وادادگی این دولت در سیاست خارجی به جایی رسیده که کشوری مثل فرانسه با میدان دادن به تروریستهای فرسوده منافق بر علیه ایران شمشیر میکشد ولی دولتمردان ما از یک اعتراض خشک و خالی عاجز هستند. واقعا اگر سپاه و دیگر نهادهای انقلاب را نداشتیم چه سرنوشتی پیدا میکردیم!



رفتار دوپهلوی غرب با جمهوری اسلامی ایران همواره تکرار شده است اما در اتفاق اخیر سفر آقای ظریف و نشست منافقین و دیگر تروریستها در پاریس، موضوعی نیست که آن را فقط به رفتار دوپهلوی فرانسه در قبال ایران اسلامی مرتبط بدانیم. زمینه اصلی این مسائل در داخل ایران است که اخیرا جای جلاد و شهید عوض شد و برخی افراد داعش را هم قابل مذاکره دانستند!


همزمانی حضور آقای ظریف در فرانسه با نشست گروهک تروریستی منافقین در پاریس، نشان از خصومت این پلیس بد دارد و جا داشت آقای ظریف به عنوان وزیر امور خارجه یک کشور انقلابی سفر خود را نیمه تمام میگذاشت و به کشور برمیگشت نه اینکه در قبال بدعهدی و دشمنی این حامیان دیرینه قاتلین 17 هزار شهید ترور، تنها به وجود ابهام در روابط دو کشور بسنده کند.


با توجه به اتفاق ناخوشایند در منطقه و حتی نشست منافقین و تروریستهای منطقه با مقامات آمریکایی و فرانسوی در پاریس و تداوم نقض روح و جسم برجام از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا و... یک سوال از رئیس مجلس و نمایندگان محترم داشتم: آیا این روزها مجلس در راس امور نیست؟



فرانسویهای خائن پاداش لبخندهای ملیح و بیپایان آقای ظریف به وزیر خارجه و رئیسجمهور فرانسه و نگارش نامه آقای روحانی به مکرون را دادند! آن هم با برگزاری نشست گروهک نفاق و حامیان ارتجاعی آنها در پاریس!



برجام نقض میشود ولی برخی به دنبال مالهکشیاند. در این بین هر نقدی در هیاهوی تهمتها گم میشود تا افتضاحات برجام و 2030 و... نمایان نشود. دکتر مطیعی بهانه بود، اصل تثبیت برنامه هوچیگری برای لاپوشانی بود. اگر بخواهیم از مطیعیها دفاع کنیم باید حرف حقشان را تکرار کنیم و این راه را ادامه دهیم اینها هرچقدر هم توانمند باشند نمیتوانند صدای یک ملت انقلابی را خفه کنند.



یک مسئول امور حج اظهار داشته که در حج امسال، سعودیها را آزمایش میکنیم! آیا جنایات حج 94 این شجره خبیثه برای آزمایش کافی نیست؟! آیا چنین سخنانی نشانه بحران مدیران پخته و کاردان در مصادر اجرایی نیست؟ باید گریه کنیم یا خنده؟!


افراد بیمقداری که تصور میکنند با حمایت غرب از آنان میتوانند نظام را در جهت منافع بیگانگان تغییر بدهند آب در هاون میکوبند. این ملت هرگز نخواهد گذاشت خواب پریشان آنها در کشور تعبیر شود.



وقتی هجمههای ناعادلانه به سمت قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء نشانه گرفته شد و از اختصاص بودجه به این نهاد مردمی کاستند، عواقب این رفتار باعث رها شدن پروژههایی شد که کارگران بسیاری در آن مشغول فعالیت بودند و این بلوای دولت علیه سپاه تنها به آمار بیکاران و رشد منفی اقتصادی منجر شده است. به نظر میرسد هدف اصلی ضربهزدن به اقتصاد کشور و معیشت مردم است.



دولتی که از بسیاری شرکتهای دولتی و نیمهدولتی سود زیادی به جیب میزند چگونه میتواند مدعی باشد که سپاه سدی در برابر شرکتهای خصوصی است. موارد متعددی هست که نشان میدهد این دولت میلی برای خصوصیسازی ندارد زیرا بخشی از هزینههای نجومی آن باید از همین راه تأمین شود.



از قدیم گفتهاند خودکرده را تدبیر نیست. عکسالعمل امروز آمریکاییها علیه ایران چیزی بوده که دولتمردان ما خودشان خواستهاند و تدبیر کردهاند. فلذا فقط باید خودشان را شماتت کنند که به رغم همه هشدارها به دشمنان اعتماد بیجا کردند.





وقتی کار آقای رئیسجمهور فقط در شرکت در همایشها و ایراد سخنرانی خلاصه شود طبیعی است که آمار بیکاری در جامعه بالاتر میرود و مردم هر روز بیشتر از قبل ناامیدتر میشوند.