یک وقت هست که سینه می‌زنند و صد بار با تعبیرات مختلف مثلاً می‌گویند «حسین وای»، خب این یک کاری است امّا هیچ فایده‌‌ای ندارد و هیچ چیزی از «حسین وای» انسان نمی‌فهمد و یاد نمی‌گیرد.
به گزارش شهدای ایران:بنابر این گزارش، هیئت‌های مذهبی می‌تواند یکی از ظرفیت‌های مناسب برای تبلیغ سیره و معارف اهل‌بیت(ع) محسوب شوند. از این رو توجه به محتوای این اماکن مذهبی و مردمی باید از اولویت‌های مسئولان هئیت‌ها و نیز سازمان‌های مرتبط با این نهادهای مردم‌نهاد قرار گیرد.
عدم توجه لازم به این هیئت‌های مذهبی تاکنون آسیب‌های زیادی را به جهان اسلام و تشیع وارد ساخته است که عمده آن دوری از معارف حقیقی قرآن و عترت و نیز ورود به مباحث شبهه‌ناک و گاهاً بی‌فایده از اسناد نامعتبر بوده است. رهبر معظم انقلاب در بخشی از توصیه‌شان به هیئت‌ها فرمود:
«چقدر خوب است که در محافل هیئت‌ها به مسئله قرآن ـ قرآن‌‌خوانی و معارف قرآنی ـ اهتمام ورزیده بشود. چقدر خوب است که در این نوحه‌‌خوانی‌ها مضامین اسلامی، مضامین انقلابی، مضامین قرآنی گنجانده بشود. یک وقت هست که سینه می‌زنند و صد بار با تعبیرات مختلف مثلاً می‌گویند «حسین وای»، خب این یک کاری است امّا هیچ فایده‌‌ای ندارد و هیچ چیزی از «حسین وای» انسان نمی‌فهمد و یاد نمی‌گیرد. یک وقت هست که شما در همین مطلبی که [عزادار] تکرار می‌کند و حرفی که [با آن] سینه می‌زند، با زبان نوحه و با زبان شعر، یک مسئله روز، یک مسئله انقلابی، یک مسئله اسلامی، یک معرفت قرآنی را می‌گنجانید؛ او وقتی تکرار می‌کند، در ذهن او ملکه می‌شود؛ این خیلی باارزش است، کاری است که هیچ کس دیگر غیر از شما نمی‌تواند این کار را بکند؛ یعنی هیچ رسانه‌‌ای واقعاً قادر نیست که این‌‌جور معارف الهی را با جسم و جان و فکر و روح و احساس و عقل و مانند این‌ها آمیخته کند.»
عدم توجه لازم به این هیئت‌های مذهبی تاکنون آسیب‌های زیادی را به جهان اسلام و تشیع وارد ساخته است که عمده آن دوری از معارف حقیقی قرآن و عترت و نیز ورود به مباحث شبهه‌ناک و گاهاً بی‌فایده از اسناد نامعتبر بوده است. رهبر معظم انقلاب در بخشی از توصیه‌شان به هیئت‌ها فرمود:
«چقدر خوب است که در محافل هیئت‌ها به مسئله قرآن ـ قرآن‌‌خوانی و معارف قرآنی ـ اهتمام ورزیده بشود. چقدر خوب است که در این نوحه‌‌خوانی‌ها مضامین اسلامی، مضامین انقلابی، مضامین قرآنی گنجانده بشود. یک وقت هست که سینه می‌زنند و صد بار با تعبیرات مختلف مثلاً می‌گویند «حسین وای»، خب این یک کاری است امّا هیچ فایده‌‌ای ندارد و هیچ چیزی از «حسین وای» انسان نمی‌فهمد و یاد نمی‌گیرد. یک وقت هست که شما در همین مطلبی که [عزادار] تکرار می‌کند و حرفی که [با آن] سینه می‌زند، با زبان نوحه و با زبان شعر، یک مسئله روز، یک مسئله انقلابی، یک مسئله اسلامی، یک معرفت قرآنی را می‌گنجانید؛ او وقتی تکرار می‌کند، در ذهن او ملکه می‌شود؛ این خیلی باارزش است، کاری است که هیچ کس دیگر غیر از شما نمی‌تواند این کار را بکند؛ یعنی هیچ رسانه‌‌ای واقعاً قادر نیست که این‌‌جور معارف الهی را با جسم و جان و فکر و روح و احساس و عقل و مانند این‌ها آمیخته کند.»
