مدیران جوان و خلاق
21- تعمیق پیوستگی بین مردم و دولت و به تبع آن حکومت و گسترش همبستگی ملی
22- سیاست خارجی فعال و توسعه ارتباطات دوستانه با همسایگان و کشورهای گوناگون جهان
همچنین صدها کار بزرگ و کوچک در آن دوران انجام شد که ذکر آن موجب طولانی شدن و تصدیع است.
ج: تقابل و هجمه به دولت های نهم و دهم
شاید نا مناسب ترین برخوردها با دولت های نهم و دهم اتفاق افتاد.
می‌دانید که اهل گلایه نیستم و همیشه به آینده ایران و آرمانهای انقلاب و ملت بزرگ می اندیشم لیکن ذکر برخی موارد را برای تجربه اندوزی و تصویر فضای رسانه ای و سیاسی آن دوران که بعداً زمینه ساز اتخاذ تصمیم های بزرگ برای کشور گردید، لازم می دانم.
1- توهین، تمسخر، کارشکنی و تخریب، خط ثابت برنامه تبلیغی جناح‌های سیاسی و اصحاب قدرت و ثروت و رسانه بود که به ویژه در دو سال آخر به اوج خود رسید. تقریباً در برابر تمامی برنامه های اساسی دولت، سنگ‌اندازی و کارشکنی سازمان یافته انجام می‌شد. حتی در برابر تعیین ساعت کار ادارات و بانک‌ها نیز مقاومت شد.
2- در دو سال آخر که سنگین ترین تحریم ها توسط دشمنان ملت تحمیل شده بود، گسترده ترین هجمه ها در داخل سازماندهی شد. برخوردهای قضایی و تقنینی به نام نظارت و برخوردهای سیاسی به نام نقد به طور بی‌سابقه افزایش یافت.
3- دولت از دو جهت در فشار قرار گرفت. تحریم بانک مرکزی یعنی شریان اصلی چرخش پولی و مالی و تحریم نفتی از بیرون کشور و کارشکنی، برخورد و ممانعت از اجرای طرح‌های ضروری از داخل کشور مانند دو تیغه قیچی به جان دولت افتادند. بزرگ نمایی مشکلات ناشی از تحریم و تشویق عموم به هجوم به بازارهای ارز و سکه و بی‌اعتبار جلوه دادن تصمیمات مقامات اقتصادی و برخورد قضایی و سیاسی با آنان، فقط گوشه‌ای از ماجرا است.
4- به جای همکاری در کنترل آثار تحریم ها و هجمه های دشمن، آشکارا از اقدامات جبرانی و تقابلی دولت جلوگیری و هم زمان به جای دشمن، دولت را مسئول و مسبب مشکلات اقتصادی معرفی می‌کردند.
5- زمانی که قرار بود مذاکرات با آمریکا در عمان شروع شود، در جلسه ای با حضور مقامات ارشد کشور اعلام کردم که مذاکره در شرایطی که دشمن تصور می کند دست بالا را دارد و تحریم ها اثر گذار بوده است، به ضرر کشور تمام می شود و خواهش کردم که شش ماه مهلت دهند تا با اجرای چند برنامه ضربتی اقتصادی و تقویت قدرت اقتصادی مردم، آثار تحریم ها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد. حتی اعلام کردم که حاضرم خانواده ام را به گروگان و تضمین بگذارم که اگر طرح‌ها موفق نبود، خود وخانواده ام را اعدام نمایند.
در مقابل اما ، برخی مقامات و سران قوا به صراحت اعلام کردند که اجازه نمی‌دهند هیچ کاری انجام و یا طرح جدیدی پیاده شود و حتی از تکمیل طرح هدفمندی نیز جلوگیری کردند و همان‌ها همزمان در تریبون های رسمی، مشکلات را ناشی از سوء مدیریت دولت و نه تحریم دشمن بیان می‌کردند.
حتی طرح های سه فوریتی برای جلوگیری از اجرای برنامه های دولت آماده کرده بودند.
نمی خواهم با یادآوری اظهارات وزیرخارجه و معاون رییس جمهور وقت آمریکا مبنی بر مقابله با دولت های نهم و دهم و برنامه‌ریزی برای تخریب و تضعیف آنها از داخل کشور خاطرها را تلخ نمایم.
حفظ اساس کشور وظیفه مهمی است که هر ایرانی اصیل ترجیح می دهد که آبرو و جان خود را فدا کند اما امنیت کشور مخدوش نشود و دشمن مسلط نگردد و من افتخار می کنم که یک ایرانی هستم.
شرح آن هجران و آن خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
د: پس از دولت دهم
با منع جریان بهار از حضور در رقابت های انتخاباتی سال 92، دولت یازدهم مستقر شد و بلافاصله سه موضوع به طور موازی در خط تبلیغی گسترده جناح‌های قدرت و ثروت و مقامات دولت یازدهم قرار گرفت.
1- علت اصلی مشکلات کشور ، تحریم ها و مسئولیت آن به عهده دولت دهم اعلام و ادعا شد که دولت دهم با سرسختی ، حاضر به توافق با قدرت های جهانی نبود.
2- تنها راه حل مشکلات کشور و نیل به قله های پیشرفت و ترقی، مذاکره با قدرت های جهانی از طریق فنون دیپلماسی و توسط دیپلمات های حرفه ای شمرده و اعلام شد که دولت دهم به دلیل در اختیار نداشتن اینگونه دیپلماتها، ناتوان از انجام چنان مذاکراتی بوده است.
