این محقق امور دینی ادامه داد: در مرحله بعد باید زمینه تحقق این سبک زندگی فراهم شده و به نوعی فرهنگ سازی شود. در واقع باید این نوع سبک زندگی به مردم اطلاع رسانی شود، البته همین اطلاع رسانی ابزارهای خاص خود را می طلبد.

حجت الاسلام عالی به یکی از مشکلات سبک زندگی در جوامع دینی اشاره کرد و گفت: معمولاً در جوامع دینی به دلیل افزایش ابزارهای اطلاع رسانی، اطلاعات دینی زیاد می­ شود، هرچند که خیلی عمیق نیست ولی به هر شکل حرف دین زیاد گفته می شود، اما به موازات آن، عمل دینی، اخلاق و روح دینی رشد پیدا نمی کند. یکی از دلایل بروز این مشکل این است که الگوهای واقعی دینی در مقابل دیدگان افراد نیستند؛ باید الگوهایی که اخلاق، معرفت، عرفان و دین را گسترش می دهند، افزایش یابند.

وی افزود: سابقاً افراد متدین همه جا دیده می­ شدند. افراد اخلاقی هر کدام مثل چراغی بودند که دور و اطراف خود را روشن می­ کردند، اما الان این موضوع افت کرده است. از سوی دیگر نباید غافل شویم که در دنیایی زندگی می­ کنیم که به شدت مادی شده­ است. همان طور که ابزار و رسانه های اطلاع رسانی دینی افزایش پیدا کرده اند، ابزارهای گسترش فرهنگ غیردینی و مادی هم کم نیستند. حتی به یک معنا به یک فرهنگ غالب، تبدیل شده است. به عنوان مثال، مدل هایی که در صدا و سیما ارائه می­ شود را در نظر بگیرید. برای آن نویسنده، کارگردان و بازیگر، زندگی دینی به آن مفهوم، یا وجود ندارد یا اعتقادی به آن نیست. طبیعتاً آن چیزی که ارائه می­ شود نیز فرهنگ دینی نیست.

این پژوهشگر امور دینی تصریح کرد: فرهنگ غالبی که ما در آن زندگی می­ کنیم و هوایی که استنشاق می­ کنیم خالص نیست. باید به عنوان یک واقعیت بپذیریم که مشکلات مادی، معیشتی، حرص و چشم و هم چشمی بسیاری از مردم را به سمتی می برد که با اینکه حرف دینی می ­زنند اما عمل دینی ندارند یا به عبارت دیگر حال و هوای دینی و انگیزه­ های دینی ندارند.

وی عملکرد مسئولان را در این خصوص بسیار موثر ارزیابی کرد و گفت: در روایت داریم که مردم به حاکما­نشان شبیه­ تر می­ شوند تا به پدرانشان. رهبر بزرگوار ما زاهدانه و ساده زندگی می­ کند اما آن بزرگوار که در جلوی چشم مردم نیست. مقابل چشم مردم، آن مسئولانی هستند که با اینکه ممکن است یقه­ اش را بسته و تیپ دینی هم داشته باشد اما یک مرتبه می بینیم که زندگی­ اش تغییر کرد. حتی بعضی از روحانیان که خادمان دینی هستند ممکن است عمل دینی نداشته باشند، مجموعه عوامل داخلی و خارجی باعث می شود عمل دینی به ظاهر افزایش پیدا کند اما اخلاق و معرفت­ ها هیچ حرکت رو به رشدی نداشته باشد. نمی­ خواهم این موضوع را به همه تعمیم دهم که خدای ناکرده به آنهایی که ساده زندگی کردند ظلم شود. آنچه که نباید از آن غافل شد این است که افراد متدین عالم هم کم نیستند و می توانند به عنوان یک الگو برای سبک زندگی دینی از آنها بهره جست.