در حالی که برخی روزنامه‌های اصلاح‌طلب اختلاف میان جهانگیری و برخی اعضای کابینه را تکذیب کردند، برخی دیگر از همین نشریات تصریح کردند کنار زده شدن جهانگیری واقعیت دارد.
به گزارش شهدای ایران، تحرکات تازه‌ای، در راستای اخذ امتیازات جدید از روحانی ارزیابی می‌شود.
روزنامه آرمان در این‌باره نوشت: مخالفان دولت باز هم به اوت زدند، اختلاف روحانی و جهانگیری شوخی است. واعظی می‌گوید میان همه اعضای دولت صمیمیت وجود دارد.اما روزنامه آفتاب یزد با تأیید ماجرا نوشت: در انتخابات امسال، اصلاح‌طلبان از مدت‌ها قبل‌تر طرح نامزد پوششی را برای حسن روحانی مطرح کرده بودند. نامزدی که نقش ضربه‌گیر را در مناظره‌های انتخاباتی بازی کند و یاری‌رسان روحانی باشد و البته اگر به هر دلیلی حسن روحانی از انتخابات بازماند، او ادامه‌دهنده راهش باشد... همه اختلافات از همین جا شروع شد. حسن روحانی حتی با نام‌نویسی احمدی‌نژاد در کنار قالیباف و رئیسی نیز به وجود یک نامزد پوششی اعتقادی نداشت.
جرقه‌های جدی شدن کدورت احزاب اعتدال و توسعه و اعتدالیون حامی دولت با جهانگیری اما در مناظره اول زده شد؛ مناظره‌ای که اسحاق آن قدر درخشان در آن ظاهر شد که بسیاری از توجهات به جای حسن روحانی به سمت او برگشت. آقای معاون بعد از مناظره اول گل کرده بود. همه می‌گفتند که او یا کاندیدای 1400 است یا حتی زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه بهتر است روحانی به جای او کناره‌گیری کند شنیده می‌شد(!) معادلات بازی پس از نخستین مناظره جهانگیری به هم ریخته بود. مردم گویی روحانی را از یاد برده بودند و اسحاق را صدا می‌زدند.
به واسطه همین محبوبیت غیرقابل پیش‌بینی بود که اعتدالیون حامی دولت با جهانگیری جلسه گذاشتند و او را مجاب کردند تا حواسش باشد که قرار نیست او اصیل‌تر و تندتر از روحانی باشد. نتیجه‌اش آن شد تا اسحاق جهانگیری در مناظره‌های دوم و سوم از روی متن بخواند، تپق بزند جهانگیری به نفع حسن روحانی در انتخابات کنار کشید تا محبوبیت عارف در سال 92، این‌بار نصیب او در سال 96 شود.
آفتاب یزد می‌افزاید: اختلافات جهانگیری با دولتی‌ها در انتخابات 96 اما تداوم یافت. آن قدر که حتی عده‌ای می‌گفتند آقای معاون اول دیگر در دولت دوازدهم نیست و از همین رو بود که اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تهران نام او را جزو گزینه‌های شهرداری قرار دادند اما روحانی و تیمش که می‌دانستند کنار گذاشتن اسحاق جهانگیری هزینه‌های بسیار بالایی دارد و به وجهه اعتدال لطمه جبران‌ناپذیری خواهد زد از ادامه این کار صرف‌نظر کردند تا معاون اول در دولت دوازدهم نیز ابقا شود.
وقتی حسن روحانی اسحاق جهانگیری را مسئول تهیه لیست انتخابی کابینه کرد کدورت‌ها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت، چرا که اگرچه اسحاق لیست را آماده و به حسن روحانی داد اما ظاهرا نظر واعظی‌ها و اعتدال و توسعه‌ای‌ها و حتی اصولگرایان به حسن روحانی نزدیکتر بود تا اسحاق جهانگیری. نتیجه آن شد که اسامی وزرای پیشنهادی کابینه جهانگیری کان‌لم‌یکن تلقی شد و به مجلس معرفی شدند موضوعی که باز هم زمزمه‌های اختلافات معاون اول با دولتی‌ها را به گوش رساند. آن‌وقت‌ها معاون اول در برخی توئیت‌هایش غیرمستقیم به کابینه انتقاداتی هم وارد کرد و از نبود زنان و اصلاح‌طلبان ناله و فغان سیاسی سر داد.
