به گزارش  شهدای ایران، شهید علی‌اکبر خدامی در سال 1342 در خانواده‌ای مذهبی در بافق یزد به دنیا آمد، وی در 17 سالگی در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور پیدا کرد و در صف نخست دلاورمردان جنگ تحمیلی در دفاع از آب و خاک میهن اسلامی جنگید.



وی همرزم سردار حاج احمد متوسلیان، سردار شهید احمد کاظمی، سردار شهید اکبر آقابابایی، سردار شهید همت، شهید چمران و شهید صیاد شیرازی بود.

شهید صیاد شیرازی، به دلیل عملکرد مناسب و موفقیت بدون تلفات در عملیات‌ها، به این شهید بزرگوار لقب «شیرکوه کردستان» را داد و در سال 1362 به دستور صدام حسین رئیس جمهور وقت عراق برای سر این شهید دلاور جایزه تعیین شد.

علی اکبر خدامی فرماندهی عملیات‌های ظفر 7، والفجر 4، بعثت که شامل 8 مرحله بود، عملیات‌های کربلا و کرکوک را برعهده داشت و یکی از فرماندهان صاحب نظر قرارگاه حمزه سیدالشهدا بود.

وی در مدت 125 ماه خدمت در جبهه‎، علیه رژیم عراق و پاک سازی مرز ایران از اشرار و ضد انقلاب در سمت‌های فرمانده عملیات، فرمانده تیپ امیر المومنین (ع)، فرمانده گردان حضرت رسول (ص)، فرماندهی عملیات‌های بانه و مسئول شناسایی و اطلاعات عملیات منطقه بانه خدمت کرد.

شهید خدامی در عملیات‌های مختلف دچار مجروحیت و عوارض شیمیایی شد و در سال 68 هنگام شناسایی منطقه سلیمانیه عراق بر اثر انفجار مین پای راست خود را از دست داد و همچنین دچار موج گرفتگی شد.

وی حتی پس از مجروحیت نیز به عنوان فرمانده عملیات در جبهه‌ها حضور یافت و سرانجام مردادماه سال گذشته و در سن 53 سالگی بعد از تحمل سال‌ها عوارض شیمیایی و اعصاب و روان مربوط به دوران دفاع مقدس به همرزمان شهیدش پیوست.

*بافق خبر