18 شهریور ماه سال 1380 برابر با 9 سپتامبر 2001 دو مرد عرب که خود را به عنوان خبرنگار معرفی کردند با نزدیک شدن به احمد شاه مسعود فرمانده شجاع دره پنجشیر با بمبی کهب ه خود بسته بودند وی به قتل رساندند.
سرویس بین الملل پایگاه خبری شهدای ایران؛18 شهریور ماه سال 1380 برابر با 9 سپتامبر 2001 دو مرد عرب که خود را به عنوان خبرنگار معرفی کردند با نزدیک شدن به احمد شاه مسعود فرمانده شجاع دره پنجشیر با بمبی کهب ه خود بسته بودند وی به قتل رساندند.
احمد شاه مسعود در ولایت پنجشیر متولد شد. آغاز کودکی را در پنجشیر گذراند. پدرش افسر ارتش بود و به همین خاطر هر چند سال یک بار محل کارش تغییر می یافت. در اواسط دبستان بود که کابل رفتند. پس از ان به هرات رفتند و در آنجا به درس و تعلیم ادامه داد. در همنجا علوم دینی و مذهبی را در مدرسه جامع هرات فرا گرفت و پس از آن به دلیل کار پدرش دوباره به کابل بازگشت.
پس از اتمام دوران راهنمایی و دبیرستان با شرکت در آزمون دانشگاه وارد دانشکده مهندسی پلی تکنیک کابل شد. اگرچه به ادامه تحصیل در دانشگاه نظامی علاقه زیادی داشت اما به توصیه دوستان و پدرش تشویق به ادامه تحصیل در دانشکده مهندسی شد و بدین ترتیب وارد دانشکده مهندسی پلی تکنیک کابل شد.
همزمان با ورود به دانشکده عضو نهضت اسلامی افغانستان شد و در تابستان رهبری مبارزه نخستین قیام پنجشیر را برعهده گرفت اما قیام ناکام ماند و برخی از همکارانش اعدام و به زندان محکوم شدند و خود به نیز به پاکستان رفت و از ادامه همکاری با گروه صرف نظر کرد.
با وقوع کودتا در اردیبهشت 1357 با رهبری دسته های کوچک مجاهدین رهبری مبارزه علیه رژیم کمونیستی وابسته به شوروی را برعهده می گیرد و در راس یک گروه چریکی وارد پنجشیر می شود و اولین دسته های منظم چریکی را در 17 تیر ماه همان سال در پنجشیر ایجاد میکند.
با شکست روسها در شش تهاجم گسترده در پنجشیر روسها با احمد شاه مسعود وارد مذاکره می شوند و توافقنامه ای را به امضا می رسانند که در واقع با این توافقنامه مجاهدین به عنوان یک طرف سیاسی به رسمتی شناخته می شوند.
به دنبال خروج آخرین سربازان شوروی پس از حملات متعدد در خاک افغانستان به ابتکار شاه مسعود اجلاس شاه سلیم با دعوت از اکثر فرماندهان معروف مجاهدین برگزار می شود که استراتژی مبارزه علیه رژیم کمونیستی افغانستان را تعیین می کنند.
در بهار ۱۹۸۰ مسعود ۱۰۰۰چریک که تسلیحات ضعیفی داشتند با نیروهای دولتی و ارتش سرخ می‌جنگد. نیروهای وی تا سال ۱۹۸۴ به ۵۰۰۰ هزار نفر می رسد. پس از گسترش نفوذش به دیگر مناطق در سال ۱۹۸۹ وی دارای ۱۳۰۰۰ هزار جنگجو بود.
تشکیلات نظامی مسعود ترکیب کارآمدی از روشهای سنتی رزمی افغانها و قواعد مدرن جنگ چریکی بود که وی از روشهای مائو و چگوارا آموخته بود. روشهای نظامی مسعود به عنوان موثرترین قواعد جنگ چریکی در بین همهٔ نیروهای مقاومت شناخته شده‌است.
زمان ترور احمدشاه مسعود، که فقط ۲ روز پیش از حملات انتحاری ۱۱ سپتامبر به نیویورک بود که سوالاتی را در مورد ارتباط حمله آمریکا به افغانستان و قتل احمد شاه مسعود مطرح می کند اگرچه ابتدا این ترور به طالبان نسبت داده شد اما طالبان هیچ گاه مسئولیت این کار را نپذیرفت.
