شهید سید فخرالدین رحیمی که همراه با شهید بهشتی و یارانش در انفجار تروریستی ساختمان حزب جمهوری اسلامی به دست منافقین کوردل به شهادت رسید، در دوران مبارزات انقلابی بر علیه رژیم شاه مدتی را نیز به همراه حضرت آیت الله خامنه‌ای در ایرانشهر سیستان و بلوچستان در تبعید بسر برد.
شهدای ایران:در هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ براثر انفجار بمب کار گذاشته شده توسط منافقین کوردل در سالن اجتماعات حزب جمهوری اسلامی، آیت‌الله سید محمد حسینی بهشتی و ۷۲ تن از یارانش از جمله "شهید سید فخرالدین رحیمی" نماینده مردم لرستان در مجلس شورای اسلامی به شهادت رسیدند.
حضرت امام خمینی(ره) این حادثه را فاجعه‌ای بزرگ دانستند و فرمودند: "ملت ایران در این فاجعه بزرگ 72 تن بی گناه به عدد شهدای کربلا از دست داد."
شهید حجت الاسلام والمسلمین سید فخرالدین رحیمی در سال 1323 هجری شمسی در شهر خرم آباد و در یک خانواده روحانی متولد شد. پدرش حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر رحیمی از علمای بزرگ شهر بود. که نسب او به حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می رسید.
شهید سید فخرالدین، پس از پایان تحصیلات مقطع ابتدایی تحت تکفل برادر بزرگ و روحانی خود شهید حجت الاسلام والمسلمین حاج سید نورالدین رحیمی قرار گرفت. سید نورالدین برای ادامه تحصیل دروس حوزوی به قم مشرف شد و به همین دلیل شهید سید فخرالدین نیز به همراه او به شهر خون و قیام قم رفت و بطور رسمی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد.
وی در این مدت در درس خارج فقه و اصول از محضر اساتید حوزه علمیه قم از جمله آیت الله شهید مدنی استفاده برد.
وی همچنین مدتی را نیز در حوزه علمیه کمالیه خرم آباد به همراه برادرش سید نورالدین و آیت الله سید حسن طاهری خرم آبادی، شیخ فرج الله عباسی، شیخ محمدرضا عباسی، شیخ محمدرضا آدینه وند به تهذیب نفس خود پرداخت. وی در مسجد علوی خرم آباد به ارشاد جوانان می پرداخت و آنان را با اصول دین و روش های مبارزه با ظلم و عصیانگری آشنا می ساخت.
شهید رحیمی همزمان با ماجرای مدرسه فیضیه و حمله دژخیمان پهلوی و شهادت طلاب بیگناه حوزه علمیه قم، به صف مبارزان نهضت امام خمینی(ره) پیوست و یک روز در حالیکه مشغول چسباندن اعلامیه حضرت امام راحل بر روی دیوار بود، در حلقه جلادان پهلوی گرفتار و به شش ماه زندان محکوم شد.
تصویر: شهید رحیمی پس از انقلاب در محضر حضرت امام خمینی (ره)
سید فخر الدین پس از طی دوران محکومیت به زادگاهش بازگشت و در مسجد علوی پایگاه نوین و فعالی را برای مبارزه رژیم پهلوی بنا نهاد. پس از تبعید حضرت امام راحل، برای دومین بار به علت برداشتن تابلو خیابان ششم بهمن شهر خرم آباد و نصب تابلو با نام خیابان علوی به جای آن، دستگیر و به تحمل شش ماه حبس دیگر محکوم شد. او در زندان خرم آباد نیز آنچنان که خود روایت کرده است دست از تبلیغات اسلامی و نشر احکام دین و قرآن برنداشت.
شهید رحیمی یکبار نیز به دلیل تهیه نامه های تند علیه رژیم و ارسال آن به محضر مبارک امام راحل و همچنین مرحوم آیت الله علی مشکینی رئیس سابق مجلس خبرگان رهبری که در نجف اشرف اقامت داشتند بازداشت شد و شهید که افشاگری علیه فساد دربار را بی هیچ ترس و اضطرابی ادامه می داد، پس از آزادی از حبس، طی سخنانی در مسجد علوی خرم آباد به اشرف پهلوی حمله کرده و او را «بلاشرف» خطاب می کند و می گوید: «این فاحشه دربار، هروئین به مملکت می آورد و جوانان معصوم را در دام اعتیاد می اندازد و برادر بی شعورش [شخص شاه]، قرآن آریامهری به چاپ می رساند.»
تصویر: شهید رحیمی در کنار شهید محراب آیت الله مدنی
در پی این سخنرانی آتشین و افشای چهره فاسد خاندان پهلوی، به تحمل دو ماه زندان خرم آباد و چهار ماه زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری در شهربانی تهران و تحت شدیدترین شکنجه های بدنی و روحی و روانی محکوم می گردد. بیشتر علمای لرستان که در این مدت به ملاقات وی رفتند اذعان داشتند که آثار شکنجه ها در ظاهر ایشان پیدا بود.
سید فخرالدین یکبار نیز به علت حمله به دولت و رژیم دست نشانده پهلوی و تغییر تاریخ اسلامی به شاهنشاهی که در اواخر اسفند سال 1354 تصویب و در سال 1355 به مرحله اجرا درآمد دستگیر و زندانی شد.
شهید رحیمی پس از پایان دوران حبس، ممنوع المنبر شد و چون تمامی وجودش عشق به اسلام و آگاهی دادن به مردم مسلمان بود، به روستاهای اطراف خرم آباد و میان عشایر لرستان می رفت و ضمن ارشاد آنها به تعالیم دین مبین اسلام، آنها را به شورش علیه رژیم پهلوی تشویق و ترغیب می کرد. او حتی در اجتماعات کوچکتر نیز پرده از ماهیت رژیم بر می داشت.