3- تخریب تمام خدمات و اقدامات زیربنایی دولت های نهم و دهم و ایراد ناجوانمردانه ترین تهمت ها و توهین ها
علیرغم تلاش های شبانه روزی دولت دهم در دو سال آخر برای مهار تبعات تحریم ها و ادامه روند کار و فعالیت اقتصادی و عمرانی، به طور گسترده تبلیغ می کردند که دولت ، کشور را رها کرده است.
در یک هماهنگی آشکار، این سه خط تبلیغاتی در داخل و خارج و بین همه جناح‌های قدرت در نهایت گستردگی ادامه یافت.
معلوم است که در این شرایط، برای حفظ کشور و تا روشن شدن حقایق، صبر و تحمل و سکوت تنها راه ممکن بود.
ه: ارائه تصویر نادرست از وضع کشور برای توجیه ضرورت تسریع در مذاکره و توافق
خط القاء ضرورت تسریع در حصول توافق به هر شکل ممکن ، با قدرت‌های مسلط جهانی و به تعبیر خودشان کدخدای جهانی، به شیوه های گوناگون و به طور گسترده تبلیغ و نتایج احتمالی آن ، به طور قاطع برجسته و ارزشمند و حیاتی معرفی می‌گردید و برای مقدمه سازی ذهنی و ضروری سازی آن، بدترین تصویر از شرایط کشور ادعا و منتشر می شد.
- در حالی که ذخایر ارزی کشور در بالاترین سطح تاریخ یعنی حدود یکصد و سی (130) میلیارد دلار بود و درآمدهای ریالی دولت، نسبت به سال 91 یعنی آخرین سال دولت دهم ، حدود چهل(40) درصد رشد داشت، در تریبونهای رسمی و در بالاترین سطح و به کرات ادعای خالی بودن خزانه دولت مطرح می‌شد.
- در حالی که انبارهای کالاهای اساسی و مواد غذایی برای حداقل شش ماه و بالاتر از استانداردهای معمول ذخیره داشت، خبر ازخالی بودن انبارها داده می شد.
- آمارهای عجیب و کذب و ساختگی از بیکاری و بدهی‌های دولت ارائه می گردید.
- تمام کارهای اصلی کشور متوقف و همه امور به توافق با بیگانگان منوط و مرتبط گردید، نه تنها حل مشکلات اقتصادی بلکه ازدواج جوانان، تامین آب، مسکن ، شغل، رشد علمی و تکنولوژی و دیگر وجوه زندگی عمومی نیز منوط به توافق با طرف مقابل گردید.
- اینها فقط بخشی از اقدامات و طراحی‌های تبلیغی برای فضاسازی و توجیه ضرورت تسریع در توافق و مذاکرات بود.
- در بیان مشکلات و ضعف های داخلی آنقدر مبالغه و اغراق شد تا در فضای عمومی هر نوع توافقی و دادن هر نوع امتیازی و دست شستن از هر حق بین المللی توجیه پذیر و بهتر از عدم توافق معرفی گردد.
- تاثیر اینگونه اظهارات و اقدامات و خلع سلاح شدن طرف ایرانی، در نتیجه مذاکرات و نوع تعهدات داده شده نیازمند بررسی جداگانه است.
و: چگونگی رسمیت یابی و اجرای توافق
سرانجام با تبلیغات گسترده و رفت و آمدهای فراوان و طی چند مرحله توافقی به نام برجام به انجام رسید.
مجلس به جای رسیدگی محتوایی، به محل جنگ زرگری و سطحی بین جناح‌ها و البته تصویب سریع و حیرت انگیز توافق تبدیل شد.
هیچ‌گاه متن کامل و رسمی این توافق منتشر نشد و حتی بسیاری از نمایندگان مجلس هم اعلام کردند که متن رسمی در اختیار آنان قرار داده نشده است.
ملت از محتوای توافق بی اطلاع ماند و صرفاً باید شاهد اظهارات مقامات درباره "دستاوردهای بی‌نظیر ادعایی" ، این توافق می‌بود.
کوچکترین نقد و یا اعتراض به روند و یا محتوای توافق، با بدترین هجمه ها و تندترین عبارات سرکوب می‌گردید.
مقامات صهیونیستی نیز به خوبی نقش آفرینی می کردند و مواضع ظاهری آنان بهانه برخورد با منتقدین در داخل کشور بود.
مقامات ایران به سرعت تعهدات خود را انجام دادند و در انتظار انجام تعهدات طرف مقابل هر روز به مراجع مختلف مراجعه و پیگیری می کرد.
ز: شرایط امروز
بعد از سه (3) سال از اجرای کامل تعهدات از سوی ایران و تایید آژانس و دیگران و با خروج آمریکا و بازگشت کامل تحریم‌ها، حصول دستاوردهای ادعایی و اجرای تعهدات طرف مقابل به مذاکرات جدید و توافقات بعدی موکول شده است.
در اینجا در موضع بیان نتایج مذاکره درباره حقوق مسلم قانونی ملت ایران با کسانی که اساسا به دنبال سلب این حقوق هستند و نیز ارزیابی چگونگی اجرا، یا آثار لغو تحریم ها و طراحی های بیگانه برای زنجیره ای از تحمیل ها نیستم و فقط به یک جمله از سخنان اخیر جناب آقای رییس جمهور بسنده می کنم که فرمودند طی چند سال گذشته ارز را با هواپیما و خودرو به کشور و بانک مرکزی وارد می‌کرده اند.
ح – پنج اشکال اساسی در روند توافق و اجرا
1- مردم اصولاً در جریان محتوای مذاکرات و توافق قرار نگرفتند و علیرغم اهمیت تاریخی و تاثیرات گسترده و بین نسلی این قرارداد ، نظر مردم در باره آن اخذ نگردید.