رابین رافائل معاونت امور خاورمیانه در وزارت خارجه خارجه آمریکا در سال 1998به مسعود پیشنهاد کرده بود که اسلحه را زمین گذارده و تسلیم نیروهای طالبان شود که در آن سال‌ها بیش از ۹۰ درصد خاک افغانستان را در کنترل خود داشتند. احمدشاه مسعود با سرسنگینی برای رافائل روشن کرده بود که نه تنها تسلیم طالبان نخواهد شد، بلکه از دولت‌های خارجی دستور نخواهد گرفت و اجازه احداث پایگاه نظامی در افغانستان به هیچ نیروی خارجی نخواهد داد.
احمد شاه مسعود در ولایت پنجشیر متولد شد. آغاز کودکی را در پنجشیر گذراند. پدرش افسر ارتش بود و به همین خاطر هر چند سال یک بار محل کارش تغییر می یافت. در اواسط دبستان بود که کابل رفتند. پس از ان به هرات رفتند و در آنجا به درس و تعلیم ادامه داد. در همنجا علوم دینی و مذهبی را در مدرسه جامع هرات فرا گرفت و پس از آن به دلیل کار پدرش دوباره به کابل بازگشت.
پس از اتمام دوران راهنمایی و دبیرستان با شرکت در آزمون دانشگاه وارد دانشکده مهندسی پلی تکنیک کابل شد. اگرچه به ادامه تحصیل در دانشگاه نظامی علاقه زیادی داشت اما به توصیه دوستان و پدرش تشویق به ادامه تحصیل در دانشکده مهندسی شد و بدین ترتیب وارد دانشکده مهندسی پلی تکنیک کابل شد.
همزمان با ورود به دانشکده عضو نهضت اسلامی افغانستان شد و در تابستان رهبری مبارزه نخستین قیام پنجشیر را برعهده گرفت اما قیام ناکام ماند و برخی از همکارانش اعدام و به زندان محکوم شدند و خود به نیز به پاکستان رفت و از ادامه همکاری با گروه صرف نظر کرد.
با وقوع کودتا در اردیبهشت 1357 با رهبری دسته های کوچک مجاهدین رهبری مبارزه علیه رژیم کمونیستی وابسته به شوروی را برعهده می گیرد و در راس یک گروه چریکی وارد پنجشیر می شود و اولین دسته های منظم چریکی را در 17 تیر ماه همان سال در پنجشیر ایجاد میکند.
با شکست روسها در شش تهاجم گسترده در پنجشیر روسها با احمد شاه مسعود وارد مذاکره می شوند و توافقنامه ای را به امضا می رسانند که در واقع با این توافقنامه مجاهدین به عنوان یک طرف سیاسی به رسمتی شناخته می شوند.
به دنبال خروج آخرین سربازان شوروی پس از حملات متعدد در خاک افغانستان به ابتکار شاه مسعود اجلاس شاه سلیم با دعوت از اکثر فرماندهان معروف مجاهدین برگزار می شود که استراتژی مبارزه علیه رژیم کمونیستی افغانستان را تعیین می کنند.
در بهار ۱۹۸۰ مسعود ۱۰۰۰چریک که تسلیحات ضعیفی داشتند با نیروهای دولتی و ارتش سرخ می‌جنگد. نیروهای وی تا سال ۱۹۸۴ به ۵۰۰۰ هزار نفر می رسد. پس از گسترش نفوذش به دیگر مناطق در سال ۱۹۸۹ وی دارای ۱۳۰۰۰ هزار جنگجو بود.
تشکیلات نظامی مسعود ترکیب کارآمدی از روشهای سنتی رزمی افغانها و قواعد مدرن جنگ چریکی بود که وی از روشهای مائو و چگوارا آموخته بود. روشهای نظامی مسعود به عنوان موثرترین قواعد جنگ چریکی در بین همهٔ نیروهای مقاومت شناخته شده‌است.
زمان ترور احمدشاه مسعود، که فقط ۲ روز پیش از حملات انتحاری ۱۱ سپتامبر به نیویورک بود که سوالاتی را در مورد ارتباط حمله آمریکا به افغانستان و قتل احمد شاه مسعود مطرح می کند اگرچه ابتدا این ترور به طالبان نسبت داده شد اما طالبان هیچ گاه مسئولیت این کار را نپذیرفت.
رابین رافائل معاونت امور خاورمیانه در وزارت خارجه خارجه آمریکا در سال 1998به مسعود پیشنهاد کرده بود که اسلحه را زمین گذارده و تسلیم نیروهای طالبان شود که در آن سال‌ها بیش از ۹۰ درصد خاک افغانستان را در کنترل خود داشتند. احمدشاه مسعود با سرسنگینی برای رافائل روشن کرده بود که نه تنها تسلیم طالبان نخواهد شد، بلکه از دولت‌های خارجی دستور نخواهد گرفت و اجازه احداث پایگاه نظامی در افغانستان به هیچ نیروی خارجی نخواهد داد.
