آیا کسانی که خود یا فرزندان و یا وابستگانشان در قاچاق کالا سهم دارند، صلاحیت گرفتن مسئولیت در جمهوری اسلامی را دارند؟ اگر ندارند که قطعاً ندارند، دستگاه قضا با این افراد چگونه باید برخورد کند. چرا دولت این افراد را در مجموعه خود به کار گرفته است؟ رئیس جمهور بر چه اساس با این افراد مماشات می کند؟
به گزارش شهدای ایران، آیا کسانی که خود یا فرزندان و یا وابستگانشان در قاچاق کالا سهم دارند، صلاحیت گرفتن مسئولیت در جمهوری اسلامی را دارند؟ اگر ندارند که قطعاً ندارند، دستگاه قضا با این افراد چگونه باید برخورد کند. چرا دولت این افراد را در مجموعه خود به کار گرفته است؟ رئیس جمهور بر چه اساس با این افراد مماشات می کند؟
قاچاق کالا و همچنین واردات بی رویه کالا به داخل کشور، دو عامل اصلی در پدیدآیی مشکلات اقتصادی از جمله رکود، تورم، گرانی و بیکاری است. از قاچاق کالا می توان به عنوان سم مهلک برای اقتصاد ملی یاد کرد. بر همین اساس در تمامی کشورهای دارای حاکمیت و اقتصاد پیشرفته، با قاچاق کالا به شدت برخورد می شود. اکنون مشکلات اقتصادی در ایران، در صدر مشکلات مردم قرار دارد. کشورمان سالیان طولانی در رکود به سر می برد و هر روز، بر حجم بیکاران افزوده می شود. بسیاری از کارخانه های تولیدی، حالت نیمه فعال پیدا کرده و با کمترین ظرفیت و نیروی کار، به سختی خود را اداره می کنند. تعداد کارخانه های تعطیل شده رو به افزایش است. کارگران بسیاری هستند که به دلیل رکود حاکم بر اقتصاد و غیر فعال بودن کارخانه ها، چندین ماه است که حقوق دریافت نکرده اند.
به طور قطع قاچاق کالا به داخل کشور، یکی از عوامل اصلی چنین وضعیتی است. مشکل کار کجاست؟ آیا اشکال در سیاست های کلان و کلی است؟ آیا مشکل در سیاست های اجرایی و اجرای سیاست های کلی است؟ چه کسانی باید پاسخگوی این وضعیت باشند؟ در بررسی این مشکل، ملاحظه می شود که هیچ اشکالی در سیاست های کلی و سیاست های کلان نظام وجود ندارد. مقام معظم رهبری با نامگذاری دهه چهارم به نام دهه «پیشرفت و عدالت»، بیشترین تاکیدها را بر روی مسائل اقتصادی کشور داشته اند. سهم اقتصاد در شعارها و نامگذاری سال ها از سوی مقام معظم رهبری در دهه چهارم انقلاب، یک سهم اصلی است. در همه این نامگذاری ها و به ویژه در شعار «اقتصاد مقاومتی»، تاکید اصلی بر روی تولید و اشتغال است. مقام معظم رهبری در این سال ها، مبارزه با قاچاق کالا را، از شروط لازم برای رونق بخشی به تولید و ایجاد اشتغال دانسته، همواره مورد تاکید قرار داده اند. از منظر معظم له، مبارزه با قاچاق کالا، ضامن امنیت و اقتصاد ملی است. در فرمان مقام معظم رهبری در مورد مبارزه با قاچاق کالا و ارز خطاب به رئیس جمهور وقت در سال 1381 آمده است: «گسترش پدیده قاچاق و تاثیرات مخرب آن در امر تولید و تجارت قانونی و سرمایه گذاری و اشتغال، خطر جدی و بزرگی است که باید با جدیت تمام با آن مبارزه کرد و بر همه دستگاه هایی که به نحوی می توانند در این امر دخیل باشند واجب است که سهم خود را در این مبارزه ایفا کنند.» معظم له در این فرمان برای به ثمر نشستن امر مبارزه با کالای قاچاق، چهار نکته را مورد تاکید قرار دادند: «اولاً باید کانون مرکزی این مبارزه در سطح عالی نزدیک به رئیس دولت و دارای اشراف قانونی بر دستگاه های ذیربط دولتی باشد. ثانیاً تبلیغات متناسب و هوشمندانه و همه جانبه در خدمت این مبارزه قرار گیرد. ثالثاً برخورد قضایی و انتظامی، قاطع و در ارتباط کامل با تصمیم گیری های آن کانون مرکزی باشد. رابعاً عزم جدی بر این باشد که عمل قاچاقچی کاملاً بر خلاف صرفه و همراه با خطر باشد و جنس قاچاق از پیش از مبادی ورودی تا محل عرضه آن در بازار، آماج اقدامات گوناگون این مبارزه قرار گیرد.»
