توسط شورای عالی تهیه کنندگان سینما:
هنگامی که رهبر معظم انقلاب در اعتراض به آشفتگی و انحراف در فضای فرهنگ، هنر و سینما فرمودند«... در مسئله فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم؛ در دستگاه‌های فرهنگی- اعم از دستگاه‌های دولتی و غیردولتی- یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد؛ ....
به گزارش سرویس فرهنگی شهدای ایران: شورای عالی تهیه کنندگان در اقدامی عجیب و شتابزده با سو استفاده از کلیدواژه «آتش به اختیار» با صدور بیانیه ای تند به حمایت از فیلمی سینمایی پرداخته که مصداق بارز ولنگاری فرهنگی است.
در بخشی از بیانیه شورای عالی تهیه‌کنندگان به بهانه عدم نمایش فیلم «مادر قلب اتمی»در سینماهای حوزه هنری با مصادره به مطلوب و بهره برداری غرض ورزانه از سخن رهبر انقلاب که به صراحت در نفی وضعیت بحران زده فرهنگ و سینما و انتقاد از رویکرد متساهلانه دستگاهای مختل در میدان دادن به مصادیق فرهنگ و سینمای مبتذل، ضد فرهنگی و ضدملی ایراد شده، رندانه و شیطنت آمیز در جهت خلاف واقع استفاده کرده و به حوزه هنری تاخته است.
در قسمتی از این بیانیه آمده است: «شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایران، در لبیک به فرمان مقام معظم رهبری که آحاد ملت را در قبال ناهنجاری‌های فرهنگی مکلف به «آتش به اختیار» فرموده‌اند، اعتراض شدید خود را به این نهاد(حوزه هنری) اعلام می‌دارد و در مقابل چنین رویه‌ای از شورای صنفی نمایش مصرانه خواهان است تا دست کم به طور نمادین تعدادی از سالن های نمایش حوزه هنری را تا زمان اصلاح رفتار آن نهاد، کلا از سینمای ایران محروم کند...»
حمایت تمام قد یک نهاد صنفی خانه سینما از فیلمی مسئله دار جای تأمل و نگرانی دارد. آن هم حمایت از فیلمی که مصداق عینی ولنگاری فرهنگی اطلاق می شود.
از قدیم گفته اند: تا نشان سم اسبت گم کنند/ ترکمن ها نعل را وارونه زن
به گزارش تسنیم، این اقدام بی پروا آن هم با دستاویز قراردادن یکی از مهم ترین کلیدواژه ها و رهنمودهای مقام معظم رهبری که به صراحت در انتقاد از وضعیت وخیم و پرمسئله فرهنگی کشور بویژه «سینما»مطرح فرمودند برای حمایت از یک فیلم سخیف که این روزها در مقیاس گسترده و صریح از سوی بسیاری از رسانه های دلسوز و دغدغه مند و نیز، از سوی دلسوزان فرهنگی کشور مورد عتاب و انتقاد قرار گرفته جای نگرانی دارد و نشان می‌دهد شعاع انحراف و درک ناقص از افق کلان فرهنگی کشور و گفتمان نظام نه در دایره ای محدود یکی دو فیلمساز شبه روشن‌فکر که تا عمق عالی ترین تشکل سینمایی کشور هم نفوذ و رخنه کرده است.
تحلیل خوش‌بینانه این است که اعضای محترم شورای عالی تهیه کنندگان فیلم «مادر قلب اتمی» را ندیده باشند و از محتوا و فحوای آن بی اطلاع باشند و پس از پاره ایی فشارهای پشت پرده عجولانه و ساده لوحانه، متناظر به حمایت صنفی از یک عضو، اقدام به صدور بیانیه کرده باشند. یا حتی، می‌توان به درک نازل این عزیزان از عمق دغدغه های رهبری اشاره داشت. در غیر این صورت، در چه حال و شرایطی اعضای تشکلی در این سطح کج اندیشانه برای حمایت از فیلمی موهن و هنجارشکنانه از سخن رهبری مایه می گذارند.
