شهرام شكيبا، نویسنده و طنزپرداز گفت: قطعا بدانيد، جذب حداكثري كه در رهبري انقلاب در مورد آن صحبت مي‌كنند، همين است كه جعفريان انجام مي‌دهد.
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ پنجمین شب شاعر در بزرگداشت محمدحسين جعفريان، شاعر، نویسنده و مستندساز انقلاب اسلامی با حضور جمعي از مسئولين فرهنگي و هنري كشور و با اجرای امیرحسین مدرس در سازمان هنری و رسانه‌اي اوج برگزار شد.
در ابتداي این مراسم بهروز افخمي، کارگردان گفت: وقتي داشتم مي‌آمد اينجا طبق معمولِ بزرگداشت‌ها فكر مي‌كردم بايد از اولين باري كه جعفريان را ديدم صحبت كنم؛ درست يادم نمي‌آيد اولين بار او را كي ديدم. از زماني كه در سوره با شهیدآويني بوديم، جعفريان هم آنجا بود و به نظرم مي‌آيد كه از اوايل انقلاب با هم بوديم.
وي ادامه داد: جعفريان يازده سال از من كوچك‌تر است اما اينكه خودش را به آب و آتش مي‌زند، باعث مي‌شود كه غير از من، خيلي‌ها فكر كنند كه هميشه با آنها بوده. اين فكر را حتي مردم افغانستان نيز دارند چون جعفريان هر جا كه جنگي بوده و مردم در خطر بوده اند، حضور داشته است.
وي ادامه داد: جعفریان براي حضورش تاوان هم داد. تاواني كه هيچ گاه آثارش از بين نرفته. او همواره فعال بوده و سعي كرده با موضوعات آشنا شود. وقتی از جنگ و انقلاب حرف مي‌زند آنچه را كه مي‌گويد، از لحظات جنگ درآورده و يك گزارشگر صادق است، چه وقتي كه مي‌نويسد ، یا فيلم مي‌سازد و يا شعر مي گويد.
بهروز افخمي ادامه داد: سيدمرتضي آويني اين طريقه جعفريان را دوست داشت و سعي مي‌كرد به بچه هاي روايت فتح ياد بدهد كه گزارشگري بايد بدون پيش فرض باشد.
اين فيلم‌ساز كشورمان گفت: فيلمسازي جعفريان اين‌گونه است كه براي خودش خطر ايجاد مي‌كند، چه خطر فيزيكي و چه خطر در افتادن با صاحبان قدرت كه مي‌توانند زندگي را تلخ كنند. به نظر مي‌آيد اين گونه كار كردن كار هر كسي نيست. شجاعتي كه اين فرد دارد، نه تنها تاريخ مستند را شكل مي‌دهد بلكه در تاريخ انقلاب هم نقش دارد.
افخمي در ادامه با اشاره به نقش جعفريان در حوادث افغانستان گفت: در افغانستان همه مي‌دانند كه جعفريان نقش داشته است و افغان‌ها بيشتر از ايراني‌ها او را مي‌شناسند!
افخمي اظهار داشت: از 25 سال پيش با جعفريان آشنا شدم و مي دانم اين بزرگي را با زحمت و عرق ريختن به دست آورده است. من شاهد فيلمسازي و زحماتش بودم اما در خصوص فيلمنامه نويسي، دارم از او نااميد مي‌شوم چون در اين حوزه كم كار شده است.
در ادامه مراسم پنجمین شب شاعر، محمد كاظم كاظمي، شاعر افغان نيز درباره ويژگي‌هاي محمد حسين جعفريان گفت: من به عنوان يك نويسنده و شاعر افغان با جعفريان ارتباط ادبي دارم و شهادت می دهم که او خدمات زيادي را به ادبيات افغانستان ارائه داشته است.