اکنون پانزده سال از صدور این فرمان می گذرد. در پی این فرمان ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز تشکیل شد. رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت، مسئول اصلی مبارزه با قاچاق کالا بود. و تمامی دستگاه ها، موظف به کمک به ایشان در امر مبارزه با قاچاق کالا طبق این فرمان هستند. طی پانزده سال گذشته، مقام معظم رهبری به صورت مستمر بر امر مبارزه با قاچاق کالا و همچنین جلوگیری از واردات بی رویه کالا تاکید کرده اند. آیا در این سال ها، به این فرمان عمل شده است؟ هر کس نیم نگاهی به بازارهای ایران، مجتمع های تجاری و فروشگاه ها داشته باشد، با صراحت می گوید، بازار ایران پر از کالهای قاچاق می باشد! برخی ارزش کالای قاچاق به داخل کشور در سال های اخیر را، سالانه پانزده تا بیست و پنج میلیارد دلار برآورد کرده اند. برخی از مقامات رسمی، این آمار را حدود 5/12 میلیارد دلار اعلام کرده اند. عده ای از کارشناسان می گویند، حدود 10 درصد کالای قاچاق کشف و شناسایی می شود. گرچه آمارهای متفاوت از میزان کالای قاچاق، خود حکایت از ضعف مبارزه با قاچاق کالا می کند، لکن سوال اصلی این است که، چرا به صورت جدی با قاچاق کالا مبارزه نمی شود؟ اشکال کار در کجاست؟
مقام معظم رهبری به عنوان ولی فقیه و مرجع تقلید، تصریح فرمودند برای جلوگیری از قاچاق کالا، به محض کشف کالای قاچاق، آن را جلوی چشم مردم و قاچاقچی آتش بزنید. آیا متولیان امر مبارزه با قاچاق کالا، به این سیاست عمل کردند؟ به طور قطع اگر عمل کرده بودند، اکنون این حجم کالا به صورت قاچاق وارد کشور نمی شد. چرا به این سیاست عمل نمی شود؟ چرا امر مبارزه با کالای قاچاق به صورت جدی دنبال نمی شود؟ پاسخ این سوال ها را، از سخنان دادستان کل کشور می توان به دست آورد. آقای منتظری دادستان کل کشور روز دوشنبه 27 آذرماه در همایش تخصصی پلیس مبارزه با قاچاق کالا و ارز گفت: «ما در امر مبارزه با قاچاق کالا و ارز با همه تلاش هایی که کردیم، اما باز شاهد ورود قاچاق کالا و ارز و به صورت کانتینرهای فراوان از مرزهای رسمی و غیررسمی به کشور هستیم» ایشان در بخش دیگری از سخنان خود در این همایش، دلیل قاچاق کالا با کانتینرهای فراوان از مبادی رسمی کشور را، این چنین توضیح دادند: «وقتی ما می بینیم برخی از مقامات و کسانی که باید دلسوزانه در عرصه مبارزه با قاچاق فعال باشند، خودشان یا به نحوی سهم دارند یا فرزندانشان یا کسانی که به آنها وابسته هستند. آن وقت چطور انتظار داریم مبارزه به نتیجه برسد.»
به طور قطع آقای دادستان کل کشور، با اطلاعات این چنین سخن می گوید و از پشت صحنه کانتینرهای فراوان کالای قاچاق رونمایی می کند. ایشان در خصوص یکی از بنادر اصلی کشور که حجم بالای کالای قاچاق با کانتینر از آنجا وارد می شود می گوید: «بندر شهید رجایی از لحاظ کنترل و مبارزه با قاچاق رهاست. یک هفته را کنترل کردم دیدم که بین قریب 2500 تا 3500 کانتینر از آنجا عبور داده می شود.
