نقش دولت اردوغان در فعالیت تروریست های تکفیری؛
پشت پرده آزادی 30 تبعه ترکیه از سوی داعش/ موضع ترکیه در قبال تروریست ها چیست؟ + تصاویر
دیری نپایید که سر و صداهای سران کشور ترکیه خوابید و دیگر خبری از قیل و قال اردوغان و هم قطارانش در ترکیه نبود. سکوت ترکیه در قبال آتش افروزی های داعش بعد از یکی دو روز تهدید سران این گروهک در شرایطی شکل گرفت که منابع ترکیه اعلام کردند گروهک تروریستی داعش 30 راننده کامیون ترکیه را آزاد کرده است.
تاریخ: ۲۵ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۱:۴۴
گروهک تروریستی داعش که چند سالی هست اعلام موجودیت کرده و در خاورمیانه دست به اقداماتی ضد بشری می زند، بعد از اینکه طی سال های اخیر نتوانست در کشور سوریه اهداف خود و اربابان صهیونیست خود را پیش ببرد، این بار به این فکر افتاد تا از طریق ایجاد جنگ در عراق به خواسته هایش دست یابد.

اعضای این گروهک تروریستی دو هفته پیش طی یک اقدام غافلگیرکننده به شهر سامرا و حرمین مطهر عسکریین(ع) یورش بردند و از سوی ارتش عراق و نیروهای مردمی حاضر در شهر سامرا با شکست مفتضحانه ای مواجه شدند. از همین رو برای پاک کردن لکه ننگ شکست در سامرا به تجدید قوا پرداختند و تصمیم بر این گرفتند تا این بار از شمال عراق و از سوی مرزهای سوریه و ترکیه وارد این کشور شوند. ورود تروریست های تکفیری به عراق و موفقیت های این گروه در تصاحب برخی شهرهای شمالی این کشور بی شک در صورت مقاومت های مردمی در این شهرها بی ثمر می ماند. اما عدم ایستادگی نیروهای مردمی شهرهای شمالی عراق مقابل این گروهک تروریستی و خیانت برخی عوامل ارتش عراق که بازماندگان رژیم بعث صدام نیز بودند سبب شد تا داعشی ها خیلی زودتر از آنچه فکرش را می کردند به تصاحب شهرها بپردازند.

در این بین اما در شرایطی که داعشی ها در مسیر شهرگشایی های خود به صغیر و کبیر رحم نمی کردند، 30 تبعه ترکیه که رانندگان کامیون های ترک بودند را در شهر موصل به اسارت درآوردند. از سوی دیگر خبر رسید که گروه تروریستی داعش ضمن حمله به کنسولگری ترکیه و تصرف کامل آن در شهر موصل، دیپلمات‌های این کنسولگری را گروگان گرفته است. همین 2 خبر کافی بود تا خشم سران کشور ترکیه برانگیخته شود و وزیر امورخارجه این کشور که در آمریکا به سر می برد، سریعا خود را به ترکیه برساند.

این گروگان گیری سبب شد تا احمد داوداوغلو وزیر خارجه ترکیه در واکنش به حمله داعش به کنسولگری ترکیه در موصل و گروگان گرفته شدن تعدادی از کارکنان ترک و شهروندان این کشور در عراق گفت: اگر به شهروندان ترک در عراق صدمه وارد شود مقابله به مثل خواهیم کرد. داعش برای حذف اسد ازعرصه سیاست ساخته شد و هم اکنون به تهدیدی برای کشورهای منطقه مخصوصا ترکیه تبدیل شده است.

اما دیری نپایید که سر و صداهای سران کشور ترکیه خوابید و دیگر خبری از قیل و قال اردوغان و هم قطارانش در ترکیه نبود. سکوت ترکیه در قبال آتش افروزی های داعش بعد از یکی دو روز تهدید سران این گروهک در شرایطی شکل گرفت که منابع ترکیه اعلام کردند گروهک تروریستی داعش 30 راننده کامیون ترکیه را آزاد کرده است.

