میلاد پسندیده
به گزارش سرویس وبلاگی پایگاه خبری شهدای ایران؛وبلاگ میلاد پسندیده نوشت :فیلم «فرشتگان قصاب» ساخته ی آقای سهیل سلیمی، شب پنجشنبه 21 شهریور 1392 ساعت22 از شبکه یک پخش شد... فیلم درباره لشکرکشی آمریکا به افغانستان به بهانه حملات یازده سپتامبر 2001 در زمان و مکانی تقریبا نامشخص اتفاق میافتد! که در فیلمی با داعیه واقعی بودن موضوعش، مانعی بزرگ برای باورپذیری است.
شاید نقطه قوت فیلم تصاویر زیبا و جلوه های خوش ساخت در مقایسه با بودجه کم آن باشد. درباره باورپذیر نبودن فضا و لهجه های افغانی و آمریکایی در فیلمی که نه حمایت مالی شد و نه اجازه اکران یافت و فقط 23 روز فیلمبرداری اش طول کشید، نمیتوان سخن گفت.
اما میتوان درباره حمایت های فکری از این فیلم، بحث کرد. وقتی نام بزرگ استاد حسن عباسی روی تیتراژ فیلمی نقش ببندد، انتظار مخاطبی که ایشان را میشناسد، از فیلم بالا خواهد بود.
داستان از این قرار است: مدرسه ای منفجر میشود که معلمش یک زن افغانی است. شوهر او در کمپ سازمان ملل بعنوان مترجم فعالیت دارد. شوهر لیستی از مکتب خانه ها را به یک پرستار میدهد... بعدا می فهمیم این پرستار، یک یهودی!! است که در پوشش صلیب سرخ، به قاچاق اعضای بدن می پردازد و انفجار مدرسه هم با هماهنگی او و فرمانده نظامیان آمریکایی انجام شده تا اعضای بدن کودکان مدرسه را خارج کنن...
ماجرایی عجیب که باز هم حول باورپذیر در آوردنِ آن بحثی نداریم... مسئله آنجاست که خانوم معلم از زیر آوار در می آید و همراه چند دختر دانش آوز در انبار مدرسه مخفی میشود و در انتهای فیلم از انبار خارج میشود تا مقابل شلیک گلوله سرباز آمریکایی به شوهرش بایستد اما گلوله از او عبور میکند و با خارج شدن روح از بدن شوهر، می فهمیم که در تمام این مدت، خانوم معلم یک روح سرگردان بوده!!
نشانه گذاری های ناشیانه ای هم در طول فیلم انجام میشود... مثلا بالافاصله بعد از نشان دادن حلقه ازدواج در دستی که از آوار بیرون مانده، تصویر کات میشود به دستان نوازشگر خانوم معلم بر سر دختران با همان حلقه... یا کات خوردن بی درنگ از نگاه کردن معلم به ساعتش که در مچ دارد و همان ساعت که خورد شده روی زمین افتاده است! که در تمام این اوقات به خودمان میگوییم که اشتباه میکنیم و چنین تفکر غیر اسلامی ای در فیلم نخواهد بود... اما زهی خیال باطل.
باید از آقای حسن عباسی این سوال را پرسید که چگونه در فیلمی که نام ایشان را بعنوان مشاورش یدک میکشد، باید روایت از نگاه یک روح سرگردان بنا شود؟
و چگونه ایشان با وجود این همه سخنرانی در باب عالم برزخ و جهان های موازی، به وجود مسئله غیر اسلامیِ سرگردانی روح در دنیا اعتراض نکرده است؟
آیا ایشان اعتقاد دارند که روح میتواند پس از مرگ، از مرگ خودش بی اطلاع باشد؟ مگر نه اینکه پس از مرگ، همه پرده ها میافتد و روح با خارج شدن از جسمِ محدودش، به علم نامحدود میرسد؟ با این حساب، آیا ایشان فیلم معروف هالیوودی «دیگران» با مضمون مشابه را هم تایید میکنند؟!
و یا اینکه همه این اتفاقات اساسی در فیلمنامه به دور از چشم ایشان بوده و آقای عباسی تا هم اکنون، فیلم «فرشتگان قصاب» را ندیده اند تا بر علیه فیلم تکذیبیه بدهند و خودشان را مبرا کنند؟ الله اعلم...
