شهدای ایران: ۱- صبح هفدهم خردادماه سال ۹۶ هنگامی که علی مطهری در صحن مجلس نشسته  و نامه تند جدید دیگری برای رفع حصر تنظیم می کرد، محمود صادقی با دستانی زیر چانه نطق آتشین دیگری علیه یکی دیگر از ارکان نظام را طراحی می‌کرد و فاطمه حسینی مثل همیشه به فکر سهم پدر جان از سفره انقلاب بود، صدای رگبار گلوله همه را متوجه چند سوال کرد: آیا نیروهای حفاظت سپاه جلوی گلوله ها خواهند ایستاد تا جان ما حفظ شود؟ آیا نیروهای ویژه سپاه موفق خواهند شد دفاتر ما را از چنگ تروریستها در بیاورند؟

۲-نمی دانم چرا در روزهایی مثل هفدهم خرداد هیچ کس به فکر دیپلماسی و گفتگو نمی افتد و همه نگاهها به سمت دستان گره گشای پاسداران انقلاب اسلامی معطوف می شود؟ چرا به جای این که مثل چند روز گذشته خواستار توقف شعارهای "مرگ بر" شوند با ترس و احتیاط از "سرهنگهای" سپاه می خواهند که تروریستها را "لوله" کنند؟ نکند مرگ فقط برای تروریستهای هفدهم خردادماه خوب است و تروریستهای سالهای دهه شصت و آشوب طلبان هشتاد و هشت را باید روی سر گذاشت و حلوا حلوا کرد؟

۳-در یکی دو سال گذشته روسای دستگاه دیپلماسی مملکت ما به محض وقوع هر رویداد تروریستی (هر چند کوچک) در اروپا، پیامهای تسلیت بلند بالایی برای مقامات غربی ارسال کرده اند.حال باید دید کدامیک از آن مقامات ، این دستگاه را مستحق دریافت یک پیام یک خطی همدردی می شناسد! بلاخره دوستان تنها متخصصان دیپلماسی در کشورند و غیر از آنها کسی فرق دیپلماسی و چغندر را نمی داند!

۴-راستی بد نیست جناب دکتر حقوق دان بفرمایند که نظرشان در مورد سرهنگها و نظامی ها هنوز هم مانند ایام مناظرات است یا این که الان دیدگاهشان دچار تغییراتی شده است؟

۵-واقعا چرا تروریستها در این روزها امکان جولان در قلب تهران و "خانه ملت" را یافته اند؟ چه کسانی جاده صاف کن تروریستها بوده اند؟ وقتی در چند ماه اخیر مدافعان امنیت کشور از تریبونهای رسمی و عالی کشورمورد وحشیانه ترین هجوم تبلیغاتی و رسانه ای قرار می گیرند ،تضعیف و تحقیر می شوند و باران اهانت بر سرشان باریدن می گیرد ، در حقیقت راه برای گستاخی تروریستها هموار می شود و کار به جایی می رسد که تروریستها وارد "خانه ملت" شوند و ....

۶- از سالهای گذشته نامعادله ای میان بعضی از مسئولان و حافظان امنیت کشور شکل گرفته است ،آن هم به این صورت که حکمرانی و بهره بردن از قدرت و منافع متنوع  آن، سهم این مسئولان است و گلوله خوردن و تکه پاره شدن و ایستادن جلوی تروریستها و پیش مرگ مسئولان شدن سهم پاسداران و حافظان امنیت ! و اگر پاسداران اندکی فراتر از این سهم رفته و مثلا به فکر استقلال و حقوق ملت باشند و روی موشکهایشان مرگ را برای گرگهای بنی صهیون طلب کنند ،آنگاه باید هدف تیرهای توهین و تمسخر و تهمت همان مسئولان واقع شوند!

۷-به فرمایش امیر مومنان "سپاهیان ونظامیان دژهای مستحکم مردم" اند و همه ملل متمدن و اهل عقلانیت، نهایت توجه و امکان  خود را صرف  حمایت و احترام  به آنان می کنند.حال باید پرسید چرا بعضی مسئولان پرمدعای مملکت ما هیچ اطلاعی از این قاعده بدیهی ندارند و کاملا عکس آن رفتار می کنند؟ خدا کند  حوادث هفدهم خردادماه سنگی باشد که اصابتش بر سر این دسته از مسئولان ،موجب سربه راهی آنان شود.
محمدصادق کوشکی

*مشرق