اینکه همین اشکال و ایموجی‌ها باید در خدمت محتوا قرار بگیرد، متأسفانه در این پوسترها شاهدش نیستیم؛ چون زمانی که به آنها نگاه می‌کنیم به یاد تئاتر نمی‌افتیم!
شهدای ایران: نشست خبری سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر، روز گذشته در حالی در تئاتر شهر برگزار شد که از پوسترهای شش‌گانه جشنواره در قالب ایموجی‌هایی با اشکال خنده، گریه، قهقهه، عشق و خشم و ... رونمایی به عمل آمد.
در همان نشست خبری و پس از آن نظرات منفی زیادی درباره این پوسترها بین اصحاب رسانه و مسئولان جشنواره ابراز شد، اما رضا فیلی‌نژاد، طراح پوستر و فرهاد مهندس‌پور دبیر جشنواره به صراحت مطرح کردند که در پی طراحی پوستری ساده هستند که بتواند با عموم مردم ارتباط برقرار کند؛ منتها اینکه تا چه اندازه این پوستر می‌تواند برای یک جشنواره بین‌المللی در سطح تئاتر فجر مناسب باشد، جای تأمل و بحث دارد.
علاوه بر اصحاب رسانه که در این نشست انتقادات زیادی مبنی بر نامناسب بودن پوسترهای جشنواره مطرح کردند، عده‌ای از کارشناسان و طراحان گرافیست نیز این پوسترها را نامناسب تلقی کردند.
پوستر ایموجی‌ها جدیت و شأنیت جشنواره فجر را ندارد!
از جمله علیرضا ذاکری، هنرمند طراح و نقاش و کاریکاتوریست مطرح درباره طراحی این پوسترها این‌گونه نظر خود را بیان کرد: اینکه یک طراح گرافیست برای طراحی پوسترهایش از نمادها و عناصری که بین مردم رواج دارد، استفاده کند، فکر خوبی است؛ اما اینکه همین اشکال و ایموجی‌ها باید در خدمت محتوا قرار بگیرد، متأسفانه در این پوسترها شاهدش نیستیم؛ چون زمانی که به آنها نگاه می‌کنیم به یاد تئاتر نمی‌افتیم!
وی همچنین عنوان کرد: در تئاتر، مفاهیم لبخند و غم از دیرباز عناصر اصلی بوده است. بهتر این می‌بود که همین پوسترها هم با یک نظم و ترتیب بیشتر و کاستی از تعداد آنها به همین مفاهیم بسنده می‌کرد. دقت کنید که اگر یک مخاطب غیرتئاتری این پوسترها را ببیند قطعا ذهنش به سمت تئاتر نمی‌رود. حتی ممکن است مقطع سنی آن را هم متوجه نشود و فکر کند کار برای کودک و نوجوان است؛ چرا که جدیت و شأنیت جشنواره فجر را دارا نیست.
متأسفانه رنگ‌ها و نوع استیکرها یا به تعبیری عناصر به کار رفته در این پوسترها کلیت تئاتر را به ذهن‌ها نمی‌آورد؛ همانطور که خبرنگاران نیز در این جلسه نشست مطبوعاتی این انتقادات را مطرح کردند، همین که یک جشنواره می‌بایست برای طراحی پوستری خاص توضیحی به مخاطبان ارائه دهد، می‌تواند به معنی شکست طراحی آن پوستر باشد.
ذاکری در این باره گفت: طراح این پوستر در ابتدا گام خوبی برداشته است، اما در میانه کار نتوانسته فکرش را مدیریت کند. وی می‌توانست از این عناصر به خوبی بهره بگیرد اما در واقع در این کار شکست خورده است.
در همان نشست خبری و پس از آن نظرات منفی زیادی درباره این پوسترها بین اصحاب رسانه و مسئولان جشنواره ابراز شد، اما رضا فیلی‌نژاد، طراح پوستر و فرهاد مهندس‌پور دبیر جشنواره به صراحت مطرح کردند که در پی طراحی پوستری ساده هستند که بتواند با عموم مردم ارتباط برقرار کند؛ منتها اینکه تا چه اندازه این پوستر می‌تواند برای یک جشنواره بین‌المللی در سطح تئاتر فجر مناسب باشد، جای تأمل و بحث دارد.
علاوه بر اصحاب رسانه که در این نشست انتقادات زیادی مبنی بر نامناسب بودن پوسترهای جشنواره مطرح کردند، عده‌ای از کارشناسان و طراحان گرافیست نیز این پوسترها را نامناسب تلقی کردند.
پوستر ایموجی‌ها جدیت و شأنیت جشنواره فجر را ندارد!
از جمله علیرضا ذاکری، هنرمند طراح و نقاش و کاریکاتوریست مطرح درباره طراحی این پوسترها این‌گونه نظر خود را بیان کرد: اینکه یک طراح گرافیست برای طراحی پوسترهایش از نمادها و عناصری که بین مردم رواج دارد، استفاده کند، فکر خوبی است؛ اما اینکه همین اشکال و ایموجی‌ها باید در خدمت محتوا قرار بگیرد، متأسفانه در این پوسترها شاهدش نیستیم؛ چون زمانی که به آنها نگاه می‌کنیم به یاد تئاتر نمی‌افتیم!
وی همچنین عنوان کرد: در تئاتر، مفاهیم لبخند و غم از دیرباز عناصر اصلی بوده است. بهتر این می‌بود که همین پوسترها هم با یک نظم و ترتیب بیشتر و کاستی از تعداد آنها به همین مفاهیم بسنده می‌کرد. دقت کنید که اگر یک مخاطب غیرتئاتری این پوسترها را ببیند قطعا ذهنش به سمت تئاتر نمی‌رود. حتی ممکن است مقطع سنی آن را هم متوجه نشود و فکر کند کار برای کودک و نوجوان است؛ چرا که جدیت و شأنیت جشنواره فجر را دارا نیست.
متأسفانه رنگ‌ها و نوع استیکرها یا به تعبیری عناصر به کار رفته در این پوسترها کلیت تئاتر را به ذهن‌ها نمی‌آورد؛ همانطور که خبرنگاران نیز در این جلسه نشست مطبوعاتی این انتقادات را مطرح کردند، همین که یک جشنواره می‌بایست برای طراحی پوستری خاص توضیحی به مخاطبان ارائه دهد، می‌تواند به معنی شکست طراحی آن پوستر باشد.
ذاکری در این باره گفت: طراح این پوستر در ابتدا گام خوبی برداشته است، اما در میانه کار نتوانسته فکرش را مدیریت کند. وی می‌توانست از این عناصر به خوبی بهره بگیرد اما در واقع در این کار شکست خورده است.
