نیروهای لشکر ۱۰ سیدالشهدا (ع) از مسجد جامع خرمشهر، عازم عملیات کربلای ۴ شدند.
به گزارش شهدای ایران، عملیات کربلای 4 پس از پیروزی های به دست آمده ایران در عملیات والفجر 8، با این هدف که بتواند سرنوشت جنگ را مشخص کرده و رژیم بعث عراق را مجبور به پذیرش شرایط ایران برای پایان دادن به جنگ کند، کلید خورد.
این عملیات در پنجم دی ماه با رمز «محمد رسول الله (ص)» و با هدف تسخیر جزیره ام الرصاص تا محاصره کامل بصره آغاز شد. عملیاتی که در همان نیم روز اجرای آن متوقف شد چرا که ارتش عراق با تسلیحات و آتش قوی توپخانه‌ای تمامی محورهای عملیاتی را تحت پوشش قرار داد. به فاصله مدت کوتاهی از عملیات کربلای 4 عملیات کربلای 5 انجام شد تا منطقه ای که هیچگاه دشمن تصور حمله از آن سمت را نمی داد، به تصرف نیروهای ایرانی درآمد.
نیروهای لشکر 10 سیدالشهدا با فرماندهی سردار علی فضلی از مسجد جامع خرمشهر عازم عملیات شدند. جعفر طهماسبی از نیروهای تخریب لشکر 10 سیدالشهدا روایتی را بدین شرح، از عملیات کربلای 4 بیان کرده است:
«بچه های تخریب که به گردان ها مامور می شدند علاوه بر باز کردن معابر و موانع، ماموریت انفجار در طول مسیر عبور گردان ها را هم داشتند. به جهت اینکه ماموریت لشکر سیدالشهداء (ع) عبور از حد لشکر 41 ثارالله (ع) و حمله به شهر ابوالخصیب بود و نیروها باید از منطقه ای رد می شدند که نخلستان های پر حجم و آبراه های عریض و طویل وجود داشت و تدبیر شده بود که برای سریع رد شدن نیروها، با انفجار نخل ها، پلی روی آبراه ها قرار بگیرد و قبل از اینکه دشمن خودش را پیدا کند به او حمله کنیم.
تیم های مامور شده به گردان ها کمربندهای انفجاری را حمل می کردند که داخل آن با خرج انفجاری «پودر آذر» پر شده بود و در موقع نیاز باید مواد را دور نخل محکم می بستند و منفجر می کردند. بچه های تخریب برای عملیات کربلای 4 آمادگی خوبی کسب کرده بودند و از همه جهت توجیه شده بودند.
قبل از مامور شدن تیم های تخریب به گردان ها شهید حاج سید محمد زینال حسینی فرمانده تخریب لشکر 1 تمامی مسئولین تیم ها را در زیر پل «هفتی هشتی» جمع و آخرین مطالب را یادآوری کرد و از روی نقشه هوایی که روی زمین پهن بود، نقطه ای را در شهر ابوالخصیب عراق نشان داد. ظاهرا منبع آب بود و گفت فردا صبح آنهایی که زنده و سالم مانده‌اند در این نقطه همدیگر را می بینیم و تعهد شرعی از بچه ها گرفت که بعد از انجام ماموریت واگذار شده، دنبال درگیری با دشمن نروند و در محل مورد نظر حضور پیدا کنند.»
*دفاع پرس
این عملیات در پنجم دی ماه با رمز «محمد رسول الله (ص)» و با هدف تسخیر جزیره ام الرصاص تا محاصره کامل بصره آغاز شد. عملیاتی که در همان نیم روز اجرای آن متوقف شد چرا که ارتش عراق با تسلیحات و آتش قوی توپخانه‌ای تمامی محورهای عملیاتی را تحت پوشش قرار داد. به فاصله مدت کوتاهی از عملیات کربلای 4 عملیات کربلای 5 انجام شد تا منطقه ای که هیچگاه دشمن تصور حمله از آن سمت را نمی داد، به تصرف نیروهای ایرانی درآمد.
نیروهای لشکر 10 سیدالشهدا با فرماندهی سردار علی فضلی از مسجد جامع خرمشهر عازم عملیات شدند. جعفر طهماسبی از نیروهای تخریب لشکر 10 سیدالشهدا روایتی را بدین شرح، از عملیات کربلای 4 بیان کرده است:
«بچه های تخریب که به گردان ها مامور می شدند علاوه بر باز کردن معابر و موانع، ماموریت انفجار در طول مسیر عبور گردان ها را هم داشتند. به جهت اینکه ماموریت لشکر سیدالشهداء (ع) عبور از حد لشکر 41 ثارالله (ع) و حمله به شهر ابوالخصیب بود و نیروها باید از منطقه ای رد می شدند که نخلستان های پر حجم و آبراه های عریض و طویل وجود داشت و تدبیر شده بود که برای سریع رد شدن نیروها، با انفجار نخل ها، پلی روی آبراه ها قرار بگیرد و قبل از اینکه دشمن خودش را پیدا کند به او حمله کنیم.
تیم های مامور شده به گردان ها کمربندهای انفجاری را حمل می کردند که داخل آن با خرج انفجاری «پودر آذر» پر شده بود و در موقع نیاز باید مواد را دور نخل محکم می بستند و منفجر می کردند. بچه های تخریب برای عملیات کربلای 4 آمادگی خوبی کسب کرده بودند و از همه جهت توجیه شده بودند.
قبل از مامور شدن تیم های تخریب به گردان ها شهید حاج سید محمد زینال حسینی فرمانده تخریب لشکر 1 تمامی مسئولین تیم ها را در زیر پل «هفتی هشتی» جمع و آخرین مطالب را یادآوری کرد و از روی نقشه هوایی که روی زمین پهن بود، نقطه ای را در شهر ابوالخصیب عراق نشان داد. ظاهرا منبع آب بود و گفت فردا صبح آنهایی که زنده و سالم مانده‌اند در این نقطه همدیگر را می بینیم و تعهد شرعی از بچه ها گرفت که بعد از انجام ماموریت واگذار شده، دنبال درگیری با دشمن نروند و در محل مورد نظر حضور پیدا کنند.»
*دفاع پرس
