مدیری لبخندهای ظریف را با یک انتقاد اساسی پاسخ داد.سخت ترین انتقادات به سیاست خارجی دولت را مدیری علی رقم سانسور های خاص نسبت به وزیری داشت که به دیدارش رفته بود.
به گزارش شهدای ایران ، «مهران مدیری» این روزها دوران ملتهبی را پشت سر می گذارد. محبوبیت خاص مهران مدیری در روزهای قبل از انتخابات سال 1396 ، تحت تاثیر واژه‌های نامناسبی قرار دارد. بسیاری از فعالان ظاهرا هنری در فضای مجازی، علی الخصوص، تلگرام به او نسبتی را داده‌اند که شایسته که این هنرمند نیست. اگر خیلی صریح و بی پروا بخواهیم عبارت مندرج در فضای مجازی را ذکر کنیم این روزها به مدیری نسبت «آدم فروش» و «مزدور» را داده اند! آیا این عبارات شایسته هنرمندی است که نزدیک به 30 است یک تنه مردم را به خنده وا داشته است؟ آیا مهران مدیری از جریان خاصی پول دریافت می‌کند؟! یا از جریان سیاسی خاصی حمایت می شود؟!
همیشه در مظان اتهام !
برای بررسی کارنامه مدیری باید چند سئوال را به صورت اساسی مطرح کنیم. چرا مهران مدیری سالها با وجود موفقیت ویژه ، خیره کننده و محبوبیت خاص در میان توده‌ها، همچنان از حضور مستمر در سینمای ایران پرهیز کرده است؟ چرا مدیوم های نزدیک‌تر به مردم، مثل تلویزیون و شبکه نمایش خانگی را در این سالها انتخاب کرده است؟ چرا گذر مهران مدیری در بیست ساله اخیر کمتر به ساختمان بهارستان افتاده است؟ با مثالی ساده،به این سئوال می توان پاسخ داد که فیلم اخیر او «ساعت 5 عصر» با اما و اگر هایی مجوز می‌گیرد. مدیری با این توانایی خاص می‌توانست سالی یکی دو فیلم سینمایی بسازد یا بازی کند و میلیاردها تومان پول به جیب بزند اما در طول سالها محبوبیت این کار نکرده است.مدیری به خوبی می داند اگر در سینما حضور مستمر پیدا کند قطعا فاصله‌اش با مردم بیشتر خواهد شد و از سوی دیگر به «برده وزارت فرهنگ و ارشاد» بدل خواهد شد و باید تابع دستگاه نظارتی ارشاد باشد. اغلب آثار تولید شده مدیری در شبکه نمایش خانگی توسط موسسات شبکه نمایش خانگی مجوز اخذ کرده و مدیری از این حیث استقلال خود را بشدت حفظ کرده است. اما ورق زدن پشت پرده بده بستان های سیاسی، نشان می دهد مدیری همچنان مرد مستقل عرصه رسانه است.
مچ گیری از فضای ساندویچی تحصن مجلس ششم
دی ماه سال ۸۲ و همزمان با ردصلاحیت برخی از نمایندگان مجلس ششم، چهره های ردصلاحیت شده با تحصن در مجلس عملیات روانی علیه شورای نگهبان و دیگر نهادهای قانونی را آغاز کردند.در جریان این تحصن برخی از متحصنین با انتشار بیانیه ای اعلام کردند: « از روز شنبه ۲۷ دی ماه وارد مرحله جدیدی خواهد شد و نمایندگان علاوه بر تحصن، لب بر طعام خواهند بست و به روزه می نشینند.» اما این روزه سیاسی دوام زیادی نیاورد تا اینکه برخی روزنامه های اصلاح طلب نیز در آن ایام با انتشار میز غذای محسن میردامادی و دیگر متحصنین نسبت به آن انتقاد کرده و تیتر «آغاز روزه سیاسی متحصنین» را در کنار تصویر زیر منتشر کردند.