از سوی دیگر سکوت دولت ترکیه در قبال جنگ افروزی داعش در عراق و کشتار بی رحمانه مردم این کشور بعد از آزادی گروگان های ترک، بیش از گذشته ماهیت واقعی دولت اردوغان را بر ملا ساخت. چراکه آزادی سریع و بی وقفه گروگان های ترک و سکوت دولت ترکیه نشان از ارتباط مخفیانه دولت اردوغان با سران گروهک تروریستی داعش می دهد و بی شک آزادی این گروگان ها یا بر اساس ترس تروریست ها از حمله نظامی ترکیه بوده و یا سران داعش از عدم حمایت ترکیه از گروه خود در آینده ترس داشته اند که دست به این اقدام زده اند.

افشاگری پارلمان علیه اردوغان

مخالفان دولت ترکیه، رجب طیب اردوغان نخست وزیر این کشور را به رساندن سلاح به دست عناصر گروه تروریستی داعش متهم کردند و ماجرای ربوده شدن 80 شهروند ترکیه‌ای به دست عناصر داعش در عراق، جنجال بسیاری را در این کشور به ویژه در محافل مخالفان دولت رجب طیب اردوغان ایجاد کرده است. در این بین محرم انجی رئیس فراکسیون بارزترین حزب مخالف دولت اردوغان در پارلمان، با انتقاد در روابط دولت ترکیه و داعش وگفت: این کسانی که ما آنها را تغذیه، حمایت و کمک کردیم، درحال ایجاد مشکل برای ما هستند. همچنین کلیچدار اوغلو رئیس حزب جمهوری خواه خلق نیز اظهار داشت: سلاحی که در دست داعش است، توسط اردوغان ارسال شده است.

از سوی دیگر تصاویری در ترکیه منتشر شده است که براساس آنها، ابومحمد، از فرماندهان داعش در حال درمان در بیمارستان دولتی استان هاتای ترکیه است. این تروریست پس از زخمی شدن در شهر ادلیب سوریه برای درمان به ترکیه منتقل شده است.



ابومحمد، از فرماندهان داعش در حال دریافت خدمات درمانی در ترکیه

نمایندگان منتقد دولت ترکیه خواستار پاسخگویی احمد داود اغلو وزیر خارجه این کشور در باره حمایت این کشور از تروریست ها شده اند.

در همین حال، قائم مقام حزب جمهوری خواه خلق در استانبول افشا کرد که جنگجویانی از داعش و النصره تحت حمایت سازمان جاسوسی ترکیه - میت - مهمان اداره امور مذهبی ترکیه موسوم به دیانت بوده اند. بنابراین افشاگری، دستور این میزبانی از سوی وزیر کشور ترکیه صادر شده است.
وی همچنین با انتشار اسنادی، دولت ترکیه را به صرف پول های خیریه های سازمان دیانت برای کمک به تروریست ها متهم کرده است.

3 هزار شهروند ترک در بین داعشی ها

گزارش ها از حضور دست کم سه هزار نفر از شهروندان ترک در بین تروریست های داعش حکایت دارد، افرادی که از کشورهای مختلف از جمله فنلاند، الجزایر، آلمان و حوزه بالکان بوده و از طریق مرز سوریه به داعش ملحق شده اند. در این میان یکی از این افراد بیش از دیگران مورد توجه رسانه های ترکیه قرار گرفته است.

"ییلماز" جوان 27 ساله ای است که به دلیل داشتن ویژگی هایی خاص، لقب سرشناس ترین فرد در بین اعضای ترک گروه تروریستی داعش را گرفته است. از جمله این که وی سابقه خدمت در ارتش های هلند و ترکیه را در پرونده خود دارد.



ییلماز به سه زبان مسلط است و فعالیت تروریستی خود را با پیوستن به اعضای گروه داعش که علیه نظام "بشار اسد" در سوریه می جنگند آغاز کرده است. ویژگی دیگری که به افزایش شهرت این فرد منجر شده حضور وی در شبکه های اجتماعی از جمله فیس بوک و اینستاگرام با نام مستعار "اسرافیل ییلماز" است، جایی که افکار و تصاویر خود را با کاربران این شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارد.

