در این زمینه گفتنی است:احتمالا آقای آشنا فراموش کرده‌اند، در کجا و چه روزگاری صحبت می‌کنیم؟ این روزها تجربه بگم‌بگم‌های نافرجام گذشته در کنار توسعه ابزارهای ارتباطی برای دولت‌ها و مسئولان، راهی جز شفاف‌سازی و صراحت نگذاشته است؛ آن هم در دولتی که خودش مدعی برخورد صریح و شفاف و رودررو با مردم است.

آن وقت در روزی که فشار به افکار عمومی برای از دست رفتن ارزش دسترنج‌شان چنان بالاست که یک توضیح واضح از علت و چرایی این اتفاقات می‌تواند آب سردی بر آتش مردم باشد، تنها کسی که با مردم سخن می‌گوید، کسی است که سعی می‌کند یکسری جملات مبهم و به هم پیچیده را ردیف کند. آقای آشنا! واقعا اگر توطئه‌ای ـ چه داخلی و چه خارجی ـ برای زمین زدن دولت در میان است، بهتر است شهامت داشته باشید و با صراحت بگویید، چون اگر بگویید، حتی مخالفان و منتقدان دولت شما هم که در این بازی در حال از دست دادن اندوخته‌های مالی‌شان هستند، همراهتان می شوند، ولی اگر می‌خواهید با استراتژی دهه هفتادی رسانه‌ای پیش روید، همان بهتر که سکوت کنید تا بر ابهامات موجود در فضا نیفزایید.