و اما در پایان یک سوال، آیا کسانی که خود یا فرزندان و یا وابستگانشان در قاچاق کالا سهم دارند، صلاحیت گرفتن مسئولیت در جمهوری اسلامی را دارند؟ اگر ندارند که قطعاً ندارند، دستگاه قضا با این افراد چگونه باید برخورد کند. چرا دولت این افراد را در مجموعه خود به کار گرفته است؟ رئیس جمهور بر چه اساس با این افراد مماشات می کند؟
*فارس
قاچاق کالا و همچنین واردات بی رویه کالا به داخل کشور، دو عامل اصلی در پدیدآیی مشکلات اقتصادی از جمله رکود، تورم، گرانی و بیکاری است. از قاچاق کالا می توان به عنوان سم مهلک برای اقتصاد ملی یاد کرد. بر همین اساس در تمامی کشورهای دارای حاکمیت و اقتصاد پیشرفته، با قاچاق کالا به شدت برخورد می شود. اکنون مشکلات اقتصادی در ایران، در صدر مشکلات مردم قرار دارد. کشورمان سالیان طولانی در رکود به سر می برد و هر روز، بر حجم بیکاران افزوده می شود. بسیاری از کارخانه های تولیدی، حالت نیمه فعال پیدا کرده و با کمترین ظرفیت و نیروی کار، به سختی خود را اداره می کنند. تعداد کارخانه های تعطیل شده رو به افزایش است. کارگران بسیاری هستند که به دلیل رکود حاکم بر اقتصاد و غیر فعال بودن کارخانه ها، چندین ماه است که حقوق دریافت نکرده اند.
به طور قطع قاچاق کالا به داخل کشور، یکی از عوامل اصلی چنین وضعیتی است. مشکل کار کجاست؟ آیا اشکال در سیاست های کلان و کلی است؟ آیا مشکل در سیاست های اجرایی و اجرای سیاست های کلی است؟ چه کسانی باید پاسخگوی این وضعیت باشند؟ در بررسی این مشکل، ملاحظه می شود که هیچ اشکالی در سیاست های کلی و سیاست های کلان نظام وجود ندارد. مقام معظم رهبری با نامگذاری دهه چهارم به نام دهه «پیشرفت و عدالت»، بیشترین تاکیدها را بر روی مسائل اقتصادی کشور داشته اند. سهم اقتصاد در شعارها و نامگذاری سال ها از سوی مقام معظم رهبری در دهه چهارم انقلاب، یک سهم اصلی است. در همه این نامگذاری ها و به ویژه در شعار «اقتصاد مقاومتی»، تاکید اصلی بر روی تولید و اشتغال است. مقام معظم رهبری در این سال ها، مبارزه با قاچاق کالا را، از شروط لازم برای رونق بخشی به تولید و ایجاد اشتغال دانسته، همواره مورد تاکید قرار داده اند. از منظر معظم له، مبارزه با قاچاق کالا، ضامن امنیت و اقتصاد ملی است. در فرمان مقام معظم رهبری در مورد مبارزه با قاچاق کالا و ارز خطاب به رئیس جمهور وقت در سال 1381 آمده است: «گسترش پدیده قاچاق و تاثیرات مخرب آن در امر تولید و تجارت قانونی و سرمایه گذاری و اشتغال، خطر جدی و بزرگی است که باید با جدیت تمام با آن مبارزه کرد و بر همه دستگاه هایی که به نحوی می توانند در این امر دخیل باشند واجب است که سهم خود را در این مبارزه ایفا کنند.» معظم له در این فرمان برای به ثمر نشستن امر مبارزه با کالای قاچاق، چهار نکته را مورد تاکید قرار دادند: «اولاً باید کانون مرکزی این مبارزه در سطح عالی نزدیک به رئیس دولت و دارای اشراف قانونی بر دستگاه های ذیربط دولتی باشد. ثانیاً تبلیغات متناسب و هوشمندانه و همه جانبه در خدمت این مبارزه قرار گیرد. ثالثاً برخورد قضایی و انتظامی، قاطع و در ارتباط کامل با تصمیم گیری های آن کانون مرکزی باشد. رابعاً عزم جدی بر این باشد که عمل قاچاقچی کاملاً بر خلاف صرفه و همراه با خطر باشد و جنس قاچاق از پیش از مبادی ورودی تا محل عرضه آن در بازار، آماج اقدامات گوناگون این مبارزه قرار گیرد.»
