هشدار به مدافعان اصلی انقلاب:
وقتی مدافعان اصلی انقلاب صحنه مواجهه با منکرات را نه تنها خالی بلکه با توجیهات کاریکاتوری سعی در تخطئه اقدامات حداقلی صورت گرفته، در برهوت بی عملی در حوزه فرهنگ می کنند، نتیجه جز ولنگاری و دریدگی فرهنگی نخواهد بود.
سرویس فرهنگی شهدای ایران: اگر تا دیروز ضدانقلاب با هزارتوی رسانه ای سعی می کرد هر حرکت ولو کوچک در حوزه تقویت هنجارهای دینی و ارزشی را با وصله های مملو از سیریش به ورطه اما و اگر عرفی بکشاند و جامعه ای به نام اسلام و تهی از ارزش های آن را بازتولید کند همان جامعه ای که قبل از اسلام به شیطان منتسب است و امام راحل آن را اسلام آمریکایی خواند. اما امروز با همراه شدن برخی خودی ها به جبهه وادادگی اوضاع بر وفق مراد هنجارسازی آمریکایی و بازسازی افکار پوسیده فردگرایی رسیده است!
این در شرایطی است که در گذشته تنها برخی نخاله های تازه به دوران رسیده که برای عقب نماندن از قافله دربدران مفلوک و آواره، همنوایی پیشه می کردند و از ته شیپور حنجره می دریدند، که باید فرهنگ جامعه را در طوفان عرفی گری رها کرد و همرنگ جماعت شد!
البته هرچقدر در این فرآیند، دست و پای مجریان و ضابطان قانون و بالاتر از آن خود قانون بسته بود و در احاطه لیبرال مسلکان منسب دار قرار داشت اما مجرمان و متجریان به قانون آزادی عمل داشتند و با استفاده از فضای هردمبیل مجازی آنچه را ماموریت داشتند با پشتیبانی صاحبان منسبدار و رسانه های نان به نرخ روز خور به نحو چشمگیری پیش بردند. البته این همه ماجرا نبود.
در این میان آنچه به مقاومت ها معنا می بخشید صف واحدی بود که متفق القول بر مبارزه و مواجهه با ترجیح سازی های آمریکایی و ترویج سبک زندگی غیر دینی اذعان داشتند. صف واحدی که این روزها با آلوده شدن به دنیای عده ای و فیکورهای خود عالم پندار، عده ای دیگر می رود چندپاره شود.
اما امروز همین چندپارگی در میان دلسوزان انقلاب در برخورد با آسیب های اجتماعی و فرهنگی است که زور تهاجم فرهنگی را دوصد چندان و بنیان های اعتقادی جامعه را متزلزل کرده است.
وقتی مدافعان اصلی انقلاب صحنه مواجهه با منکرات را نه تنها خالی بلکه با توجیهات کاریکاتوری سعی در تخطئه اقدامات حداقلی صورت گرفته، در برهوت بی عملی در حوزه فرهنگ می کنند، نتیجه جز ولنگاری و دریدگی فرهنگی نخواهد بود.
این روزها مطالبی در گردونه فضای مجازی دست به دست می شود که برخوردهای سلبی در حوزه ولنگاری فرهنگی را منکوب و بی فایده می دانند. مثلا برخورد با پارتی های مختلط که بسیاری از دختران معصوم و البته ساده لوح را به باتلاق بی بندوباری و بی عفتی می کشاند و اسیر شهوت عده ای از خدا بی خبر می کند را هدر رفت انرژی و بی فایده می دانند! این ها با این توجیه که آب از جای دگر گل آلود است سمت و سوی مبارزه را بمانند کلافی بی سروته، بهم میبافند و آنقدر گره روی گره می زنند که همه چیز کور شود! حتی همین اقدامات حداقلی که امروز با مجاهدت عده ای برای برپایی احکام الهی انجام می شود.
هرچند این وجیزه نافی نقص و قصورهای احتمالی در این فرآیند نیست و همین که بعضا این اقدامات حداقلی بصورت فصلی و نیم بند انجام می شود خود اولین آفت کار است.
