سید محمود رضوی در صفحه اینستاگرام خود روایتی از حضور خود در منزل عزت الله ضرغامی به اشتراک گذاشت.
به گزارش شهدای ایران ، سید محمود رضوی در اینستاگرام خود تصویری از دورهمی خود در منزل سیدعزت الله ضرغامی به اشتراک گذاشت و ضمن توصیف برخی ویژگیهای ضرغامی به تشریح قسمتی از این جلسه پرداخت و عنوان کرد:
"خوشحال شدم از اینکه آخر یک مسئول فرهنگی یادش بود که حال رویشها را هم بپرسد".
رضوی نوشت:
"سلام علیکم.صبح ٤ شنبه هفته گذشته بنا بر هماهنگی آقا سجاد نوروزی، صبحانه را همراه با آقا مهدی رمضانی میهمان آقای مهندس عزت الله ضرغامی بودیم.
صبحانههای آقای مهندس بهانهای است برای دورهمی، دیدار ما و ایشان هم بیشتر از یک صبحانه بود و از حدود ٨ صبح تا ١١ به طول انجامید.
این اولین مواجههی مفصل من با ایشان بود و پیش از این گفتگوها و ملاقات بنده با ایشان گذرا و در حاشیه مراسمات بود و باید اذعان کنم این نشست و دورهمی بسیار جذابتر از آن بود که تصور میکردم!
معمولا موضوعات این نوع گعدهها را دل افراد حاضر در جلسه مشخص میکنند و خب طبیعتا دل هر سهی ما پر بود از گله و شکایت از اوضاع زمانه؛ یکی از فرهنگ مینالید و یکی از سازمان فرهنگ و دیگر از بلایای آمده بر سر یک هیئت!
اما در مقابلِ دلهای آتشین ما یک آرامش وجود داشت که شنید و همراهی کرد حتی همراهی با گلههایی که شاید تنهای به مدیریت گذشته خود ایشان در سازمان میزد!
این خُلق گمشدهی مدیران فرهنگی ماست، مدیرانی که احساس میکنند، چون احکام آنها انتصابی ست پس هر چه کنند قرارنیست پاسخگو باشند، اما نتیجه چیزی نیست جز فرصتهای بر باد رفته و سازمانهای تعطیل شدهی به ظاهر مفتوح و وقت مردم که آن هم اهمیت ندارد و البته فرهنگی که برای هر روز عقب افتادنش باید چند سال کار کرد! بگذریم!
برای حقیر ماحصل گعده آرامش بود/نه آرامش از اینکه حرفهایم را زده ام. نه.آرامش از اینکه دیدم کسی در حوزه فرهنگ هست که او هم حرفهایی از جنس ما داشت و پنهان نمیکند، دسترسی دارد، میرود و میگوید.
خوشحال شدم از اینکه آخر یک مسئول فرهنگی یادش بود که حال رویشها را هم بپرسد و او هم دغدغه ریزش رویشها را داشت، آری بعد از مدتها یک مسئول فرهنگی حال بهروز شعیبی و محمد حسین مهدویان را پرسید، نگران حال و کار و آیندهی آنها بود و اینکه چه میکنند و کارهای آنها چه وضعیتی دارد! و وقتی از وضعیت کار هر کدام گفتم او هم حال من را داشت!
این جنس جلسات گمشدهی امروز حوزهی فرهنگ ماست، جلساتی که به جای نگاه رایج از بالا، بیشتر به حال و هوا میگذرد، حال و هوایی که اگر ادامه پیدا کند به کار و اثر هم میانجامد.
البته جلسه حواشی باحال هم داشت که یکی یادآوری بنده از یک جمله خود ایشان در خصوص مدیریت سینماوتلویزیون بود، ایشان گفته بودند مدیر تانتواند فرق آقایان ابوالقاسم طالبی، محمد علی طالبی، احمد طالبی نژاد، نادر طالب زاده و علیرضا طالب زاده را بفهمد، مدیر نشده که ایشان گفتند این جمله به روز رسانی شده و مدیر امروز باید فرق جولیها را بفهمد ."
سید محمود رضوی تهیهکننده سینما در سال ۱۳۵۹ در مشهد متولد شد. او با سرمایهگذاری در فیلم هفت و پنج دقیقه شروع کرد و پس از آن مشترکاً با اصغر فرهادی تهیهکنندگی فیلم دربارهٔ الی را در سال ۱۳۸۷ برعهده گرفت. همچنین فیلم خیابانهای آرام تولید سال ۱۳۸۹ نیز به تهیه کنندگی سید محمود رضوی میباشد.