اکنون پانزده سال از صدور این فرمان می گذرد. در پی این فرمان ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز تشکیل شد. رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت، مسئول اصلی مبارزه با قاچاق کالا بود. و تمامی دستگاه ها، موظف به کمک به ایشان در امر مبارزه با قاچاق کالا طبق این فرمان هستند. طی پانزده سال گذشته، مقام معظم رهبری به صورت مستمر بر امر مبارزه با قاچاق کالا و همچنین جلوگیری از واردات بی رویه کالا تاکید کرده اند. آیا در این سال ها، به این فرمان عمل شده است؟ هر کس نیم نگاهی به بازارهای ایران، مجتمع های تجاری و فروشگاه ها داشته باشد، با صراحت می گوید، بازار ایران پر از کالهای قاچاق می باشد! برخی ارزش کالای قاچاق به داخل کشور در سال های اخیر را، سالانه پانزده تا بیست و پنج میلیارد دلار برآورد کرده اند. برخی از مقامات رسمی، این آمار را حدود 5/12 میلیارد دلار اعلام کرده اند. عده ای از کارشناسان می گویند، حدود 10 درصد کالای قاچاق کشف و شناسایی می شود. گرچه آمارهای متفاوت از میزان کالای قاچاق، خود حکایت از ضعف مبارزه با قاچاق کالا می کند، لکن سوال اصلی این است که، چرا به صورت جدی با قاچاق کالا مبارزه نمی شود؟ اشکال کار در کجاست؟
مقام معظم رهبری به عنوان ولی فقیه و مرجع تقلید، تصریح فرمودند برای جلوگیری از قاچاق کالا، به محض کشف کالای قاچاق، آن را جلوی چشم مردم و قاچاقچی آتش بزنید. آیا متولیان امر مبارزه با قاچاق کالا، به این سیاست عمل کردند؟ به طور قطع اگر عمل کرده بودند، اکنون این حجم کالا به صورت قاچاق وارد کشور نمی شد. چرا به این سیاست عمل نمی شود؟ چرا امر مبارزه با کالای قاچاق به صورت جدی دنبال نمی شود؟ پاسخ این سوال ها را، از سخنان دادستان کل کشور می توان به دست آورد. آقای منتظری دادستان کل کشور روز دوشنبه 27 آذرماه در همایش تخصصی پلیس مبارزه با قاچاق کالا و ارز گفت: «ما در امر مبارزه با قاچاق کالا و ارز با همه تلاش هایی که کردیم، اما باز شاهد ورود قاچاق کالا و ارز و به صورت کانتینرهای فراوان از مرزهای رسمی و غیررسمی به کشور هستیم» ایشان در بخش دیگری از سخنان خود در این همایش، دلیل قاچاق کالا با کانتینرهای فراوان از مبادی رسمی کشور را، این چنین توضیح دادند: «وقتی ما می بینیم برخی از مقامات و کسانی که باید دلسوزانه در عرصه مبارزه با قاچاق فعال باشند، خودشان یا به نحوی سهم دارند یا فرزندانشان یا کسانی که به آنها وابسته هستند. آن وقت چطور انتظار داریم مبارزه به نتیجه برسد.»
به طور قطع آقای دادستان کل کشور، با اطلاعات این چنین سخن می گوید و از پشت صحنه کانتینرهای فراوان کالای قاچاق رونمایی می کند. ایشان در خصوص یکی از بنادر اصلی کشور که حجم بالای کالای قاچاق با کانتینر از آنجا وارد می شود می گوید: «بندر شهید رجایی از لحاظ کنترل و مبارزه با قاچاق رهاست. یک هفته را کنترل کردم دیدم که بین قریب 2500 تا 3500 کانتینر از آنجا عبور داده می شود.