هنگامی که رهبر معظم انقلاب در اعتراض به آشفتگی و انحراف در فضای فرهنگ، هنر و سینما فرمودند«... در مسئله فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم؛ در دستگاه‌های فرهنگی- اعم از دستگاه‌های دولتی و غیردولتی- یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد؛ چه در تولید کالای فرهنگیِ مفید که کوتاهی می‌کنیم، چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر که کوتاهی می‌کنیم...» اعضای محترم این شورا کجا بوده اند؟
وقتی رهبری عنوان کردند: بنده نگران مسئله فرهنگ هستم و اساس، باید تقویت جناح فرهنگی مۆمن باشد، این شورا کجا بوده است؟
وقتی فرمودند: چرا گاهی به بهانه نقد جامعه از روی خیلی ارزش ها عبور می کنیم؟ یا زمانی که تاکید کردند:"گاهی اوقات مشکلات فرهنگی موجب شده که من شب خوابم نبرده؛ به‌خاطر مسائل فرهنگی؛."این شورا چرا پاسخی نداده است؟
باید نگران بود که چه دست‌هایی پشت پرده صدور این بیانیه واقع شده‌اند تا تمام شأن و حیثیت یک تشکل را در اثر فهم ناقص و واکنش احساسی خدشه دار کرده است؟ و از جایگاه یکی از بزرگ‌ترین صنوف سینمایی برای کاور کردن و دفاع تمام قد از فیلمی به کار گرفته که لبریز از مفاهیم ولنگاری، ترویج ابتذال، مستی، خماری و پیام‌های ویرانگر و انحرافی است؟ فیلمی که شاکله آن را «شوخی‌های مبتذل»، «ارجاعات مفهومی ضد ملی و ضددینی»، «اصرار بر هیجان انگیز بودن مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی»، «بی‌حجابی بازیگران»، «وقاخت رفتاری»، «تمسخر پایداری ایران برای حق هسته‌ای»، «آواز خوانی بازیگران زن»، «شوخی‌های جنسی»، «دیالوگ‌های مستهجن»، «روابط تعریف نشده»، «پارتی های شبانه»، «تشویق به خودکشی» و «تخریب ارزش‌های معنوی و اخلاقی»و ... تشکیل می‌دهد و به لحاظ وجاهت و ساختار سینمایی هم فاقد استانداردهای اولیه است.
واقعا، مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و متولیان صنفی ما را چه می‌شود که در آشفته بازار این روزهای حوزه فرهنگ و هنر فیلم موهن «مادر قلب اتمی» زینت بخش پرده سینماهاست و« 50 کیلو آلبالو» فیلم تقبیح شده از سوی مراجع تقلید و علمای دینی میهمان سفره خانه‌های مردم در ماه مبارک رمضان می شود؟
ای کاش شورای تهیه کنندگان در لبیک به رهنمود رهبری گامی فراتر از سطح فشارها و لابی های ژورنالیستی و تأمین مطامع کسانی برای صیانت و مراقبت از شرف سینمای ایران و قوت بخشیدن به روند آشتی خانواده ها و مخاطبان با سالن های سینما و اساسا، برای تقویت جریان سالم سینِما «آتش به اختیار» و جسورانه نسبت به رفتارهای متجاسرانه و خیره سرانه یکی دو فیلمساز هنجار شکن و حاشیه ساز هم صنف واکنش نشان می‌داد و با سری بلند نه فرو افتاده! از ساحت سینما و نجابت و شرف قاطبه سینماگران و منافع کلان سینِما دفاع می کرد.
چرا تشکلی که داعیه پاسخ‌گویی به رهنمود رهبری را دارد از فیلمی حمایت می کند که نه تنها نشانی از فرهنگ و ارزش‌های اسلامی و ایرانی ندارد که تبلیغ مستقیم سبک زندگی غربی و رفتارهای بی‌بند و بارانه آمریکایی با چاشنی رفتارهای جنسی است؟ فیلمی ضدملی و عصبی که در مرزهای ابتذال جولان می‌دهد و وامدار توهمات بی‌اساس و بی‌منطق همراه با انگاره‌های همجنس‌گرایانه است.