اين شاعر افغانستاني گفت: اگر ايران داراي پنجره هاي زيادي باشد، بزرگ‌ترين پنجره آن به خاطر مشتركات فرهنگي، به سمت افغانستان باز شده است. هيچ كشوري مانند ايران به افغانستان نزديك نيست. هيچ كتابي بدون ترجمه در افغانستان خوانده نمي‌شود و فقط كتاب‌هايی از ايران است كه بدون ترجمه، مردم افغانستان آن را مي‌خوانند، اما در مقابل تصوير درستي از افغانستان به ايران نيامده؛ كساني كه اين غبار را از بين ببرند بزرگ‌ترين خدمت را به اين دو كشور كرده‌اند.
كاظمي اضافه كرد: علاقه‌مند شدن يك فرد از ايران به افغانستان نياز به چرا ندارد. جعفريان معاشرت‌هايی داشت كه باعث شد نسبت به افغانستان علاقه‌مند شود و كارهاي ويژه‌اي را براي اين كشور انجام دهد كه از جمله انتشار ويژه نامه مجله شعر، دايره‌المعارف افغانستان و انتشار كتاب پايتخت فراموشي از جمله كارهاي او در مورد افغانستان است.
وي يادآور شد: حمايت‌هايی كه جعفريان از حوزه ادبيات افغانستان داشته تبدیل به پل ارتباطي خوبي براي كارگشايي ادبيات افغانستان شده كه 15 كتاب نیز در همین راستا منتشر شد. همچنين دفتر فارسي‌زبانان در حوزه هنري نيز در همین فضا تأسيس شده است.
وي خاطرنشان كرد: اميدوارم اين چرخش ارتباطات بين دو كشور ادامه پيدا كند چرا كه جعفريان مانند يك وزارتخانه سيار براي افغانستان درحوزه فرهنگ و ادبيات است و خيلي در اين زمينه موثر بوده.
مراسم با سخنان حجت‌الاسلام زم، رییس اسبق حوزه هنری در خصوص فعاليت‌هاي جعفريان ادامه یافت. وی گفت: شكوه و برجستگي بر شخصيت هنري و ادبي جعفریان وجود دارد و هنرش در پرتو تفكر است.
زم ادامه داد: جعفریان در حال و در جا فكر نمي‌كند و كسي نيست كه شعرش از كوله‌باري در پشتش باشد؛ شعر وی جلودار تفكر است.
محمدعلی زم خاطرنشان كرد: با وضعي كه ايشان دارد و محدوديت‌هايی كه برايش پيش آمده، فعاليت سخت است اما او فعاليت‌هاي خود را ادامه داده است.
وي افزود: جعفريان متفكر است. آنچه كه من شنيدم فقط فعاليت او در افغانستان بود اما او در جنگ و دفاع مقدس منشأ مقاومت بود و هر جا كه اظهار وجود از فرهنگ و هنر بود، حضور داشت. اميدوارم شرايط فرهنگي ما شكرستاني باشد كه به مذاق شيرين باشد و جريان فرهنگي كشور ما مانند پاره سنگ نباشد كه هنرمندان به جاي شكر، خاك بخورند!
شهرام شكيبا، نویسنده و طنزپرداز نیز در این مراسم برای چند دقیقه سخن گفت.
وی با اشاره به تاثیر جعفریان در ادبیات انقلاب اسلامی گفت: قطعا بدانيد، جذب حداكثري كه در رهبري انقلاب در مورد آن صحبت مي‌كنند، همين است كه جعفريان انجام مي‌دهد. بايد بلد باشيم كه تفاوت بين شعار و عمل چيست. اميدوارم اين اتفاق شكل بگيرد و كساني كه بدون خط‌كشي ها در عرصه فرهنگي كار كرده اند، مورد تقدير قرار بگيرند.
در ادامه مراسم، محمدحسن جعفريان برادر محمد حسين جعفريان گفت: افتخاري براي من است كه به عنوان برادر در خدمت آقاي جعفريان هستم. من به وسعتي كه دوستان صحبت كردند شايد در كنار او نبودم ولي خيلي با او نزديك بودم. شخصيت وي از كودكي متمايز بود و روحيه ماجراجويي داشت.
