بسم الله الرحمن الرحیم

یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا کَلِمَةَ الْکُفْرِ وَکَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ یَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ ۚ فَإِنْ یَتُوبُوا یَکُ خَیْرًا لَهُمْ ۖ وَإِنْ یَتَوَلَّوْا یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ عَذَابًا أَلِیمًا فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِی الْأَرْضِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ.

[پس از خنثی شدن توطئه فتنه‌­گرانی از اصحاب سرشناس پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم که هنگام بازگشت از غزوه تبوک نقشه قتل آن حضرت را طراحی کرده بودند و شماری از منافقان در معرض این اتهام بودند؛ خداوند می­فرماید:] «(منافقان) قسم به خدا یاد می‌کنند که (سخن ناروا درباره پیامبر صلی‌­الله علیه و آله و سلم) بر زبان نیاورده‌اند و (چنین نیست) البته سخن کفر گفته و پس از اظهار اسلام کافر شدند و همت بر آنچه موفق بر آن نشدند گماشتند (یعنی همت بر قتل رسول و اخراج او) آنها به جای آنکه از آن بی‌نیازی که به فضل خدا و رسول نصیب آنها شد شکر گویند در مقام انتقام و دشمنی برآمدند، اکنون هم اگر باز توبه کنند برای آنها بهتر است و اگر روی بگردانند آنها را خدا در دنیا و آخرت به عذابی دردناک معذب خواهد فرمود و دیگر در همه روی زمین یک نفر دوستدار و یاوری برای آنها نخواهد بود.» سوره توبه آیه 74

از ابتدای انقلاب، برخی افراد با دلسوزی‌­های بی­جا و بی­‌مبنای خود و ابراز گلایه­‌های کودکانه استقامت حضرت امام و جمهوری اسلامی را سبب دشمنی­‌ها و ناکامی­‌های ادعایی خود می­دانستند. بخشی از این افراد ساده­‌لوح حتی در میان انقلابیون و از نزدیکان امام راحل محسوب می‌­شدند. مجموعه­‌ای که ضعف در مبانی و سطحی­‌نگری، در اثر اعتماد به عناصر نفوذی و لیبرال، در پشت عناوین غلط‌­انداز عقلانیت و مصلحت، در توانایی ملت ایران، امت حزب الله و امام امت در غلبه بر مشکلات داخلی و خارجی تشکیک می­‌کردند و حضرت امام را باعث تداوم جنگ و بروز مشکلات می­دانستند و با اظهار ندامت و پشیمانی خواستار عقب­نشینی از آرمان­های انقلابی و الهی ملت ایران بودند.

در روزهای گذشته چنانچه پیش‌­بینی می‌­شد عملیات رسانه­‌ای جدیدی در قالب نامه‌­نگاری به رهبری آغاز شد. نامه­‌ای منسوب به شیخ مهدی کروبی، خطاب به مقام معظم رهبری منتشر شد که به ظاهر از در خیرخواهی و نصیحت، مسبّب همه مشکلات را عملکرد و راهبری رهبر انقلاب معرفی می­کند. یکی از رفتارهای ثابت اصحاب شیطان و اولیای طاغوت در طول تاریخ، اتهام و انتساب صفات رذیله خود به اولیای خدا است. هتک پاکدامنی حضرت یوسف و حضرت مریم علیه‌االسلام یا اتهام دیکتاتوری و بددینی به انبیای اولوالعزم الهی علیهم‌­السلام از این جمله است.

جمهوری اسلامی از آغاز تاکنون شاهد حضور رؤسای جمهور مختلف با سلایق کاملاً متفاوت و تشکیل مجالس شورای اسلامی و شوراهای شهر با ترکیب­های متنوع سیاسی، با انتخاب مردم، بوده است. دولت­ها و مجالس مختلف طی چهل سال گذشته به اقتضای انتخاب مردم در تلاش برای به ثمر رساندن اهداف ملت از فرصت بهره برده و برخی نیز با اتلاف وقت و سرمایه باعث خسران شده‌­اند. با اینکه عمده این ناکامی‌­ها حاصل بی‌­توجهی به رهنمودهای رهبری و سرتافتن از توصیه­‌های معظم له بوده است اما پیامدهای منفی و نتایج تلخ آن به حساب نظام نوشته می­شود.

