به گزارش  شهدای ایران به نقل از تسنیم، عباس آخوندی در مراسم سالگرد تاسیس بنیاد مسکن انقلاب یک بار دیگر طرح مسکن مهر را مورد انتقادات شدید قرار داد.

وی عامل حاشیه‌‌نشینی و بدمسکنی در کشور را مسکن مهر اعلام کرد و با بیان این‌که آمارها نشان می‌دهد تعداد خانه‌های ایران از تعداد خانوارها پیشی گرفته است، اما وضعیت مسکن در کلانشهرها و بویژه تهران وضعیت مناسبی ندارد اظهار کرد: با توجه به زندگی  19 میلیون بدمسکن در بافت میانی و فرسوده، باید بررسی کنیم که کجای سیاست‌های کلان اشکال داشت و چرا ضروری است تا تمام مقامات دست به دست هم دهند تا روند فوق متوقف شود.




وی با بیان این‌که روش من این بوده که سهم خود را از مسائل کشور بیان کنم و بتوانم نه فقط آمار عملکردی بلکه آنچه درست و سودمند است را مطرح کنم، افزود: بر اساس  آمار سرشماری سال 95 بعد خانوار کاهش یافته است به این معنا متوسط خانوار ظرف پنج سال از سال  90 تا 95  از 3.5 به 3.3 کاهش یافت و این کاهش نه فقط در شهرها بلکه در روستاها نیز رخ داد و در روستاها به 3.4 رسید.

وی ادامه داد: تعداد خانه‌های خالی ایران سال 85 بالغ بر 630 هزار واحد، در سال 90 یک میلیون و 660 هزار واحد و از سال 90 تا 95 به دو میلیون و 587 هزار واحد افزایش یافته است.

وزیر راه و شهرسازی با اعلام این‌که 19 میلیون بدمسکن در بافت میانی و فرسوده زندگی می‌کنند تصریح کرد:‌ حرف‌های عوام فریبانه نزنیم وگرنه همچنان اتلاف منابع ملی ادامه می‌یابد.

آخوندی در ادامه طرح مسکن مهر را مورد انتقاد شدید قرار داد و با بیان این‌که "گفته شد مسکن مهر تولید کنیم تا خانواه‌های فقیر و حاشیه‌نشین را خانه‌دار کرده و نجات دهیم"  اظهار کرد:‌ طبق آمار در پیرامون تهران ساخت 240 هزار واحد مسکونی شروع شد و در کنار آن آماری که از حاشیه نشینان و بدمسکن‌ها وجود دارد نشان دهنده حل مشکلات افراد کم‌درآمد نیست، در حالیکه اگر سیاست‌های اجرایی مسکن مهر موثر بود باید آمارحاشیه‌نشینان و بدمسکن‌ها کاهش پیدا می‌کرد.

وی تصریح کرد: سیاست مسکن مهر و مداخله دولت درد مسکن مردم را درمان نکرد و در حال حاضر باید مسئله مسکن زوج‌های جوان، حاشیه‌نشینان و بدمسکن‌ها را با سیاست‌های درست حل کنیم.

آخوندی ادامه داد: سیاست‌های اتخاذ شده درحوزه مسکن که منجر به افزایش خانه‌های خالی و لوکس و یا ایجاد مسکن مهر در بیابان‌ها که فاقد متقاضی هستند شد، سیاست‌های درستی نبوده است و ثروت‌های ملی در این زمینه بهره‌وری نداشته‌اند. از این رو تصور می‌کنم اساسا سیاست‌های از این دست قابل تداوم نیست.

وی در ادامه به دفاع از سیاست‌های دولت یازدهم در حوزه مسکن پرداخت و  افزود: سیاست ما درحوزه مسکن این گونه است که باید خانه‌سازی برای متقاضیان واقعی انجام شود به این معنا متقاضیان واقعی با افزایش قدرت خرید و راهکار پس انداز وارد بازار می شوند به همین دلیل به جای آنکه دولت مداخله عجیب و غریب کند قدرت خرید مردم را افزایش می‌دهد تا عرضه و تقاضا درجهت موثر پیش رود.

