تصمیات شتاب زده وناگهانی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا از جمله اخراج و استعفای برخی اعضای کابینه اش و مواضع ضد و نقیض وی به ویژه به دنبال اتفاقات نژادپرستانه اخیر در ویرجینا بسیاری از مدیرانش را فراری داده و باعث فاصله گرفتن حتی هم حزبی هایش شده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایرنا، تصمیات شتاب زده وناگهانی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا از جمله اخراج و استعفای برخی اعضای کابینه اش و مواضع ضد و نقیض وی به ویژه به دنبال اتفاقات نژادپرستانه اخیر در ویرجینا بسیاری از مدیرانش را فراری داده و باعث فاصله گرفتن حتی هم حزبی هایش شده است.
آخرین مورد ازکناره گیری و یا اخراج اطرافیان ترامپ به استعفای استیو بنن استراتژیست ارشد کاخ سفید برمی گردد که یکی از پایه گذاران کارزار انتخابات ریاست جمهوری ترامپ از سال 2011 میلادی به شمار می رفت که همواره در کنار وی حضور داشته است.
پیش از آن ژنرال بازنشسته 'مایکل فلین' مشاورامنیت ملی 14 فوریه، 'شان اسپایسر' سخنگوی سابق مطبوعاتی کاخ سفید21 جولای برابر با 30 تیرماه، 'رینس پریبیوس' رئیس سابق کارکنان کاخ سفید 28 جولای برابر با ششم مردادماه از جمله افراد مهمی بودند که از حلقه یاران ترامپ در کاخ سفید کنار رفته بودند.
درکنار این اقدامات و استعفاها باید به جمع مشاوران ترامپ نیز اشاره کرد که یا کناره گیری کردند و یا اعتراضات شان موجب شد که کمیته های مختلف منحل شوند.استعفای اعضای کمیته هنر وانسانیت کاخ‌سفید وسپس انحلال کمیته علوم انسانی وشورای صنعتی و انجمن راهبرد و سیاست نیز از جمله این اتفاقات کاخ سفید بود.
شب گذشته در اقدامی نادر، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا وهمسرش اعلام کردند که به جشن بزرگداشت هنرمندان که درمرکزهنری-فرهنگی جان.اف. کندی واشنگتن برگزار می‌شود، نمی‌روند.
برخی ازهنرمندان برجسته این جشن چون لاینل ریچی، کارمن دلاوالده و نورمن لی یر که قرار است در این مراسم مدال افتخار دریافت کنند، تهدید کرده بودند که در صورت حضور کاخ سفید در مراسم شرکت نمی کنند.
اعتراض هنرمندان در کنار سیاستمداران شرایطی را ایجاد کرده است،که الین کامارک در تارنمای اندیشکده بروکینگز در این باره نوشت: در حقیقت استعفای مدیران ارشد شوراهای مشورتی همزمان با انحلال این شوراها به دستور ترامپ این مفهوم را داشت که «خودم استعفا می دهم» قبل از این که اخراجم کنید.
اما مدیران اجرایی به غیر از استعفا گزینه های دیگری هم داشتند و برای مثال،«داگ مک میلان»(ِDoug McMillom)مدیراجرایی شرکت (خرده فروشی) وال مارت آمریکا با ارسال پیامی ایمیلی، موضع دو پهلوی رئیس جمهوری آمریکا علیه نژادپرستان سفید پوست را محکوم کرد.
کامارک افزود: در شرایط فعلی دستکم سه موضوع مطرح است: نخست، خشم مشروع ناشی از خشونت در شارلوتزویل ویرجینیا و ناتوانی ترامپ در محکوم کردن صریح و شفاف نئونازی ها و برتری طلبان سفید پوست در اوج خشونت ها. این اتفاقی نیست که اولین مدیر اجرایی که استعفا داد «کِنت فریز» مدیر شرکت بزرگ داروسازی «مرک» از همین شهر بود.
دلیل دوم این است که مدیران اجرایی باید مراقب برندهای شرکتی خود باشند.روشن است فردی مانند«کوین پلانک» مدیراجرایی شرکت(پوشاک ورزشی)« آرمور» تمایلی ندارند که از سوی مشتریان تحریم شود.
دلیل سوم این است که چنین مدیران اجرایی همچون سناتورهای جمهوری خواهی که هفته پیش به جمع منتقدان ترامپ پیوستند، ترسی از رئیس جمهوری ندارند. ترامپ ثابت کرده که توان چندانی در کنترل امورندارد همان طوری که شکست وی در برنامه های مربوط به مراقبت و سلامت و گاف هایش درسیاست خارجی نشان داده است.
