همه دستگاه‌ها و مسئولان از رئیس‌جمهور، وزیر خارجه گرفته تا مجلس شورای اسلامی، بالاتفاق از ضرورت برخورد قاطع با بدعهدی آمریکا سخن گفته‌اند.
به گزارش شهدای ایران، «ابراهیم کارخانه ای» در یادداشت روزنامه «حمایت» نوشت:
پس از تصویب «قانون تحریمهای جامع ایران» در مجلس سنا، مجلس نمایندگان آمریکا بامداد چهارشنبه، طرح اصلاح‌شده این قانون که به «S۷۲۲» موسوم است را با ابعاد وسیع‌تر و با اکثریت قاطع آراء به تصویب رساند. در گام بعدی این طرح بخاطر اصلاحات آن، مجدداً به مجلس سنای آمریکا می‌رود و پس از تصویب، با امضای رئیس‌جمهور آمریکا به فرمان اجرایی تبدیل می‌شود.
اگر به احتمال خیلی دور، این طرح به تائید رئیس‌جمهور نرسد، به کنگره بازگشته و دوباره به رأی گذاشته می‌شود که چنانچه دو سوم سناتورها و مجلس نمایندگان، به آن رأی مثبت دهند، لازم الاجرا می‌گردد. بنابراین، در اجرایی شدن این طرح – چه «ترامپ» آن را امضاء کند یا نکند- شکی وجود ندارد؛ طرحی که به گفته رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، «گسترده‌ترین بسته تحریمی در تاریخ» است و به حق باید آن را «مادر تحریم‌ها» نام‌گذاری کرد. در این خصوص گفتنی‌هایی هست.
۱. در تحریم‌هایی که آمریکا به بهانه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی وضع کرد، برخی افراد، سازمان‌ها و شرکت‌ها هدف قرار گرفتند اما تحریم‌هایی که اخیراً از تصویب مجلس نمایندگان آمریکا گذشت، حد و مرزی ندارد و در صورتی که احساس کنند فردی یا نهادی احتمالاً زمانی برایشان دردسرساز خواهد شد، وی را به جرم واهی انجام نداده و بدون هیچ سند و مدرکی تحریم می‌کنند. به عبارت دیگر، در دور جدید تحریم‌ها، هر فرد حقیقی و حقوقی اعم از سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ و کوچک، قابلیت تحریم شدن با یک سوءظن کوچک را دارند و همین علت که از آن به عنوان «ریسک» یاد می‌کنند، مستمسکی قانونی برای توجیه تحریم افراد و اشخاص است. با این حساب، تحریمهای جدید ایران بر اساس سوءظن دستگاه‌های نظارتی آمریکا، وجهه بین‌المللی پیدا میکند.
۲. در لیست تحریمی «اس دی ان» وزارت خزانه‌داری آمریکا، ۷۷۸ فرد، سازمان و نهاد ایرانی قرار دارند ولی با مصوبه جدید مجلس آمریکا که نام سپاه پاسداران در لیست تحریمهای به اصطلاح تروریستی این کشور درج شده است، دامنه تحریم اشخاص و حقیقی و حقوقی نامحدود و به این ترتیب، لیست «اس دی ان» شامل هزاران نفر از جمله فرماندهان، قرارگاه خاتم‌الانبیاء و پنج هزار پیمانکار این قرارگاه خواهد بود. به بیان دیگر، با تحریم سپاه پاسداران به عنوان یکی از ارکان مهم اقتدار کشور، نظام و موجودیت ایران اسلامی تحت تحریم قرار گرفته و از این طریق، متن و روح برجام به طور کامل نقض شد.
