سرلشگر شهيد «منصور ستاري» نابغه اي فراموش نشدني در تاريخ نيروي هوايي و پدافند هوايي است و پرسنل اين نيرو، شهيد ستاري را بيش از هر عاملي باعث تحول فكري خود و يادآور تحول از ناباوري ها به «خودباوري و خوداتكايي» مي دانند.
به گزارش پایگاه خبری شهدای ایران، به نقل از ایرنا، سرلشگر شهيد منصور ستاري ۲۹ ارديبهشت ماه ۱۳۲۷ در قريه ولي آباد ورامين در خانواده اي مذهبي ديده به جهان گشود.
پدرش، مرحوم حاج حسن مردي فاضل، اديب و شاعر بود، اين شهيد وارسته دوران ابتدايي را در مدرسه ولي آباد ورامين و دوران متوسطه را در قريه «پوئينك» ورامين به پايان رساند.
وي در طول دوران تحصيل، همواره يكي از شاگردان ممتاز كلاس به شمار مي رفت.
شهيد ستاري در مقام بندگي انساني مؤمن و متفكر، در مقام سخن وري اديبي دانش پژوه، در مقام هنرمندي نقاشي زبردست، در مقام فرزندي شخصي مطيع و براي مادر باعث افتخار و در مقام سرپرستي، نه تنها پدري مهربان براي فرزندان خود كه مشهور به هماي سعادت براي فرزندان يتيم بود.
وي، پس از اخذ مدرك ديپلم متوسطه در سال ۱۳۴۵ وارد دانشكده افسري شد و پس از پايان دوره سه ساله دانشكده به درجه ستوان دومي نايل شد.
شهيد ستاري در سال ۱۳۵۰ براي طي دوره رادار كنترل به كشور آمريكا اعزام و با سپري كردن دوره اي يك ساله در سال ۱۳۵۱به عنوان افسر كنترل شكاري در تيپ دفاع هوايي نيروي هوايي مشغول به كار شد.
سرلشگر شهيد ستاري با شروع جنگ تحميلي طرح هاي نوين و مبتكرانه اي از خود نشان داد و به دليل فعاليت بيش از حدي كه در ارايه اين طرح از خود نشان داد در سال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملياتي فرماندهي پدافند هوايي نيروي هوايي ارتش منصوب شد.
طرح ها و روش هاي پيشنهادي وي بسيار منطقي، عملي، كاربردي و مؤثر بود، از اين رو در سال ۱۳۶۴به عنوان معاون طرح و برنامه نيروي هوايي ارتش برگزيده شد و به دليل كارداني و شايستگي كه در شخصيت اين شهيد وجود داشت، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ به درجه سرهنگي به فرماندهي نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران نائل شد و تا هنگام شهادت پرافتخارش در اين سمت انجام وظيفه كرد.
وي با تلاش روزافزون و ظرفيت فكري والا به اين نيرو نظام و قوام بيشتري بخشيد و آن را بيش از پيش به مرز خودكفايي رساند.
بسياري از طرح ها و پروژه هاي اين مرد ارزنده شايد در دنيا كم نظير باشد؛ از جمله طرح هاي مبتكرانه اش ايجاد شبكه نوين و به هم تنيده پدافند هوايي كشور متشكل از رادار، سيستم هاي موشكي و توپخانه زمين به هوا و هواپيماهاي تجسس و رهگير است.
با مديريت و نظارت عالي شهيد ستاري، توانايي شبكه آفندي و پدافندي نيروي هوايي كه در حين جنگ تحميلي، افزايش قابل ملاحظه اي يافت و نيروي هوايي با تكيه بر اين شبكه توانست علاوه بر آنكه صيانت هوايي كشور را كامل كند، آسيب پذيري نيروي هوايي دشمن بعثي را بيشتر كند و راه هاي نفوذ بر آسمان عراق را افزايش دهد.از اساسي ترين اقدامات اين فرمانده دلسوز افزايش ظرفيت فني، به ويژه ايجاد بنيان هاي صنعتي و مدرن نيروي هوايي براي ساخت هواپيما و تعميرات اساسي وهمه جانبه بود؛ محصول چنين اقداماتي، ساخت هواپيماي آموزشي و پشتيباني سبك پرستو با ظرفيت ۴ نفر است.
اين شهيد با ايجاد محيط مناسب براي تفكر و نوآوري امكان حداكثر مشاركت پرسنل نيروي هوايي را در بالاترين رده تعميرات و نگهداري تمامي تجهيزات و دستگاه هاي بسيار مدرن و فني نيروي هوايي ارتش فراهم كرد.
