پس از جنگ جهانی دوم اسرائیل از ترور و کشتارهای هدفمند بیش از هر دولت دیگری در جهان غرب به بهانه حفظ امنیت استفاده کرد. در بسیاری از موارد رهبران این رژیم تاکید داشته‌اند که کشتارها و اهداف هدفمند و حفاظت از امنیت ملی یک "اقدام اخلاقی و قانونی" برای حفظ جان مردم اسرائیل است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایسنا، مجله نیوزویک در گزارشی نوشت: به گفته آنها نابود کردن این هدف‌ها و این افراد یک "شر ناگزیر" است. ترورهای اسرائیلی به عنوان یک ابزار نظامی به طور اتفاقی انجام نشده است بلکه ریشه در جنبش‌های صهیونیستی با ترومای هولوکاست و این احساس مشترک میان رهبران اسرائیلی داشته که دولتشان به طور مداوم در خطر نابودی و محو شدن است بدون اینکه کسی بخواهد به آن کمک کند.
اسرائیل همواره به تروریسم رو آورده و سعی کرده است که با توسعه موثر نهادهای نظامی و به طور خاص جامعه اطلاعاتی خود بهترین سازمان جاسوسی جهان را ایجاد کند. این رژیم همچنین بهترین و قوی‌ترین مکانیزم ترور در تاریخ را دارد. آنچه در زیر می‌آید بخشی از مکانیزم ترور است:
در سال ۱۹۶۲ زمانی که مصر از موفقیت برنامه موشکی خود خبر داد اسرائیل با کابوس هولناکی روبرو شد. اسرائیلی‌ها می‌دانستند که رمز ورود موفقیت این برنامه برخی دانشمندان نخبه آلمانی در دوره آدولف هیتلر هستند. در نتیجه این مساله موساد برای دفاع از اسرائیل و تلاش برای ممانعت از تقویت توانایی‌های نظامی مصر، در حالت آماده‌باش قرار گرفت.
این مجله در گزارشی نوشت: موساد اوت ۱۹۶۲ پیامی را برای جاسوس‌هایش در اروپا فرستاد. محتوای این پیام این بود: ما دنبال اطلاعاتی هستیم. اگر مشخص شد که آلمان از آن چیزی می‌داند و آماده همکاری نیست ما آماده استفاده از زور و مجبور کردنش به صحبت هستیم. بهتر است به این مساله توجه داشته باشید چراکه ما باید به هر بهایی به اطلاعاتی دست یابیم.
در ادامه آمده است: موساد حمله بیرحمانه‌ای را به راه انداخت که شامل عملیات ارعاب و تهدید دانشمندان آلمانی و خانواده‌هایشان در تلاش برای دستیابی به هرگونه اطلاعاتی درباره موشک‌های مصری بود. جاسوسان موساد توانستند به محل استقرار هیئت‌های دیپلماتیک و کنسولگری‌های مصر را در تعدادی از پایتخت‌های اروپایی نفوذ کنند. آنها قادر بودند یک کارمند سوئیسی را که در دفتر هواپیمایی مصر در زوریخ کار می‌کرد، عضوگیری کنند.
در این گزارش آمده است: این کارمند سوئیسی به جاسوسان موساد کمک کرد تا شبانه و دو بار به مکاتبات پستی دست یافته و آن را به جای امنی ببرند بعد آن را باز کرده و از آن عکس می‌گرفتند و بعد به واسطه کارشناسان آن را به گونه‌ای می‌بستند که گویی باز نشده است و بعد آن را به دفتر شرکت بازمی‌گرداندند. بعد از دوره کوتاهی موساد توانست به اطلاعات اولیه طرح موشک‌های مصر دست یابد. اسرائیل همچنین به این مساله پی برد که دو تن از دانشمندان معروف بین‌المللی یعنی یوگن سانگر و ولفگانگ پیلتز در رأس تیم دانشمندانی هستند که برنامه موشک‌های مصر را ارتقا می‌بخشند.
این مجله نوشت: بعد از جنگ در آلمان شرایط در آن زمان علیه این دانشمندانی بود که دنبال جای دیگری برای کار می‌گشتند. آنها با مقامات مصر تماس گرفته و پیشنهاد عضوگیری و رهبری برخی از دانشمندان برای ارتقای موشک‌های زمین به زمین دوربرد را دادند. جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهوری وقت مصر موافقت کرد و عصام الدین محمود خلیل، یکی از نزدیک‌ترین مشاوران نظامی‌اش را برای هماهنگی برنامه تعیین کرد.
نیوزویک نوشت: جاسوسان موساد یکی از دانشمندان آلمانی را که در برنامه موشکی مصر شرکت کرده بود و هینز کروگ نام داشت ربودند و به اسرائیل منتقل کردند. وی به زندان موساد منتقل شد و در معرض شکنجه قرار گرفت. او ابتدا سکوت اختیار کرد اما بعدا اعتراف کرد. کروگ پیشنهاد کرد که به مونیخ بازگردد و به عنوان جاسوس موساد کار کند. بعد از اینکه این دانشمند هرچه را که می‌دانست به موساد گفت، موساد به این فکر افتاد که چه باید بکند چراکه بازگشت وی به مونیخ بسیار خطرناک بود و او می‌توانست به موساد خیانت کند و به پلیس خبر بدهد.
نیوزویک در ادامه نوشت: برای همین ایسر هارئیل، رئیس وقت موساد آسان‌ترین راه را انتخاب کرد. او از یکی از زیردستانش خواست کروگ را به مکان دورافتاده‌ای در شمال تل آویو ببرد و به او تیراندازی کند. بعد از ترور این دانشمند یک هواپیمای نیروی هوایی اسرائیل جسد را در دریا انداخت.