جهانگیری اما در این ماه‌ها بیشتر از هر زمان دیگری به حاشیه رفته، محرم اسرار دولتی‌ها و اعتدالیون دانسته نشده و برخلاف دولت یازدهم که در متن بود اکنون تا حدودی کنار گذاشته شده است. حرف‌هایی هم که این روزها درباره برادرش مهدی می‌گویند موقعیت او را بیش از پیش تحت فشار قرار داده است.
حمیدرضا جلایی‌پور عضو حزب منحله مشارکت نیز در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد تهدید کرد: تضعیف جهانگیری خطای بزرگی است.
این شانس بزرگی برای یک دولت است. اینکه نیروی حامی‌اش، انتظاری از او نداشته باشد. در اصل انتظار اصلاح‌طلبان همان مهم‌ترین هدف روحانی است. اینجا است که برخی از خطاها ناراحت‌کننده می‌شود. بی‌توجهی به آقای جهانگیری در بحثی که ما داریم یک خطا همچون «ایجاد ترک در بدنه سیلندر موتور ماشین» است. ممکن است در ارزیابی‌مان از یک خودرو به این نتیجه برسیم که به درستی کار می‌کند غافل از اینکه یک ترک در آن افتاده است. این موتور در فشار و سربالایی ممکن است ناگهان از کار بیفتد.این یک ضربه بزرگ است. ساده، روشن و تجربی بگویم. مثلا آقایان واعظی، نهاوندیان، ابوطالبی و آشنا افراد محترمی هستند. خیلی هم برای دولت آقای روحانی مغتنم هستند. ولی هیچ کدام یک دهم کار و نقش کلیدی‌ای که آقای جهانگیری می‌تواند بازی کند، بازی نمی‌کنند.
روزنامه آرمان در این‌باره نوشت: مخالفان دولت باز هم به اوت زدند، اختلاف روحانی و جهانگیری شوخی است. واعظی می‌گوید میان همه اعضای دولت صمیمیت وجود دارد.اما روزنامه آفتاب یزد با تأیید ماجرا نوشت: در انتخابات امسال، اصلاح‌طلبان از مدت‌ها قبل‌تر طرح نامزد پوششی را برای حسن روحانی مطرح کرده بودند. نامزدی که نقش ضربه‌گیر را در مناظره‌های انتخاباتی بازی کند و یاری‌رسان روحانی باشد و البته اگر به هر دلیلی حسن روحانی از انتخابات بازماند، او ادامه‌دهنده راهش باشد... همه اختلافات از همین جا شروع شد. حسن روحانی حتی با نام‌نویسی احمدی‌نژاد در کنار قالیباف و رئیسی نیز به وجود یک نامزد پوششی اعتقادی نداشت.
جرقه‌های جدی شدن کدورت احزاب اعتدال و توسعه و اعتدالیون حامی دولت با جهانگیری اما در مناظره اول زده شد؛ مناظره‌ای که اسحاق آن قدر درخشان در آن ظاهر شد که بسیاری از توجهات به جای حسن روحانی به سمت او برگشت. آقای معاون بعد از مناظره اول گل کرده بود. همه می‌گفتند که او یا کاندیدای 1400 است یا حتی زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه بهتر است روحانی به جای او کناره‌گیری کند شنیده می‌شد(!) معادلات بازی پس از نخستین مناظره جهانگیری به هم ریخته بود. مردم گویی روحانی را از یاد برده بودند و اسحاق را صدا می‌زدند.