و اما در پایان یک سوال، آیا کسانی که خود یا فرزندان و یا وابستگانشان در قاچاق کالا سهم دارند، صلاحیت گرفتن مسئولیت در جمهوری اسلامی را دارند؟ اگر ندارند که قطعاً ندارند، دستگاه قضا با این افراد چگونه باید برخورد کند. چرا دولت این افراد را در مجموعه خود به کار گرفته است؟ رئیس جمهور بر چه اساس با این افراد مماشات می کند؟
*فارس
از کیهان درخواست میشود مطالبهگری را تا حصول نتیجه ادامه دهد و نگذارد حقوق ملت پایمال شود. بحث برادر رئیسجمهور و برادر معاون اول که به فساد اقتصادی متهم هستند و با وثیقه آزاد شدهاند باید با مطالبهگری از دستگاه قضایی، محاکمه علنی آنرا پیگیر باشد. قریب به 5 سال از عمر دولت که یک مجلس مطیع را در کنار خود دارد سپری شد باز هم در تاریخ 96/9/28 رئیسجمهور میگوید باید چنین بشود باید چنان بشود!
در بحث قاچاق کالا و صدور کارتهای ویژه واردات، لطفا دستگاههای مسئول بررسی کنند که چه کسی عامل صدور این کارتها و مجوزهاست و با او به عنوان مفسد اداری برخورد کنند. چرا قاطعیت در برخورد با مفسدین وجود ندارد؟! قاچاق تولید داخلی را به خاک سیاه نشاند. چرا متوجه نیستند؟
چند سال قبل دستگاه پیشرفتهای برای نظارت و کنترل داخل کانتینرهای مجموعه گمرک کشور خریداری شد ولی در این دولت اعلام کردند که دستگاه خراب شده و نیاز به تعمیر دارد. معنی این حرف این است که نمیخواهند نظارت و بازرسی در کار باشد. به همین دلیل میتوان گفت بخشی از کالاهای قاچاق از مسیر قانونی وارد کشور میشود.
با توجه به رسانهای شدن ماجرای اخیر قاچاق پورشه و بنز و ... وظیفه و جایگاه مجلس و دستگاه قضایی در برخورد با این مفسدان چیست؟! کی باید این خودروهای قاچاق به آتش کشیده شود؟ کی باید زالوصفتان نابود شوند؟!
علیرغم اینکه خیلی کم پای سخنرانی رئیسجمهور مینشینم ولی امروز (96/9/28) که درباره حقوق شهروندی سخن میگفتند به دقت به سخنانشان گوش کردم. فقط خواهش میکنم به این سوالات بنده به عنوان یک شهروند پاسخ دهند که برادرشان و برادر معاونشان چه مفاسد اقتصادی دارند؟ نجومیبگیران کیانند و چقدر میگیرند. چرا فیشهای چند ماه قبل آنها را رسانهای نمیکنید؟ و تقاضا میکنم وزرای رئیسجمهور شهامت و شجاعت نشان دهند و فیشهای حقوقی خود را در اختیار رسانهها قرار دهند. از حمایت رئیسجمهور از صنایع داخلی و تولیدات داخلی هم به عنوان یک شهروند تقدیر و تشکر میکنم!
باز هم رئیسجمهور از حقوق شهروندی سخن گفتند. حواله دادن مردم به جهنم و بیسواد، دنیاندیده، لبوفروش، راننده تاکسی و ... خطاب کردن مردم از چه نوع حقوق شهروندی است؟! نکند حقوق شهروندی همان حقوق صاحبان حقوق نجومی است؟!