شورای پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی 19 مورد اصلاحات را بر «مادر قلب اتمی» وارد دانسته که این 19 مورد شامل حذف 29 دقیقه از این فیلم می‌شد. چه شد و با کدام میانجیگری این حذفیات تنها به شش دقیقه منجر شد؟ اختلال دستگاهی و رفتار سهل انگارانه از کجا ناشی شد؟ و چرا شورای عالی تهیه کنندگان که عطف به بیانیه صادره اش به «موازین قانونی و پرچم جمهوری اسلامی» اهتمام دارد نسبت به این بدعت و خبط خطرناک و رفتارهای بی رویه گریبان نچاکیده و واکنش نشان نداده است؟
متأسفانه، یک تشکل صنفی به جای رفتار کارشناسانه تحت تاثیر فشار و لابی تن به صدور بیانیه ای می‌دهد که با توجه به اتفاقات اخیر و رفتار برخی اعضا در آتش زدن پروانه عضویتشان از این صنف و با توجه به پیشینه شکاف های عمیق و بنیادین و عدم انسجام و شکل‌گیری صنف موازی به نظر می‌رسد بیش از همیشه ضعیف و ملعبه شده است.
آقایان شورای عالی تهیه کنندگان زمانی که کارگردان همین فیلم، فیلم توقیف شده «مهمونی کامی» نسخه ممیزی نشده اش را برای دانلود روی اینترنت قرار داده تا با دهن‌کجی به وزارت ارشاد، سازمان سینمایی، خانه سینِما و جایگاه پروانه نمایش نظارت و ارزشیابی را زیر سوال ببرد. واکنش تان کجا چه بود؟ و چرا آن هنگام از «موازین قانونی» دفاع نکردید؟
یادمان باشد همین فیلم سخبفی که شما امروز به استناد «موازین قانونی» از آن دفاع می‌کنید فیلمی است که سازندگان آن با بی‌اعتنایی و ریشخند بدون هماهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و برغم عدم صدور پروانه نمایش و با زیرپا نهادن موازین قانونی دور دنیا را گشته و ظاهراً از تشویق فستیوال های خارجی هم نصیب برده اند. آن هم فیلمی که جوانان ما را یک مشت ابله مست سرگردان حادثه آفرین در نیمه شب‌های تهران به تصویر می‌کشد که همگی سودای خروج از وطن و رفتن به خارج و ناکجاآباد! را دارند، و تهرانی را روایت می‌کند پلیس های مماشات گر که مأمن «صدام حسین ها» و «بن لادن ها»ست. فیلم، نسل جوانی را به تصویر می‌کشد که افسرده، سست عنصر و بی دست و پا فقط به فکر خوش گذرانی، پارتی بازی و علافی اند و دهانشان بوی شراب و مواد می دهد. فیلمی که زیرساخت های اجتماعی را نشانه گرفته، خودفروشی فرهنگی، وطن فروشی آشکار، بی اخلاقی، عیاشی و ولگردی در آن موج میزند.
