گویا ماجرای تبعیض نژادی و جنسیتی در غرب تمامی ندارد و حتی سینمای هالیوود نیز از این قاعده مستثنی نیست و همچنان مانند همیشه، مردان سفیدپوست برجسته‌ترین شخصیت‌های فیلم‌های سینمایی هالیوود را تشکیل می‌دهند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از قدس آنلاین، به‌عبارت دیگر دو معیار مرد بودن و سفیدپوست بودن به‌طور مستقیم و غیرمستقیم بر روی پرده سینماها و حتی پشت پرده آثار سینمایی بهعنوان ویژگی‌های برتر و برتری‌بخش تعیین‌کننده خروجی سینما و مخاطبین رسانه هستند. براساس مقاله‌ای تحت‌عنوان «بررسی پدیده نابرابری در هفتصد فیلم هالیوودی» که در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شد، وضعیت تبعیض نژادی و جنسیتی در سینمای هالیوود در بحرانی‌ترین حالت ممکن قرار دارد. حال نگاهی از جنس آمار و ارقام به بخش‌های مختلف این مقاله می‌اندازیم.
براساس این تحقیق، در هفتصد فیلم پرفروش سینمای هالیوود که بین سال‌های 2007 تا 2014 تولید شده، تنها سی‌درصد از افرادی که گفتن دیالوگ‌های مهم را برعهده داشتند، زن بودند. این مسئله زمانی مهم‌تر می‌شود که عمده بازیگران زن، دستاویز نگاه جنسی کارگردان یا فیلم‌نامه‌نویس می‌شوند. برای مثال در فیلم‌های تولیدشده در سال 2014 حتی یک بازیگر زن بالای 45 سال ایفای نقش اصلی را برعهده نداشته است.
به‌عبارت دیگر، زنان 40 تا 64ساله تنها مجال ایفای نقش‌های حاشیه‌ای را پیدا می‌کنند که این مسئله زندگی کاری این رده سنی از هنرمندان مؤنث را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. البته ناگفته نماند که در شش‌ماه دوم سال 2015 زنان مسن و مشهوری همچون «مریل استریپ» با پیشنهادهای کاری متعددی روبه‌رو شدند، اما سر سایر زنان در گروه سنی مشابه که از شهرت کمتری برخوردار بودند، طبق معمول بی‌کلاه ماند.
زنان ابزاری برای برهنگی
علاوه‌بر این، زنان با اختلاف بسیار زیادی بیشتر از مردان در معرض نمایش جنسی قرار گرفته‌اند و طبق آمار در سال 2014، 9/27درصد از زنان با پوشش مبتذل و برانگیزاننده جنسی درمقابل دوربین ظاهر شدند؛ حال آن‌که این رقم برای مردها تنها 8درصد بوده است. در مورد برهنگی کامل نیز آمار بازیگران زن نسبت به بازیگران مرد 4/26 به 1/9 بوده است. اما زننده‌ترین قسمت ماجرا اینجاست که دختران نوجوان در رده سنی 13 تا 21 سال به همان اندازه بهعنوان ابزار نمایشی جنسی مورد استفاده قرار گرفته‌اند که زنان 21 تا 39 سال. صدای منادیان دروغین آزادی زنان زمانی خفه می‌شود که متوجه می‌شوند زنان عملاً نقش مهمی در گرداندن سینمای هالیوود ایفا نمی‌کنند، چراکه در سال 2014 تنها 8/15درصد از نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان فیلم‌های تولیدشده زن بوده‌اند! به‌عبارت دقیق‌تر تنها دو فیلم از صد فیلم برتر ساخته‌شده در این سال، ساخته کارگردانان زن بوده است! این رقم در سال‌های قبل از این نیز از دو یا سه نفر تجاوز نکرده بود و جمعاً از سال 2007 تا 2014 تنها 28 کارگردان زن در ساخت 100 فیلم برتر هرسال نقش داشتند که از میان آنان نیز تنها سه نفر سیاهپوست بوده‌اند.
با تمرکز بیشتر بر سینمای رنگین‌پوستان متوجه می‌شویم که 73درصد از بازیگران فیلم‌های تولیدشده در سال 2014 سفیدپوست بوده‌اند و بازیگران لاتین، سیاهپوست، آسیایی و... همواره در حاشیه بوده‌اند، ضمن این‌که تنها 7/4درصد از کارگردانان صد فیلم برتر سال‌های 2007 تا 2014 سیاهپوست بوده‌اند؛ یعنی از میان هفتصد فیلم بررسی‌شده در تحقیق مذکور، تنها 45 فیلم به کارگردانان سیاهپوست تعلق داشته‌اند که از میان این سیاهپوستان نیز تنها یک‌نفر زن بوده است.
