به گزارش شهدای ایران؛ مدیرمسئول روزنامه آفتاب‌یزد نوشت: شایسته بود حال که وزیر محترم پروای پذیرش ناهنجاری به تصویر کشیده شده را ندارند! شخص رئیس جمهور دستور به برخورد متناسب با نوع رفتاری که از وزیر سر زده بود، می‌دادند تا شاید به این طریق آزادی بیان و حرمت رسانه التیام می‌پذیرفت.
حرکت توهین آمیز عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت تدبیر و امید در قبال یک سوال خبرنگار خانم، صدای حامیان خود را نیز در آورد.
در همین رابطه منصور مظفری مدیرمسئول روزنامه آفتاب‌یزد طی یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: توضیح داده شده که کلام زشتی رد و بدل نشده است! تشریح کرده اند که میکروفونی پرتاب نشده است! نامه نگاشته شده از سوی وزیر که باید صبورتر بود! اما ردپایی از عذرخواهی دیده نمی‌شود! درباره آن چه بین وزیر و آن همکار خبرنگار
ـ فارغ از رسانه و تفکرات حاکم بر رسانه‌ای که از آن آمده بود ـ دوگونه سخن داریم؛ گونه نخست درددلی است با وزیری که اهالی رسانه به خوبی می‌دانند بخش‌هایی از دغدغه و فعالیت وی مطبوعاتی ـ رسانه‌ای است و...
گونه دیگر چند جمله هشدارگونه است خطاب به آقای روحانی و اما نخست سخنی داریم با وزیر محترم راه و شهرسازی.
در نامه‌ای که آن حادثه تلخ را تشریح کرده بودید اگرچه از آزادی بیان گفته شد و
سعه صدری که باید بیشتر باشد اما در کمال تعجب دیدیم همچنان غرور کار خود را می‌کند و ساز خود می‌نوازد! نفس کار با هردرجه‌ای که رخ داده باشد در عرف جامعه غیرقابل پذیرش است پس شایسته آن بود که ضمن پذیرش خطایی که صورت پذیرفته، در مقام دلجویی، چند جمله‌ای هم با درونمایه عذرخواهی و پوزش طلبی قلمی‌می‌شد و اما نشد زیرا وزیری که مدعی آزادی بیان است بدان اعتقاد و باوری ندارد و صرفا برای توجیه رفتار ناهنجاری که از وی سرزده چندجمله‌ای نگاشته می‌شود با طعم دفاع از آزادی بیان و غیره!
نکته‌ها باید گرفت از این شعار دفاع از آزادی بیان و عذرخواهی نکردن! و این یعنی مستنداتی می‌توان ارائه داد بدون حس باورپذیری و این یعنی خبرنگار همچنان ضعیف ترین قشر این جامعه است از حیث امنیت شغلی و جایگاه و پایگاه شغلی و اجتماعی که خود آقای وزیر هم به خوبی آگاه هستند که اگر آن خانم خبرنگار خدای ناکرده و به شوخی حتی؛ خودکار به سوی وزیر پرت کرده بود از درجه اعتبار شغلی و اجتماعی ساقطش کرده بودند از خود آقای وزیر گرفته تا مدیریت حاکم بر رسانه‌ای که در آن مشغول به کار بوده است و... قصه به درازا می‌انجامد اما عذرخواهی نکردن وزیر از یادمان نمی‌رود!
**و سخنی داریم با آقای رئیس جمهور
رئیس دولت تدبیر شاید بدانند و شاید از یاد برده باشند اما بر اساس نگارش آقای وزیر که گفته اند عده‌ای از سر عناد و لجاج برآمده، به هیچ صراطی مستقیم نمی‌شوند لازم است نکاتی گفته شود؛ نخست آن که شایسته است در پایان دوران نخست ریاست جمهوری با یک حساب سرانگشتی از خیر برخی از وزرای هزینه ساز گذشت من جمله وزیر محترم راه و شهرسازی که از یک سو می‌نالد از جمعیت عنادورز لجوج و از سویی دیگر صفحات روزنامه‌های منتقد دولت که نه، بلکه مخالف دولت مملو است از آگهی‌های حمایتی این وزیر محترم!
نکته دیگر این که شایسته بود حال که وزیر محترم پروای پذیرش ناهنجاری به تصویر کشیده شده را ندارند! شخص رئیس قوه مجریه دستور به برخورد متناسب با نوع رفتاری که از وزیر سر زده بود ، می‌دادند تا شاید به این طریق آزادی بیان و حرمت رسانه التیام می‌پذیرفت که هنوز هم دیر نیست در نخستین جلسه هیئت دولت حال اگر تدبیر به برخورد و گوش پیچاندن نمی‌کنند اندک مایه تذکری بدهند که آزادی بیان را مراتبی است و عنود و لجوج را مشخصاتی! شما که همه آگهی‌ها و رپرتاژهایت برای روزنامه‌های مخالف دولت است پس چگونه تاب یک سوال از همان طایفه ای که همواره از آنان حمایت می‌کنی، نداری؟!
سخن پایانی این که به حرمت قلم، اندیشه، رسانه و شغلی که عاشقانه از آن دفاع می‌کنیم حرکت وزیر با هر اندازه و هرشکلی را قویا محکوم نموده همچنان و علیرغم یادداشت ایشان خواهان عذرخواهی رسمی‌هستیم و انتظار داریم آنان که با کمک رسانه‌های حامی‌دولت و فشار فراکسیون امید به عنوان اصلی ترین حامی‌حسن روحانی توانستند همچنان وزیر بمانند قدر این همه رشادت و هزینه‌پردازی‌ها را دانسته در عمل بین عنود و لجوج و دوست و همراه تمییز قائل شده در حمایت همانی باشند که می‌گویند حتی اگر در دفاع از آزادی بیان همانی نباشند که می‌نمایند!