ییلماز فرزند خانواده ای ترک است که در دهه های گذشته از شهر آدانا به هلند کوچ کرده اند. وی جهاد در صف مقدم داعش در سوریه را زمانی آغاز کرد که به تازگی خدمت دو ساله خود در ارتش هلند را به پایان رسانده بود. این فرد که سنش در حدود 27 سال تخمین زده می شود قریب به دو سال است در جنگ سوریه حضور دارد.

با این حال این فرد که به مدت 460 روز در یازدهمین برنامه آموزش نظامی ارتش ترکیه در توغای و هاتای شرکت کرده معتقد است نیمی از مبارزه و جهاد "رسانه" است. به نوشته رسانه ها وظیفه وی در داعش آموزش کاربرد سلاح و روش های زنده ماندن در جنگ به تروریست های خارجی زبانی است که به سوریه می روند.

گفتنی است شهروندان ترک علاوه بر عبور از گذرگاه های مرزی قانونی، از راه های دیگر وارد سوریه می شوند و با گرفتن مقام نظامی از سوی گروه داعش به تروریست های این گروه می پیوندند. علاوه بر کسانی که از اروپا به سوریه می روند، کسانی نیز هستند که بیشتر از اهالی شهر های استانبول، بورسا، اسکی شهر، بینگول، آدانا، بیتلیس و گازیانتپ بوده و در اردوگاه های نظامی القاعده در پاکستان و افغانستان آموزش نظامی دیده اند.

در پایان گفتنی است که ماجرای حمایت و زیاده خواهی های دولت ترکیه در منطقه خاورمیانه فقط به حمایت از داعش در حمله به عراق مربوط نمی شود و دولت این کشور در گذشته و در طول سال های اخیر که بشار اسد و دولت سوریه در جنگ با تروریست ها قرار داشت بارها بر علیه حکومت اسد سخنرانی کرد و به صورت علنی و غیر علنی از تروریست های تکفیری سوریه حمایت کرد.

کمک دوباره آمریکا به داعشیها در عراق
جنبش "عصائب اهل الحق" روز سه شنبه فاش کرد که نیروهای آمریکایی برای طولانی تر کردن پروسۀ مبارزه با داعش، رساندن محموله های کمکی به این گروه را از سر گرفتند.

"جواد الطلیباوی" سخنگوی جنبش عصائب اهل الحق، اعلام کرد: نیروهای آمریکایی برای این که مدت جنگ با داعش در عراق را افزایش دهند، بار دیگر برای این گروه تروریستی، محموله های کمکی انداختند.
الطلیباوی در گفت وگو با شبکه السومریه خاطر نشان کرد: هواپیماهای آمریکایی برای کمک به داعش، محموله هایی برای عناصر این گروه تروریستی در غرب منطقه تلعفر انداختند.
وی افزود: این اقدام، دلیلی روشن و آشکار است که ثابت می کند مبارزۀ آمریکا با تروریسم، ادعایی پوچ و واهی است.
جنبش عصائب اهل الحق، که یکی از گروه های بسیج مردمی (الحشد الشعبی) عراق است، روز دوشنبه نیز فاش کرده بود که نیروهای آمریکایی تلاش داشتند ابوبکر بغدادی سرکردۀ داعش را از ساحل راست موصل یا تلعفر خارج کنند.
جنبش عصائب اهل الحق با استناد به رسوایی ها، از حیدر العبادی نخست وزیر عراق خواست به عنوان فرماندۀ کل قوا و مسئول نظارت بر حضور نیروهای بیگانه در عراق، به این مساله رسیدگی کند.

اعتصاب سراسری اسرای فلسطینی کار دست رژیم صهیونیستی داد
در پی آغاز اعتصاب غذای نامحدود 1500 اسیر فلسطینی و به تبع آن سرکوب رهبران اسیر از سوی رژیم صهیونیستی، موج جدیدی از اعتراضات مردمی در کرانه باختری و سرزمینهای اشغالی به راه افتاده و فلسطینیها را به خیابانها کشانده است.