آقای روحانی! به جای افزایش 50 درصدی قیمت بنزین و... لطف کنید حقوق نجومی صد میلیونی برخی پزشکان و نجومیبگیران را کاهش دهید. درآمد برخی از پزشکان متخصص در بیمارستان و برخی از مدیران دولتی ماهانه معادل 50 کارمند، صد کارگر و معادل یارانه 2222 ایرانی است؟! به جای اهتمام به افزایش حقوقهای بالای هشت میلیونی مدیران، حساب کنید افزایش ده درصدی حقوق یک میلیونی چه دردی دوا میکند؟
دولت با وارد کردن کالاهای خارجی و مسامحه با مسئله قاچاق تولید داخل را تعطیل کرد حال که با کسری بودجه مواجه شده مالیاتها را افزایش داده و سوخت را گران کرده است. از طرف دیگر تصمیم حذف یارانه مردم را هم دارد. خدا وکیلی این چه طرز اداره کشور است که ما شاهدش هستیم.
در کجای دنیا دیده شده که دولت یک کشوری از یک طرف یارانه مردم را حذف بکند همزمان قیمتها را نیز افزایش بدهد، بعد هم از حقوق شهروندی دم بزند؟
آقای شمخانی دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور از صدا و سیما خواسته در نقد مسئولان پیشقدم باشد. بنده عرض میکنم متاسفانه رسانه ملی کشور به دلیل وابستگی بودجه به دولت جایگاه رفیع خود را در حد روابط عمومی دولت و سخنگوی یکطرفه دولتمردان تنزل داده است.
وقتی جدول حقوق یک نماینده را در روزنامه همشهری دیدم با خود گفتم این چه عدالتی است که تنها یکی از پارامترهای حقوق او با دو ماه حقوق من و حدود 100 ماه ماموریت من در زمان جنگ برابری میکند؟! چنین نمایندگانی میخواهند حافظ منافع ما باشند؟! خوش به حال شهدا که رفتند و این بیعدالتیها را ندیدند.
مشاوری که افزایش 50 درصدی قیمت بنزین و گازوئیل را به رئیس دولت میدهد از قلب فتنه برخاسته و عملا ارزش درآمد حقوقبگیران 800 هزار تومانی را به 400 هزار تومانی تبدیل میکند!
پرونده مهدی جهانگیری و حسین فریدون در چه مرحلهای است؟ چرا پروندههای حساسی که مردم بیصبرانه چشم انتظار نتیجه آن هستند این قدر زمان میبرد؟
31 میلیون نفر را از یارانهبگیران میخواهند حذف کنند، اما در عوض به حقوق نمایندگان مجلس 70 درصد اضافه کنند و یا موارد مشابه دیگر. این یعنی در بودجه 97 قرار بوده از سفره مردم بردارند اما برای اشرافیت خرج کنند.
امثال آقایان جهانگیری، نیلی و... 38 سال است که سرکار هستند. این حلقه مدیریتی فامیلی و جناحی باعث از دست رفتن بسیاری از فرصتها در کشور شده است. وقت آن است که این شیوه مدیریتی آویزان شده به نظام تغییر اساسی پیدا کند و خانهتکانی بشود.
رئیس جمهور اظهار میدارد گران کردن بنزین و گازوئیل برای ایجاد شغل است! مگر تا به حال پولی برای ایجاد شغل نبوده است؟ پس چطور برخی حضرات چند 10 میلیون حقوق میگیرند؟! از طرف دیگر تحقیقات مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که گرانی سوخت باعث نابودی 480 هزار شغل خواهد شد. واقعاً مردم را چه فرض کردهاند؟
مردم نمایندگان مجلس را انتخاب میکنند تا پیگیر مطالباتشان باشند اما چرا باید حقوق نماینده 70 درصد افزایش پیدا کند ولی مردم عادی 10 درصد؟ انگار در بودجه 97 تقسیم ارثیه بین چند خانواده است که مردم جزو آن نیستند بلکه باید با پرداخت مالیات بیشتر، بودجه آن را تأمین کنند!
آقای روحانی، بنده به شما در انتخابات رای ندادم اما شما را رئیسجمهور کشورم میدانم، آنانی که مدعی حمایت از شما بودند میبینید به هر طریقی که شده در حال تخریب شما هستند. بدین خاطر بهتر است دیگر به جای هیاهو و حاشیهسازی به مردمی توجه کنید که به جای سهمخواهی جناحی توجه بیشتر به مشکلات واقعی مثل معیشت، اشتغال و... را میخواهند. این مردم بودند که در دشوارترین روزها، مقاومت کردند.