هنوز و همچنان،جنازه غیور فرزندان و جوانان این مرز و بوم - شهیدان مدافع حرم و جهان وطن -روی شانه های این مردم است، هنوز خیابان و کوچه های تهران و شهرهای ما رایحه عطر دل انگیز شهادت دارد و همین چند روز پیش بود که خفاشان وحشی استکبار خون ده‌ها هموطن بی‌گناه ما را بر زمین ریخته اند؟ آن وقت شما نمایندگان مهم‌ترین صنف سینمایی قداره کش فیلم جلفی شده‌اید که هویت ملی، آرمان‌های انقلاب و باورهای مذهبی و معاد و آخرت را به سخره می گیرد؟ و تهران را بهشت تروریست ها نشان دهد؟ و برای این لشکرکشی تان گلواژه های رهبری را رندانه مورد مصادره قرار می دهید؟ آیا این جفای مضاعف به رهبری و مردم نیست؟ آیا این نعل را وارونه زدن نیست؟
در بخشی از بیانیه شورای عالی تهیه‌کنندگان به بهانه عدم نمایش فیلم «مادر قلب اتمی»در سینماهای حوزه هنری با مصادره به مطلوب و بهره برداری غرض ورزانه از سخن رهبر انقلاب که به صراحت در نفی وضعیت بحران زده فرهنگ و سینما و انتقاد از رویکرد متساهلانه دستگاهای مختل در میدان دادن به مصادیق فرهنگ و سینمای مبتذل، ضد فرهنگی و ضدملی ایراد شده، رندانه و شیطنت آمیز در جهت خلاف واقع استفاده کرده و به حوزه هنری تاخته است.
در قسمتی از این بیانیه آمده است: «شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایران، در لبیک به فرمان مقام معظم رهبری که آحاد ملت را در قبال ناهنجاری‌های فرهنگی مکلف به «آتش به اختیار» فرموده‌اند، اعتراض شدید خود را به این نهاد(حوزه هنری) اعلام می‌دارد و در مقابل چنین رویه‌ای از شورای صنفی نمایش مصرانه خواهان است تا دست کم به طور نمادین تعدادی از سالن های نمایش حوزه هنری را تا زمان اصلاح رفتار آن نهاد، کلا از سینمای ایران محروم کند...»
حمایت تمام قد یک نهاد صنفی خانه سینما از فیلمی مسئله دار جای تأمل و نگرانی دارد. آن هم حمایت از فیلمی که مصداق عینی ولنگاری فرهنگی اطلاق می شود.
از قدیم گفته اند: تا نشان سم اسبت گم کنند/ ترکمن ها نعل را وارونه زن
به گزارش تسنیم، این اقدام بی پروا آن هم با دستاویز قراردادن یکی از مهم ترین کلیدواژه ها و رهنمودهای مقام معظم رهبری که به صراحت در انتقاد از وضعیت وخیم و پرمسئله فرهنگی کشور بویژه «سینما»مطرح فرمودند برای حمایت از یک فیلم سخیف که این روزها در مقیاس گسترده و صریح از سوی بسیاری از رسانه های دلسوز و دغدغه مند و نیز، از سوی دلسوزان فرهنگی کشور مورد عتاب و انتقاد قرار گرفته جای نگرانی دارد و نشان می‌دهد شعاع انحراف و درک ناقص از افق کلان فرهنگی کشور و گفتمان نظام نه در دایره ای محدود یکی دو فیلمساز شبه روشن‌فکر که تا عمق عالی ترین تشکل سینمایی کشور هم نفوذ و رخنه کرده است.
تحلیل خوش‌بینانه این است که اعضای محترم شورای عالی تهیه کنندگان فیلم «مادر قلب اتمی» را ندیده باشند و از محتوا و فحوای آن بی اطلاع باشند و پس از پاره ایی فشارهای پشت پرده عجولانه و ساده لوحانه، متناظر به حمایت صنفی از یک عضو، اقدام به صدور بیانیه کرده باشند. یا حتی، می‌توان به درک نازل این عزیزان از عمق دغدغه های رهبری اشاره داشت. در غیر این صورت، در چه حال و شرایطی اعضای تشکلی در این سطح کج اندیشانه برای حمایت از فیلمی موهن و هنجارشکنانه از سخن رهبری مایه می گذارند.