در این رابطه ساواک خرم آباد در گزارش شماره 4-12-57 مورخ 29/9/1354 چنین گزارش می نماید: «اطلاع واصله حاکی است، سید فخرالدین رحیمی فرزند سید علی اکبر که یکی از روحانیون ناراحت این شهر می باشد به مغازه های میوه فروشی مراجعه و پرتقال هایی که روی آنها کلمه (جافا) نوشته شده به مردم نشان داده، اظهار می دارد اینها حرام هست، نخرید بطوریکه بررسی شده این پرتقال ها از اسرائیل به ایران وارد و در بازار توزیع گردیده است.»
در پی گزارش های مختلف ساواک، رژیم او را در سال 56 دستگیر و پس از مدتی آزار و شکنجه به سه سال تبعید در ایرانشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان محکوم می کند.
تصویر: دوران تبعید در ایرانشهر به همراه حضرت آیت الله خامنه‌ای
شهید در خاطرات خود درباره تبعید به ایرانشهر که در آن زمان حضرت آیت الله العظمی خامنه ای رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی «مدظله العالی» نیز در تبعید و در ایرانشهر به سر می بردند چنین نقل می کند: «... پس از دریافت حکم تبعید ... شکر الهی را به جا آوردم.... بعد از ظهر با پیکان استیشن از محوطه شهربانی خرم‌آباد اینجانب را حرکت دادند و بعدازظهر فردایش در دوراهی بعد از شهرستان بم، فاصله 365 کیلومتر را تا ایرانشهر طی نموده شبانه به ایرانشهر رسیدیم. در ایرانشهر حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای سید علی خامنه‌ای مترجم کتاب صلح الحسن(ع) [مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای «مدظله العالی»] که جداً فکر مردمی داشت و روحی انقلابی در مسیر سازنده و اخلاقی عالی و رفتاری اسلامی [داشتند] را به همراه برخی دیگر آقایان محترم [که در تبعید به سر می بردند] زیارت نمودم که مجلس گرم و الطافشان غم و اندوه و حزنی برای من نگذاشت.
شهید رحیمی در ایرانشهر فعالیت های سیاسی و مبارزاتی خود را در کنار حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای "مدظله العالی" از سر گرفت و بواسطه نشر احکام غنی اسلامی و کسب محبوبیت در میان مردم بویژه برادران و خواهران اهل تسنن، ساواک با احساس خطر از روشنگری های این دو شخصیت جلیل القدر، شهید رحیمی را به شهر دیگری تبعید کرد.
سید فخرالدین رحیمی به اقلید فارس تبعید شد و بلافاصله پس از اوجگیری انقلاب بدون توجه به اینکه در تبعید به سر می برد به خرم آباد بازگشت و رهبری مردم را در اجتماعات به عهده گرفت.
تصویر: شهید رحیمی پس از انقلاب در محضر حضرت آیت الله خامنه‌ای
شهید رحیمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسجد علوی را به پایگاه کمیته انقلاب اسلامی تبدیل کرد و خود نیز به عضویت آن درآمد. او جوانان پر شوری که سالها علیه حکومت پهلوی به مبارزه پرداخته بودند را برای حفظ نظم خرم آباد ساماندهی کرد.
در پی افزایش برخی ناامنی ها و دامن زدن منافقین به برخی تشنجات در لرستان و شهر خرم آباد شهید رحیمی توانست با همکاری دیگر مسئولان استانی و با توجه به سابقه مبارزاتی خود، ریشه فتنه را بخشکاند.
او در برابر توطئه های دشمنان زیرک بود و به خوبی می توانست در برابر آنها ایستادگی کند. در پی تنش های بوجود آمده در زمستان 1359 (هـ .ش) در این منطقه، شهید سید فخرالدین رحیمی به همراه دیگر نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی توانستند با مدیریت و صدور اعلامیه، از گسترش فتنه و آشوب جلوگیری نمایند.
با شکل گیری حزب جمهوری اسلامی به عضویت در این پایگاه سیاسی و اسلامی درآمد و برای برنامه ریزی در مسیر استقلال و شکوفایی سیاسی و ... کشور فعالیت کرد.
او با آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعثی صدام علیه مردم ایران، همواره در موقعیت های مختلف به جبهه های نور علیه ظلمت می رفت و در کنار مدافعان حریم ولایت و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران مشغول مبارزه با دشمنان می شد.
با برگزاری نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، شهید رحیمی از سوی مردم ملاوی لرستان، برگزیده و به خانه ملت راه یافت. او در سنگر خانه ملت برای پاسداری از انقلاب اسلامی تلاش می کرد و همواره برای توسعه و آبادانی کشور و حوزه انتخابیه خود کوشش می نمود.
او با توجه به ماهیت و انحراف فکری بنی صدر همواره خطر او را به مردم و مسئولان گوشزد می¬کرد. او با اشاره به قدرت طلبی های بنی صدر چنین می گوید: «مردم اگر به کسی رای بدهند برای عشق به امام است. اگر من طلبه هم در این جا پشت این تریبون صحبت می کنم از برکات رهبر بزرگمان می باشد و الا من طلبه کجا و تریبون مجلس شورای اسلامی [کجا]. آنچه داریم از اسلام و امام است و اخلاق و اخلاص امام و رهبر عالیقدر انقلاب اسلامی است.
شهید حجت الاسلام والمسلمین سید فخرالدین رحیمی، پس از سالها مجاهدت در مسیر الله به هنگام انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به فیض عظیم شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش پس از تشییع با شکوه در شهر خرم آباد به خاک سپرده شد.
* برگرفته از پایگاه جامع مطالعات تاریخ معاصر