از آنجایی که ترامپ فاقد تخصص سیاسی است بعید به نظر می رسد از جزئیات طرح های مالیاتی آگاهی داشته باشد. با توجه به این که ترامپ هیچ دوستی در میان دمکرات ها دارد و دوستان جمهوری خواه خود را به سرعت از دست می دهد، ترسی از حمایت سیاسی از وی وجود ندارد.
نویسنده این گزارش پیش تر پیش بینی کرده بود که ترامپ احتمالا با سه سناریو مواجه خواهد شد: نخست تغییر روند کنونی ریاست جمهوری اش به یک روند عادی و متعارف که البته چنین چیزی تاکنون رخ نداده است. ترامپ دوشنبه (هفته پیش) با قرائت بیانیه ای حوادث شارلوتزویل را محکوم کرد اما سه شنبه از چنین موضعی عقب نشینی کرد. این امر بسیار با روندی عادی فاصله دارد. وی ممکن است احتمالا از طریق استیضاح برکنار شود که احتمال آن هنوز هم وجود دارد اما به نتایج تحقیقات «رابرت مولر» دادستان ویژه پرونده روسیه و تصمیمات کاخ سفید بستگی دارد.
سناریوی دوم، دورکردن قدرت از رئیس جمهوری ناکارامد است.به نظرمی رسد این اتفاق رخ داده است. کنگره در واقع بررسی طرح مالیاتی و زیرساختارها را برعهده دارد. مدیران اجرایی مستعفی احتمالا از نزدیک با رهبری مجلس نمایندگان و سنای آمریکا در تماس خواهند بود.
ریاست جمهوری آمریکا در دوران کنونی نسبتا ضعیف شده است. بنیانگذاران ایالت متحده سازوکارهایی را ایجاد کرده اند که از اداره کشور توسط پادشاهان جلوگیری می کند. به غیر از کاخ سفید، کنگره، سنا و دادگاه ها هم تصمیم گیرنده هستند و رئیس جمهوری آمریکا تنها قدرت تصمیم گیرنده نیست و بخش های دیگر دولت هم وجود دارند.
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست نیزدرمطلبی تحلیل های پوپولیستی ترامپ را زیر سوال ببرد و آنها را اقدامی فریبکارانه توصیف کرد.
این روزنامه این پرسش را مطرح کرده که آیا ترامپ با توسل به برتری طلبان سفید پوست، از آن به عنوان یک فرصت سیاسی استفاده می کند یا مهم تر از آن مواضع وی درباره این گروه به خاطر نزدیکی دیدگاه هایش به آنها است؟
این روزنامه همچنین با اشاره به هشدار ترامپ به کره شمالی درباره این که این کشور ممکن است با «آتش و خشم» مواجه شود شعارهای وی در خصوص فاصله گرفتن از مداخله در کشورهای دیگر را زیر سوال برد.
واشنگتن پست با اشاره به نامعلوم بودن باورهای ترامپ نوشت: وی آنچه که احساس می کند باید بگوید و بر زبان بیاورد تا توجهات را جلب کند، به دشمنانش حمله کند یا منافع خویش (به ویژه منافع اقتصادی اش) را به پیش ببرد.
اما تصمیم ترامپ برای اخراج استیو بنن استراتژیست ارشدش که دارای گرایشات پوپولیستی دست راستی است این پیام روشن را ارسال می کند که «پوپولیسم» ترامپ صرفا برای فریب افکار عمومی بوده است.
بنن که باورهایی قوی دارد در مقابل رئیس جمهوی که ایدئولوژی وی در آستانه نفی گرایی است فردی بوده که خلل های رئیس جمهوری را پر می کرد.
بنن مخالف «گزینه نظامی» علیه کره شمالی بود و معتقد بود که آمریکا با یک «جنگ اقتصادی» با چین مواجه است که باید به آن توجه شود و بر سر چنین مسائلی با وزارت خزانه داری و «گری کوهن» مشاوراقتصادی ارشد ترامپ درگیر بود. وی همچنین ناسیونالیست های قومی را «دلقک» خواند. اخراج وی یک پیروزی برای کوهن، مشاور اقتصادی ترامپ، «جان اف ِکلی» رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید و «اچ ار مک مستر» مشاور امنیت ملی آمریکا محسوب می شود.
«مت گراسمن» و «دیوید هاپکینز» دو تن از دانشمندان سیاسی در وبلاگ واشنگتن پست نوشتند: رفتارهای ترامپ نشان می دهد که وی بیش از هر دولتی در اتخاذ سیاست های محافظه کارانه سابقه کسب خواهد کرد.