2- فارغ از محتوا و عدم توازن تعهدات و دستاوردهای طرفین ، تعهدات طرف ایرانی به صورت شفاف ، الزامی و ابتدایی و دستاوردهایش مشروط ، مبهم و موکول به آینده ای نامعین و بدون تضمین بوده و تعهدات طرف مقابل نیز مبهم ، مشروط و موکول به آینده ای نامعین و دستاوردهای آنها نیز فوری ، قطعی و با تضمین قاطع بوده است.
3- در این قرارداد مهم، مکانیسم برخورد با طرف ایرانی ، در صورت استنکاف و یا تخلف ، بسیار آشکار ، جدی، قاطع و فوری و در باره طرف مقابل مبهم و فاقد تضمین اجرایی بوده است.
4- امروز توافقات بین المللی ، برای داوری در موارد اختلاف در تفسیر و اجرای قرارداد، نهاد و مرجع بین‌المللی صالح و مستقل پیش بینی و نحوه مراجعه و مرافعه کاملا شفاف بیان می گردد اما توافق مزبور فاقد این پیش بینی حقوقی به عنوان یک امر ضروری و اولیه است.
اگر غیر از این است ، لازم بوده و هست که دولت ایران طی سه سال گذشته از عدم اجرای تعهدات و امروز برای خروج یکجانبه دولت آمریکا ، به فوریت به آن نهاد یا مرجع داوری بین المللی شکایت می کرد و حقوق ملت را استیفا می نمود.
یاد آور می شود که با مدیریت هوشمندانه مرحوم دکتر محمد مصدق در موضوع تعدی شرکت نفت انگلیس به منافع ملی ایرانیان ، موضوع از شورای امنیت به دیوان بین المللی ارجاع و از آن طریق حقوق ملت استیفا گردید.
5- متاسفانه یک امر ملی و بین المللی به موضوعی بین جناحی تبدیل شد و از رهگذر آن ، فرصت بسیج عزم و توان علمی و حقوقی ملت برای اعتلای محتوای قرارداد و صیانت از حقوق اساسی و قانونی ملت فراهم نگردید و خساراتی به حیثیت و منافع ملی وارد شد.
بیش از 30 میلیارد دلار تاسیسات هسته ای متوقف یا از دور خارج شد ، روند علمی و فناوری کشور آسیب دید و بسیاری از دانشمندان متفرق شدند. اینها فقط بخشی از خسارات است.
اینجانب در صدد مقصر جلوه دادن عده ای و بیگناه معرفی کردن عده ای دیگر و یا ورود به جزئیات و تناقضات و ضعف های دیگر نبوده و نیستم زیرا تمام نهادها و مقامات کشور از جریان توافق حمایت کرده اند ، اما اینک که قرار است مجددا مذاکراتی انجام شود به عنوان وظیفه ملی پیشنهادهایی را در دو بخش ارائه می‌نمایم و امیدوارم که مورد توجه قرار گیرد.
بخش اول: پیشنهادهای عمومی در باره شرایط و روند مذاکرات
1- امروز همگان باید برای ایران بسیج شوند. همه فدای ایران و آینده این میهن پر افتخار هستیم. ایران وطن و خانه و همه موجودیت و حیات مردم ایران است . حفظ وحدت و همبستگی ملی از همیشه ضروری تر و مهم تر است.
دشمنان به ضربه زدن به اصل ایران چشم دوخته و امیدوار شده اند.
برای حفظ کیان ایران عزیز ، ترجیح منافع ملی بر منافع فردی و گروهی و طایفه ای ، امروز بیش از همیشه حیاتی و ضروری است. همه باید به این وظیفه مقدس پایبند باشیم.
2- بازسازی و احیاء اعتماد ملی و امید عمومی از فوری ترین کارها و برخورد قاطع با عوامل سلب اعتماد و تضعیف امید، بسیار ضروری است. روشن است که بهترین راه تحقق این امر ، تامین و تاکید بر حقوق اساسی ملت از جمله آزادی ، عدالت ، کرامت و حق تعیین سرنوشت است.
3- با استفاده از تجربه اخیر ، تمام مذاکرات و توافقات باید به طور شفاف و مستند با مردم در میان گذاشته شود و ملت در جریان تمام امور قرار گیرد. ملت نماد قدرت الهی و تنها منبع قدرت دولت و حکومت است. نباید با توجیهات غیرواقعی و توهین آمیز ، مردم را نامحرم فرض کرد و آنان را از دریافت اطلاعاتی که سرنوشت ملت را رقم می زند، محروم ساخت. انقلاب شد که چنین نباشد. محروم کردن مردم با ادعای سوء‌استفاده رژیم صهیونیستی اگر یک فریبکاری نباشد ، از روی بی اطلاعی است. اگر کسانی دولتهای آمریکا ، انگلیس و رژیم صهیونیستی و متحدان آنان را جدای از هم تلقی می کنند، باید در دانش سیاسی خود تجدید نظر نمایند. خیمه شب بازی‌ها و بازیگری در نقش های متفاوت، نباید دیپلمات های متعهد ، ملی و انقلابی را بفریبد.
معلوم است که محرم ترین محرم ها ملت بزرگ ایران است.
4- با توجه به تاثیرات دراز مدت و بین نسلی این توافقات بر منافع ملی ، هر نوع توافق باید با نظر و رای مستقیم مردم انجام شود. آیا اصل 59 قانون اساسی در مورد همه پرسی در مسائل مهم ، امری بیهوده است؟ قانون اساسی به کسی حق نداده است بدون نظر ملت در باره سرنوشت دهه های آینده تصمیم گیری نماید.