در سال­های پس از پیروزی انقلاب اسلامی هر جا کشور و نظام دستآورد خیره کننده و تحسین برانگیزی داشته محصول تبعیت فکری و عملی مجریان و مسئولین کشور از الگوی مدنظر ولی فقیه بوده است، که مثال­های آن از قبیل حوزه امنیت و علم و فنآوری و ... بیشمار است و بی حساب، و اتفاقا هرجا که نقطه ضعفی بوده و زخمی برآمده و فرصتی برای ارتزاق مگسان داخلی و خارجی فراهم کرده است، ناشی از واگرایی مجریان از ایده و عمل انقلابی ولی فقیه بوده است که از آن جمله می­توان به مشکلات اقتصادی اشاره نمود که متأسفانه اعمال نفوذ جریان لیبرال اقتصادی در قریب به چهل سال گذشته- و در واقع عدم تحقق انقلاب اقتصادی متناسب با ایده انقلاب اسلامی- مشکلات و معضلات امروز اقتصادی را رقم زده است. بی‌­شک با تسلط جریان معتقد –و نه صرفا متظاهر- به ایده ناب اقتصاد مقاومتی، این خرده معضل نیز قابل حل بوده و امکان تبدیل این نقطه ضعف به نقطه قوت نظام اسلامی میسور است.

با وجود همه ضعف­ها و اشکالات براساس آمارهای بین­‌المللی و اظهارات کارشناسان بی‌­طرف، پیشرفت چهل ساله جمهوری اسلامی شتابان و شگفت‌­انگیز است. تا جایی که دشمنان ملت ایران، مجبور به اعتراف رشد فوق‌العاده ایران در حوزه­‌های علم و فنآوری، آموزش و بهداشت، زیرساخت­های اقتصادی و خدماتی، امنیتی و انتظامی و ... شد­ه­‌اند. در گزارش­های سازمان ملل، رشد سرعت «توسعه انسانی» ایران را در سال­های 1358 تا 1390، دو برابر متوسط جهانی ارزیابی کرده‌ ­است.

این پیشرفت­ها علیرغم وقوع جنگ تحمیلی، دشمنی‌­های پیچیده و زیرساخت­های ناقص و غلط بازمانده از دوران طاغوت بوده است. مضاف به برخی خیانت­ها و کج­تابی‌­ها و بی­عرضگی‌­هایی که از سوی عناصری در داخل نظام اسلامی به وقوع پیوسته است.

تاریخ نشان­ داده است که اکثریت قریب به اتفاق انقلاب­های جهان، مدتی پس از پیروزی با به فراموشی آرمانها و انحراف انقلابیون از مسیر اصلی خود به ناکامی و ذلت کشیده شده­‌اند. نظام سلطه به اتکای عناصر وابسته داخلی و برنامه‌­ریزی‌­های گسترده، از ابتدای پیروزی انقلاب، تلاش کرد تا با گسترش دنیاخواهی و نشان­دادن درب باغ سبز به مسئولین جمهوری اسلامی، باعث انحراف در سیرت جمهوری اسلامی و سپس ساقط کردن انقلاب اسلامی شود.

برخی نخبگان و مسئولین نیز با ندیدن واقعیت­ توانمندی­‌های ملت ایران و دورویی غرب، دانسته یا ندانسته، با حفظ ظاهر انقلابی­گری، در عمل سعی کردند سیره نظری و اجرایی امام خمینی رحمه الله علیه را تحریف و منحرف ساخته و به دنبال آن مناسبات ظالمانه دوره طاغوت را در سیاست، اقتصاد و فرهنگ کشور حاکم کنند. تلاش برای احیای اشرافیت طاغوتی و انحصار قدرت در­ ریاست جمهوری، فرصت دادن به کارگزاران غربزده در اقتصاد و همچنین مماشات با اباحی­گری فرهنگی و حتی حمله به دین، صفحه‌­های شناخته شده­ای در تاریخ جمهوری اسلامی است. تلاش­هایی که هدف آنها در بدو امر به بن‌­بست رساندن سازوکار و الگوی جمهوری اسلامی و سپس ناامید کردن ملت ایران در استقامت بر اصول اسلام سیاسی است. چه کسانی بانی این لغزش­ها و خطاها شدند و چه دست امین و مدّبری نظام را از این مهلکه­‌ها رهانده است؟!

چهار رئیس جمهور در زمان زعامت مقام معظم رهبری دارای سبک­های متفاوت و سلایق سیاسی گوناگونی بوده­‌اند. آقایان مرحوم هاشمی رفسنجانی، خاتمی، احمدی­‌نژاد هر کدام برگزار کننده انتخاباتی بوده‌­اند که سلیقه­ مخالف آنها سیاسی­شان برنده کارزار انتخاباتی بوده­ است و این خود بهترین سند بر پاکی و صحت سامانه انتخابات جمهوری اسلامی می‌­باشد، که مهمترین ناظر این فرایند شورای محترم نگهبان است. مجالس شورای اسلامی از چهارمین دوره تا دهمین دوره شاهد ترکیب سلایق سیاسی مختلفی بود که همگی ذیل نظر یک شورای نگهبان به انجام رسیده­‌اند.