نوسازي شبكه تداركاتي و افزايش توان لجستيكي اين نيرو، افزايش امكانات نوسازي و بهسازي مهندسي نيروي هوايي ارتش، افزايش چندين برابر كارآيي بهداشتي و درماني نيروي هوايي پس از راه اندازي مجتمع آموزشي ـ پزشكي و درماني نيرو نمونه هايي چند از اين تغيير است.
بيمارستان ۷۵۰ تختخوابي و قابل توسعه به هزار تختخوابي مركزي همراه با مركز پاتولوژي و دانشكده پرستاري آن مجهز به مدرن ترين سيستم هاي بيمارستاني و تحقيقاتي و آموزشي،
ايجاد موسسات علمي و دانشگاهي بسيار پيشرفته دانشگاه هوافضا و دانشكده پرواز نيز، نشانه هايي از تفكر و فعاليت
گسترده آن زنده ياد است.
پرسنل آزاده نيروي هوايي هرگز تاكيد شهيد ستاري را بر اينكه «ايراني علاوه بر آن كه نسبت به ملل غربي و دنياي پيشرفته، هيچ كم و كسري از نظر استعداد و نبوغ ندارد بلكه در بسياري از موارد باهوش تر و بااستعدادتر نيز است»، فراموش نخواهند كرد.
شهيد ستاري در عمل و با همكاري، همدلي و بيش از آن با ايثار و فداكاري افراد نيروي هوايي اين مهم را به اثبات رساند كه با اتكال به خداوند قادر متعال و در سايه سعي و همت و با فراگيري دانش و بيش از همه با خودباوري و اعتماد به نفس مي توان بر مشكلات غلبه كرد و صعب العبورترين و ناهموارترين مسير را بر تعالي كشور، هموار ساخت.
سرلشگر ستاري در نيمه دي ماه ۱۳۷۳ به همراه چند تن از مسوولان نيروي هوايي در مسير بازگشت از كيش به تهران، تصميم به شركت در مراسم فارغالتحصيلي گروهي از دانشجويان دوره خلباني در پايگاه هوايي شهيد بابايي اصفهان گرفتند و در اين مراسم شركت كردند. آنان پس از اقامت دو ساعته در اصفهان عازم تهران شدند كه در مسير بازگشت هواپيما دچار سانحه شد و سقوط كرد.
در اين حادثه، شش سردار نيروي هوايي ارتش به همراه سرلشگر ستاري و شش تن از خدمه پروازي به درجه رفيع شهادت نائل شدند.
پدرش، مرحوم حاج حسن مردي فاضل، اديب و شاعر بود، اين شهيد وارسته دوران ابتدايي را در مدرسه ولي آباد ورامين و دوران متوسطه را در قريه «پوئينك» ورامين به پايان رساند.
وي در طول دوران تحصيل، همواره يكي از شاگردان ممتاز كلاس به شمار مي رفت.
شهيد ستاري در مقام بندگي انساني مؤمن و متفكر، در مقام سخن وري اديبي دانش پژوه، در مقام هنرمندي نقاشي زبردست، در مقام فرزندي شخصي مطيع و براي مادر باعث افتخار و در مقام سرپرستي، نه تنها پدري مهربان براي فرزندان خود كه مشهور به هماي سعادت براي فرزندان يتيم بود.
وي، پس از اخذ مدرك ديپلم متوسطه در سال ۱۳۴۵ وارد دانشكده افسري شد و پس از پايان دوره سه ساله دانشكده به درجه ستوان دومي نايل شد.
شهيد ستاري در سال ۱۳۵۰ براي طي دوره رادار كنترل به كشور آمريكا اعزام و با سپري كردن دوره اي يك ساله در سال ۱۳۵۱به عنوان افسر كنترل شكاري در تيپ دفاع هوايي نيروي هوايي مشغول به كار شد.
سرلشگر شهيد ستاري با شروع جنگ تحميلي طرح هاي نوين و مبتكرانه اي از خود نشان داد و به دليل فعاليت بيش از حدي كه در ارايه اين طرح از خود نشان داد در سال ۱۳۶۲ به سمت معاون عملياتي فرماندهي پدافند هوايي نيروي هوايي ارتش منصوب شد.
طرح ها و روش هاي پيشنهادي وي بسيار منطقي، عملي، كاربردي و مؤثر بود، از اين رو در سال ۱۳۶۴به عنوان معاون طرح و برنامه نيروي هوايي ارتش برگزيده شد و به دليل كارداني و شايستگي كه در شخصيت اين شهيد وجود داشت، در بهمن ماه سال ۱۳۶۵ به درجه سرهنگي به فرماندهي نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران نائل شد و تا هنگام شهادت پرافتخارش در اين سمت انجام وظيفه كرد.