5- اهمیت رعایت ضرورت های حقوقی و تضمین ها و استفاده از حقوقدانهای دلسوز ملی آنقدر آشکار است که نیاز به یاد آوری نیست. بنا به اطلاع دقیق ، دولت آمریکا در مذاکرات قبلی، از یکصد و شصت(160) حقوقدان بین‌المللی که بسیاری از آنها دست اندر کار تهیه مقررات و کنوانسیون های بین المللی و قراردادهای جهانی هستند، استفاده کرده است.
بخش دوم : امور داخلی و اختصاصی
1- تفکیک جریان اداره کشور از جریان مذاکرات ، امری حیاتی است. در مذاکرات گذشته تمام توان دولت و دیگر قوا معطل مذاکرات گردید و همه امور کشور به نتایج آن گره زده شد.
باید اولاً جریان اصلی اداره کشور از مذاکرات مستقل شود و مدیران ارشد فارغ از روند و یا نتایج احتمالی ، کشور را اداره نمایند. قریب به اتفاق امور کشور و بخش اصلی اقتصاد ، ربط چندانی به مذاکرات ندارد.
2- امکانات و فرصت ها در کشور نامحدود و بهترین منابع و نیروی انسانی در کشور موجود است. برنامه‌ریزی‌ها باید با تکیه بر منابع پایدار ملی انجام و عملیاتی شود. زمین ، معدن ، نفت و گاز، جنگل، دریا ، منابع مالی و نیروی انسانی به وفور در دسترس است که بهره مند شدن از آنها ، مستلزم برنامه ریزی ، تصمیم و همت است.
3- فعال کردن بخش مسکن که نیاز همیشگی و انباشته ملی است. با حذف ارزش زمین از قیمت تمام شده، می‌توان بخش مهمی از صنایع را فعال و تولید و اشتغال ملی را به سرعت توسعه داد. این امر تبعات آزاد شدن نقدینگی بی سابقه را نیز مهار خواهد کرد.
4- با استفاده از منبع گسترده زمین و تغییر طراحی های شهری و توسعه باغ شهرها در تمام کشور و همچنین با استفاده از دوازده میلیون هکتار جنگل های بلوط ، علاوه بر ایجاد اشتغال و افزایش تولید ملی و فعال سازی بخش وسیعی از صنایع کشور ، منبع درامدی بسیار مناسبی برای دولت در برابر کاهش درآمدهای نفتی بوجود خواهد آمد و از واردات خوراک نامناسبت دام نیز جلوگیری خواهد شد.
آب به اندازه مورد نیاز توسعه کشور به شرط مدیریت عالمانه وجود دارد. تمدن عظیم ایران در فلات کم آب پایه گذاری شده است.
5- تکمیل طرح هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن عموم مردم در مدیریت منابع ملی نفت و گاز از بهترین راه‌کارهای افزایش تولید ملی و صیانت از کار و سرمایه ایرانی است.
6- بازنگری در بهره برداری از معادن و مشارکت دادن مردم مناطق دربهره برداری از آنها می تواند علاوه بر ایجاد اشتغال و عمران و آبادانی مناطق و صیانت از منابع معدنی، به رشد سریع درآمد ملی و تولید کمک نماید.
اینها بخشی از اقداماتی است که به سرعت قابل تنظیم و اجراست و به فوریت آثار خود را در از بین بردن رکود پنج ساله و فعال سازی اقتصاد کشور به نمایش خواهد گذاشت. درصورت استقبال ، پیشنهادهای متعدد در بخش های گوناگون آماده ارائه است.
امیدوارم مقامات کشور بتوانند فارغ از هر امر دیگری و صرفاً برای صیانت از حقوق و منافع ملی و آرمانهای انقلاب ، بهترین تصمیمات را اخذ و با حمایت ملت به اجرا بگذارند.
از خداوند منان عزت و سلامت و موفقیت ملت ایران و همه ملت ها را در سایه عنایات امام عصر(ع) مسالت دارم.
خادم ملت ایران
محمود احمدی نژاد 1397/2/21
دولت از ابتدا برنامه های خود را اعلام کرد و تا پایان به آن وفادار ماند و به این ترتیب دولت تا حدودی به مردم بازگشت.
ب: بخشی از دستاوردهای دوران دولت های نهم و دهم
به لطف خداوند متعال و با حمایت عمومی مردم، طی هشت سال کارهای بزرگ و ماندگار و طرح‌های زیربنایی و اساسی پایه‌گذاری شد که به برخی از آنها اشاره می شود:
1- توسعه زیرساخت‌ها مانند راه، آزادراه، فرودگاه، مدرسه، ورزشگاه، دانشگاه، بیمارستان، شبکه‌های آب‌رسانی، نیروگاه‌های برق، شبکه گاز، عمران روستایی و شهری
2- فعال شدن تمام طرح های مصوب در حوزه نفت و گاز و توسعه میدان های گازی مشترک
3- اجرای طرح ملی مسکن مهر برای حدود چهار میلیون و سیصد هزار (4/300/000) خانواده ایرانی شهری و روستایی
4- اجرای مرحله اول طرح ملی هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن مردم در مدیریت ثروت ملی
5- اجرای کارت سوخت و کنترل رشد بی رویه مصرف و صرفه جویی سالانه و عظیم در مصرف بنزین و بزرگترین اقدام محیط زیستی در کنترل آلودگی هوا
6- اجرای طرح مدیریت ترافیک بین شهری و ارتقاء کیفیت راه‌ها و کاهش کم سابقه تلفات جاده ای
7- طراحی و اجرای برنامه بزرگ سهام عدالت برای چهل (40) میلیون نفر ایرانی و مشارکت دادن آنان در مالکیت ثروت ملی
8- افزایش سرمایه‌گذاری و توسعه گسترده صنعتی در بخش های گوناگون و حمایت ویژه از بنگاه‌های کوچک و افزایش ظرفیت تولید صنعتی به بیش از دو برابر
9- توزیع امکانات، فرصت ها و ثروت در سطح کشور و کاهش شدید فاصله طبقاتی
10- توسعه قرض‌الحسنه خرد و کارآفرینی برای فعال سازی همه استعدادها
11- رشد تولیدات علمی بی سابقه و کسب بالاترین سرعت رشد علمی در جهان
12- توسعه سریع در مرزهای دانش جهانی در حوزه های نانوتکنولوژی، بیوتکنولوژی و ساخت داروهای نو ترکیب
13- هسته ای شدن ایران، تولید سوخت 20% ، صفحه سوخت و صنعتی شدن تولید سوخت هسته ای، ساخت راکتور آب سنگین، تولید آب سنگین
14- حضور در فضا، توسعه صنعت فضایی، ساخت و پرتاب ماهواره، ارسال موجود زنده به فضا
15- شش(6) برابر شدن صادرات غیر نفتی
16- کمک به افزایش قیمت جهانی نفت و انتقال آن منابع به مردم داخل کشور
17- بالاترین رشد متوسط اقتصادی به گونه ای که بعد از حدود شش سال، هنوز تولید ناخالص داخلی به سطح سال 91 نرسیده است. همان سالی که می گویند نامناسب ترین سال دولت دهم بوده و همان را ملاک قضاوت قرار داده اند.