تناقض حرف و عمل نمایندگان موجب شد تا آن شب ها مهران مدیری در سریال نقطه چین به این ماجرا واکنش نشان داده و با آن شوخی کند. قصه از این قرار بود که کاسبی تصمیم می گیرد جزو هیات مدیره صنف خودش باشد اما بعد از ثبت نام صلاحیتش از طرف اتحادیه رد می شود و این فرد به همراه دوستانش تحصن می کند. آنها جلوی چشم خبرنگاران به خودشان سرم وصل می کنند اما وقتی کسی نیست یواشکی غذا می خورند. . در این آیتم پاورچین، در قالبی نمایشی و بسیار زیبا مهران مدیری اعتصابات مجلس ششم را هجو و تواما نقد می‌کند و بسیاری از رسانه های اصلاح طلب تندروی آنزمان به صورت مستقیم و غیر مستقیم مدیری را مورد هجمه فراوان قرار می دهند. برخی حتی ممنوع الکاری مقطعی مهران مدیری را به همین آیتم نسبت می دهند که مدیران اصلاح طلب انتقام سختی از مدیری می گیرند و البته با ورود عزت الله ضرغامی راه برای مهران مدیری دوباره باز می شود. از آن پس جریان اصلاحات به دشمن شماره یک مهران مدیری بدل می شود و طبیعی است که طی این سالها نشریات روشنفکری وابسته به اصلاح طلبان هیچگاه روی خوش به مدیری نشان نداده اند. اصلاح طلبان دشمن 2 آتشه مدیری هستند در صورتیکه امیر مهدی ژوله از نویسندگان مهران مدیری از اصلاح طلبان دو آتشه معقولی است که با مدیری همکاری می کند.
مسعود شصت چی اشتباهی بود یا محمود احمدی نژاد؟
نقد دولت محمود احمدی نژاد در نیمه دهه هشتاد کار بسیار سختی بود. اگر کمی حافظه تاریخی خوبی داشته باشیم و برنامه مرد هزار چهره را به یاد آوریم این موضوع در ذهن متبادر می شود که اثر تازه و بکر مهران مدیری پس از استقرار محمود احمدی نژاد به صراحت به اشتباهی بودن محمود احمدی نژاد اشاره می کند. سریالی که کاراکتر اصلی اش در مقابل قاضی دادگاه اعتراف می کند که من اشتباهی هستم . خیلی ها معقتدند این اشتباهی بودن شخصیت اصلی ( مسعود شصت چی) ممکن بود تا مقام ریاست جمهوری پیش برود و همچنان مسعود شصت چی را بتوان در بلاهت با وابستگان سیاسی دولت وقت اشتباه گرفت . اما نکته جالب تر این است که پس از چندی، شبه های برره پخش می شود و سیاست های احمدی نژاد در قالب این مجموعه نمایشی مورد نقد قرار می گیرد. این سریال در زمانی پخش می شد که بسیاری از رسانه ها جرات انتقاد از دولت نهم را نداشتند. شب های برره به صورت ناگهانی متوقف شد و دولتی ها از یکطرف به مهران مدیری حمله می کردند و روشنفکران و اصلاح طلبان همچنان او را می نواختند.
مدیری مچ جریان انحرافی را پیچاند
پس از توقف ناگهانی شب‌های برره، به دلیل نقد سیاست‌های دولت نهم و اختلاف مالی برادران آقا گلیان با تلویزیون، بازهم در یک شرایط اجباری پخش«قهوه تلخ» به شبکه نمایش خانگی سپرده شد. اما مجوز پخش قهوه تلخ توسط ارشاد صادر نمی شد و متولیان نظارتی، صاحبان «قهوه تلخ» را به رئیس دفتر معروف ارجاع می دادند.با وجود فشارهای رئیس حلقه مکتب ایرانی، مدیری هیچگاه حاضر نشد مثل مثل برخی دیگر باج به رئیس حلقه مکتب ایرانی دهد، حتی اگر مجوز قهوه تلخ صادر نشود. در نهایت رئیس حلقه مجبور شد سر لوکیشین قهوه تلخ برود.اشاره به این ماجرا موید این مهم است که مهران مدیری با وجوه سیاسی خاصی که در آثارش متجلی است در کوران دو قطبی شدن کشور در سالهای پس از 1388، حاضر به زد و بند با وابستگان به دولت مستقر، نشد. دیدار رئیس حلقه انحرافی از پشت صحنه قهوه تلخ نیز، زمینه وابستگی مدیری به سرکرده جریان انحرافی را زمینه ساز نشد. رئیس حلقه انحراف با وجود اینکه 2 عکاس را سر صحنه قهوه تلخ برده بود هیچگاه اجازه پیدا نکرد که با مهران مدیری عکس بگیرد و کمی پس از رفتن وی، مدیری به نویسندگانش اعلام کرد شخصیتی را شبیه رئیس حلقه انحراف در سریال قهوه تلخ طراحی کنند.