وي ادامه داد: از يك جايی ما حس كرديم نمي‌توانيم مثل ايشان باشيم و همه خانواده وي را همراهي مي‌كردند؛ چرا كه او روحيه پاسداري از انقلاب و ولايت‌مداريش بسيار بالاست.
در پايان، محمدحسين جعفريان در مورد برگزاري مراسم بزرگداشتش گفت: اين مجالس مثل مجالس ترحيم است اما با حضور متوفی برگزار مي‌شود! دوستاني كه مشغله داشتند آمده اند اما برخي دوستان كه ارتباط صميمي با من دارند، نيامده‌اند.
وي ادامه داد: من از اين همه تقدير شرمنده شدم و ذوق زده شدم كه چنين موجودي هستم. چند سال پيش در يك جلسه خصوصي با رهبري بودم كه آقاي خاموشي هم حضور داشت. من توضیحاتي در مورد حضور در افغانستان به رهبری دادم كه ايشان يك جمله را سه بار تكرار كردند: چرا دوستان يك وزارتخانه از جعفريان استفاده نمي‌كنند؟!
وي ادامه داد: من به رهبري گفتم ممكن است بروم افغانستان حاكم بشوم، چون حقوقي که به من مي‌دهند، پول سيگار من نمي‌شود. من مي‌خواهم سيگار را ترك كنم و يا به افغانستان و يا به مشهد بروم كه ايشان با لبخند گفتند: اگر هدف ترك سيگار است، من با آن موافقم.
جعفريان در پايان گفت: من از سازمان اوج تشكر مي‌كنم كه من را شرمنده كردند و شرايطي را فراهم كردند كه من مستندي در مورد مهاجرين افغانستان بسازم كه نگاه مردم ايران نسبت به اين افراد، تغيير كند.
وي در پايان با تشكر از همسرش گفت: همسر يك جانباز، شاعر، نويسنده و مستندساز بودن، سخت است. همسر من در همه اين سال‌ها اين شرايط را تحمل كرده و در كنار من بوده است.
در انتهای این مراسم، از طرف سازمان اوج و بسیاری از مراکز فرهنگی که محمدحسین جعفریان با آنها مرتبط بوده، هدایایی به وی تقدیم شد.
در ابتداي این مراسم بهروز افخمي، کارگردان گفت: وقتي داشتم مي‌آمد اينجا طبق معمولِ بزرگداشت‌ها فكر مي‌كردم بايد از اولين باري كه جعفريان را ديدم صحبت كنم؛ درست يادم نمي‌آيد اولين بار او را كي ديدم. از زماني كه در سوره با شهیدآويني بوديم، جعفريان هم آنجا بود و به نظرم مي‌آيد كه از اوايل انقلاب با هم بوديم.
وي ادامه داد: جعفريان يازده سال از من كوچك‌تر است اما اينكه خودش را به آب و آتش مي‌زند، باعث مي‌شود كه غير از من، خيلي‌ها فكر كنند كه هميشه با آنها بوده. اين فكر را حتي مردم افغانستان نيز دارند چون جعفريان هر جا كه جنگي بوده و مردم در خطر بوده اند، حضور داشته است.
وي ادامه داد: جعفریان براي حضورش تاوان هم داد. تاواني كه هيچ گاه آثارش از بين نرفته. او همواره فعال بوده و سعي كرده با موضوعات آشنا شود. وقتی از جنگ و انقلاب حرف مي‌زند آنچه را كه مي‌گويد، از لحظات جنگ درآورده و يك گزارشگر صادق است، چه وقتي كه مي‌نويسد ، یا فيلم مي‌سازد و يا شعر مي گويد.
بهروز افخمي ادامه داد: سيدمرتضي آويني اين طريقه جعفريان را دوست داشت و سعي مي‌كرد به بچه هاي روايت فتح ياد بدهد كه گزارشگري بايد بدون پيش فرض باشد.