18- اصلاحات ساختاری در گمرک، نظام توزیع، طرح شبنم برای کنترل قاچاق کالا و بسیاری دیگر از امور
19- پایه‌گذاری بنیاد نخبگان و تهیه و تصویب اسناد بالادستی علمی، آموزشی و فرهنگی کشور
20- معرفی نسل جدیدی از مدیران جوان و خلاق
21- تعمیق پیوستگی بین مردم و دولت و به تبع آن حکومت و گسترش همبستگی ملی
22- سیاست خارجی فعال و توسعه ارتباطات دوستانه با همسایگان و کشورهای گوناگون جهان
همچنین صدها کار بزرگ و کوچک در آن دوران انجام شد که ذکر آن موجب طولانی شدن و تصدیع است.
ج: تقابل و هجمه به دولت های نهم و دهم
شاید نا مناسب ترین برخوردها با دولت های نهم و دهم اتفاق افتاد.
می‌دانید که اهل گلایه نیستم و همیشه به آینده ایران و آرمانهای انقلاب و ملت بزرگ می اندیشم لیکن ذکر برخی موارد را برای تجربه اندوزی و تصویر فضای رسانه ای و سیاسی آن دوران که بعداً زمینه ساز اتخاذ تصمیم های بزرگ برای کشور گردید، لازم می دانم.
1- توهین، تمسخر، کارشکنی و تخریب، خط ثابت برنامه تبلیغی جناح‌های سیاسی و اصحاب قدرت و ثروت و رسانه بود که به ویژه در دو سال آخر به اوج خود رسید. تقریباً در برابر تمامی برنامه های اساسی دولت، سنگ‌اندازی و کارشکنی سازمان یافته انجام می‌شد. حتی در برابر تعیین ساعت کار ادارات و بانک‌ها نیز مقاومت شد.
2- در دو سال آخر که سنگین ترین تحریم ها توسط دشمنان ملت تحمیل شده بود، گسترده ترین هجمه ها در داخل سازماندهی شد. برخوردهای قضایی و تقنینی به نام نظارت و برخوردهای سیاسی به نام نقد به طور بی‌سابقه افزایش یافت.
3- دولت از دو جهت در فشار قرار گرفت. تحریم بانک مرکزی یعنی شریان اصلی چرخش پولی و مالی و تحریم نفتی از بیرون کشور و کارشکنی، برخورد و ممانعت از اجرای طرح‌های ضروری از داخل کشور مانند دو تیغه قیچی به جان دولت افتادند. بزرگ نمایی مشکلات ناشی از تحریم و تشویق عموم به هجوم به بازارهای ارز و سکه و بی‌اعتبار جلوه دادن تصمیمات مقامات اقتصادی و برخورد قضایی و سیاسی با آنان، فقط گوشه‌ای از ماجرا است.
4- به جای همکاری در کنترل آثار تحریم ها و هجمه های دشمن، آشکارا از اقدامات جبرانی و تقابلی دولت جلوگیری و هم زمان به جای دشمن، دولت را مسئول و مسبب مشکلات اقتصادی معرفی می‌کردند.
5- زمانی که قرار بود مذاکرات با آمریکا در عمان شروع شود، در جلسه ای با حضور مقامات ارشد کشور اعلام کردم که مذاکره در شرایطی که دشمن تصور می کند دست بالا را دارد و تحریم ها اثر گذار بوده است، به ضرر کشور تمام می شود و خواهش کردم که شش ماه مهلت دهند تا با اجرای چند برنامه ضربتی اقتصادی و تقویت قدرت اقتصادی مردم، آثار تحریم ها کنترل شود و مذاکره در شرایط برابر انجام گیرد. حتی اعلام کردم که حاضرم خانواده ام را به گروگان و تضمین بگذارم که اگر طرح‌ها موفق نبود، خود وخانواده ام را اعدام نمایند.
در مقابل اما ، برخی مقامات و سران قوا به صراحت اعلام کردند که اجازه نمی‌دهند هیچ کاری انجام و یا طرح جدیدی پیاده شود و حتی از تکمیل طرح هدفمندی نیز جلوگیری کردند و همان‌ها همزمان در تریبون های رسمی، مشکلات را ناشی از سوء مدیریت دولت و نه تحریم دشمن بیان می‌کردند.
حتی طرح های سه فوریتی برای جلوگیری از اجرای برنامه های دولت آماده کرده بودند.