هنگامی که رهبر معظم انقلاب در اعتراض به آشفتگی و انحراف در فضای فرهنگ، هنر و سینما فرمودند«... در مسئله فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می‌کنم؛ در دستگاه‌های فرهنگی- اعم از دستگاه‌های دولتی و غیردولتی- یک نوع ولنگاری و بی‌اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد؛ چه در تولید کالای فرهنگیِ مفید که کوتاهی می‌کنیم، چه در جلوگیری از تولید کالای فرهنگی مضر که کوتاهی می‌کنیم...» اعضای محترم این شورا کجا بوده اند؟
وقتی رهبری عنوان کردند: بنده نگران مسئله فرهنگ هستم و اساس، باید تقویت جناح فرهنگی مۆمن باشد، این شورا کجا بوده است؟
وقتی فرمودند: چرا گاهی به بهانه نقد جامعه از روی خیلی ارزش ها عبور می کنیم؟ یا زمانی که تاکید کردند:"گاهی اوقات مشکلات فرهنگی موجب شده که من شب خوابم نبرده؛ به‌خاطر مسائل فرهنگی؛."این شورا چرا پاسخی نداده است؟
باید نگران بود که چه دست‌هایی پشت پرده صدور این بیانیه واقع شده‌اند تا تمام شأن و حیثیت یک تشکل را در اثر فهم ناقص و واکنش احساسی خدشه دار کرده است؟ و از جایگاه یکی از بزرگ‌ترین صنوف سینمایی برای کاور کردن و دفاع تمام قد از فیلمی به کار گرفته که لبریز از مفاهیم ولنگاری، ترویج ابتذال، مستی، خماری و پیام‌های ویرانگر و انحرافی است؟ فیلمی که شاکله آن را «شوخی‌های مبتذل»، «ارجاعات مفهومی ضد ملی و ضددینی»، «اصرار بر هیجان انگیز بودن مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی»، «بی‌حجابی بازیگران»، «وقاخت رفتاری»، «تمسخر پایداری ایران برای حق هسته‌ای»، «آواز خوانی بازیگران زن»، «شوخی‌های جنسی»، «دیالوگ‌های مستهجن»، «روابط تعریف نشده»، «پارتی های شبانه»، «تشویق به خودکشی» و «تخریب ارزش‌های معنوی و اخلاقی»و ... تشکیل می‌دهد و به لحاظ وجاهت و ساختار سینمایی هم فاقد استانداردهای اولیه است.
واقعا، مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و متولیان صنفی ما را چه می‌شود که در آشفته بازار این روزهای حوزه فرهنگ و هنر فیلم موهن «مادر قلب اتمی» زینت بخش پرده سینماهاست و« 50 کیلو آلبالو» فیلم تقبیح شده از سوی مراجع تقلید و علمای دینی میهمان سفره خانه‌های مردم در ماه مبارک رمضان می شود؟
ای کاش شورای تهیه کنندگان در لبیک به رهنمود رهبری گامی فراتر از سطح فشارها و لابی های ژورنالیستی و تأمین مطامع کسانی برای صیانت و مراقبت از شرف سینمای ایران و قوت بخشیدن به روند آشتی خانواده ها و مخاطبان با سالن های سینما و اساسا، برای تقویت جریان سالم سینِما «آتش به اختیار» و جسورانه نسبت به رفتارهای متجاسرانه و خیره سرانه یکی دو فیلمساز هنجار شکن و حاشیه ساز هم صنف واکنش نشان می‌داد و با سری بلند نه فرو افتاده! از ساحت سینما و نجابت و شرف قاطبه سینماگران و منافع کلان سینِما دفاع می کرد.
چرا تشکلی که داعیه پاسخ‌گویی به رهنمود رهبری را دارد از فیلمی حمایت می کند که نه تنها نشانی از فرهنگ و ارزش‌های اسلامی و ایرانی ندارد که تبلیغ مستقیم سبک زندگی غربی و رفتارهای بی‌بند و بارانه آمریکایی با چاشنی رفتارهای جنسی است؟ فیلمی ضدملی و عصبی که در مرزهای ابتذال جولان می‌دهد و وامدار توهمات بی‌اساس و بی‌منطق همراه با انگاره‌های همجنس‌گرایانه است.