۳. با تحریمهای جدیدی که مجلس نمایندگان به آن افتخار میکند، همه دستگاه‌ها و مسئولان از رئیس‌جمهور، وزیر خارجه گرفته تا مجلس شورای اسلامی، بالاتفاق از ضرورت برخورد قاطع با بدعهدی آمریکا سخن گفته‌اند؛ لذا «کمیسیون نظارت بر برجام» موظف است که قدرتمندانه از حقوق ملت بزرگ ایران دفاع کرده و پاسخ طرف مقابل را با اقدامات متقابل بدهد. از سوی دیگر، «قانون اقدام متناسب و متقابل» که در مجلس نهم به تصویب رسیده و اساساً هر دستورالعمل دیگری در این خصوص، برای اجرا و عمل است، نه برای انفعال و دست روی دست گذاشتن. اقدام قاطع هیئت نظارت بر برجام، امری است که همگان در انتظار آن هستند و بر اساس ماده ۳ این قانون، دستگاه‌های مسئول وظیفه دارند که با وضع تحریمهای جدید، اجرای برجام را متوقف کرده و فعالیت‌های هسته‌ای کشور را از سر بگیرند.
۴. از زمان اجرای برجام، شاهدیم که آمریکایی‌ها علی‌الدوام به صورت زنجیره‌ای و بی‌وقفه بر روی تحریمهای جدید کار می‌کنند اما برخی از مسئولین ما به جای پاسخ قاطع و هم‌سطح، به اظهارات ضعیفی همچون «نمی‌توانند»، «محکوم می‌کنیم»، «برجام نقض شده» و در شدیدترین حالت، هشدار ملایم بسنده می‌کنند. جمهوری اسلامی ایران، در عمل، همه تعهدات خود را انجام داده ولی طرف مقابل، فقط بر روی کاغذ به تعهدات پایبند مانده و از هیچ اقدامی برای نقض برجام فروگذار نکرده است. این در حالی است که این چرخه اکنون برعکس شده و سیاستمداران کاخ سفید در حال برداشتن گام‌های عملی و در مقابل، بعضی از نهادهای دست‌اندرکار کشور در حال اظهار نظر صرف، بدون عکس العمل انقلابی هستند.
۵. مقام معظم رهبری به صورت مشروط، اجازه اجرای برجام را صادر کردند؛ از جمله اینکه در بند دوم شروط ۹ گانه، بر اجرای بند ۳ مصوبه مجلس تأکید کرده و تصریح فرمودند که وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای، نقض برجام محسوب شده و باید فعالیت‌های برجام از جانب کشورمان متوقف شود. با اینکه در حال حاضر در میان مسئولین رده بالای کشور، شک و شبهه‌ای درباره نقض برجام از سوی آمریکا وجود ندارد، موجب شگفتی است که چرا «قانون اقدام متناسب و متقابل» اجرا نمی‌شود ؟
آیا شرایطی بدتر از این وجود دارد که با وجود الزام و تعهد کامل ایران اسلامی به برجام و تائید چندباره آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، «دونالد ترامپ»، کشورمان را تهدید میکند که در صورت عدم پایبندی، مشکلات بزرگی بر سر راه ایران ایجاد خواهد کرد یا «مایک پومپئو» رئیس سازمان سیا، با طلبکاری و وقاحت تمام، رفتار ایران در برجام را به رفتار مستأجر بدی تشبیه میکند که ۱۰ ماه از موعد پرداخت اجاره خانه‌اش گذشته و نتیجه میگیرد که پایبندی ایران به برجام، از روی «اکراه» است! در واقع، به جای اینکه ما طلبکار باشیم و از حقوق مسلمی که آمریکا بی‌شرمانه از ما نقض کرده شکایت کنیم، کاخ سفید مدعی شده و جای متهم و شاکی را بی‌پرده عوض کرده است.
عکس‌العمل دولتمردان آمریکایی، نباید منجر به انفعال و سکوت برخی نهادهای ذی‌ربط در برابر سلسله تحریم‌هایی باشد که درست یک روز بعد از اجرای برجام تاکنون ادامه یافته است. سکوت یا حداکثر، نصیحت در مقابل عربده‌کشی اراذل و اوباش دنیا، چاره کار نیست و باید هر عملی را با عکس‌العملی متناسب پاسخ داد و برای طرف مقابل هزینه ایجاد کرد. بر همین اساس، اولین فوریت در این خصوص، اجرای مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی و تهیه فهرستی از اقدامات متقابل با تکیه بر نقاط ضعف آمریکاست تا شرایط را به سمتی پیش ببریم که منافع و مصالح جمهوری اسلامی بر اساس سه اصل «عزت، حکمت، مصلحت» تأمین شود.