به دنبال آغاز اعتصاب غذای نامحدود 1500 اسیر فلسطینی در زندانهای رژیم صهیونیستی که سرکوب رهبران آنها در زندان را به دنبال داشت، موج جدیدی از مخالفت ها و اعتراضات عمومی به راه افتاده و بسیاری از فلسطینیان در کرانه باختری، نوار غزه، سرزمینهای اشغالی وحتی خارج از این کشور با اعلام همبستگی با اسیران فلسطینی تظاهرات ضدصهیونیستی برگزار کردند. از زمان اعتصاب سال ۲۰۱۲ که با مشارکت ۲۵۰۰ اسیر صورت گرفت، این بزرگترین اعتصاب غذای اسرای فلسطینی به شمار میآید.
خبر رسیده مسئولان زندانهای رژیم صهیونیستی برای پایان دادن به این اعتصاب، رهبران اعتصابکنندگان را به زندانهای انفرادی منتقل کردهاند. این اقدامات همزمان با روز اسیر فلسطینی صورت میگیرد. در جریان تظاهرات فلسطینیها، نیروهای صهیونیستی با گلوله پلاستیکی و گاز اشکآور به معترضان حمله کردند که به زخمی شدن چند تن از آنها منجر شد.
واکنش دبیرکل
سازمان همکاری اسلامی
دبیر کل سازمان همکاری اسلامی در بیانیهای بر حمایت این سازمان از مطالبات قانونی اسیران فلسطینی دربند زندانهای رژیم صهیونیستی و ادامه تلاشها برای تحقق آزادی و رساندن پیام آنها به جهانیان تاکید کرد. گروههای فلسطینی در لبنان نیز با تجمع در مقابل مقر صلیب سرخ در اردوگاه «عین الحلوه» در شهر صیدا با اسیران فلسطینی که دست به اعتصاب غذا زده اند، ابراز همبستگی کردند.
اتحادیه عرب هم از تمامی کشورهای جهان که به آزادی و حقوق بشر اعتقاد دارند خواست تا شرایطی برای حمایت جهانی از اسیران فلسطینی فراهم کنند. با بالاگرفتن اعتراضها وزیر اطلاعات و راه و ترابری رژیم صهیونیستی خواهان اعدام اسیران فلسطینی شد!
گفتنی است اسیران فلسطینی در اعتراض به شرایط نامطلوب خود در زندانهای صهیونیستی، حملات و اقدامات ظالمانه اداره زندانها و سلب بسیاری از حقوق خود از سوی آنها از روز دوشنبه همزمان با روز اسیر فلسطینی (۱۷ آوریل) دست به اعتصاب غذای نامحدود زدهاند. «مروان برغوثی»، رهبر اسیر جنبش فتح رهبری موج تازه اعتصابها را بر عهده دارد و اسیران گروههای مختلف فلسطینی مانند حماس، فتح، جهاد اسلامی و... در آن مشارکت دارند.

آزمایش مادر بمبها/ توهین آمریکا به افغانستان(نگاه)


