امروز سالگرد شهادت احمد قیصر است که با عملیات استشهادی 151صهیونیست را به هلاکت رساند. سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله لبنان سالروز شهادت «احمد قصیر» را «روز شهید» نامگذاری کرده است.
به گزارش شهدای ایران ، «سید حسن نصرالله» دبیر کل حزب الله لبنان در 16 فوریه 1985 در گردهمایی عظیم شهیر صیدا که به اعلام علنی شکل گیری حزب الله منجر شد، یازدهم نوامبر سالروز شهادت «احمد قصیر» را «روز شهید» نامگذاری کرد.
بی تردید 11 نوامبر در طول تاریخ برای رژیم صهیونیستی که اولین عملیات شهادت طلبانه علیه آن در لبنان انجام شد روزی فراموش نشدنی است، چرا که این روز سرآغاز عملیاتهای شهادت طلبانه دیگری شد که شروع شکست رژیم صهیونیستی در سال 2000 میلادی و پیروزی در جنگ 33 روزه در سال 2006 میلادی را رقم زد.
شهید احمد جعفر قصیر کیست؟
به گزارش فارس، شهید احمد جعفر قصیر، در 1346 در خانوادهای مذهبی در روستای «دیر قانون النهر» از توابع شهر «صور» لبنان به دنیا آمد. او که در دامان پرمهر مادر و پدر بزرگ شده بود، عشق به اسلام و دشمنی با کفار، زورگویان و استعمارگران را در جامعه آشوبزده و اشغال شده لبنان به درستی آموخت و یاد گرفت که همواره با استعمارگران و صهیونیستهای اشغالگر در ستیز باشد.
احمد قصیر تا سه سالگی به همراه خانوادهاش در عربستان و لیبی بود. پدرش، مغازه کوچکى داشت که در آن میوه و ترهبار مىفروخت و از این راه، هزینه خانواده خود را به دست میآورد. احمد نیز در کارهاى مغازه به پدر کمک میکرد، تا از این راه بر درآمد خانواده بیفزاید.
احمد قصیر در آغاز دوران جوانى، چند ماهى برای کار به حجاز عربستان سعودی سفر کرد و با دلگرمی دوستان و همکارى آنان، به کار خرید و فروش ابزار بهداشتى پرداخت، اما با تجاوز رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان به کشور خود بازگشت.
مغازه کوچک پدر در لبنان بیشترین ارزش را براى او داشت. وی با فرا گرفتن آموزشهای نظامی در لبنان بعد از اشغال بخشی از خاک لبنان، با دوستانش گروههاى پایداری محلى را پایه گذاری کردند. زد و خوردهاى کوچه به کوچه با نیروهاى اسرائیلى و حمله و شبیخون به پایگاههای نظامى صهیونیستها در زمره فعالیتهاى روزانه احمد و دوستانش بود، اما آنها زود دریافتند که با چند شبیخون کوچک نمیتوان دشمن اسرائیلی را از لبنان بیرون کرد، به این ترتیب بود که با راهنماییهای یکی از دوستان خود طرحی نو در انداخت.
از طریق یکی از دوستان خود به حزب الله لبنان معرفی شد و آمادگی خود را برای انجام عملیاتهای شهادت طلبانه اعلام کرد، اما هیچ کس در آن زمان تصور نمیکرد که او مجری چنین عملیات بزرگ و تاریخی باشد، عملیاتی که در میان بهت و حیرت صهیوینستها و به ویژه قصاب معروف آنها «آریل شارون» به اجرا گذاشته شد تا برگ زرینی از مجاهدت و دشمن ستیزی مسلمانان و مایه غرور و سربلندی حزب الله باشد.
احمد قصیر در اولین گفتوگویی که درباره عملیات استشهادیاش با رهبران حزب الله از جمله سید حسن نصرالله، دبیر کل کنونی حزب الله لبنان انجام داد، اعلام کرد که تنها شرط او برای انجام این عملیات بزرگ تعیین زمان (روز و ساعت) اجرای عملیات توسط خودش بود. این شرط پدیرفته میشود تا خودرو آماده شود. دوست احمد قصیر پس از آماده کردن خودرو و جا سازی مواد منفجره به شهید قصیر میگوید که تصمیم حزب تغییر کرده و او باید عملیات را به اجرا بگذارد که با مخالفت شدید احمد مواجه میشود و با بهانه کردن خودرو و این که مالکیت خودرو از آن اوست، با موافقت یکی از رهبران حزب الله خودرو در اختیار او قرار میگیرد.