پس از تصویب «قانون تحریمهای جامع ایران» در مجلس سنا، مجلس نمایندگان آمریکا بامداد چهارشنبه، طرح اصلاح‌شده این قانون که به «S۷۲۲» موسوم است را با ابعاد وسیع‌تر و با اکثریت قاطع آراء به تصویب رساند. در گام بعدی این طرح بخاطر اصلاحات آن، مجدداً به مجلس سنای آمریکا می‌رود و پس از تصویب، با امضای رئیس‌جمهور آمریکا به فرمان اجرایی تبدیل می‌شود.
اگر به احتمال خیلی دور، این طرح به تائید رئیس‌جمهور نرسد، به کنگره بازگشته و دوباره به رأی گذاشته می‌شود که چنانچه دو سوم سناتورها و مجلس نمایندگان، به آن رأی مثبت دهند، لازم الاجرا می‌گردد. بنابراین، در اجرایی شدن این طرح – چه «ترامپ» آن را امضاء کند یا نکند- شکی وجود ندارد؛ طرحی که به گفته رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، «گسترده‌ترین بسته تحریمی در تاریخ» است و به حق باید آن را «مادر تحریم‌ها» نام‌گذاری کرد. در این خصوص گفتنی‌هایی هست.
۱. در تحریم‌هایی که آمریکا به بهانه فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی وضع کرد، برخی افراد، سازمان‌ها و شرکت‌ها هدف قرار گرفتند اما تحریم‌هایی که اخیراً از تصویب مجلس نمایندگان آمریکا گذشت، حد و مرزی ندارد و در صورتی که احساس کنند فردی یا نهادی احتمالاً زمانی برایشان دردسرساز خواهد شد، وی را به جرم واهی انجام نداده و بدون هیچ سند و مدرکی تحریم می‌کنند. به عبارت دیگر، در دور جدید تحریم‌ها، هر فرد حقیقی و حقوقی اعم از سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ و کوچک، قابلیت تحریم شدن با یک سوءظن کوچک را دارند و همین علت که از آن به عنوان «ریسک» یاد می‌کنند، مستمسکی قانونی برای توجیه تحریم افراد و اشخاص است. با این حساب، تحریمهای جدید ایران بر اساس سوءظن دستگاه‌های نظارتی آمریکا، وجهه بین‌المللی پیدا میکند.
۲. در لیست تحریمی «اس دی ان» وزارت خزانه‌داری آمریکا، ۷۷۸ فرد، سازمان و نهاد ایرانی قرار دارند ولی با مصوبه جدید مجلس آمریکا که نام سپاه پاسداران در لیست تحریمهای به اصطلاح تروریستی این کشور درج شده است، دامنه تحریم اشخاص و حقیقی و حقوقی نامحدود و به این ترتیب، لیست «اس دی ان» شامل هزاران نفر از جمله فرماندهان، قرارگاه خاتم‌الانبیاء و پنج هزار پیمانکار این قرارگاه خواهد بود. به بیان دیگر، با تحریم سپاه پاسداران به عنوان یکی از ارکان مهم اقتدار کشور، نظام و موجودیت ایران اسلامی تحت تحریم قرار گرفته و از این طریق، متن و روح برجام به طور کامل نقض شد.
۳. با تحریمهای جدیدی که مجلس نمایندگان به آن افتخار میکند، همه دستگاه‌ها و مسئولان از رئیس‌جمهور، وزیر خارجه گرفته تا مجلس شورای اسلامی، بالاتفاق از ضرورت برخورد قاطع با بدعهدی آمریکا سخن گفته‌اند؛ لذا «کمیسیون نظارت بر برجام» موظف است که قدرتمندانه از حقوق ملت بزرگ ایران دفاع کرده و پاسخ طرف مقابل را با اقدامات متقابل بدهد. از سوی دیگر، «قانون اقدام متناسب و متقابل» که در مجلس نهم به تصویب رسیده و اساساً هر دستورالعمل دیگری در این خصوص، برای اجرا و عمل است، نه برای انفعال و دست روی دست گذاشتن. اقدام قاطع هیئت نظارت بر برجام، امری است که همگان در انتظار آن هستند و بر اساس ماده ۳ این قانون، دستگاه‌های مسئول وظیفه دارند که با وضع تحریمهای جدید، اجرای برجام را متوقف کرده و فعالیت‌های هسته‌ای کشور را از سر بگیرند.