برخورد با قدرت با فساد و فحشا چه در کف خیابان و چه در محافل شیطان پسند، چه در فضای مجازی و چه در عرصه هنر وظیفه ذاتی نظام اسلامی است و قصور و کوتاهی در هریک از این مقولات دلیلی بر تعطیلی دیگری نیست. اسیر نشدن و مقاومت حداکثری با ابزارهای حداقلی، از جمله عبرت های دفاع هشت ساله است که نتیجه و خروجی اش ظفر و پیروزی است به برکت اخلاص ها در عمل و کار برای خدا.
این در شرایطی است که در گذشته تنها برخی نخاله های تازه به دوران رسیده که برای عقب نماندن از قافله دربدران مفلوک و آواره، همنوایی پیشه می کردند و از ته شیپور حنجره می دریدند، که باید فرهنگ جامعه را در طوفان عرفی گری رها کرد و همرنگ جماعت شد!
البته هرچقدر در این فرآیند، دست و پای مجریان و ضابطان قانون و بالاتر از آن خود قانون بسته بود و در احاطه لیبرال مسلکان منسب دار قرار داشت اما مجرمان و متجریان به قانون آزادی عمل داشتند و با استفاده از فضای هردمبیل مجازی آنچه را ماموریت داشتند با پشتیبانی صاحبان منسبدار و رسانه های نان به نرخ روز خور به نحو چشمگیری پیش بردند. البته این همه ماجرا نبود.
در این میان آنچه به مقاومت ها معنا می بخشید صف واحدی بود که متفق القول بر مبارزه و مواجهه با ترجیح سازی های آمریکایی و ترویج سبک زندگی غیر دینی اذعان داشتند. صف واحدی که این روزها با آلوده شدن به دنیای عده ای و فیکورهای خود عالم پندار، عده ای دیگر می رود چندپاره شود.
اما امروز همین چندپارگی در میان دلسوزان انقلاب در برخورد با آسیب های اجتماعی و فرهنگی است که زور تهاجم فرهنگی را دوصد چندان و بنیان های اعتقادی جامعه را متزلزل کرده است.
وقتی مدافعان اصلی انقلاب صحنه مواجهه با منکرات را نه تنها خالی بلکه با توجیهات کاریکاتوری سعی در تخطئه اقدامات حداقلی صورت گرفته، در برهوت بی عملی در حوزه فرهنگ می کنند، نتیجه جز ولنگاری و دریدگی فرهنگی نخواهد بود.
این روزها مطالبی در گردونه فضای مجازی دست به دست می شود که برخوردهای سلبی در حوزه ولنگاری فرهنگی را منکوب و بی فایده می دانند. مثلا برخورد با پارتی های مختلط که بسیاری از دختران معصوم و البته ساده لوح را به باتلاق بی بندوباری و بی عفتی می کشاند و اسیر شهوت عده ای از خدا بی خبر می کند را هدر رفت انرژی و بی فایده می دانند! این ها با این توجیه که آب از جای دگر گل آلود است سمت و سوی مبارزه را بمانند کلافی بی سروته، بهم میبافند و آنقدر گره روی گره می زنند که همه چیز کور شود! حتی همین اقدامات حداقلی که امروز با مجاهدت عده ای برای برپایی احکام الهی انجام می شود.
هرچند این وجیزه نافی نقص و قصورهای احتمالی در این فرآیند نیست و همین که بعضا این اقدامات حداقلی بصورت فصلی و نیم بند انجام می شود خود اولین آفت کار است.
برخورد با قدرت با فساد و فحشا چه در کف خیابان و چه در محافل شیطان پسند، چه در فضای مجازی و چه در عرصه هنر وظیفه ذاتی نظام اسلامی است و قصور و کوتاهی در هریک از این مقولات دلیلی بر تعطیلی دیگری نیست. اسیر نشدن و مقاومت حداکثری با ابزارهای حداقلی، از جمله عبرت های دفاع هشت ساله است که نتیجه و خروجی اش ظفر و پیروزی است به برکت اخلاص ها در عمل و کار برای خدا.