حرکت توهین آمیز عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت تدبیر و امید در قبال یک سوال خبرنگار خانم، صدای حامیان خود را نیز در آورد.
در همین رابطه منصور مظفری مدیرمسئول روزنامه آفتاب‌یزد طی یادداشتی در روزنامه آفتاب یزد نوشت: توضیح داده شده که کلام زشتی رد و بدل نشده است! تشریح کرده اند که میکروفونی پرتاب نشده است! نامه نگاشته شده از سوی وزیر که باید صبورتر بود! اما ردپایی از عذرخواهی دیده نمی‌شود! درباره آن چه بین وزیر و آن همکار خبرنگار
ـ فارغ از رسانه و تفکرات حاکم بر رسانه‌ای که از آن آمده بود ـ دوگونه سخن داریم؛ گونه نخست درددلی است با وزیری که اهالی رسانه به خوبی می‌دانند بخش‌هایی از دغدغه و فعالیت وی مطبوعاتی ـ رسانه‌ای است و...
گونه دیگر چند جمله هشدارگونه است خطاب به آقای روحانی و اما نخست سخنی داریم با وزیر محترم راه و شهرسازی.
در نامه‌ای که آن حادثه تلخ را تشریح کرده بودید اگرچه از آزادی بیان گفته شد و
سعه صدری که باید بیشتر باشد اما در کمال تعجب دیدیم همچنان غرور کار خود را می‌کند و ساز خود می‌نوازد! نفس کار با هردرجه‌ای که رخ داده باشد در عرف جامعه غیرقابل پذیرش است پس شایسته آن بود که ضمن پذیرش خطایی که صورت پذیرفته، در مقام دلجویی، چند جمله‌ای هم با درونمایه عذرخواهی و پوزش طلبی قلمی‌می‌شد و اما نشد زیرا وزیری که مدعی آزادی بیان است بدان اعتقاد و باوری ندارد و صرفا برای توجیه رفتار ناهنجاری که از وی سرزده چندجمله‌ای نگاشته می‌شود با طعم دفاع از آزادی بیان و غیره!
نکته‌ها باید گرفت از این شعار دفاع از آزادی بیان و عذرخواهی نکردن! و این یعنی مستنداتی می‌توان ارائه داد بدون حس باورپذیری و این یعنی خبرنگار همچنان ضعیف ترین قشر این جامعه است از حیث امنیت شغلی و جایگاه و پایگاه شغلی و اجتماعی که خود آقای وزیر هم به خوبی آگاه هستند که اگر آن خانم خبرنگار خدای ناکرده و به شوخی حتی؛ خودکار به سوی وزیر پرت کرده بود از درجه اعتبار شغلی و اجتماعی ساقطش کرده بودند از خود آقای وزیر گرفته تا مدیریت حاکم بر رسانه‌ای که در آن مشغول به کار بوده است و... قصه به درازا می‌انجامد اما عذرخواهی نکردن وزیر از یادمان نمی‌رود!
**و سخنی داریم با آقای رئیس جمهور
رئیس دولت تدبیر شاید بدانند و شاید از یاد برده باشند اما بر اساس نگارش آقای وزیر که گفته اند عده‌ای از سر عناد و لجاج برآمده، به هیچ صراطی مستقیم نمی‌شوند لازم است نکاتی گفته شود؛ نخست آن که شایسته است در پایان دوران نخست ریاست جمهوری با یک حساب سرانگشتی از خیر برخی از وزرای هزینه ساز گذشت من جمله وزیر محترم راه و شهرسازی که از یک سو می‌نالد از جمعیت عنادورز لجوج و از سویی دیگر صفحات روزنامه‌های منتقد دولت که نه، بلکه مخالف دولت مملو است از آگهی‌های حمایتی این وزیر محترم!
نکته دیگر این که شایسته بود حال که وزیر محترم پروای پذیرش ناهنجاری به تصویر کشیده شده را ندارند! شخص رئیس قوه مجریه دستور به برخورد متناسب با نوع رفتاری که از وزیر سر زده بود ، می‌دادند تا شاید به این طریق آزادی بیان و حرمت رسانه التیام می‌پذیرفت که هنوز هم دیر نیست در نخستین جلسه هیئت دولت حال اگر تدبیر به برخورد و گوش پیچاندن نمی‌کنند اندک مایه تذکری بدهند که آزادی بیان را مراتبی است و عنود و لجوج را مشخصاتی! شما که همه آگهی‌ها و رپرتاژهایت برای روزنامه‌های مخالف دولت است پس چگونه تاب یک سوال از همان طایفه ای که همواره از آنان حمایت می‌کنی، نداری؟!
سخن پایانی این که به حرمت قلم، اندیشه، رسانه و شغلی که عاشقانه از آن دفاع می‌کنیم حرکت وزیر با هر اندازه و هرشکلی را قویا محکوم نموده همچنان و علیرغم یادداشت ایشان خواهان عذرخواهی رسمی‌هستیم و انتظار داریم آنان که با کمک رسانه‌های حامی‌دولت و فشار فراکسیون امید به عنوان اصلی ترین حامی‌حسن روحانی توانستند همچنان وزیر بمانند قدر این همه رشادت و هزینه‌پردازی‌ها را دانسته در عمل بین عنود و لجوج و دوست و همراه تمییز قائل شده در حمایت همانی باشند که می‌گویند حتی اگر در دفاع از آزادی بیان همانی نباشند که می‌نمایند!