مدیری گازنبری سلطنت طلب ها را گاز گرفت
مهران مدیری در سال 1387 ، یک بسته نمایشی را راجع به مضرات شبکه های ماهواره ای تولید کرده است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این بسته مجوز اعطا نمی کند. همکاری مدیری با تلویزیون لغو می شود و قهوه تلخ از مجاری شبکه نمایش خانگی توزیع می شود. بسته انتقادی از شبکه های ماهواره‌ای در اثر یک غفلت منتشر می شود و موجی به راه می افتد و در کشاکش ، التهابات پسا 88 ، سلطنت طلبان رسانه دار به صورت بی امان به مهران مدیری حمله می کنند.
انتقاد ظریف مدیری از ظریف
مدیری لبخندهای ظریف را با یک انتقاد اساسی پاسخ داد.پس از انتخابات 1392 وزیر امور خارجه و سمبل لبخندهای بیهوده، به صورت ناگهانی و بدون هماهنگی به دیدار با مهران مدیری سر صحنه ویلای من رفت. مدیری با رویی گشاده و با لبخندی مصنوعی آقای ظریف را پذیرفت و بسیاری با دیدن عکس های این دیدار، مدیری را متهم کردند که او با دولتی ها زد و بند دارد اما سخت ترین انتقادات به سیاست خارجی دولت را مدیری علی رقم سانسور های خاص، نسبت به وزیری داشت که به دیدارش رفته بود. این انتقادات در نوبت های مختلفی در برنامه دورهمی مطرح شد. سر فصل های انتقادی است که مدیری در برنامه دورهمی به صورت استندآپ در قالب اعتراض به وضعیت اقتصادی کنونی ، عدم شجاعت سیاسی در دیپلماسی خارجی و انتقاد به فیش های نجومی و ... نسبت به دولت مستقر داشت، موید این مهم بود که هیچ وابستگی دولتی وجود ندارد و همچون زمان محمود احمدی نژاد و اصلاح طلبان ، مدیری نقدصریح خود را بروز می دهد.
همیشه در مظان اتهام !
برای بررسی کارنامه مدیری باید چند سئوال را به صورت اساسی مطرح کنیم. چرا مهران مدیری سالها با وجود موفقیت ویژه ، خیره کننده و محبوبیت خاص در میان توده‌ها، همچنان از حضور مستمر در سینمای ایران پرهیز کرده است؟ چرا مدیوم های نزدیک‌تر به مردم، مثل تلویزیون و شبکه نمایش خانگی را در این سالها انتخاب کرده است؟ چرا گذر مهران مدیری در بیست ساله اخیر کمتر به ساختمان بهارستان افتاده است؟ با مثالی ساده،به این سئوال می توان پاسخ داد که فیلم اخیر او «ساعت 5 عصر» با اما و اگر هایی مجوز می‌گیرد. مدیری با این توانایی خاص می‌توانست سالی یکی دو فیلم سینمایی بسازد یا بازی کند و میلیاردها تومان پول به جیب بزند اما در طول سالها محبوبیت این کار نکرده است.مدیری به خوبی می داند اگر در سینما حضور مستمر پیدا کند قطعا فاصله‌اش با مردم بیشتر خواهد شد و از سوی دیگر به «برده وزارت فرهنگ و ارشاد» بدل خواهد شد و باید تابع دستگاه نظارتی ارشاد باشد. اغلب آثار تولید شده مدیری در شبکه نمایش خانگی توسط موسسات شبکه نمایش خانگی مجوز اخذ کرده و مدیری از این حیث استقلال خود را بشدت حفظ کرده است. اما ورق زدن پشت پرده بده بستان های سیاسی، نشان می دهد مدیری همچنان مرد مستقل عرصه رسانه است.