به واسطه همین محبوبیت غیرقابل پیش‌بینی بود که اعتدالیون حامی دولت با جهانگیری جلسه گذاشتند و او را مجاب کردند تا حواسش باشد که قرار نیست او اصیل‌تر و تندتر از روحانی باشد. نتیجه‌اش آن شد تا اسحاق جهانگیری در مناظره‌های دوم و سوم از روی متن بخواند، تپق بزند جهانگیری به نفع حسن روحانی در انتخابات کنار کشید تا محبوبیت عارف در سال 92، این‌بار نصیب او در سال 96 شود.
آفتاب یزد می‌افزاید: اختلافات جهانگیری با دولتی‌ها در انتخابات 96 اما تداوم یافت. آن قدر که حتی عده‌ای می‌گفتند آقای معاون اول دیگر در دولت دوازدهم نیست و از همین رو بود که اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر تهران نام او را جزو گزینه‌های شهرداری قرار دادند اما روحانی و تیمش که می‌دانستند کنار گذاشتن اسحاق جهانگیری هزینه‌های بسیار بالایی دارد و به وجهه اعتدال لطمه جبران‌ناپذیری خواهد زد از ادامه این کار صرف‌نظر کردند تا معاون اول در دولت دوازدهم نیز ابقا شود.
وقتی حسن روحانی اسحاق جهانگیری را مسئول تهیه لیست انتخابی کابینه کرد کدورت‌ها رنگ و بوی جدی‌تری به خود گرفت، چرا که اگرچه اسحاق لیست را آماده و به حسن روحانی داد اما ظاهرا نظر واعظی‌ها و اعتدال و توسعه‌ای‌ها و حتی اصولگرایان به حسن روحانی نزدیکتر بود تا اسحاق جهانگیری. نتیجه آن شد که اسامی وزرای پیشنهادی کابینه جهانگیری کان‌لم‌یکن تلقی شد و به مجلس معرفی شدند موضوعی که باز هم زمزمه‌های اختلافات معاون اول با دولتی‌ها را به گوش رساند. آن‌وقت‌ها معاون اول در برخی توئیت‌هایش غیرمستقیم به کابینه انتقاداتی هم وارد کرد و از نبود زنان و اصلاح‌طلبان ناله و فغان سیاسی سر داد.
جهانگیری اما در این ماه‌ها بیشتر از هر زمان دیگری به حاشیه رفته، محرم اسرار دولتی‌ها و اعتدالیون دانسته نشده و برخلاف دولت یازدهم که در متن بود اکنون تا حدودی کنار گذاشته شده است. حرف‌هایی هم که این روزها درباره برادرش مهدی می‌گویند موقعیت او را بیش از پیش تحت فشار قرار داده است.
حمیدرضا جلایی‌پور عضو حزب منحله مشارکت نیز در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد تهدید کرد: تضعیف جهانگیری خطای بزرگی است.
این شانس بزرگی برای یک دولت است. اینکه نیروی حامی‌اش، انتظاری از او نداشته باشد. در اصل انتظار اصلاح‌طلبان همان مهم‌ترین هدف روحانی است. اینجا است که برخی از خطاها ناراحت‌کننده می‌شود. بی‌توجهی به آقای جهانگیری در بحثی که ما داریم یک خطا همچون «ایجاد ترک در بدنه سیلندر موتور ماشین» است. ممکن است در ارزیابی‌مان از یک خودرو به این نتیجه برسیم که به درستی کار می‌کند غافل از اینکه یک ترک در آن افتاده است. این موتور در فشار و سربالایی ممکن است ناگهان از کار بیفتد.این یک ضربه بزرگ است. ساده، روشن و تجربی بگویم. مثلا آقایان واعظی، نهاوندیان، ابوطالبی و آشنا افراد محترمی هستند. خیلی هم برای دولت آقای روحانی مغتنم هستند. ولی هیچ کدام یک دهم کار و نقش کلیدی‌ای که آقای جهانگیری می‌تواند بازی کند، بازی نمی‌کنند.