او همچنین در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر با تهیه کنندگی اولین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی با نام «دهلیز» برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول جشنواره شد.
"خوشحال شدم از اینکه آخر یک مسئول فرهنگی یادش بود که حال رویشها را هم بپرسد".
رضوی نوشت:
"سلام علیکم.صبح ٤ شنبه هفته گذشته بنا بر هماهنگی آقا سجاد نوروزی، صبحانه را همراه با آقا مهدی رمضانی میهمان آقای مهندس عزت الله ضرغامی بودیم.
صبحانههای آقای مهندس بهانهای است برای دورهمی، دیدار ما و ایشان هم بیشتر از یک صبحانه بود و از حدود ٨ صبح تا ١١ به طول انجامید.
این اولین مواجههی مفصل من با ایشان بود و پیش از این گفتگوها و ملاقات بنده با ایشان گذرا و در حاشیه مراسمات بود و باید اذعان کنم این نشست و دورهمی بسیار جذابتر از آن بود که تصور میکردم!
معمولا موضوعات این نوع گعدهها را دل افراد حاضر در جلسه مشخص میکنند و خب طبیعتا دل هر سهی ما پر بود از گله و شکایت از اوضاع زمانه؛ یکی از فرهنگ مینالید و یکی از سازمان فرهنگ و دیگر از بلایای آمده بر سر یک هیئت!
اما در مقابلِ دلهای آتشین ما یک آرامش وجود داشت که شنید و همراهی کرد حتی همراهی با گلههایی که شاید تنهای به مدیریت گذشته خود ایشان در سازمان میزد!
این خُلق گمشدهی مدیران فرهنگی ماست، مدیرانی که احساس میکنند، چون احکام آنها انتصابی ست پس هر چه کنند قرارنیست پاسخگو باشند، اما نتیجه چیزی نیست جز فرصتهای بر باد رفته و سازمانهای تعطیل شدهی به ظاهر مفتوح و وقت مردم که آن هم اهمیت ندارد و البته فرهنگی که برای هر روز عقب افتادنش باید چند سال کار کرد! بگذریم!
برای حقیر ماحصل گعده آرامش بود/نه آرامش از اینکه حرفهایم را زده ام. نه.آرامش از اینکه دیدم کسی در حوزه فرهنگ هست که او هم حرفهایی از جنس ما داشت و پنهان نمیکند، دسترسی دارد، میرود و میگوید.
خوشحال شدم از اینکه آخر یک مسئول فرهنگی یادش بود که حال رویشها را هم بپرسد و او هم دغدغه ریزش رویشها را داشت، آری بعد از مدتها یک مسئول فرهنگی حال بهروز شعیبی و محمد حسین مهدویان را پرسید، نگران حال و کار و آیندهی آنها بود و اینکه چه میکنند و کارهای آنها چه وضعیتی دارد! و وقتی از وضعیت کار هر کدام گفتم او هم حال من را داشت!
این جنس جلسات گمشدهی امروز حوزهی فرهنگ ماست، جلساتی که به جای نگاه رایج از بالا، بیشتر به حال و هوا میگذرد، حال و هوایی که اگر ادامه پیدا کند به کار و اثر هم میانجامد.
البته جلسه حواشی باحال هم داشت که یکی یادآوری بنده از یک جمله خود ایشان در خصوص مدیریت سینماوتلویزیون بود، ایشان گفته بودند مدیر تانتواند فرق آقایان ابوالقاسم طالبی، محمد علی طالبی، احمد طالبی نژاد، نادر طالب زاده و علیرضا طالب زاده را بفهمد، مدیر نشده که ایشان گفتند این جمله به روز رسانی شده و مدیر امروز باید فرق جولیها را بفهمد ."
سید محمود رضوی تهیهکننده سینما در سال ۱۳۵۹ در مشهد متولد شد. او با سرمایهگذاری در فیلم هفت و پنج دقیقه شروع کرد و پس از آن مشترکاً با اصغر فرهادی تهیهکنندگی فیلم دربارهٔ الی را در سال ۱۳۸۷ برعهده گرفت. همچنین فیلم خیابانهای آرام تولید سال ۱۳۸۹ نیز به تهیه کنندگی سید محمود رضوی میباشد.
او همچنین در سی و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر با تهیه کنندگی اولین فیلم بلند سینمایی بهروز شعیبی با نام «دهلیز» برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول جشنواره شد.