5 سال قبل علت آلودگی هوای کلانشهرهای کشور را بنزین غیراستاندارد میدانستند اما از آن روز تا به حال به جای رفع آلودگی مردم شاهد کاهش روزهای هوای سالم هستند. آنانی که در مورد آلودگی هوای پایتخت و دیگر شهرها مردم را گمراه کردند چرا از دسترس رسانهها دورند و از خودشان دفاع نمیکنند؟
مگر سلامتی مردم بازیچه مسئولین مربوطه است که هر سال در فصل سرد سال باید شاهد پایداری هوا و خطرناک شدن آن باشیم؟
در طول چند دهه گذشته بعضی از بستگان مسئولان بالای کشور که امروز مدعی داشتن آیکیو بالاتر از دیگران هستند از رانت استفاده کرده و تا توانستند کارخانهها را به اسم خصوصیسازی به قیمت نازل خریدند بعد هم کارگران را به بهانه تعدیل بیرون ریختند. حال که پولشان از پارو بالا میرود خود را برتر از دیگران میبینند! بعد اینها پرچمدار حقوق شهروندی هم شدهاند!
ای کاش کیهان این گرانی و افزایش قیمت حبوبات، لبنیات، گوشت و مرغ و... از اول سال 96 تا به حال را با تیتر درشت در صفحه نخست چاپ میکرد تا میزان صداقت مسئولان اجرایی روشن شود. بسیاری از مردم دارند زجر میکشند... ارزش پول ملی روز به روز کاهش مییابد، کرایههای خودروها هر سال به بهانه افزایش حاملهای انرژی در ابتدای سال و ایام اربعین افزایش مییابد ولی اگر به عراق سری بزنید میبینید کرایهها در این چند سال ثابت بوده است! این عراق درگیر جنگ و مشکلات داخلی پس از سقوط صدام و... بوده است ولی ایران نه درگیر جنگی است و نه مشکل نبود منابع دارد فقط یک مدیریت انقلابی میخواهد تا این مشکلات را سامان دهد.
آنانی که تا قبل از انقلاب محتاج لقمهای نان بودند و بعد از انقلاب یکباره مالک اموال بسیاری شدند حالا میگویند آیکیوی بالا داشتهایم! کارشان به جایی رسیده است که به مردم توهین میکنند.
یک روز ادعای برخورداری از ژن خوب و یک روز آیکیوی برتر و... اینها خبرهایی است که جامعه را آزردهخاطر کرده اما جالبتر اینکه همه این سخنان از جانب افرادی مطرح میشود که در یک خط و جناح هستند! تا کی باید مردم گستاخی مرفهین بیدرد را تحمل کنند؟!
آنانی که در مورد برجام به مردم دروغ گفتند فهمیدند، مردم میدانند که برجام دستاوردی نداشته و حامیان آن دروغگو هستند. مدعیان اصلاحات که با آب و تاب از برجام میگفتند، مدتی است به حاشیهپردازی رو آوردهاند.
«آیکیو» مرفهین همانند مرعشی کارگزاران و... از ثروت بادآوردهای است که به آنان رسیده است، توهینی که به مردم ایران شد بخشودنی نیست.
اگر این نظام را که خونهای پاکی برایش ریخته شده قبول داریم بیاییم بدون توجیه کار غلط مسئولان اجرایی کشور حقایق را با مردم در جریان بگذاریم و نگذاریم به جای پاسخگویی این مسئولان، خود نظام زیر سوال برود.
بنا به گفته استاد رحیمپور ازغدی سند آموزش 2030 با طراحی سرویسهای اطلاعاتی غرب و بهائیت در داخل با شکلگیری 30 کارگاه در کشور در حال اجرا میباشد. از دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی کشور سوال میکنیم چرا درباره فعالیتهای تخریبی عوامل مزدور دشمن در داخل کشور که کیان خانواده و امنیت کشور را هدف گرفتهاند بیتفاوتاند.