شرح عملیات استشهادی 11 نوامبر
در صبح روز 11 نوامبر 1982 (آبان ماه 1361) احمد قصیر بعد از نماز صبح سوار پژوی 504 خودش شد و از ولایت پدریاش دیرقانون النهر خارج و به سمت صور به راه افتاد، جوان کم سن و سالی بود، اما افکاری بلند در سر داشت، می خواست کاری جاودانه انجام دهد و شجره مقدسی را پایه گذاری کند که تا سالها و دهه ها بعد بتواند خار چشم دشمن صهیونیستی باشد.
ساعت هفت صبح روز پنجشنبه 11 نوامبر سال 1982میلادی صدای انفجار مهیبی در مقر فرماندهان نظامی ارتش رژیم صهیونیستی واقع در جنوب لبنان به گوش رسید که آتش و دود غلیظی منطقه را فرا گرفت. چند روز بعد روزنامههای رژیم صهیونیستی آمار این عملیات شهادت طلبانه را 141 کشته و 10 مفقود اعلام کردند. مقامات این رژیم در میان حیرت به تحلیلهای مختلف نظامی در این خصوص پرداختند و در نهایت این روز به عنوان بزرگترین روز اندوه در سرزمینهای اشغالی نامگذاری شد.
یکی از شاهدان عینی میگوید که بین ساعت شش و نیم تا هفت صبح پژوی احمد قصیر چندین بار طول خیابان را طی کرده و دوباره باز میگردد. بعدها مشخص شد که علت آن همه تردد و رفت و آمدهای قصیر در خیابان پیش از انجام عملیات برای چه بوده، در واقع در آن ساعت هر لحظه بر شدت باران افزوده میشده و همین موضوع صهیونیستهایی را که خارج از ساختمان بودند، وادار میکند برای در امان ماندن از باران به داخل آن ساختمان هشت طبقه محل استقرار خود بروند و شهید منتظر بوده تا تعداد بیشتری از آنها وارد ساختمان شوند.
پس از این که احمد قصیر اطمینان حاصل میکند که اکثر قریب به اتفاق صهیونیستها برای فرار از باران به ساختمان پناه بردهاند، ماشین خود را روشن کرده و با آخرین سرعت خود را به طبقه اول ساختمان میکوبد تا در عرض تنها چند ثانیه تمامی ساختمان به تلی از خاکستر تبدیل شده و بر اثر این عملیات استشهادی 151 صهیونیست به هلاکت برسند که جنازه های 10 نفر از آنها هرگز پیدا نشد.
به این ترتیب اولین و بزرگترین عملیات استشهادی مقاومت اسلامی علیه رژیم صهیونیستی انجام شد، حزبالله او را «امیر الاستشهادیون» (امیر شهادتطلبان) لقب داد و روز شهادت او را «روز شهید » نام نهاد، حزبالله همه ساله مراسم بزرگداشتی در سالروز این عملیات استشهادی برگزار میکند و سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله نیز در این مراسم سخنرانی میکند.
سرآغاز عملیاتهای شهادت طلبانه در لبنان
نامگذاری «روز شهید» توسط نصرالله
تا سه سال بعد از شهادت احمد قصیر جز تعداد اندکی از فرماندهان حزبالله کسی از نحوه عملیات و شخصی که آن را انجام داده خبر نداشت. این سید حسن نصرالله بود که برای اولین بار نام احمد قصیر را برد و از چگونگی انجام عملیات سخن به میان آورد تا نام این شهید برای همیشه لرزه بر پیکره رژیم صهیونیستی بیندازد.
سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان که در آن زمان از سران این حزب بود، سه سال بعد از آن حادثه یعنی در 16 فوریه 1985 در مراسم گرامیداشت یاد شهدای مقاومت در منطقه دیر قانون النهر زادگاه احمد قصیر پرده از راز این عملیات برداشت و ضمن بر عهده گرفتن رسمی مسئولیت آن عملیات روز 11 نوامبر را روز شهید نامید و گفت: ما این روز را به عنوان روز شهید حزبالله انتخاب کردیم؛ چرا که روز شهادت نخستین استشهادی تاریخ ما یعنی شهید احمد قصیر بود. در آن روز شارون وزیر جنگ وقت اسراییل با چهرهای سرشار از شکست بر بالای آوارها ایستاده بود. این روز برای ما روز شکر و بشارت و آرزوهای بلند پیروزی بود که به برکت خونها و فداکاریها به دست آمد. روز شهید نمادی برای تمامی پیروزیهای مقاومت است.