اين فيلم‌ساز كشورمان گفت: فيلمسازي جعفريان اين‌گونه است كه براي خودش خطر ايجاد مي‌كند، چه خطر فيزيكي و چه خطر در افتادن با صاحبان قدرت كه مي‌توانند زندگي را تلخ كنند. به نظر مي‌آيد اين گونه كار كردن كار هر كسي نيست. شجاعتي كه اين فرد دارد، نه تنها تاريخ مستند را شكل مي‌دهد بلكه در تاريخ انقلاب هم نقش دارد.
افخمي در ادامه با اشاره به نقش جعفريان در حوادث افغانستان گفت: در افغانستان همه مي‌دانند كه جعفريان نقش داشته است و افغان‌ها بيشتر از ايراني‌ها او را مي‌شناسند!
افخمي اظهار داشت: از 25 سال پيش با جعفريان آشنا شدم و مي دانم اين بزرگي را با زحمت و عرق ريختن به دست آورده است. من شاهد فيلمسازي و زحماتش بودم اما در خصوص فيلمنامه نويسي، دارم از او نااميد مي‌شوم چون در اين حوزه كم كار شده است.
در ادامه مراسم پنجمین شب شاعر، محمد كاظم كاظمي، شاعر افغان نيز درباره ويژگي‌هاي محمد حسين جعفريان گفت: من به عنوان يك نويسنده و شاعر افغان با جعفريان ارتباط ادبي دارم و شهادت می دهم که او خدمات زيادي را به ادبيات افغانستان ارائه داشته است.
اين شاعر افغانستاني گفت: اگر ايران داراي پنجره هاي زيادي باشد، بزرگ‌ترين پنجره آن به خاطر مشتركات فرهنگي، به سمت افغانستان باز شده است. هيچ كشوري مانند ايران به افغانستان نزديك نيست. هيچ كتابي بدون ترجمه در افغانستان خوانده نمي‌شود و فقط كتاب‌هايی از ايران است كه بدون ترجمه، مردم افغانستان آن را مي‌خوانند، اما در مقابل تصوير درستي از افغانستان به ايران نيامده؛ كساني كه اين غبار را از بين ببرند بزرگ‌ترين خدمت را به اين دو كشور كرده‌اند.
كاظمي اضافه كرد: علاقه‌مند شدن يك فرد از ايران به افغانستان نياز به چرا ندارد. جعفريان معاشرت‌هايی داشت كه باعث شد نسبت به افغانستان علاقه‌مند شود و كارهاي ويژه‌اي را براي اين كشور انجام دهد كه از جمله انتشار ويژه نامه مجله شعر، دايره‌المعارف افغانستان و انتشار كتاب پايتخت فراموشي از جمله كارهاي او در مورد افغانستان است.
وي يادآور شد: حمايت‌هايی كه جعفريان از حوزه ادبيات افغانستان داشته تبدیل به پل ارتباطي خوبي براي كارگشايي ادبيات افغانستان شده كه 15 كتاب نیز در همین راستا منتشر شد. همچنين دفتر فارسي‌زبانان در حوزه هنري نيز در همین فضا تأسيس شده است.
وي خاطرنشان كرد: اميدوارم اين چرخش ارتباطات بين دو كشور ادامه پيدا كند چرا كه جعفريان مانند يك وزارتخانه سيار براي افغانستان درحوزه فرهنگ و ادبيات است و خيلي در اين زمينه موثر بوده.
مراسم با سخنان حجت‌الاسلام زم، رییس اسبق حوزه هنری در خصوص فعاليت‌هاي جعفريان ادامه یافت. وی گفت: شكوه و برجستگي بر شخصيت هنري و ادبي جعفریان وجود دارد و هنرش در پرتو تفكر است.
زم ادامه داد: جعفریان در حال و در جا فكر نمي‌كند و كسي نيست كه شعرش از كوله‌باري در پشتش باشد؛ شعر وی جلودار تفكر است.