اظهارات این روزهای جهانگیری درباره اقتصاد کشور با آنچه در روز مناظره از روی کاغذ میخواند در تضاد است! شاید این هم تقصیر دولت قبل است یا نقشه جدیدی برای افکار عمومی طراحی شده است؟
سه سال قبل وقتی قیمت خودرو بالا رفت سخنگوی دولت اعلام کرد رئیسجمهور تکدر خاطر دارند! امروز هم که بازار ارز به هم ریخته دوباره اعلام شد رئیسجمهور مکدر هستند! خوشبختانه مسئولینی داریم که نگران وضعیت مردم هستند، البته فقط در حد تکدر خاطر نه بیشتر!
حذف بودجه بند 17 که در آن بودجه نهادهای فرهنگی مثل آموزش قرآن، ستاد امر به معروف و نهی از منکر و ستاد اربعین کاهش یافته و عوارض خروج از کشور 3 برابر شده و... هشداری است درباره قصد تضعیف اعتقادات مذهبی مردم! این در حالی است که بودجه کلان جلسات دولتمردان و تشکیلات فمینیستی و... افزایش یافته است. دولتی که مردم را نامحرم میدانست حالا بودجه مکانهای مقدس علمی و بینظیر مثل کتابخانه مرحوم آیتالله مرعشی نجفی را به رخ میکشد!
مقامات فرانسه مدام توهین میکنند و حتی برای سفرشان به ایران شرطهای احمقانه میگذارند. و حالا در آستانه سفر مقاماتشان به تهران اجازه اجتماع به منافقین بدتر از داعش میدهند. چرا وزرای دولت با منع قراردادهایی که با فرانسویها امضا کردهاند، جواب دشمنان را نمیدهند؟ عزت مردم ایران اجازه نمیدهد که فرانسویها سرشان در آخوری باشد که به لطف کاسبان برجام مهیا شده است و در عوض بیشرمانهترین رفتارها را نسبت به مردم ایران داشته باشند.
روزنامه بهار برای چندمینبار موضوع مذاکره موشکی، دفاعی کشورمان با غربیها را لازم دانسته است! آیا این موضوع خلاف مصالح امنیت ملی نیست؟ مسئولان نظارت بر عملکرد رسانهها، نباید اجازه دهند این گونه مواردی که نقض امنیت کشور محسوب میشود در رسانههای معلومالحال ادامه پیدا کند.
بازنشسته 92 آموزش و پرورش هستم. متاسفانه دولت رتبهبندی را شامل ما نکرد در این 3-4 سال حقوقم نصف شاغلین است. دولتهای قبل بیشترین افزایش را برای بازنشستهها داشتند اما دولت مدعی تدبیر فقط شاغلین را در نظر میگیرد. چرا؟!
اداره برق شهرستان قم با چندبار قطع و وصل شدن برق منازل اعلام میکند کابل برق باید تعویض شود در حالی که برقکار محل با گرفتن مقداری دستمزد مشکل را بدون تعویض کابل حل کرد. عرض بنده این است که دولتیها اگر برای مردم کاری نمیکنند چرا بیجهت هزینه درست میکنند؟
یک سال است در بنیاد جانبازان برای اشتغال فرزندم درخواست حداقلترین کار را کردهام اما نتیجهای نداشته چرا هی شعار اشتغالزایی و... میدهند ولی فقط به خیل بیکاران اضافه میشود؟!
از مسئولین سازمان تامین اجتماعی میپرسم که چرا نسبت به پرداخت به موقع حقوق بازنشستگان و مستمریبگیران این سازمان احساس مسئولیت نمیکنند و مبالغ را با تاخیر به حساب بازنشستگان واریز میکنند؟ عقب افتادن اقساط، فشار روحی و روانی ناشی از این بدعهدی، تا کی قرار است ادامه داشته باشد؟
سالهای متمادی است که اهالی کرشت بومهن در 20 کیلومتری همین تهران مرفه از خدمات شهری آب، برق، گاز و... محرومند و مشکلاتشان بین دهیاری، بخشداری، شهرداری بومهن و پردیس پاسکاری میشود! چرا؟!
شرکت ایرانسل، تبلیغ اینترنت 4 گیگ ثابت را میکند ولی سرعتش بسیار پائینتر از اینهاست. پشتیبان میگوید دستگاه زیاد فروختهایم، دکل کم داریم! صبر کنید چندماه دیگر مشکل برطرف میشود! مودم را هم پس
نمیگیرند!