ادامه راه «شهید قصیر» توسط رزمندگان حزب الله
آری این جوان 15 ساله حزب الله بنیانگذار مکتبی میشود که همچنان از آن به عنوان غیر قابل کنترلترین شیوه مبارزه بر علیه صهیونیستها و ایادی آنها یاد میشود و هر بار که عملیات شهادت طلبانهای به اجرا گذاشته میشود، لرزه بر اندام صهیونیستهای متجاوز میافتد.
پس از عملیات شهادت طلبانه احمد قصیر، رزمندگان حزب الله 11 عملیات شهادت طلبانه به شرح زیر انجام دادند.
-عامر کلاکش 11/3/1983 مکان: شهرک المطله نتیجه: 12 کشته و 14 زخمی
-ابو زینب 4/10/1983 مکان: مدرسه الشجره نتیجه: 29 کشته
-حسن قصیر 7/2/1985 مکان:البرج الشمالی نتیجه: 15 کشته و 50 زخمی
- هیثم دبوق 19/8/1988 مکان: راه مرجعیون نتیجه: 30کشته و زخمی
-عبدالله عطوی 19/10/1988 مکان: بوابه فاطمه نتیجه: 43 کشته و زخمی
- اسعد برو 9/8/1989 مکان: راه القلیعه - مرجعیون نتیجه: 20 کشته و زخمی
-ابراهیم ضاهر 21/9/1992 مکان: نزدیک نبطیه نتیجه: 25 کشته و زخمی
-علی صفی الدین 13/4/1994 مکان: دیر قانون النهر نتیجه: انفجار دو نفربر و 10زخمی
-صلاح غندور 25/4/1995 مکان:بنت جبیل نتیجه: 20 کشته و زخمی
-علی اشمر 20/3/1996 مکان: مثلث العدیسه نتیجه: کشته شدن چند تن
-عمار حمود 30/12/1999 مکان: راه القلیعه نتیجه: 15 کشته و زخمی
بی تردید 11 نوامبر در طول تاریخ برای رژیم صهیونیستی که اولین عملیات شهادت طلبانه علیه آن در لبنان انجام شد روزی فراموش نشدنی است، چرا که این روز سرآغاز عملیاتهای شهادت طلبانه دیگری شد که شروع شکست رژیم صهیونیستی در سال 2000 میلادی و پیروزی در جنگ 33 روزه در سال 2006 میلادی را رقم زد.
شهید احمد جعفر قصیر کیست؟
به گزارش فارس، شهید احمد جعفر قصیر، در 1346 در خانوادهای مذهبی در روستای «دیر قانون النهر» از توابع شهر «صور» لبنان به دنیا آمد. او که در دامان پرمهر مادر و پدر بزرگ شده بود، عشق به اسلام و دشمنی با کفار، زورگویان و استعمارگران را در جامعه آشوبزده و اشغال شده لبنان به درستی آموخت و یاد گرفت که همواره با استعمارگران و صهیونیستهای اشغالگر در ستیز باشد.
احمد قصیر تا سه سالگی به همراه خانوادهاش در عربستان و لیبی بود. پدرش، مغازه کوچکى داشت که در آن میوه و ترهبار مىفروخت و از این راه، هزینه خانواده خود را به دست میآورد. احمد نیز در کارهاى مغازه به پدر کمک میکرد، تا از این راه بر درآمد خانواده بیفزاید.
احمد قصیر در آغاز دوران جوانى، چند ماهى برای کار به حجاز عربستان سعودی سفر کرد و با دلگرمی دوستان و همکارى آنان، به کار خرید و فروش ابزار بهداشتى پرداخت، اما با تجاوز رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان به کشور خود بازگشت.