مچ گیری از فضای ساندویچی تحصن مجلس ششم
دی ماه سال ۸۲ و همزمان با ردصلاحیت برخی از نمایندگان مجلس ششم، چهره های ردصلاحیت شده با تحصن در مجلس عملیات روانی علیه شورای نگهبان و دیگر نهادهای قانونی را آغاز کردند.در جریان این تحصن برخی از متحصنین با انتشار بیانیه ای اعلام کردند: « از روز شنبه ۲۷ دی ماه وارد مرحله جدیدی خواهد شد و نمایندگان علاوه بر تحصن، لب بر طعام خواهند بست و به روزه می نشینند.» اما این روزه سیاسی دوام زیادی نیاورد تا اینکه برخی روزنامه های اصلاح طلب نیز در آن ایام با انتشار میز غذای محسن میردامادی و دیگر متحصنین نسبت به آن انتقاد کرده و تیتر «آغاز روزه سیاسی متحصنین» را در کنار تصویر زیر منتشر کردند.
تناقض حرف و عمل نمایندگان موجب شد تا آن شب ها مهران مدیری در سریال نقطه چین به این ماجرا واکنش نشان داده و با آن شوخی کند. قصه از این قرار بود که کاسبی تصمیم می گیرد جزو هیات مدیره صنف خودش باشد اما بعد از ثبت نام صلاحیتش از طرف اتحادیه رد می شود و این فرد به همراه دوستانش تحصن می کند. آنها جلوی چشم خبرنگاران به خودشان سرم وصل می کنند اما وقتی کسی نیست یواشکی غذا می خورند. . در این آیتم پاورچین، در قالبی نمایشی و بسیار زیبا مهران مدیری اعتصابات مجلس ششم را هجو و تواما نقد می‌کند و بسیاری از رسانه های اصلاح طلب تندروی آنزمان به صورت مستقیم و غیر مستقیم مدیری را مورد هجمه فراوان قرار می دهند. برخی حتی ممنوع الکاری مقطعی مهران مدیری را به همین آیتم نسبت می دهند که مدیران اصلاح طلب انتقام سختی از مدیری می گیرند و البته با ورود عزت الله ضرغامی راه برای مهران مدیری دوباره باز می شود. از آن پس جریان اصلاحات به دشمن شماره یک مهران مدیری بدل می شود و طبیعی است که طی این سالها نشریات روشنفکری وابسته به اصلاح طلبان هیچگاه روی خوش به مدیری نشان نداده اند. اصلاح طلبان دشمن 2 آتشه مدیری هستند در صورتیکه امیر مهدی ژوله از نویسندگان مهران مدیری از اصلاح طلبان دو آتشه معقولی است که با مدیری همکاری می کند.
مسعود شصت چی اشتباهی بود یا محمود احمدی نژاد؟
نقد دولت محمود احمدی نژاد در نیمه دهه هشتاد کار بسیار سختی بود. اگر کمی حافظه تاریخی خوبی داشته باشیم و برنامه مرد هزار چهره را به یاد آوریم این موضوع در ذهن متبادر می شود که اثر تازه و بکر مهران مدیری پس از استقرار محمود احمدی نژاد به صراحت به اشتباهی بودن محمود احمدی نژاد اشاره می کند. سریالی که کاراکتر اصلی اش در مقابل قاضی دادگاه اعتراف می کند که من اشتباهی هستم . خیلی ها معقتدند این اشتباهی بودن شخصیت اصلی ( مسعود شصت چی) ممکن بود تا مقام ریاست جمهوری پیش برود و همچنان مسعود شصت چی را بتوان در بلاهت با وابستگان سیاسی دولت وقت اشتباه گرفت . اما نکته جالب تر این است که پس از چندی، شبه های برره پخش می شود و سیاست های احمدی نژاد در قالب این مجموعه نمایشی مورد نقد قرار می گیرد. این سریال در زمانی پخش می شد که بسیاری از رسانه ها جرات انتقاد از دولت نهم را نداشتند. شب های برره به صورت ناگهانی متوقف شد و دولتی ها از یکطرف به مهران مدیری حمله می کردند و روشنفکران و اصلاح طلبان همچنان او را می نواختند.