شورای پروانه نمایش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی 19 مورد اصلاحات را بر «مادر قلب اتمی» وارد دانسته که این 19 مورد شامل حذف 29 دقیقه از این فیلم می‌شد. چه شد و با کدام میانجیگری این حذفیات تنها به شش دقیقه منجر شد؟ اختلال دستگاهی و رفتار سهل انگارانه از کجا ناشی شد؟ و چرا شورای عالی تهیه کنندگان که عطف به بیانیه صادره اش به «موازین قانونی و پرچم جمهوری اسلامی» اهتمام دارد نسبت به این بدعت و خبط خطرناک و رفتارهای بی رویه گریبان نچاکیده و واکنش نشان نداده است؟
متأسفانه، یک تشکل صنفی به جای رفتار کارشناسانه تحت تاثیر فشار و لابی تن به صدور بیانیه ای می‌دهد که با توجه به اتفاقات اخیر و رفتار برخی اعضا در آتش زدن پروانه عضویتشان از این صنف و با توجه به پیشینه شکاف های عمیق و بنیادین و عدم انسجام و شکل‌گیری صنف موازی به نظر می‌رسد بیش از همیشه ضعیف و ملعبه شده است.
آقایان شورای عالی تهیه کنندگان زمانی که کارگردان همین فیلم، فیلم توقیف شده «مهمونی کامی» نسخه ممیزی نشده اش را برای دانلود روی اینترنت قرار داده تا با دهن‌کجی به وزارت ارشاد، سازمان سینمایی، خانه سینِما و جایگاه پروانه نمایش نظارت و ارزشیابی را زیر سوال ببرد. واکنش تان کجا چه بود؟ و چرا آن هنگام از «موازین قانونی» دفاع نکردید؟
یادمان باشد همین فیلم سخبفی که شما امروز به استناد «موازین قانونی» از آن دفاع می‌کنید فیلمی است که سازندگان آن با بی‌اعتنایی و ریشخند بدون هماهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و برغم عدم صدور پروانه نمایش و با زیرپا نهادن موازین قانونی دور دنیا را گشته و ظاهراً از تشویق فستیوال های خارجی هم نصیب برده اند. آن هم فیلمی که جوانان ما را یک مشت ابله مست سرگردان حادثه آفرین در نیمه شب‌های تهران به تصویر می‌کشد که همگی سودای خروج از وطن و رفتن به خارج و ناکجاآباد! را دارند، و تهرانی را روایت می‌کند پلیس های مماشات گر که مأمن «صدام حسین ها» و «بن لادن ها»ست. فیلم، نسل جوانی را به تصویر می‌کشد که افسرده، سست عنصر و بی دست و پا فقط به فکر خوش گذرانی، پارتی بازی و علافی اند و دهانشان بوی شراب و مواد می دهد. فیلمی که زیرساخت های اجتماعی را نشانه گرفته، خودفروشی فرهنگی، وطن فروشی آشکار، بی اخلاقی، عیاشی و ولگردی در آن موج میزند.
هنوز و همچنان،جنازه غیور فرزندان و جوانان این مرز و بوم - شهیدان مدافع حرم و جهان وطن -روی شانه های این مردم است، هنوز خیابان و کوچه های تهران و شهرهای ما رایحه عطر دل انگیز شهادت دارد و همین چند روز پیش بود که خفاشان وحشی استکبار خون ده‌ها هموطن بی‌گناه ما را بر زمین ریخته اند؟ آن وقت شما نمایندگان مهم‌ترین صنف سینمایی قداره کش فیلم جلفی شده‌اید که هویت ملی، آرمان‌های انقلاب و باورهای مذهبی و معاد و آخرت را به سخره می گیرد؟ و تهران را بهشت تروریست ها نشان دهد؟ و برای این لشکرکشی تان گلواژه های رهبری را رندانه مورد مصادره قرار می دهید؟ آیا این جفای مضاعف به رهبری و مردم نیست؟ آیا این نعل را وارونه زدن نیست؟