پرواضح است در شرایطی که بدرفتاری با اقلیت‌های نژادی و جنسیتی، بخشی از الگوی رفتاری دولت غرب، به‌خصوص آمریکا با شهروندان خود به‌شمار می‌رود، نمی‌توان از سینمایی که آیینه تمام‌نمای هر جامعه به‌شمار می‌رود، انتظاری فراتر از این داشت. اما آیا حامیان حقوق بشر قدمی درراستای حل این معضل برمی‌دارند؟ بررسی آمار در آینده نزدیک و مقایسه آن با شرایط فعلی، پاسخ این سؤال خواهد بود.
براساس این تحقیق، در هفتصد فیلم پرفروش سینمای هالیوود که بین سال‌های 2007 تا 2014 تولید شده، تنها سی‌درصد از افرادی که گفتن دیالوگ‌های مهم را برعهده داشتند، زن بودند. این مسئله زمانی مهم‌تر می‌شود که عمده بازیگران زن، دستاویز نگاه جنسی کارگردان یا فیلم‌نامه‌نویس می‌شوند. برای مثال در فیلم‌های تولیدشده در سال 2014 حتی یک بازیگر زن بالای 45 سال ایفای نقش اصلی را برعهده نداشته است.
به‌عبارت دیگر، زنان 40 تا 64ساله تنها مجال ایفای نقش‌های حاشیه‌ای را پیدا می‌کنند که این مسئله زندگی کاری این رده سنی از هنرمندان مؤنث را به‌شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. البته ناگفته نماند که در شش‌ماه دوم سال 2015 زنان مسن و مشهوری همچون «مریل استریپ» با پیشنهادهای کاری متعددی روبه‌رو شدند، اما سر سایر زنان در گروه سنی مشابه که از شهرت کمتری برخوردار بودند، طبق معمول بی‌کلاه ماند.
زنان ابزاری برای برهنگی
علاوه‌بر این، زنان با اختلاف بسیار زیادی بیشتر از مردان در معرض نمایش جنسی قرار گرفته‌اند و طبق آمار در سال 2014، 9/27درصد از زنان با پوشش مبتذل و برانگیزاننده جنسی درمقابل دوربین ظاهر شدند؛ حال آن‌که این رقم برای مردها تنها 8درصد بوده است. در مورد برهنگی کامل نیز آمار بازیگران زن نسبت به بازیگران مرد 4/26 به 1/9 بوده است. اما زننده‌ترین قسمت ماجرا اینجاست که دختران نوجوان در رده سنی 13 تا 21 سال به همان اندازه بهعنوان ابزار نمایشی جنسی مورد استفاده قرار گرفته‌اند که زنان 21 تا 39 سال. صدای منادیان دروغین آزادی زنان زمانی خفه می‌شود که متوجه می‌شوند زنان عملاً نقش مهمی در گرداندن سینمای هالیوود ایفا نمی‌کنند، چراکه در سال 2014 تنها 8/15درصد از نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان فیلم‌های تولیدشده زن بوده‌اند! به‌عبارت دقیق‌تر تنها دو فیلم از صد فیلم برتر ساخته‌شده در این سال، ساخته کارگردانان زن بوده است! این رقم در سال‌های قبل از این نیز از دو یا سه نفر تجاوز نکرده بود و جمعاً از سال 2007 تا 2014 تنها 28 کارگردان زن در ساخت 100 فیلم برتر هرسال نقش داشتند که از میان آنان نیز تنها سه نفر سیاهپوست بوده‌اند.
با تمرکز بیشتر بر سینمای رنگین‌پوستان متوجه می‌شویم که 73درصد از بازیگران فیلم‌های تولیدشده در سال 2014 سفیدپوست بوده‌اند و بازیگران لاتین، سیاهپوست، آسیایی و... همواره در حاشیه بوده‌اند، ضمن این‌که تنها 7/4درصد از کارگردانان صد فیلم برتر سال‌های 2007 تا 2014 سیاهپوست بوده‌اند؛ یعنی از میان هفتصد فیلم بررسی‌شده در تحقیق مذکور، تنها 45 فیلم به کارگردانان سیاهپوست تعلق داشته‌اند که از میان این سیاهپوستان نیز تنها یک‌نفر زن بوده است.
پرواضح است در شرایطی که بدرفتاری با اقلیت‌های نژادی و جنسیتی، بخشی از الگوی رفتاری دولت غرب، به‌خصوص آمریکا با شهروندان خود به‌شمار می‌رود، نمی‌توان از سینمایی که آیینه تمام‌نمای هر جامعه به‌شمار می‌رود، انتظاری فراتر از این داشت. اما آیا حامیان حقوق بشر قدمی درراستای حل این معضل برمی‌دارند؟ بررسی آمار در آینده نزدیک و مقایسه آن با شرایط فعلی، پاسخ این سؤال خواهد بود.