واشنگتن پست در پایان نوشت: با وجود حمایت مدافعان ترامپ از تصمیم وی درباره اخراج بنن بار دیگر شاهد نوعی دمدمی مزاجی در رهبری بوده که به باورهایش اعتقای ندارد و از وجود مشاوری که احساس می کرد ضعفی در ریاست جمهوری اش هست، احساس ناراحتی می کرد.
اروپام**9158**1590
مترجم: بهجت عباسی - انتشار: محمد حسن دوستارگان
آخرین مورد ازکناره گیری و یا اخراج اطرافیان ترامپ به استعفای استیو بنن استراتژیست ارشد کاخ سفید برمی گردد که یکی از پایه گذاران کارزار انتخابات ریاست جمهوری ترامپ از سال 2011 میلادی به شمار می رفت که همواره در کنار وی حضور داشته است.
پیش از آن ژنرال بازنشسته 'مایکل فلین' مشاورامنیت ملی 14 فوریه، 'شان اسپایسر' سخنگوی سابق مطبوعاتی کاخ سفید21 جولای برابر با 30 تیرماه، 'رینس پریبیوس' رئیس سابق کارکنان کاخ سفید 28 جولای برابر با ششم مردادماه از جمله افراد مهمی بودند که از حلقه یاران ترامپ در کاخ سفید کنار رفته بودند.
درکنار این اقدامات و استعفاها باید به جمع مشاوران ترامپ نیز اشاره کرد که یا کناره گیری کردند و یا اعتراضات شان موجب شد که کمیته های مختلف منحل شوند.استعفای اعضای کمیته هنر وانسانیت کاخ‌سفید وسپس انحلال کمیته علوم انسانی وشورای صنعتی و انجمن راهبرد و سیاست نیز از جمله این اتفاقات کاخ سفید بود.
شب گذشته در اقدامی نادر، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا وهمسرش اعلام کردند که به جشن بزرگداشت هنرمندان که درمرکزهنری-فرهنگی جان.اف. کندی واشنگتن برگزار می‌شود، نمی‌روند.
برخی ازهنرمندان برجسته این جشن چون لاینل ریچی، کارمن دلاوالده و نورمن لی یر که قرار است در این مراسم مدال افتخار دریافت کنند، تهدید کرده بودند که در صورت حضور کاخ سفید در مراسم شرکت نمی کنند.
اعتراض هنرمندان در کنار سیاستمداران شرایطی را ایجاد کرده است،که الین کامارک در تارنمای اندیشکده بروکینگز در این باره نوشت: در حقیقت استعفای مدیران ارشد شوراهای مشورتی همزمان با انحلال این شوراها به دستور ترامپ این مفهوم را داشت که «خودم استعفا می دهم» قبل از این که اخراجم کنید.
اما مدیران اجرایی به غیر از استعفا گزینه های دیگری هم داشتند و برای مثال،«داگ مک میلان»(ِDoug McMillom)مدیراجرایی شرکت (خرده فروشی) وال مارت آمریکا با ارسال پیامی ایمیلی، موضع دو پهلوی رئیس جمهوری آمریکا علیه نژادپرستان سفید پوست را محکوم کرد.
کامارک افزود: در شرایط فعلی دستکم سه موضوع مطرح است: نخست، خشم مشروع ناشی از خشونت در شارلوتزویل ویرجینیا و ناتوانی ترامپ در محکوم کردن صریح و شفاف نئونازی ها و برتری طلبان سفید پوست در اوج خشونت ها. این اتفاقی نیست که اولین مدیر اجرایی که استعفا داد «کِنت فریز» مدیر شرکت بزرگ داروسازی «مرک» از همین شهر بود.
دلیل دوم این است که مدیران اجرایی باید مراقب برندهای شرکتی خود باشند.روشن است فردی مانند«کوین پلانک» مدیراجرایی شرکت(پوشاک ورزشی)« آرمور» تمایلی ندارند که از سوی مشتریان تحریم شود.
دلیل سوم این است که چنین مدیران اجرایی همچون سناتورهای جمهوری خواهی که هفته پیش به جمع منتقدان ترامپ پیوستند، ترسی از رئیس جمهوری ندارند. ترامپ ثابت کرده که توان چندانی در کنترل امورندارد همان طوری که شکست وی در برنامه های مربوط به مراقبت و سلامت و گاف هایش درسیاست خارجی نشان داده است.
از آنجایی که ترامپ فاقد تخصص سیاسی است بعید به نظر می رسد از جزئیات طرح های مالیاتی آگاهی داشته باشد. با توجه به این که ترامپ هیچ دوستی در میان دمکرات ها دارد و دوستان جمهوری خواه خود را به سرعت از دست می دهد، ترسی از حمایت سیاسی از وی وجود ندارد.