نمی خواهم با یادآوری اظهارات وزیرخارجه و معاون رییس جمهور وقت آمریکا مبنی بر مقابله با دولت های نهم و دهم و برنامه‌ریزی برای تخریب و تضعیف آنها از داخل کشور خاطرها را تلخ نمایم.
حفظ اساس کشور وظیفه مهمی است که هر ایرانی اصیل ترجیح می دهد که آبرو و جان خود را فدا کند اما امنیت کشور مخدوش نشود و دشمن مسلط نگردد و من افتخار می کنم که یک ایرانی هستم.
شرح آن هجران و آن خون جگر این زمان بگذار تا وقت دگر
د: پس از دولت دهم
با منع جریان بهار از حضور در رقابت های انتخاباتی سال 92، دولت یازدهم مستقر شد و بلافاصله سه موضوع به طور موازی در خط تبلیغی گسترده جناح‌های قدرت و ثروت و مقامات دولت یازدهم قرار گرفت.
1- علت اصلی مشکلات کشور ، تحریم ها و مسئولیت آن به عهده دولت دهم اعلام و ادعا شد که دولت دهم با سرسختی ، حاضر به توافق با قدرت های جهانی نبود.
2- تنها راه حل مشکلات کشور و نیل به قله های پیشرفت و ترقی، مذاکره با قدرت های جهانی از طریق فنون دیپلماسی و توسط دیپلمات های حرفه ای شمرده و اعلام شد که دولت دهم به دلیل در اختیار نداشتن اینگونه دیپلماتها، ناتوان از انجام چنان مذاکراتی بوده است.
3- تخریب تمام خدمات و اقدامات زیربنایی دولت های نهم و دهم و ایراد ناجوانمردانه ترین تهمت ها و توهین ها
علیرغم تلاش های شبانه روزی دولت دهم در دو سال آخر برای مهار تبعات تحریم ها و ادامه روند کار و فعالیت اقتصادی و عمرانی، به طور گسترده تبلیغ می کردند که دولت ، کشور را رها کرده است.
در یک هماهنگی آشکار، این سه خط تبلیغاتی در داخل و خارج و بین همه جناح‌های قدرت در نهایت گستردگی ادامه یافت.
معلوم است که در این شرایط، برای حفظ کشور و تا روشن شدن حقایق، صبر و تحمل و سکوت تنها راه ممکن بود.
ه: ارائه تصویر نادرست از وضع کشور برای توجیه ضرورت تسریع در مذاکره و توافق
خط القاء ضرورت تسریع در حصول توافق به هر شکل ممکن ، با قدرت‌های مسلط جهانی و به تعبیر خودشان کدخدای جهانی، به شیوه های گوناگون و به طور گسترده تبلیغ و نتایج احتمالی آن ، به طور قاطع برجسته و ارزشمند و حیاتی معرفی می‌گردید و برای مقدمه سازی ذهنی و ضروری سازی آن، بدترین تصویر از شرایط کشور ادعا و منتشر می شد.
- در حالی که ذخایر ارزی کشور در بالاترین سطح تاریخ یعنی حدود یکصد و سی (130) میلیارد دلار بود و درآمدهای ریالی دولت، نسبت به سال 91 یعنی آخرین سال دولت دهم ، حدود چهل(40) درصد رشد داشت، در تریبونهای رسمی و در بالاترین سطح و به کرات ادعای خالی بودن خزانه دولت مطرح می‌شد.
- در حالی که انبارهای کالاهای اساسی و مواد غذایی برای حداقل شش ماه و بالاتر از استانداردهای معمول ذخیره داشت، خبر ازخالی بودن انبارها داده می شد.
- آمارهای عجیب و کذب و ساختگی از بیکاری و بدهی‌های دولت ارائه می گردید.
- تمام کارهای اصلی کشور متوقف و همه امور به توافق با بیگانگان منوط و مرتبط گردید، نه تنها حل مشکلات اقتصادی بلکه ازدواج جوانان، تامین آب، مسکن ، شغل، رشد علمی و تکنولوژی و دیگر وجوه زندگی عمومی نیز منوط به توافق با طرف مقابل گردید.
- اینها فقط بخشی از اقدامات و طراحی‌های تبلیغی برای فضاسازی و توجیه ضرورت تسریع در توافق و مذاکرات بود.
- در بیان مشکلات و ضعف های داخلی آنقدر مبالغه و اغراق شد تا در فضای عمومی هر نوع توافقی و دادن هر نوع امتیازی و دست شستن از هر حق بین المللی توجیه پذیر و بهتر از عدم توافق معرفی گردد.
- تاثیر اینگونه اظهارات و اقدامات و خلع سلاح شدن طرف ایرانی، در نتیجه مذاکرات و نوع تعهدات داده شده نیازمند بررسی جداگانه است.
و: چگونگی رسمیت یابی و اجرای توافق
سرانجام با تبلیغات گسترده و رفت و آمدهای فراوان و طی چند مرحله توافقی به نام برجام به انجام رسید.
مجلس به جای رسیدگی محتوایی، به محل جنگ زرگری و سطحی بین جناح‌ها و البته تصویب سریع و حیرت انگیز توافق تبدیل شد.
هیچ‌گاه متن کامل و رسمی این توافق منتشر نشد و حتی بسیاری از نمایندگان مجلس هم اعلام کردند که متن رسمی در اختیار آنان قرار داده نشده است.
ملت از محتوای توافق بی اطلاع ماند و صرفاً باید شاهد اظهارات مقامات درباره "دستاوردهای بی‌نظیر ادعایی" ، این توافق می‌بود.
کوچکترین نقد و یا اعتراض به روند و یا محتوای توافق، با بدترین هجمه ها و تندترین عبارات سرکوب می‌گردید.