این بحث بماند که اصولا غرب به خصوص آمریکا ایجادکننده و حامی همه جانبه تروریسم در دنیای اسلام است، اما نفس حضور این کشور در افغانستان از همان ابتدا برای مبارزه با تروریسم و تأمین امنیت و بازسازی و نوسازی کشور و بهبود شرایط زندگی اقتصادی مردم نبوده بلکه در پی اهدافی، رحل اقامت در سرزمین افغانستان افکند که سالها پیش طراحی و برنامهریزی شده بود.
از همان ابتدا مشخص بود که آمدن آمریکا به افغانستان نه تنها مفید نیست، بلکه زیانهای غیر قابل جبران دارد، اما عدهای از این هجوم و حضور، حمایت کردند. البته این عده با انگیزههای متفاوتی حامی حضور آمریکا بودهاند.
دسته ای، مزدوران سر سپرده غربیها بودند و چه بسا مأموریت داشتند تا برای این حضور فضا سازی کنند و جمعی دیگر، سکولارهای ازغرب برگشته بودند و برخی نیز که رنگ و قیافه جهادی داشتند، موضع عوض کرده، رویکرد غیر اسلامی اتخاذ نموده، با پشت کردن به اعتقادات و باورهای دینی و جهادی، مشی غربی مآبی را انتخاب نموده، سعی کردند در جرگه حامیان غرب قرار بگیرند تا شاید از این ناحیه به آب و نانی و نام و نشانی دست پیدا کنند و منصب و مسئولیتی گیر بیاورند. اما دسته دیگر اعتقاد قلبی است دینی را از دست ندادند اما در ظاهر مرعوب سیاستهای توطئه گرانه غربیها در افغانستان شده، از روی ترس و هراس، به رسم تایید سر تکان داده، از حضور غربیها در افغانستان حمایت کردند. اما بخش مهم و عمده جامعه، به شمول دسته بزرگی از مجاهدان، اظهار نظر قطعی له یا علیه حضور غربیها در افغانستان نکردند و حد اقل ظنین بودند و آهسته و به تدریج شک شان به یقین تبدیل شد که آمریکاییها با حسن نیت به افغانستان نیامده، منافع ملی کشور مد نظر آنان نیست بلکه هر آنچه در توان دارند برای دستیابی به منافع کشور خود تقلا میکنند.
واقعیت نیز گویای این حقیقت است که مطالعه حضور غربیها در افغانستان به خصوص در 16 سال اخیر به خوبی نشان میدهد که آنها تحت هیچ شرایطی به دنبال جنگ با تروریسم و تامین امنیت افغانستان نبوده و نیز نخواهند بود، این درحالی است که اگر هر کشوری علاقه به تامین امنیت و ساختن افغانستان میداشت، کافی بود به ارتقاء اوضاع زندگی مردم از نگاه اقتصادی کمک میکرد و حاکمیت افغانستان را در همه زمینهها مورد حمایت قرار میداد و از دخالت بیجا در امور کشور خودداری کرده و پاکستان این کشور خودسر و واپسگرا را از دخالت در امور افغانستان برحذر میداشت.
اما گذشت زمان نشان داد که غربیها نه تنها این مسیر را پی نگرفتند که از یکسو به فقیر نمودن و وابسته کردن مردم افغانستان در همه حوزهها همت گماردند و از سوی دیگر به تقویت حضور و سلطه خویش بر اداره و اراده افغانستانیها اهتمام بیش از پیش به خرج دادند.
به بهانه آوردن دموکراسی و آزادی بیان، ترویج بیبند و باری و فحشا، سرگرم نمودن عموم به ابتذالات فرهنگی و سیاسی، تخریب زیرساختهای فکری و اعتقادی، طرح و تبلیغ سوژههای گمراهکننده و درگیریهای تصنعی بین گروهی، قومی و طایفه ای، تضعیف باورهای دینی و جهادی مردم و تلاش برای بدنام کردن و بیرون راندن مجاهدان از عرصههای حکومتداری و دامنه دار کردن اختلافات در سطوح مختلف و سپس فراهم کردن زمینههای انعقاد پیمان استراتژیک و پیمان امنیتی با زمامداران کشور و نیز تاسیس پایگاهای بیسر و ته نظامی در گوشه و کنار افغانستان به همین منظور صورت گرفته و اصولا همانگونه که سالها پیش مطرح کرده بودم، توجه غربیها به افغانستان تنها به خاطر خود آن نیست بلکه این کشور از نگاه موقعیت استراتژیک به عنوان یک چهارراه اطلاعاتی برای غرب محسوب گردیده و مشرف بر چهار کشور روسیه، چین، هند و ایران است و میتواند از این نقطه درجهت تضعیف اقتدار اقتصادی و یا مهار و مدیریت آنها به نفع غرب عمل کنند.
