زنجیره ای ها یک روز پس از نابودی داعش:
در سال‌های اخیر شاهد دو نوع دیپلماسی در سیاست خارجی کشور بوده‌ایم، از سویی دولت یازدهم و کنونی با اعمال سیاست مذاکره و تعامل با غرب به دنبال کسب رضایت کدخدا بوده است ولی این سیاست در عمل به نتیجه تحقیقا صفر منتهی گردید از سوی دیگر مدافعان حرم با حضور جهادی در میدان داعش را از صحنه حذف و پیروزی بزرگی را به جهان اسلام هدیه کردند.
سرویس سیاسی شهدای ایران:روزنامه زنجیره‌ای بهار با انتخاب تیتر «پایان داعش پایان بحران نیست » به موفقیت و دستاورد عظیم مجاهدان و رزمندگان مقاومت در پایان دادن به سیطره شجره خبیثه داعش واکنش نشان داد و در گزارشی نوشت : « با برجسته‌سازی فداکاری‌های صورت گرفته در راه مبارزه با داعش و همین‌طور تلاش برای رنگ مذهبی زدن به آن، به نوعی مسیر تحلیل مبتنی بر واقعیات صحنه دچار انحراف می‌شود. اگر شکست‌تروریست‌های داعش را همان حل و فصل بحران سوریه بدانیم دچار نوعی توهم پیروزی خواهیم شد که این مسئله می‌تواند در نهایت به ضرر همه باشد.»
این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی در ادامه نوشت: «حال و در شرایطی که گروه‌تروریستی داعش از صحنه سوریه تا حدود بسیاری حذف شده است زمان مناسبی است که مدیریت ادامه این بحران بر عهده دیپلمات‌ها گذاشته شود... بحران‌هایی در حد و‌اندازه آنچه امروز در خاورمیانه به طور عام و در سوریه به طور خاص در جریان است بدون توجه به بُعد دیپلماسی قابل حل نیست.»
روزنامه همدلی نیز در ادامه همین خط تبلیغی انحرافی و خلاف امنیت ملی نوشت: «دیپلمات‌های وزارت خارجه ایران توانستند کالای اورانیوم 20 درصدی که دانشمندان هسته‌ای ایران تولید کرده بودند، به میلیاردها دلار فروش نفت، برقراری روابط تجاری میان ایران و جهان، میلیون‌ها دلار پول نقد، هواپیما، سرمایه‌گذاری خارجی در ایران و ... تبدیل کنند. آیا همان تجربه را نمی‌توان این‌بار در منطقه تکرار کرد؟ آیا می‌توان امیدوار بود که پرونده سیاستهای منطقه‌ای ایران حالا و بر حسب ضرورت‌های تازه از نیروی قدس سپاه پاسداران به وزارت خارجه منتقل شود تا محمدجواد ظریف و همکارانش کالای پیروزی‌های میدانی ایران در منطقه را به کالای روابط حسنه ایران با «تمام» همسایگانش بدل کنند؟»
این روزنامه‌های زنجیره‌ای یک روز پس از ریشه‌کن شدن سیطره داعش پیشنهاد مذاکرات منطقه‌ای را مطرح کرده و خواستار آن شده است که پرونده را باید از سپاه قدس گرفت و به ظریف داد تا همان‌طور که با دیپلماسی تحریم‌ها را برداشت منطقه را هم امن کند!
در سال‌های اخیر شاهد دو نوع دیپلماسی در سیاست خارجی کشور بوده‌ایم، از سویی دولت یازدهم و کنونی با اعمال سیاست مذاکره و تعامل با غرب به دنبال کسب رضایت کدخدا بوده است ولی این سیاست در عمل به نتیجه تحقیقا صفر منتهی گردید از سوی دیگر مدافعان حرم با حضور جهادی در میدان داعش را از صحنه حذف و پیروزی بزرگی را به جهان اسلام هدیه کردند.
حال سؤال اینجا است با توجه به نتیجه ، کدام سیاست موفقیت‌آمیز بوده و بایستی اولویت را به آن داد، حضور جهادی در میانه میدان که به شکست داعش و متواری شدن آنان منتهی گردیده است یا مذاکرات بی‌نتیجه با 1+5 که نه تنها تحریم‌ها را برنداشته که بر میزان آن‌ها نیز افزوده است؟!
این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی در ادامه نوشت: «حال و در شرایطی که گروه‌تروریستی داعش از صحنه سوریه تا حدود بسیاری حذف شده است زمان مناسبی است که مدیریت ادامه این بحران بر عهده دیپلمات‌ها گذاشته شود... بحران‌هایی در حد و‌اندازه آنچه امروز در خاورمیانه به طور عام و در سوریه به طور خاص در جریان است بدون توجه به بُعد دیپلماسی قابل حل نیست.»
روزنامه همدلی نیز در ادامه همین خط تبلیغی انحرافی و خلاف امنیت ملی نوشت: «دیپلمات‌های وزارت خارجه ایران توانستند کالای اورانیوم 20 درصدی که دانشمندان هسته‌ای ایران تولید کرده بودند، به میلیاردها دلار فروش نفت، برقراری روابط تجاری میان ایران و جهان، میلیون‌ها دلار پول نقد، هواپیما، سرمایه‌گذاری خارجی در ایران و ... تبدیل کنند. آیا همان تجربه را نمی‌توان این‌بار در منطقه تکرار کرد؟ آیا می‌توان امیدوار بود که پرونده سیاستهای منطقه‌ای ایران حالا و بر حسب ضرورت‌های تازه از نیروی قدس سپاه پاسداران به وزارت خارجه منتقل شود تا محمدجواد ظریف و همکارانش کالای پیروزی‌های میدانی ایران در منطقه را به کالای روابط حسنه ایران با «تمام» همسایگانش بدل کنند؟»
در سال‌های اخیر شاهد دو نوع دیپلماسی در سیاست خارجی کشور بوده‌ایم، از سویی دولت یازدهم و کنونی با اعمال سیاست مذاکره و تعامل با غرب به دنبال کسب رضایت کدخدا بوده است ولی این سیاست در عمل به نتیجه تحقیقا صفر منتهی گردید از سوی دیگر مدافعان حرم با حضور جهادی در میدان داعش را از صحنه حذف و پیروزی بزرگی را به جهان اسلام هدیه کردند.
حال سؤال اینجا است با توجه به نتیجه ، کدام سیاست موفقیت‌آمیز بوده و بایستی اولویت را به آن داد، حضور جهادی در میانه میدان که به شکست داعش و متواری شدن آنان منتهی گردیده است یا مذاکرات بی‌نتیجه با 1+5 که نه تنها تحریم‌ها را برنداشته که بر میزان آن‌ها نیز افزوده است؟!
وزیری آمریکایی نیز در سفر به عراق گفته بود حالا وقت آن است که حشد الشعبی به خانه اش بروداین بدبختی که این پیشنهاد را داده است یا وابسته فکری است یا احمق و این دو درد درمان ندارد 