۴. از زمان اجرای برجام، شاهدیم که آمریکایی‌ها علی‌الدوام به صورت زنجیره‌ای و بی‌وقفه بر روی تحریمهای جدید کار می‌کنند اما برخی از مسئولین ما به جای پاسخ قاطع و هم‌سطح، به اظهارات ضعیفی همچون «نمی‌توانند»، «محکوم می‌کنیم»، «برجام نقض شده» و در شدیدترین حالت، هشدار ملایم بسنده می‌کنند. جمهوری اسلامی ایران، در عمل، همه تعهدات خود را انجام داده ولی طرف مقابل، فقط بر روی کاغذ به تعهدات پایبند مانده و از هیچ اقدامی برای نقض برجام فروگذار نکرده است. این در حالی است که این چرخه اکنون برعکس شده و سیاستمداران کاخ سفید در حال برداشتن گام‌های عملی و در مقابل، بعضی از نهادهای دست‌اندرکار کشور در حال اظهار نظر صرف، بدون عکس العمل انقلابی هستند.
۵. مقام معظم رهبری به صورت مشروط، اجازه اجرای برجام را صادر کردند؛ از جمله اینکه در بند دوم شروط ۹ گانه، بر اجرای بند ۳ مصوبه مجلس تأکید کرده و تصریح فرمودند که وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای، نقض برجام محسوب شده و باید فعالیت‌های برجام از جانب کشورمان متوقف شود. با اینکه در حال حاضر در میان مسئولین رده بالای کشور، شک و شبهه‌ای درباره نقض برجام از سوی آمریکا وجود ندارد، موجب شگفتی است که چرا «قانون اقدام متناسب و متقابل» اجرا نمی‌شود ؟
آیا شرایطی بدتر از این وجود دارد که با وجود الزام و تعهد کامل ایران اسلامی به برجام و تائید چندباره آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، «دونالد ترامپ»، کشورمان را تهدید میکند که در صورت عدم پایبندی، مشکلات بزرگی بر سر راه ایران ایجاد خواهد کرد یا «مایک پومپئو» رئیس سازمان سیا، با طلبکاری و وقاحت تمام، رفتار ایران در برجام را به رفتار مستأجر بدی تشبیه میکند که ۱۰ ماه از موعد پرداخت اجاره خانه‌اش گذشته و نتیجه میگیرد که پایبندی ایران به برجام، از روی «اکراه» است! در واقع، به جای اینکه ما طلبکار باشیم و از حقوق مسلمی که آمریکا بی‌شرمانه از ما نقض کرده شکایت کنیم، کاخ سفید مدعی شده و جای متهم و شاکی را بی‌پرده عوض کرده است.
عکس‌العمل دولتمردان آمریکایی، نباید منجر به انفعال و سکوت برخی نهادهای ذی‌ربط در برابر سلسله تحریم‌هایی باشد که درست یک روز بعد از اجرای برجام تاکنون ادامه یافته است. سکوت یا حداکثر، نصیحت در مقابل عربده‌کشی اراذل و اوباش دنیا، چاره کار نیست و باید هر عملی را با عکس‌العملی متناسب پاسخ داد و برای طرف مقابل هزینه ایجاد کرد. بر همین اساس، اولین فوریت در این خصوص، اجرای مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی و تهیه فهرستی از اقدامات متقابل با تکیه بر نقاط ضعف آمریکاست تا شرایط را به سمتی پیش ببریم که منافع و مصالح جمهوری اسلامی بر اساس سه اصل «عزت، حکمت، مصلحت» تأمین شود.