در این نامه که پریشان­گویی و بغض و کینه نویسنده از سطر سطر آن نمایان است، ناسپاسی و قدرناشناسی منافقین و تجدیدنظرطلبان نسبت به ساختارهای سیاسی و انتخاباتی جمهوری اسلامی تکرار شده است. با اینکه آقای کروبی و هم­سلکان سیاسی ایشان با تأیید صلاحیت شورای نگهبان وارد عرصه انتخابات شده­‌اند، امّا قلم در این نامه با بی‌­انصافی نسبت به شخصیت مبارز آیت الله جنتی که از سال 1340 در مبارزه همراه حضرت امام بوده‌­اند، گستاخی و هتاکی می­‌کند. کسانی که با سبک‌­سری و بی­‌مبالاتی در مجلس ختم آدم زنده، در فتنه خودساخته سال 88 شرکت کردند و تنها سندشان که مبنی بر تقلب در انتخابات، انتساب نسبی و سببی با مردم برخی استان­ها است؛ نباید غیر از این گونه، سخن بگویند.

کارگزاران اقتصادی دولت دهم و یازدهم باید به تعریض‌­ها و اشکالات این نامه پاسخ دهند که چرا با اصرار و ابرام تقاضا دارند تا در پروژه­‌های عظیم اقتصادی و خدمت­رسانی از توان نیروهای متخصص و انقلابی قرارگاه سازندگی خاتم­‌ا‌لأنبیای سپاه پاسداران استفاده کنند. مگر جز این است که با مدیریت جهادی و بهینه به اتکای نیروی انسانی متخصص جوان ایرانی پروژه‌­های متعددی که شرکت­های خارجی از اجرا و تأمین مالی آن سر باز زد‌‌ه‌­اند به انجام رسیده است.

ملاحظات قبیله­‌ای و جناحی از سوی مغرضین و اخلاص­ها و نجابت­های برادران جهادی، موجب شده بعضی زبان­ها در گفتن خدمات جوانان پاسدار ملت ایران کوتاه و برخی گوش­ها برای شنیدن خدمات اقتصادی و اجتماعی این نهاد برآمده از بطن مردم، ناشنوا باشد.

امنیت خارق­‌ا‌لعاده و بی­نظیر کشور ایران در میانه منطقه بحران زده غرب آسیا و زیر فشار شدید نهادها و دستگاه­های امنیتی و نظامی غربی حاصل تبعیت از کدام رهبر و زحمات کدام نهادهاست؟ آن چه امروز عراق و سوریه را از شر داعش و تکفیری­‌های آمریکایی خلاص کرده و قدرت بین­‌المللی جمهوری اسلامی ایران را به رخ جهانیان کشیده، از مماشات با سیاست­های آمریکا و نقش‌­پذیری در نظام ظالمانه بین­‌الملل بدست نیامده است. هر چند منکرین و سهل­‌اندیشان نخواهند حقیقت را بر قلم جاری کنند.

نویسنده یا نویسندگان نامه، دوره پس از رحلت امام(ره) را دوران ظلم عظیم به حوزه‌های علمیه و قشر روحانیت دانسته‌­اند. حال آنکه مدعیان بهتر از هر کسی می‌دانند حوزه­‌های علمیه در طول تاریخ پرفراز و نشیب شیعه، هیچ‌گاه تا این حد از آزادی و گسترش را به خود ندیده­‌اند و اکثریت مطلق مراجع، علما و اساتید حوزه، حتی آنان که اعتقاد چندانی به تشکیل حکومت در عصر غیبت امام معصوم(ع) ندارند، فرصت تشکیل نظام اسلامی و رهبری یکی از دانش‌آموختگان مکتب اهل بیت(ع) را مغتنم شمرده و آن را عاملی برای گسترش اسلام دانسته‌اند.

مضاف بر این تأییدات مکرر مراجع عظام تقلید، حضرات آیات مرعشی نجفی، گلپایگانی، اراکی، بهجت، فاضل لنکرانی، سیستانی، صافی گلپایگانی، نوری همدانی، مکارم شیرازی، علوی گرگانی، جوادی آملی، سبحانی و دیگر مراجع بزگوار طی این سال­ها موید همین معناست.