وی با بیان این‌که ما سیاست عمده انضباط شهری و توانمند کردن متقاضیان را درحوزه مسکن تعقیب کرده‌ایم، گفت: در بحث انضباط شهری تلاش کردیم قانون حاکمیت پیدا کند و شهرداری ضوابط نفروشد. تلاش کردیم درجاهایی که فروش ضابطه رخ می‌داد روند را بلافاصله متوقف کنیم همچنین دربحث توانمندکردن متقاضیان به رغم مخالفت برخی از جناح‌های سیاسی مردم پیام دولت را درک کردند.

وی با یادآوری این‌که سال  95 حدود 133 هزار خانوار جوان توانستند برای سکونت خود تسهیلات بگیرند که این میزان نسبت به سال 94  رشد 47 درصدی داشت، بیان کرد: در برنامه مسکن اعلام کردیم متقاضیان واقعی مسکن باید پس‌انداز کنند و ظرف دو سال از پس‌انداز قدرت خرید مردم از یک به پنج افزایش یافت. همچنین رشد معاملات مسکن در سال 95 در خانه‌های 70 تا 80 متری بوده که این آمار نشان دهنده نیاز واقعی و رونق مسکن و نه بازار سوداگری است.

وی افزود: سیاست دومی که اتخاذ کردیم این بود که خانه‌ها باید در بافت میانی شهرها ایجاد شوند. خیابان انقلاب به پایین در شهر تهران که عمدتا بافت‌های ناکارآمد شهری است فضای مناسبی است برای ایجاد مسکن زیرا عمدتا کارگاه‌های خالی را در آن مناطق می‌بینیم و این فضا وجود دارد که به جای اینکه در کوه و بیابان خانه بسازیم به سمت ساخت و ساز در بافت ناکارآمد و میانی شهرها برویم.

آخوندی سیاست سوم وزارت راه و شهرسازی را عملیاتی کردن  فرمان امام خمینی عنوان کرد و گفت: امام در سال 58 به دولت توصیه نکرد تا در ساخت و ساز ورود کند امام تاکید داشتند روحانیت به شهرها بروند و به مردم کمک کنند تا شهروندان در سراسر کشور به صورت اجتماعی خانه بسازند.

وی ادامه داد: وقتی دولت خانه‌سازی می‌کند سیاست غلطی را پیش می‌برد و ما در دولت یازدهم تلاش کردیم تا سیاست فوق را ارایه کرده و درجهت اصلاح گام برداریم.

وزیر راه و شهرسازی  گفت: آمار صدور پروانه ساختمانی تهران در سال‌های 89  تا 91 یعنی در سه سال 760 هزار واحد مسکونی بود که این رقم بزرگ به این مفهوم است که نباید در تهران خانوار بی‌مسکنی باشد. در حال حاضر کل خانوارهای تهران 2.7 میلیون خانوار است یعنی در طی سال‌های 89 تا 91 برای بیش از یک چهارم خانوارهای تهران پروانه صادر شد و تعداد واحدهای مسکونی در تهران 3.9 میلیون است که با این آمار تهران به ظاهر باید بهشت شود در حالیکه هیچ کدام از روش‌های موجود در زندگی مردم تاثیر نگذاشت.

وی افزود: 50 درصد صدور پروانه ساختمانی برای 760هزار واحد مسکونی در سال‌های 89تا 91 در مناطق 1 تا 5 و 22و عمدتا برای سوداگری و نه سکونت صادر شد در حالیکه این خانه‌ها باید برای تامین واقعی مسکن مردم نه تجارت و سوداگری ساخته می‌شد.

آخوندی تصریح کرد: در ایران مشکل اصلی که وجود دارد این است که مدیریت شهری موضوعات شهری را به مال‌التجاره تبدیل کرده است و ضوابط، مقررات، آسمان و زمین و همه چیز را می‌توان در شهرها خرید و فروش کرد. وقتی نظام سوداگرانه بر مدیریت شهری حاکم می‌شود موضوع از مجرای خود خارج شده و عده‌ای سوداگر گرداننده مدیریت شهری می‌شوند.