چه اینکه در گذشته، نهادهای اطلاعاتی آمریکا اعلام کرده بودند که به زودی قدرت اقتصادی از غرب به شرق منتقل میشود و همین امر، دستاندرکاران نظام استکباری آمریکا را به تکاپو انداخته تا از کجا و چگونه برای ایجاد ممانعت از چنین انتقالی عمل کنند. طبیعی بود که استراتژیستهای آمریکایی به این نتیجه برسند که بهتر از افغانستان برای استقرار نیروهای غربی و اشراف بر چهار کشور یاد شده و ایجاد مزاحمت و اخلال در روند رو به رشد آنها، پیدا نمیشود.
این بود که به بهانه فروریختن برجهای دوقلوی آمریکا در اثر حملات تروریستی، با ادعای دست داشتن بن لادنی که آن زمان در افغانستان بود، و تهاجم گسترده بر سرزمین جهاد پرور افغانستان، زمینه حضور خود را بیش از پیش فراهم نموده، برای بهانه تراشی حضور دوام دار خویش، به حرکتهای موذیانه از جمله متزلزل نگهداشتن حاکمیت افغانستان اقدامات جدی روی دست گرفتند و اینک نیز، اگر بحث قدرتگیری گروه طالبان مطرح است، بر اساس همین سیاست است و اگر صحبت جابجا شدن نیروهای داعش در شمال شرق، شمال و شمال غرب در مرزهای افغانستان با چین تا کشورهای آسیای میانه و ایران مطرح است بر اساس دستیابی به همین سیاست است. از اینرو میتوان اذعان کرد که ادعای آمریکاییها برای مبارزه با تروریزم دروغی بیش نیست و اگر امروزه مادر بمبها را با ادعای از میان برداشتن پایگاهها و پناهگاههای داعش بر سر مردم «اچین» استان «ننگرهار» فرو میریزد قطعا در جهت سیاست مبارزه با تروریسم نخواهد بود، چه اینکه اگر چنین ادعایی حقیقت میداشت غیر منطقی به نظر میرسد تا آمریکاییها پایگاهی را در سوریه موشکباران کنند که از آن علیه تروریستهایی چون داعش استفاده میشد اما در افغانستان با داعش سر جنگ در پیش بگیرند. حاکمان واشنگتن چگونه سیاست یک بام و دوهوای خود را در سوریه و افغانستان توجیه میکنند و چگونه است که در سوریه از داعش حمایت میکنند اما در افغانستان این گروه وحشی را مورد اصابت بزرگترین بمب دنیا قرار میدهند.
از این رو میتوان با قاطعیت اذعان کرد که اقدام به استفاده از مادربمبها در «ولسوالی» اچین یک حرکت آزمایشی بوده، از یکسو در جهت تضعیف روحیه مردم افغانستان، ساختار حاکمیت کشور و نقض تمامیت ارضی افغانستان است و از سوی دیگر کشور را به سمت و سویی سوق میدهد که راه رفتن آمریکا برای تضعیف بیش از پیش چهار کشور یاد شده را هموارتر کند و نیز عجالتا ارسال پیامی به رقبای منطقهای و بینالمللی این کشور خواهد بود.
اما نا گفته پیداست که غربیها به خصوص آمریکا در اشتباه محاسباتی گیر کردهاند. همانگونه که این اشتباه، سالهاست که نه تنها امکانات مادی و جان انسانهای غربی را در خارج از کشورهایشان به خصوص در افغانستان و عراق و سوریه به هدر داده، مرزهای جغرافیایی خود را نیز مصون از ورود تروریستهای دست پرورده نساختهاند. آمریکاییها و اروپاییها شرایط را به گونهای در آوردهاند که به طور روزمره در معرض حملات سنگین و سهمگینی قرار میگیرند که عوامل و زمینههای آن را خود درست کرده و در معرض اجرا گذاردهاند و باید روزهای به مراتب بدتر از این را نیز تجربه کنند.