این جانباز موفق و خانواده دوست امید به زندگی، کسب دانش و علاقه به کار را مهمترین عامل شاد زیستن برای جانبازان شیمیایی می داند.
نام: سید ابراهیم
نام خانوادگی: هادوی
صادره از: تهران
مدرک تحصیلی: دانشجوی کارشناسی
میزان مجروحیت: 30 درصد
مدت حضور در جبهه: 24 ماه
زمان مجروحیت: 1365
مکان مجروحیت: شلمچه
نحوه مجروحیت: استشمام گاز خردل
سید ابراهیم هادوی در وزارت بازرگانی مشغول به فعالیت است و کار او نظارت دقیق بر توزیع شیر یارانه ای در سطح تهران است.
وی که در سالهای 59، 60 و 61 در مناطق عملیاتی رمضان و فتح المبین شرکت داشته است می گوید:
وی پیرامون چگونگی مصدومیت خود می گوید: از لشگر 77 خراسان به منطقه شلمچه اعزام شده بودم و به عنوان مسئول مخابرات ماموریت داشتم تا سیم های مخابراتی را قبل از اعزام گردان به جلو در طول مسیر استتار و وصل نمایم و غافل از اینکه خاک منطقه آلوده به گاز خردل بود بدنم شروع به خاریدن گرفت.
پس از مدتی حالت تعوع و سوزش چشم امانم را برید و مجبور شدم برگردم. نزدیک گردان که رسیدم بیهوش شدم و مرا به بیمارستان صحرائی منتقل کردند.
پدر "علی و فاطمه" تنها دغدغه خود را آسایش خانواده و تامین احتیاجات مورد نیاز اعضای خانواده خود می داند و می گوید: اگر نماینده جانبازان شیمیایی در مجلس بودم قانون ارائه تسهیلات به خانواده های جانبازان را تقدیم به مجلس می کردم.
این جانباز شیمیایی که به تازگی در آزمون سراسری دانشگاه علمی و کاربردی شرکت کرده است می گوید: انسان مسلمان تا زمانی که زنده است می بایست به کسب علم گرایش داشته باشد، زیرا به فرموده خاتم الانبیاء حضرت محمد(ص): "اطلبوا العلم من المهد الی اللحد".
سید ابراهیم هادوی دارای کمر بند مشکی تکواندو ست و در سال 1379 توانسته به مقام های شهری و استانی دست یابد، اما طبق دستور پزشکان به دلیل مصدومیت ریه حق انجام هرگونه فعالیت و تحرک زیاد ورزشی را ندارد.
او که در سال 1384 توفیق زیارت خانه خدا را داشته است اوقات فراقت خود را صرف مطالعه در زمینه رشته تحصیلی خود و همچنین خواندن کتاب های شهید مطهری و شریعتی می نماید و سعی می کند سکوت محیط را با آوازهای استاد شجریان و بنان پر کند.
این جانباز موفق و خانواده دوست امید به زندگی، کسب دانش و علاقه به کار را مهمترین عامل شاد زیستن برای جانبازان شیمیایی می داند و می گوید: اول هر صبح از همسرتان تشکر کنید که مانده است تا برای شما خدمت کند و در آخر روز خداوند متعال را شکر کنید که زنده اید و می توانید او را عبادت کنید.