نویسنده این گزارش پیش تر پیش بینی کرده بود که ترامپ احتمالا با سه سناریو مواجه خواهد شد: نخست تغییر روند کنونی ریاست جمهوری اش به یک روند عادی و متعارف که البته چنین چیزی تاکنون رخ نداده است. ترامپ دوشنبه (هفته پیش) با قرائت بیانیه ای حوادث شارلوتزویل را محکوم کرد اما سه شنبه از چنین موضعی عقب نشینی کرد. این امر بسیار با روندی عادی فاصله دارد. وی ممکن است احتمالا از طریق استیضاح برکنار شود که احتمال آن هنوز هم وجود دارد اما به نتایج تحقیقات «رابرت مولر» دادستان ویژه پرونده روسیه و تصمیمات کاخ سفید بستگی دارد.
سناریوی دوم، دورکردن قدرت از رئیس جمهوری ناکارامد است.به نظرمی رسد این اتفاق رخ داده است. کنگره در واقع بررسی طرح مالیاتی و زیرساختارها را برعهده دارد. مدیران اجرایی مستعفی احتمالا از نزدیک با رهبری مجلس نمایندگان و سنای آمریکا در تماس خواهند بود.
ریاست جمهوری آمریکا در دوران کنونی نسبتا ضعیف شده است. بنیانگذاران ایالت متحده سازوکارهایی را ایجاد کرده اند که از اداره کشور توسط پادشاهان جلوگیری می کند. به غیر از کاخ سفید، کنگره، سنا و دادگاه ها هم تصمیم گیرنده هستند و رئیس جمهوری آمریکا تنها قدرت تصمیم گیرنده نیست و بخش های دیگر دولت هم وجود دارند.
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست نیزدرمطلبی تحلیل های پوپولیستی ترامپ را زیر سوال ببرد و آنها را اقدامی فریبکارانه توصیف کرد.
این روزنامه این پرسش را مطرح کرده که آیا ترامپ با توسل به برتری طلبان سفید پوست، از آن به عنوان یک فرصت سیاسی استفاده می کند یا مهم تر از آن مواضع وی درباره این گروه به خاطر نزدیکی دیدگاه هایش به آنها است؟
این روزنامه همچنین با اشاره به هشدار ترامپ به کره شمالی درباره این که این کشور ممکن است با «آتش و خشم» مواجه شود شعارهای وی در خصوص فاصله گرفتن از مداخله در کشورهای دیگر را زیر سوال برد.
واشنگتن پست با اشاره به نامعلوم بودن باورهای ترامپ نوشت: وی آنچه که احساس می کند باید بگوید و بر زبان بیاورد تا توجهات را جلب کند، به دشمنانش حمله کند یا منافع خویش (به ویژه منافع اقتصادی اش) را به پیش ببرد.
اما تصمیم ترامپ برای اخراج استیو بنن استراتژیست ارشدش که دارای گرایشات پوپولیستی دست راستی است این پیام روشن را ارسال می کند که «پوپولیسم» ترامپ صرفا برای فریب افکار عمومی بوده است.
بنن که باورهایی قوی دارد در مقابل رئیس جمهوی که ایدئولوژی وی در آستانه نفی گرایی است فردی بوده که خلل های رئیس جمهوری را پر می کرد.
بنن مخالف «گزینه نظامی» علیه کره شمالی بود و معتقد بود که آمریکا با یک «جنگ اقتصادی» با چین مواجه است که باید به آن توجه شود و بر سر چنین مسائلی با وزارت خزانه داری و «گری کوهن» مشاوراقتصادی ارشد ترامپ درگیر بود. وی همچنین ناسیونالیست های قومی را «دلقک» خواند. اخراج وی یک پیروزی برای کوهن، مشاور اقتصادی ترامپ، «جان اف ِکلی» رئیس ستاد کارکنان کاخ سفید و «اچ ار مک مستر» مشاور امنیت ملی آمریکا محسوب می شود.
«مت گراسمن» و «دیوید هاپکینز» دو تن از دانشمندان سیاسی در وبلاگ واشنگتن پست نوشتند: رفتارهای ترامپ نشان می دهد که وی بیش از هر دولتی در اتخاذ سیاست های محافظه کارانه سابقه کسب خواهد کرد.
واشنگتن پست در پایان نوشت: با وجود حمایت مدافعان ترامپ از تصمیم وی درباره اخراج بنن بار دیگر شاهد نوعی دمدمی مزاجی در رهبری بوده که به باورهایش اعتقای ندارد و از وجود مشاوری که احساس می کرد ضعفی در ریاست جمهوری اش هست، احساس ناراحتی می کرد.
اروپام**9158**1590
مترجم: بهجت عباسی - انتشار: محمد حسن دوستارگان