مقامات صهیونیستی نیز به خوبی نقش آفرینی می کردند و مواضع ظاهری آنان بهانه برخورد با منتقدین در داخل کشور بود.
مقامات ایران به سرعت تعهدات خود را انجام دادند و در انتظار انجام تعهدات طرف مقابل هر روز به مراجع مختلف مراجعه و پیگیری می کرد.
ز: شرایط امروز
بعد از سه (3) سال از اجرای کامل تعهدات از سوی ایران و تایید آژانس و دیگران و با خروج آمریکا و بازگشت کامل تحریم‌ها، حصول دستاوردهای ادعایی و اجرای تعهدات طرف مقابل به مذاکرات جدید و توافقات بعدی موکول شده است.
در اینجا در موضع بیان نتایج مذاکره درباره حقوق مسلم قانونی ملت ایران با کسانی که اساسا به دنبال سلب این حقوق هستند و نیز ارزیابی چگونگی اجرا، یا آثار لغو تحریم ها و طراحی های بیگانه برای زنجیره ای از تحمیل ها نیستم و فقط به یک جمله از سخنان اخیر جناب آقای رییس جمهور بسنده می کنم که فرمودند طی چند سال گذشته ارز را با هواپیما و خودرو به کشور و بانک مرکزی وارد می‌کرده اند.
ح – پنج اشکال اساسی در روند توافق و اجرا
1- مردم اصولاً در جریان محتوای مذاکرات و توافق قرار نگرفتند و علیرغم اهمیت تاریخی و تاثیرات گسترده و بین نسلی این قرارداد ، نظر مردم در باره آن اخذ نگردید.
2- فارغ از محتوا و عدم توازن تعهدات و دستاوردهای طرفین ، تعهدات طرف ایرانی به صورت شفاف ، الزامی و ابتدایی و دستاوردهایش مشروط ، مبهم و موکول به آینده ای نامعین و بدون تضمین بوده و تعهدات طرف مقابل نیز مبهم ، مشروط و موکول به آینده ای نامعین و دستاوردهای آنها نیز فوری ، قطعی و با تضمین قاطع بوده است.
3- در این قرارداد مهم، مکانیسم برخورد با طرف ایرانی ، در صورت استنکاف و یا تخلف ، بسیار آشکار ، جدی، قاطع و فوری و در باره طرف مقابل مبهم و فاقد تضمین اجرایی بوده است.
4- امروز توافقات بین المللی ، برای داوری در موارد اختلاف در تفسیر و اجرای قرارداد، نهاد و مرجع بین‌المللی صالح و مستقل پیش بینی و نحوه مراجعه و مرافعه کاملا شفاف بیان می گردد اما توافق مزبور فاقد این پیش بینی حقوقی به عنوان یک امر ضروری و اولیه است.
اگر غیر از این است ، لازم بوده و هست که دولت ایران طی سه سال گذشته از عدم اجرای تعهدات و امروز برای خروج یکجانبه دولت آمریکا ، به فوریت به آن نهاد یا مرجع داوری بین المللی شکایت می کرد و حقوق ملت را استیفا می نمود.
یاد آور می شود که با مدیریت هوشمندانه مرحوم دکتر محمد مصدق در موضوع تعدی شرکت نفت انگلیس به منافع ملی ایرانیان ، موضوع از شورای امنیت به دیوان بین المللی ارجاع و از آن طریق حقوق ملت استیفا گردید.
5- متاسفانه یک امر ملی و بین المللی به موضوعی بین جناحی تبدیل شد و از رهگذر آن ، فرصت بسیج عزم و توان علمی و حقوقی ملت برای اعتلای محتوای قرارداد و صیانت از حقوق اساسی و قانونی ملت فراهم نگردید و خساراتی به حیثیت و منافع ملی وارد شد.
بیش از 30 میلیارد دلار تاسیسات هسته ای متوقف یا از دور خارج شد ، روند علمی و فناوری کشور آسیب دید و بسیاری از دانشمندان متفرق شدند. اینها فقط بخشی از خسارات است.
اینجانب در صدد مقصر جلوه دادن عده ای و بیگناه معرفی کردن عده ای دیگر و یا ورود به جزئیات و تناقضات و ضعف های دیگر نبوده و نیستم زیرا تمام نهادها و مقامات کشور از جریان توافق حمایت کرده اند ، اما اینک که قرار است مجددا مذاکراتی انجام شود به عنوان وظیفه ملی پیشنهادهایی را در دو بخش ارائه می‌نمایم و امیدوارم که مورد توجه قرار گیرد.
بخش اول: پیشنهادهای عمومی در باره شرایط و روند مذاکرات
1- امروز همگان باید برای ایران بسیج شوند. همه فدای ایران و آینده این میهن پر افتخار هستیم. ایران وطن و خانه و همه موجودیت و حیات مردم ایران است . حفظ وحدت و همبستگی ملی از همیشه ضروری تر و مهم تر است.
دشمنان به ضربه زدن به اصل ایران چشم دوخته و امیدوار شده اند.
برای حفظ کیان ایران عزیز ، ترجیح منافع ملی بر منافع فردی و گروهی و طایفه ای ، امروز بیش از همیشه حیاتی و ضروری است. همه باید به این وظیفه مقدس پایبند باشیم.
2- بازسازی و احیاء اعتماد ملی و امید عمومی از فوری ترین کارها و برخورد قاطع با عوامل سلب اعتماد و تضعیف امید، بسیار ضروری است. روشن است که بهترین راه تحقق این امر ، تامین و تاکید بر حقوق اساسی ملت از جمله آزادی ، عدالت ، کرامت و حق تعیین سرنوشت است.
