پورکیان در دوران تحصیلی خود موفق به حفظ کل قرآن کریم و بخش زیادی از نهج البلاغه شد. در دوران تحصیلی متوسطه با نوشتن مقالات و سرودن اشعاری به افشای ماهیت رژیم شاهنشاهی و وابستگی آن به آمریکا پرداخت و در زندان شکنجه شد و با واسطه یکی از افسران از اعدام قطعی نجات یافت.



پس از آزادی از زندان و ادامه فعالیت های سیاسی و ادامه تحصیل و قبولی در چند رشته دانشگاهی، در مهندسی رشته عمران دانشگاه اهواز مشغول تحصیل شد. تشکیل سازمان دانشجویی، حضور در اعتصابات و راهپیمایی های قبل از پیروزی انقلاب از جمله فعالیت های او بود.

پس از پیروزی انقلاب در تشکیل سپاه پاسداران نقش ارزنده ای ایفا کرد؛ سپس مسئولیت ستاد فرماندهی و قائم مقامی سپاه پاسداران اهواز را پذیرفت. آن گاه برای رسیدگی به نابسامان شهرستان رامهرمز و تاسیس سپاه به آن جا رفت و نقش مهمی در تشکیل هسته های مقاومت بسیج خواهران و برادران و اخراج عناصر منافق و دستگیری عناصر وابسته به طاغوت ایفا نمود. آن گاه با گروه های منافق که در صدد تجزیه استان خوزستان بودند به مبارزه برخاست و با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان فرمانده سپاه سوسنگرد معرفی شد. سرانجام در جاده سوسنگرد – حمیدیه طی یک نبرد نابرابر به محاصره دشمن درآمد، اما توانست نیروهایش را از چنگال آن ها نجات دهد و

پنج دستگاه تانک آن ها را منهدم سازد. پورکیان در هنگام مقابله با دشمن بر اثر اصابت گلوله به پیشانی به شهادت رسید.