مغازه کوچک پدر در لبنان بیشترین ارزش را براى او داشت. وی با فرا گرفتن آموزشهای نظامی در لبنان بعد از اشغال بخشی از خاک لبنان، با دوستانش گروههاى پایداری محلى را پایه گذاری کردند. زد و خوردهاى کوچه به کوچه با نیروهاى اسرائیلى و حمله و شبیخون به پایگاههای نظامى صهیونیستها در زمره فعالیتهاى روزانه احمد و دوستانش بود، اما آنها زود دریافتند که با چند شبیخون کوچک نمیتوان دشمن اسرائیلی را از لبنان بیرون کرد، به این ترتیب بود که با راهنماییهای یکی از دوستان خود طرحی نو در انداخت.
از طریق یکی از دوستان خود به حزب الله لبنان معرفی شد و آمادگی خود را برای انجام عملیاتهای شهادت طلبانه اعلام کرد، اما هیچ کس در آن زمان تصور نمیکرد که او مجری چنین عملیات بزرگ و تاریخی باشد، عملیاتی که در میان بهت و حیرت صهیوینستها و به ویژه قصاب معروف آنها «آریل شارون» به اجرا گذاشته شد تا برگ زرینی از مجاهدت و دشمن ستیزی مسلمانان و مایه غرور و سربلندی حزب الله باشد.
احمد قصیر در اولین گفتوگویی که درباره عملیات استشهادیاش با رهبران حزب الله از جمله سید حسن نصرالله، دبیر کل کنونی حزب الله لبنان انجام داد، اعلام کرد که تنها شرط او برای انجام این عملیات بزرگ تعیین زمان (روز و ساعت) اجرای عملیات توسط خودش بود. این شرط پدیرفته میشود تا خودرو آماده شود. دوست احمد قصیر پس از آماده کردن خودرو و جا سازی مواد منفجره به شهید قصیر میگوید که تصمیم حزب تغییر کرده و او باید عملیات را به اجرا بگذارد که با مخالفت شدید احمد مواجه میشود و با بهانه کردن خودرو و این که مالکیت خودرو از آن اوست، با موافقت یکی از رهبران حزب الله خودرو در اختیار او قرار میگیرد.
شرح عملیات استشهادی 11 نوامبر
در صبح روز 11 نوامبر 1982 (آبان ماه 1361) احمد قصیر بعد از نماز صبح سوار پژوی 504 خودش شد و از ولایت پدریاش دیرقانون النهر خارج و به سمت صور به راه افتاد، جوان کم سن و سالی بود، اما افکاری بلند در سر داشت، می خواست کاری جاودانه انجام دهد و شجره مقدسی را پایه گذاری کند که تا سالها و دهه ها بعد بتواند خار چشم دشمن صهیونیستی باشد.
ساعت هفت صبح روز پنجشنبه 11 نوامبر سال 1982میلادی صدای انفجار مهیبی در مقر فرماندهان نظامی ارتش رژیم صهیونیستی واقع در جنوب لبنان به گوش رسید که آتش و دود غلیظی منطقه را فرا گرفت. چند روز بعد روزنامههای رژیم صهیونیستی آمار این عملیات شهادت طلبانه را 141 کشته و 10 مفقود اعلام کردند. مقامات این رژیم در میان حیرت به تحلیلهای مختلف نظامی در این خصوص پرداختند و در نهایت این روز به عنوان بزرگترین روز اندوه در سرزمینهای اشغالی نامگذاری شد.
یکی از شاهدان عینی میگوید که بین ساعت شش و نیم تا هفت صبح پژوی احمد قصیر چندین بار طول خیابان را طی کرده و دوباره باز میگردد. بعدها مشخص شد که علت آن همه تردد و رفت و آمدهای قصیر در خیابان پیش از انجام عملیات برای چه بوده، در واقع در آن ساعت هر لحظه بر شدت باران افزوده میشده و همین موضوع صهیونیستهایی را که خارج از ساختمان بودند، وادار میکند برای در امان ماندن از باران به داخل آن ساختمان هشت طبقه محل استقرار خود بروند و شهید منتظر بوده تا تعداد بیشتری از آنها وارد ساختمان شوند.
