حضور یک رزمنده در خط مقدم بدون همراهی و همکاری خانواده و سایر اقشار امکان پذیر نبود. در این میان میزان مشارکت و مراتب نقش افراد متفاوت بود.
به گزارششهدای ایران ، در فرایند شکل‌گیری و تداوم زندگی ملت‌ها، «جنگ» از پر خطرترین تجربه‌ها است. ویرانی، آوارگی، قحطی و بیماری هر کدام از سختی‌های جنگ به حساب می‌آیند. با این حال، وقتی که جنگ به کشوری تحمیل شد، این تجربه دردناک، بر اساس نوع مواجهه مردم با آن، می‌تواند تبدیل به تجربه‌ای گران‌بها شود. تجربه‌ای که قدر و قیمت خود را از عظمت ایستادگی یک ملت می‌گیرد.
نوع مواجهه مردم با پدیده جنگ را می‌توان در تیترهای آن سالها این چنین مشاهده کرد: «دانشگاهیان دانشگاه مشهد هزینه سه ماهه ۱۰۰ رزمنده را تقبل کردند.» «اتحادیه‌های موزائیک‌سازی و سنگ بران قم نیز هزینه ۳۰۰ رزمنده را پذیرفته‌اند.» همچنین «دو تن از بانوان سمنان مهریه‌های خود را به حساب جهاد مالی اهداء کردند.» و «یک رزمنده مجروح در نِیریز هزینه سه ماهه یک رزمنده را تقبل کرد.» این چند مطلب فقط بخش کوچکی از تیتر روزنامه‌های دوران دفاع مقدس است که مردم هریک به میزان توانمندی خود در پشت جبهه‌ها رزمندگان را یاری می‌کردند.
براساس همین قاعده معلوم می‌شود برای حضور رزمندگان در دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی، اکثریت مردم ما و اصناف مختلف نقش داشتند، در غیر این صورت محال بود رزمندگان از اقشار مختلف در جبهه حضور پیدا کنند.
حضور یک رزمنده در خط مقدم بدون همراهی و همکاری خانواده و سایر اقشار امکان پذیر نبود. در این میان میزان مشارکت و مراتب نقش افراد متفاوت بود. در هر صورت عده‌ای به عنوان رزمنده از جان خودشان مایه گذاشتند و عده‌ای به عنوان پشتیبانی کننده از مال خود مایه گذاشتند.
یکی از قاب‌های ماندگار دوران دفاع مقدس مربوط به یک نانوایی است که به رزمندگان خدمت رسانی می‌کند. این نام این نانوایی «طریق القدس» است. طریق القدس عنوان عملیاتی بود که رزمندگان توانستند در جریان آن شهر «بُستان» را در استان خوزستان آزاد کنند.