مدیری مچ جریان انحرافی را پیچاند
پس از توقف ناگهانی شب‌های برره، به دلیل نقد سیاست‌های دولت نهم و اختلاف مالی برادران آقا گلیان با تلویزیون، بازهم در یک شرایط اجباری پخش«قهوه تلخ» به شبکه نمایش خانگی سپرده شد. اما مجوز پخش قهوه تلخ توسط ارشاد صادر نمی شد و متولیان نظارتی، صاحبان «قهوه تلخ» را به رئیس دفتر معروف ارجاع می دادند.با وجود فشارهای رئیس حلقه مکتب ایرانی، مدیری هیچگاه حاضر نشد مثل مثل برخی دیگر باج به رئیس حلقه مکتب ایرانی دهد، حتی اگر مجوز قهوه تلخ صادر نشود. در نهایت رئیس حلقه مجبور شد سر لوکیشین قهوه تلخ برود.اشاره به این ماجرا موید این مهم است که مهران مدیری با وجوه سیاسی خاصی که در آثارش متجلی است در کوران دو قطبی شدن کشور در سالهای پس از 1388، حاضر به زد و بند با وابستگان به دولت مستقر، نشد. دیدار رئیس حلقه انحرافی از پشت صحنه قهوه تلخ نیز، زمینه وابستگی مدیری به سرکرده جریان انحرافی را زمینه ساز نشد. رئیس حلقه انحراف با وجود اینکه 2 عکاس را سر صحنه قهوه تلخ برده بود هیچگاه اجازه پیدا نکرد که با مهران مدیری عکس بگیرد و کمی پس از رفتن وی، مدیری به نویسندگانش اعلام کرد شخصیتی را شبیه رئیس حلقه انحراف در سریال قهوه تلخ طراحی کنند.
مدیری گازنبری سلطنت طلب ها را گاز گرفت
مهران مدیری در سال 1387 ، یک بسته نمایشی را راجع به مضرات شبکه های ماهواره ای تولید کرده است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این بسته مجوز اعطا نمی کند. همکاری مدیری با تلویزیون لغو می شود و قهوه تلخ از مجاری شبکه نمایش خانگی توزیع می شود. بسته انتقادی از شبکه های ماهواره‌ای در اثر یک غفلت منتشر می شود و موجی به راه می افتد و در کشاکش ، التهابات پسا 88 ، سلطنت طلبان رسانه دار به صورت بی امان به مهران مدیری حمله می کنند.
انتقاد ظریف مدیری از ظریف
مدیری لبخندهای ظریف را با یک انتقاد اساسی پاسخ داد.پس از انتخابات 1392 وزیر امور خارجه و سمبل لبخندهای بیهوده، به صورت ناگهانی و بدون هماهنگی به دیدار با مهران مدیری سر صحنه ویلای من رفت. مدیری با رویی گشاده و با لبخندی مصنوعی آقای ظریف را پذیرفت و بسیاری با دیدن عکس های این دیدار، مدیری را متهم کردند که او با دولتی ها زد و بند دارد اما سخت ترین انتقادات به سیاست خارجی دولت را مدیری علی رقم سانسور های خاص، نسبت به وزیری داشت که به دیدارش رفته بود. این انتقادات در نوبت های مختلفی در برنامه دورهمی مطرح شد. سر فصل های انتقادی است که مدیری در برنامه دورهمی به صورت استندآپ در قالب اعتراض به وضعیت اقتصادی کنونی ، عدم شجاعت سیاسی در دیپلماسی خارجی و انتقاد به فیش های نجومی و ... نسبت به دولت مستقر داشت، موید این مهم بود که هیچ وابستگی دولتی وجود ندارد و همچون زمان محمود احمدی نژاد و اصلاح طلبان ، مدیری نقدصریح خود را بروز می دهد.