کاش بگویند که دخالتی در این فیلم نداشتند وگرنه چه امیدی می توان داشت به کسانی که ما اینها را از حرف خودشان آموخته ایم ولی در عمل، چیز دیگری نشان مان داده اند؟!
اللهم اجعل عواقبت امورنا خیرا
شاید نقطه قوت فیلم تصاویر زیبا و جلوه های خوش ساخت در مقایسه با بودجه کم آن باشد. درباره باورپذیر نبودن فضا و لهجه های افغانی و آمریکایی در فیلمی که نه حمایت مالی شد و نه اجازه اکران یافت و فقط 23 روز فیلمبرداری اش طول کشید، نمیتوان سخن گفت.
اما میتوان درباره حمایت های فکری از این فیلم، بحث کرد. وقتی نام بزرگ استاد حسن عباسی روی تیتراژ فیلمی نقش ببندد، انتظار مخاطبی که ایشان را میشناسد، از فیلم بالا خواهد بود.
داستان از این قرار است: مدرسه ای منفجر میشود که معلمش یک زن افغانی است. شوهر او در کمپ سازمان ملل بعنوان مترجم فعالیت دارد. شوهر لیستی از مکتب خانه ها را به یک پرستار میدهد... بعدا می فهمیم این پرستار، یک یهودی!! است که در پوشش صلیب سرخ، به قاچاق اعضای بدن می پردازد و انفجار مدرسه هم با هماهنگی او و فرمانده نظامیان آمریکایی انجام شده تا اعضای بدن کودکان مدرسه را خارج کنن...
ماجرایی عجیب که باز هم حول باورپذیر در آوردنِ آن بحثی نداریم... مسئله آنجاست که خانوم معلم از زیر آوار در می آید و همراه چند دختر دانش آوز در انبار مدرسه مخفی میشود و در انتهای فیلم از انبار خارج میشود تا مقابل شلیک گلوله سرباز آمریکایی به شوهرش بایستد اما گلوله از او عبور میکند و با خارج شدن روح از بدن شوهر، می فهمیم که در تمام این مدت، خانوم معلم یک روح سرگردان بوده!!
نشانه گذاری های ناشیانه ای هم در طول فیلم انجام میشود... مثلا بالافاصله بعد از نشان دادن حلقه ازدواج در دستی که از آوار بیرون مانده، تصویر کات میشود به دستان نوازشگر خانوم معلم بر سر دختران با همان حلقه... یا کات خوردن بی درنگ از نگاه کردن معلم به ساعتش که در مچ دارد و همان ساعت که خورد شده روی زمین افتاده است! که در تمام این اوقات به خودمان میگوییم که اشتباه میکنیم و چنین تفکر غیر اسلامی ای در فیلم نخواهد بود... اما زهی خیال باطل.
باید از آقای حسن عباسی این سوال را پرسید که چگونه در فیلمی که نام ایشان را بعنوان مشاورش یدک میکشد، باید روایت از نگاه یک روح سرگردان بنا شود؟
و چگونه ایشان با وجود این همه سخنرانی در باب عالم برزخ و جهان های موازی، به وجود مسئله غیر اسلامیِ سرگردانی روح در دنیا اعتراض نکرده است؟
آیا ایشان اعتقاد دارند که روح میتواند پس از مرگ، از مرگ خودش بی اطلاع باشد؟ مگر نه اینکه پس از مرگ، همه پرده ها میافتد و روح با خارج شدن از جسمِ محدودش، به علم نامحدود میرسد؟ با این حساب، آیا ایشان فیلم معروف هالیوودی «دیگران» با مضمون مشابه را هم تایید میکنند؟!
و یا اینکه همه این اتفاقات اساسی در فیلمنامه به دور از چشم ایشان بوده و آقای عباسی تا هم اکنون، فیلم «فرشتگان قصاب» را ندیده اند تا بر علیه فیلم تکذیبیه بدهند و خودشان را مبرا کنند؟ الله اعلم...
کاش بگویند که دخالتی در این فیلم نداشتند وگرنه چه امیدی می توان داشت به کسانی که ما اینها را از حرف خودشان آموخته ایم ولی در عمل، چیز دیگری نشان مان داده اند؟!
اللهم اجعل عواقبت امورنا خیرا