پس از این که احمد قصیر اطمینان حاصل میکند که اکثر قریب به اتفاق صهیونیستها برای فرار از باران به ساختمان پناه بردهاند، ماشین خود را روشن کرده و با آخرین سرعت خود را به طبقه اول ساختمان میکوبد تا در عرض تنها چند ثانیه تمامی ساختمان به تلی از خاکستر تبدیل شده و بر اثر این عملیات استشهادی 151 صهیونیست به هلاکت برسند که جنازه های 10 نفر از آنها هرگز پیدا نشد.
به این ترتیب اولین و بزرگترین عملیات استشهادی مقاومت اسلامی علیه رژیم صهیونیستی انجام شد، حزبالله او را «امیر الاستشهادیون» (امیر شهادتطلبان) لقب داد و روز شهادت او را «روز شهید » نام نهاد، حزبالله همه ساله مراسم بزرگداشتی در سالروز این عملیات استشهادی برگزار میکند و سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله نیز در این مراسم سخنرانی میکند.
سرآغاز عملیاتهای شهادت طلبانه در لبنان
نامگذاری «روز شهید» توسط نصرالله
تا سه سال بعد از شهادت احمد قصیر جز تعداد اندکی از فرماندهان حزبالله کسی از نحوه عملیات و شخصی که آن را انجام داده خبر نداشت. این سید حسن نصرالله بود که برای اولین بار نام احمد قصیر را برد و از چگونگی انجام عملیات سخن به میان آورد تا نام این شهید برای همیشه لرزه بر پیکره رژیم صهیونیستی بیندازد.
سید حسن نصرالله دبیرکل حزبالله لبنان که در آن زمان از سران این حزب بود، سه سال بعد از آن حادثه یعنی در 16 فوریه 1985 در مراسم گرامیداشت یاد شهدای مقاومت در منطقه دیر قانون النهر زادگاه احمد قصیر پرده از راز این عملیات برداشت و ضمن بر عهده گرفتن رسمی مسئولیت آن عملیات روز 11 نوامبر را روز شهید نامید و گفت: ما این روز را به عنوان روز شهید حزبالله انتخاب کردیم؛ چرا که روز شهادت نخستین استشهادی تاریخ ما یعنی شهید احمد قصیر بود. در آن روز شارون وزیر جنگ وقت اسراییل با چهرهای سرشار از شکست بر بالای آوارها ایستاده بود. این روز برای ما روز شکر و بشارت و آرزوهای بلند پیروزی بود که به برکت خونها و فداکاریها به دست آمد. روز شهید نمادی برای تمامی پیروزیهای مقاومت است.
ادامه راه «شهید قصیر» توسط رزمندگان حزب الله
آری این جوان 15 ساله حزب الله بنیانگذار مکتبی میشود که همچنان از آن به عنوان غیر قابل کنترلترین شیوه مبارزه بر علیه صهیونیستها و ایادی آنها یاد میشود و هر بار که عملیات شهادت طلبانهای به اجرا گذاشته میشود، لرزه بر اندام صهیونیستهای متجاوز میافتد.
پس از عملیات شهادت طلبانه احمد قصیر، رزمندگان حزب الله 11 عملیات شهادت طلبانه به شرح زیر انجام دادند.
-عامر کلاکش 11/3/1983 مکان: شهرک المطله نتیجه: 12 کشته و 14 زخمی
-ابو زینب 4/10/1983 مکان: مدرسه الشجره نتیجه: 29 کشته
-حسن قصیر 7/2/1985 مکان:البرج الشمالی نتیجه: 15 کشته و 50 زخمی
- هیثم دبوق 19/8/1988 مکان: راه مرجعیون نتیجه: 30کشته و زخمی
-عبدالله عطوی 19/10/1988 مکان: بوابه فاطمه نتیجه: 43 کشته و زخمی
- اسعد برو 9/8/1989 مکان: راه القلیعه - مرجعیون نتیجه: 20 کشته و زخمی
-ابراهیم ضاهر 21/9/1992 مکان: نزدیک نبطیه نتیجه: 25 کشته و زخمی
-علی صفی الدین 13/4/1994 مکان: دیر قانون النهر نتیجه: انفجار دو نفربر و 10زخمی
-صلاح غندور 25/4/1995 مکان:بنت جبیل نتیجه: 20 کشته و زخمی
-علی اشمر 20/3/1996 مکان: مثلث العدیسه نتیجه: کشته شدن چند تن
-عمار حمود 30/12/1999 مکان: راه القلیعه نتیجه: 15 کشته و زخمی