محمدعلی زم خاطرنشان كرد: با وضعي كه ايشان دارد و محدوديت‌هايی كه برايش پيش آمده، فعاليت سخت است اما او فعاليت‌هاي خود را ادامه داده است.
وي افزود: جعفريان متفكر است. آنچه كه من شنيدم فقط فعاليت او در افغانستان بود اما او در جنگ و دفاع مقدس منشأ مقاومت بود و هر جا كه اظهار وجود از فرهنگ و هنر بود، حضور داشت. اميدوارم شرايط فرهنگي ما شكرستاني باشد كه به مذاق شيرين باشد و جريان فرهنگي كشور ما مانند پاره سنگ نباشد كه هنرمندان به جاي شكر، خاك بخورند!
شهرام شكيبا، نویسنده و طنزپرداز نیز در این مراسم برای چند دقیقه سخن گفت.
وی با اشاره به تاثیر جعفریان در ادبیات انقلاب اسلامی گفت: قطعا بدانيد، جذب حداكثري كه در رهبري انقلاب در مورد آن صحبت مي‌كنند، همين است كه جعفريان انجام مي‌دهد. بايد بلد باشيم كه تفاوت بين شعار و عمل چيست. اميدوارم اين اتفاق شكل بگيرد و كساني كه بدون خط‌كشي ها در عرصه فرهنگي كار كرده اند، مورد تقدير قرار بگيرند.
در ادامه مراسم، محمدحسن جعفريان برادر محمد حسين جعفريان گفت: افتخاري براي من است كه به عنوان برادر در خدمت آقاي جعفريان هستم. من به وسعتي كه دوستان صحبت كردند شايد در كنار او نبودم ولي خيلي با او نزديك بودم. شخصيت وي از كودكي متمايز بود و روحيه ماجراجويي داشت.
وي ادامه داد: از يك جايی ما حس كرديم نمي‌توانيم مثل ايشان باشيم و همه خانواده وي را همراهي مي‌كردند؛ چرا كه او روحيه پاسداري از انقلاب و ولايت‌مداريش بسيار بالاست.
در پايان، محمدحسين جعفريان در مورد برگزاري مراسم بزرگداشتش گفت: اين مجالس مثل مجالس ترحيم است اما با حضور متوفی برگزار مي‌شود! دوستاني كه مشغله داشتند آمده اند اما برخي دوستان كه ارتباط صميمي با من دارند، نيامده‌اند.
وي ادامه داد: من از اين همه تقدير شرمنده شدم و ذوق زده شدم كه چنين موجودي هستم. چند سال پيش در يك جلسه خصوصي با رهبري بودم كه آقاي خاموشي هم حضور داشت. من توضیحاتي در مورد حضور در افغانستان به رهبری دادم كه ايشان يك جمله را سه بار تكرار كردند: چرا دوستان يك وزارتخانه از جعفريان استفاده نمي‌كنند؟!
وي ادامه داد: من به رهبري گفتم ممكن است بروم افغانستان حاكم بشوم، چون حقوقي که به من مي‌دهند، پول سيگار من نمي‌شود. من مي‌خواهم سيگار را ترك كنم و يا به افغانستان و يا به مشهد بروم كه ايشان با لبخند گفتند: اگر هدف ترك سيگار است، من با آن موافقم.
جعفريان در پايان گفت: من از سازمان اوج تشكر مي‌كنم كه من را شرمنده كردند و شرايطي را فراهم كردند كه من مستندي در مورد مهاجرين افغانستان بسازم كه نگاه مردم ايران نسبت به اين افراد، تغيير كند.
وي در پايان با تشكر از همسرش گفت: همسر يك جانباز، شاعر، نويسنده و مستندساز بودن، سخت است. همسر من در همه اين سال‌ها اين شرايط را تحمل كرده و در كنار من بوده است.
در انتهای این مراسم، از طرف سازمان اوج و بسیاری از مراکز فرهنگی که محمدحسین جعفریان با آنها مرتبط بوده، هدایایی به وی تقدیم شد.
