به نظر می رسد به مانند پروژه های عمرانی و صنعتی که دست دولت خالی است و در حال افتتاح کردن پروژه های پیش تر افتتاح شده اند در عرصه هنر هم به اصطلاح «روغن ریخته را نظر امامزاده» می کنند و با فعالیت دیگران عکس انتخاباتی می گیرند.
شهدای ایران :فرصت تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری باز هم این امکان را به حسن روحانی داد تا با محصولات دیگران عکس یادگاری گرفته و با آن ها پز تبلیغاتی بدهد. اتفاقی که شاید 4 سال پیش بدلیل اینکه هیچ ذهنیتی از او وجود نداشت امکان پذیر بود اما اکنون و پس از یک دوره ریاست جمهوری نمی تواند دست آویز خوبی برای دولت باشد.
حسن روحانی در دومین مناظره انتخابات 96 در حالی بار دیگر نام شجریان و امکان فعالیت او را به عنوان ابزاری برای تبلیغ به زبان می آورد که یک سال و نیم پس از مستقر شدن دولت یازدهم، علی جنتی در مصاحبه ای گفت: «کار ما نیست که آشتی بدهیم. بالاخره ایشان دو بعد دارد یکی بعد هنری است و کسی نمیتواند برجستگی هنری ایشان را انکار کند و یک سری مسائل سیاسی حول و حوش ایشان مطرح است که مباحث را قدری پیچیده کرده است. عملااین کار به حوزه ما مربوط نمیشود.»
این در حالی است که دولت تمام ابزار های لازم برای حمایت از کسی مثل شجریان را دارد. اما به دلیل اینکه تمایلی به ورود در چالش را ندارند در طول 4 سال گذشته ترجیح دادند که به کمک به درمان شجریان اکتفا کنند و خیلی دنبال فعالیت مجددش نباشند.
از طرفی اسحاق جهانگیری دیگر نماینده دولت در این انتخابات با اشاره به اصغر فرهادی و اسکار گفتنش آن را به عنوان یکی از دستاورد های دولت روحانی می شمرد. این در حالی است که در دولت دهم هم اسکار نصیب فرهادی شد.
البته اساساً به نظر می رسد که دولتمردان دولت یازدهم عادت کرده اند که با محصولات دیگران عکس یادگاری بگیرند و آن را به عنوان فعالیت خود حساب کنند. وقتی هزینه ساخت فیلم «فروشنده» را کمپانی قطری داده و سیاسی ترین اسکار هم نصیبش شده چگونه جهانگیری می تواند آن را به سود خود و دولت متبوعش مصادره کند.
به نظر می رسد به مانند پروژه های عمرانی و صنعتی که دست دولت خالی است و در حال افتتاح کردن پروژه های پیش تر افتتاح شده اند در عرصه هنر هم به اصطلاح «روغن ریخته را نظر امامزاده» می کنند و با فعالیت دیگران عکس انتخاباتی می گیرند.
حسن روحانی در دومین مناظره انتخابات 96 در حالی بار دیگر نام شجریان و امکان فعالیت او را به عنوان ابزاری برای تبلیغ به زبان می آورد که یک سال و نیم پس از مستقر شدن دولت یازدهم، علی جنتی در مصاحبه ای گفت: «کار ما نیست که آشتی بدهیم. بالاخره ایشان دو بعد دارد یکی بعد هنری است و کسی نمیتواند برجستگی هنری ایشان را انکار کند و یک سری مسائل سیاسی حول و حوش ایشان مطرح است که مباحث را قدری پیچیده کرده است. عملااین کار به حوزه ما مربوط نمیشود.»
این در حالی است که دولت تمام ابزار های لازم برای حمایت از کسی مثل شجریان را دارد. اما به دلیل اینکه تمایلی به ورود در چالش را ندارند در طول 4 سال گذشته ترجیح دادند که به کمک به درمان شجریان اکتفا کنند و خیلی دنبال فعالیت مجددش نباشند.
از طرفی اسحاق جهانگیری دیگر نماینده دولت در این انتخابات با اشاره به اصغر فرهادی و اسکار گفتنش آن را به عنوان یکی از دستاورد های دولت روحانی می شمرد. این در حالی است که در دولت دهم هم اسکار نصیب فرهادی شد.
البته اساساً به نظر می رسد که دولتمردان دولت یازدهم عادت کرده اند که با محصولات دیگران عکس یادگاری بگیرند و آن را به عنوان فعالیت خود حساب کنند. وقتی هزینه ساخت فیلم «فروشنده» را کمپانی قطری داده و سیاسی ترین اسکار هم نصیبش شده چگونه جهانگیری می تواند آن را به سود خود و دولت متبوعش مصادره کند.
به نظر می رسد به مانند پروژه های عمرانی و صنعتی که دست دولت خالی است و در حال افتتاح کردن پروژه های پیش تر افتتاح شده اند در عرصه هنر هم به اصطلاح «روغن ریخته را نظر امامزاده» می کنند و با فعالیت دیگران عکس انتخاباتی می گیرند.