در این میان، تنها کسانی از تداوم رهبری انقلاب و جمهوری اسلامی ناراحتند که در ابتدا، با تمام توان به توجیه نظری و عملی نظام پرداختند و آن‌گاه که احساس کردند حرف شخص آنان به کرسی نشانده نشده، به مخالفت برخاستند. افرادی که دهه شصت مخالفین و منتقدین خود را شدت و سختی، ضدانقلاب و خارج از دین معرفی می­کردند، امروز با عدول از اصول پیشین خود، قطعیت‌­های غریبی بر ذهنشان غالب شده­است. سابقه این طرفداری‌های بعضاً توأم با تندروی و مخالفت­های بی‌مبنا، نمونه‌های متعددی در سالهای اخیر دارد که اظهار نظرهای اشخاصی مانند مهدی کروبی از این جمله است.

حضرت امام رضوان‌الله‌علیه در بیاناتشان به مسئولین تأکید می­کردند که هرگاه دشمنان ملت ایران، یعنی آمریکا، انگیس و رژیم صهیونیستی سخنان و مواضع شما را با خوشحالی و خرسندی تکرار می­کنند، برخود بترسید و در رفتار و مواضع خود تجدید نظر کنید. امّا متأسفانه کلماتی که در این نامه گنجانده شده است، مکرراً از سردمداران رژیم اشغالگر قدس و سرکردگان آمریکایی و انگلیسی مانند نتانیاهو و ترامپ و نیز سلطنت‌­طلبان و منافقین ایرانی از یک طرف و کاسبان حصر از طرف دیگر شنیده شده است.

حال آن کسی که مانع انحرافات و پاسدار صحت مسیر و شتاب حرکت نظام جمهوری اسلامی در تمام این سال­ها بوده و با تغییر دولت­ها و مجالس، ثبات حرکت نظام بر مسیر اهداف اصلی ملت ایران را صیانت کرده، شخص رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه‌­ای حفظه­‌الله است. عظمت پیروزی­های نظامی و سیاسی امروز جمهوری اسلامی در منطقه و جهان حاصل تلاش­های گسترده مسئولین و کارگزاران مومنی است که با ایمان و عمل شجاعانه به راهبری حکیمانه و انقلابی، شاگرد برجسته و یگانه حضرت امام خمینی رحمه الله علیه، کارها را به نحو احسن به انجام رسانده­‌اند.

این چنین نامه­‌هایی اولین بار نیست که منتشر می‌­شود. متن این نامه یادآور کلماتی است که همفکران جناب کروبی بعد از پایان جنگ تحمیلی، علیه امام مطرح می­کردند و می­گفتند و می­نوشتند که جمهوری اسلامی در جنگ شکست خورده و در رسیدن به اهداف ناکام گشته است و مقصر اصلی را شخص امام معرفی کرده و ایشان را متأثر از القائات اطرافیان معرفی می­کردند.

ماجرای نامه‌ها و بیانی­ه‌ای که در ماه‌­های اخیر مانند قطعات یک جورچین نقشه دشمن را تکمیل می‌کنند، امر تازه­ای نیستند. احتمالاً نامه­‌ها و اظهارات دیگری شبیه این نامه منتشر خواهد شد تا با ایجاد جنگ روانی و فرافکنی مسئولیت مشکلات اقتصادی مردم را رهبری یا نهادهای انقلابی بدانند. در صورتی که در همه این چهل سال ملت با هوشیاری و ذهن آگاه، نسبت به عملکرد دولتمردان و نمایندگان مجلس خود واکنش نشان داده است.

مردم بصیر ایران در شهرهای مختلف طی روزهای میانی دی ماه 96 مکرر در خیابان­ها حاضر شدند و علیرغم وجود مشکلات و معضلات اقتصادی یومیه، راه ضدانقلاب را برای سوء استفاده بستند و حقیقت مؤمن و انقلابی خود را به رخ ساده‌­اندیشان کشیدند. مشکلاتی که برآمده از بی‌­توجهی به دستورات اکید رهبر انقلاب در توجه به اقتصاد درون­زا و بدبینی به وعده­‌های گشایش اقتصادی غرب­مدار بود.

در نهایت محاجه با بدبینان و مغرضینی که ملت ایران را خسته، پشیمان و ناکام در رسیدن به آرمان­ها معرفی می‌کنند یوم­‌الله 22 بهمن است. تظاهرات 22 بهمن، تجلی­گاه همیشگی تجدید عهد ملت ایران با امام، آرمان­ها و رهبری عزیز انقلاب و جمهوری اسلامی در پیش است، تا کورباطن­‌های جمود و منافقین عنود بار دیگر رسوا و سرافکنده شوند و مؤمنین و مجاهدین مخلص در هر مقام و مکانی که هستند در ادامه راه خود دلگرم، امیدوار به وعده‌­های الهی و استوار گردند.

14/11/1396

به امید پیروزی در تمام امتحانات الهی

جمعی از اساتید دانشگاه جامع امام حسین علیه السلام