3- با استفاده از تجربه اخیر ، تمام مذاکرات و توافقات باید به طور شفاف و مستند با مردم در میان گذاشته شود و ملت در جریان تمام امور قرار گیرد. ملت نماد قدرت الهی و تنها منبع قدرت دولت و حکومت است. نباید با توجیهات غیرواقعی و توهین آمیز ، مردم را نامحرم فرض کرد و آنان را از دریافت اطلاعاتی که سرنوشت ملت را رقم می زند، محروم ساخت. انقلاب شد که چنین نباشد. محروم کردن مردم با ادعای سوء‌استفاده رژیم صهیونیستی اگر یک فریبکاری نباشد ، از روی بی اطلاعی است. اگر کسانی دولتهای آمریکا ، انگلیس و رژیم صهیونیستی و متحدان آنان را جدای از هم تلقی می کنند، باید در دانش سیاسی خود تجدید نظر نمایند. خیمه شب بازی‌ها و بازیگری در نقش های متفاوت، نباید دیپلمات های متعهد ، ملی و انقلابی را بفریبد.
معلوم است که محرم ترین محرم ها ملت بزرگ ایران است.
4- با توجه به تاثیرات دراز مدت و بین نسلی این توافقات بر منافع ملی ، هر نوع توافق باید با نظر و رای مستقیم مردم انجام شود. آیا اصل 59 قانون اساسی در مورد همه پرسی در مسائل مهم ، امری بیهوده است؟ قانون اساسی به کسی حق نداده است بدون نظر ملت در باره سرنوشت دهه های آینده تصمیم گیری نماید.
5- اهمیت رعایت ضرورت های حقوقی و تضمین ها و استفاده از حقوقدانهای دلسوز ملی آنقدر آشکار است که نیاز به یاد آوری نیست. بنا به اطلاع دقیق ، دولت آمریکا در مذاکرات قبلی، از یکصد و شصت(160) حقوقدان بین‌المللی که بسیاری از آنها دست اندر کار تهیه مقررات و کنوانسیون های بین المللی و قراردادهای جهانی هستند، استفاده کرده است.
بخش دوم : امور داخلی و اختصاصی
1- تفکیک جریان اداره کشور از جریان مذاکرات ، امری حیاتی است. در مذاکرات گذشته تمام توان دولت و دیگر قوا معطل مذاکرات گردید و همه امور کشور به نتایج آن گره زده شد.
باید اولاً جریان اصلی اداره کشور از مذاکرات مستقل شود و مدیران ارشد فارغ از روند و یا نتایج احتمالی ، کشور را اداره نمایند. قریب به اتفاق امور کشور و بخش اصلی اقتصاد ، ربط چندانی به مذاکرات ندارد.
2- امکانات و فرصت ها در کشور نامحدود و بهترین منابع و نیروی انسانی در کشور موجود است. برنامه‌ریزی‌ها باید با تکیه بر منابع پایدار ملی انجام و عملیاتی شود. زمین ، معدن ، نفت و گاز، جنگل، دریا ، منابع مالی و نیروی انسانی به وفور در دسترس است که بهره مند شدن از آنها ، مستلزم برنامه ریزی ، تصمیم و همت است.
3- فعال کردن بخش مسکن که نیاز همیشگی و انباشته ملی است. با حذف ارزش زمین از قیمت تمام شده، می‌توان بخش مهمی از صنایع را فعال و تولید و اشتغال ملی را به سرعت توسعه داد. این امر تبعات آزاد شدن نقدینگی بی سابقه را نیز مهار خواهد کرد.
4- با استفاده از منبع گسترده زمین و تغییر طراحی های شهری و توسعه باغ شهرها در تمام کشور و همچنین با استفاده از دوازده میلیون هکتار جنگل های بلوط ، علاوه بر ایجاد اشتغال و افزایش تولید ملی و فعال سازی بخش وسیعی از صنایع کشور ، منبع درامدی بسیار مناسبی برای دولت در برابر کاهش درآمدهای نفتی بوجود خواهد آمد و از واردات خوراک نامناسبت دام نیز جلوگیری خواهد شد.
آب به اندازه مورد نیاز توسعه کشور به شرط مدیریت عالمانه وجود دارد. تمدن عظیم ایران در فلات کم آب پایه گذاری شده است.
5- تکمیل طرح هدفمندی یارانه ها و مشارکت دادن عموم مردم در مدیریت منابع ملی نفت و گاز از بهترین راه‌کارهای افزایش تولید ملی و صیانت از کار و سرمایه ایرانی است.
6- بازنگری در بهره برداری از معادن و مشارکت دادن مردم مناطق دربهره برداری از آنها می تواند علاوه بر ایجاد اشتغال و عمران و آبادانی مناطق و صیانت از منابع معدنی، به رشد سریع درآمد ملی و تولید کمک نماید.
اینها بخشی از اقداماتی است که به سرعت قابل تنظیم و اجراست و به فوریت آثار خود را در از بین بردن رکود پنج ساله و فعال سازی اقتصاد کشور به نمایش خواهد گذاشت. درصورت استقبال ، پیشنهادهای متعدد در بخش های گوناگون آماده ارائه است.
امیدوارم مقامات کشور بتوانند فارغ از هر امر دیگری و صرفاً برای صیانت از حقوق و منافع ملی و آرمانهای انقلاب ، بهترین تصمیمات را اخذ و با حمایت ملت به اجرا بگذارند.
از خداوند منان عزت و سلامت و موفقیت ملت ایران و همه ملت ها را در سایه عنایات امام عصر(ع) مسالت دارم.
خادم ملت ایران
محمود احمدی نژاد 1397/2/21
خدا حفظت کنه فرزند ملت 