وي با تلاش روزافزون و ظرفيت فكري والا به اين نيرو نظام و قوام بيشتري بخشيد و آن را بيش از پيش به مرز خودكفايي رساند.
بسياري از طرح ها و پروژه هاي اين مرد ارزنده شايد در دنيا كم نظير باشد؛ از جمله طرح هاي مبتكرانه اش ايجاد شبكه نوين و به هم تنيده پدافند هوايي كشور متشكل از رادار، سيستم هاي موشكي و توپخانه زمين به هوا و هواپيماهاي تجسس و رهگير است.
با مديريت و نظارت عالي شهيد ستاري، توانايي شبكه آفندي و پدافندي نيروي هوايي كه در حين جنگ تحميلي، افزايش قابل ملاحظه اي يافت و نيروي هوايي با تكيه بر اين شبكه توانست علاوه بر آنكه صيانت هوايي كشور را كامل كند، آسيب پذيري نيروي هوايي دشمن بعثي را بيشتر كند و راه هاي نفوذ بر آسمان عراق را افزايش دهد.از اساسي ترين اقدامات اين فرمانده دلسوز افزايش ظرفيت فني، به ويژه ايجاد بنيان هاي صنعتي و مدرن نيروي هوايي براي ساخت هواپيما و تعميرات اساسي وهمه جانبه بود؛ محصول چنين اقداماتي، ساخت هواپيماي آموزشي و پشتيباني سبك پرستو با ظرفيت ۴ نفر است.
اين شهيد با ايجاد محيط مناسب براي تفكر و نوآوري امكان حداكثر مشاركت پرسنل نيروي هوايي را در بالاترين رده تعميرات و نگهداري تمامي تجهيزات و دستگاه هاي بسيار مدرن و فني نيروي هوايي ارتش فراهم كرد.
نوسازي شبكه تداركاتي و افزايش توان لجستيكي اين نيرو، افزايش امكانات نوسازي و بهسازي مهندسي نيروي هوايي ارتش، افزايش چندين برابر كارآيي بهداشتي و درماني نيروي هوايي پس از راه اندازي مجتمع آموزشي ـ پزشكي و درماني نيرو نمونه هايي چند از اين تغيير است.
بيمارستان ۷۵۰ تختخوابي و قابل توسعه به هزار تختخوابي مركزي همراه با مركز پاتولوژي و دانشكده پرستاري آن مجهز به مدرن ترين سيستم هاي بيمارستاني و تحقيقاتي و آموزشي،
ايجاد موسسات علمي و دانشگاهي بسيار پيشرفته دانشگاه هوافضا و دانشكده پرواز نيز، نشانه هايي از تفكر و فعاليت
گسترده آن زنده ياد است.
پرسنل آزاده نيروي هوايي هرگز تاكيد شهيد ستاري را بر اينكه «ايراني علاوه بر آن كه نسبت به ملل غربي و دنياي پيشرفته، هيچ كم و كسري از نظر استعداد و نبوغ ندارد بلكه در بسياري از موارد باهوش تر و بااستعدادتر نيز است»، فراموش نخواهند كرد.
شهيد ستاري در عمل و با همكاري، همدلي و بيش از آن با ايثار و فداكاري افراد نيروي هوايي اين مهم را به اثبات رساند كه با اتكال به خداوند قادر متعال و در سايه سعي و همت و با فراگيري دانش و بيش از همه با خودباوري و اعتماد به نفس مي توان بر مشكلات غلبه كرد و صعب العبورترين و ناهموارترين مسير را بر تعالي كشور، هموار ساخت.
سرلشگر ستاري در نيمه دي ماه ۱۳۷۳ به همراه چند تن از مسوولان نيروي هوايي در مسير بازگشت از كيش به تهران، تصميم به شركت در مراسم فارغالتحصيلي گروهي از دانشجويان دوره خلباني در پايگاه هوايي شهيد بابايي اصفهان گرفتند و در اين مراسم شركت كردند. آنان پس از اقامت دو ساعته در اصفهان عازم تهران شدند كه در مسير بازگشت هواپيما دچار سانحه شد و سقوط كرد.
در اين حادثه، شش سردار نيروي هوايي ارتش به همراه سرلشگر ستاري و شش تن از خدمه پروازي به درجه رفيع شهادت نائل شدند.
