شهدای ایران: سال هاست که در این مورد می گویم و مینویسم. نمی‌دانم چرا اسکورت و حفاظت و تشریفات و مسیر ویژه! به مذاق بسیاری از شخصیت ها خوش آمده است. خودش شده یک سبک زندگی جدید برای آنان!! مسئولی را میشناسم که به عنوان تشویقی در قبال کار خوبی که انجام داده بود ، از مرحوم آقای حبیبی معاون اول رئیس جمهور وقت فقط تقاضای کارت پاویون فرودگاه را داشت آنقدر پیگیری کرد تا گرفت!

بعد از 3 ساعت پیاده روی و قدری خرید در خیابان های مرکزی تهران ، وارد ساندویچ فروشی کوچکی در خیابان امام خمینی شدم و یک پیتزای سبزیجات ،به قیمت 7 هزار تومان سفارش دادم. نصفه ی آن را هم برای حاج خانم بردم . صاحب اغذیه فروشی گفت که در سال 64 ،رتبه ی 125 کنکور بوده و می توانسته به راحتی پزشکی قبول شود . ولی نامه ای دریافت کرده که او عضو یا هوادار گروهک ها بوده و نمی تواند به دانشگاه وارد شود . قسم می خورد که دروغ بوده است!!
البته در سال های بعد توانسته بود رادیولوژی بخواند و مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد ! فعلا هم با این دو مدرک خوب ،پشت دخل اغذیه فروشی بود . بعد از کمی درد دل و مشاهده اوضاع و رفتار خود من قدری آرام گرفت. فکر کردم همینقدر هم مفید باشم خیلی خوب است !

حفاظت از شخصیت ها تبدیل به تخریب آنان شده است. اگر دست من بود ،جز چند شخص حقوقی و حقیقی ،بقیه را جمع می کردم . بارها گفته ام و نوشته ام ،بابا واقعا خبری نیست ! کشور امن است ! و در میان مردم بودن از همه جا امن تر. اگر هدف نظام ،رضایتمندی مردم است، همین حضور بی واسطه ، باعث امیدواری و خوشحالی مردم می شود. بودجه و امکانات هم نمی خواهد ! تازه صرفه جویی هم می شود.به تحریم هم ربطی ندارد !
به همین سادگی ! یا علی !