روزهای آخر تیرماه بود که ارتش عراق به روستای دیره و زرده حمله شیمیایی کرد. روستایی که این روزها فراموش شده است.
سرویس اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ روزهای آخر تیرماه بود که ارتش عراق به روستای دیره و زرده حمله شیمیایی کرد. روستایی که این روزها فراموش شده است.
سردار محمد باقر نیکخواه بهرامی که در دوران دفاع مقدس به مدت چند سال مسوول تبلیغات جبهه و جنگ «قرارگاه کربلا» و از سال 64 به بعد نیز فرمانده جنگ‌های نوین قرارگاه خاتم الانبیا (ص) بوده است، در مورد این حمله وحشیانه می‌گوید: تیرماه سال 1367 یادآور یکی از وحشتناک‌ترین و دردناک‌ترین جنایت‌های رژیم بعث عراق و صدام علیه غیرنظامیان بی‌گناه و روستاییان غیور «کرد» در روستاهای «زرده» ریجاب، «دیره» و «بابایادگار» در اطراف گیلان غرب است.
به عنوان مثال، در آن روز و در حالی که مردم روستای «زرده» و اهالی روستاهای اطراف در روز عید قربان اطراف چشمه روستا مشغول انجام مناسک مذهبی بودند، غافلگیرانه به قصد انتقام و تعمدا مورد بمباران 10 فروند هواپیما و پرتاب بیش از 30 فروند بمب و راکت شیمیایی حاوی گازهای کشنده «خردل»، «اعصاب» و «سیانور» قرار گرفتند و بلافاصله 275 نفر از این اهالی به‌ویژه کودکان و زنان و سالخوردگان در دم به شهادت رسیدند.
همچنین بیش از 1500 نفر به شدت مجروح شدند و شادی آنها به عزا تبدیل شد.جانیان حیوان صفت رژیم بعث عراق به این هم بسنده نکردند و روستاهای «دیره» و «بابایادگار» را نیز همزمان مورد بمباران مشابه قرار دادند و چندین نفر را شهید و بیش از 650 نفر را مصدوم کردند.
وی گفت: وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران در جهت افشای جنایت فوق توسط سفیر دائم خود در مقرر سازمان ملل طی سه نامه در روز 31 تیر و اول مردادماه سال 1367اطلاعات لازم را در اختیار دبیرکل سازمان قرار داد و خواسته‌های به حق کشورمان را مبنی بر محکومیت رژیم بعث عراق و تنبیه آن و اعزام کارشناسانی به این مناطق جهت بازدید از آثار و بقایای بمب‌ها و عوامل شیمیایی تکرار کرد.
اما همچون گذشته با سکوت و بی‌تفاوتی سازمان ملل و شورای امنیت مواجه شد و به خواسته‌های ایران جواب مساعد داده نشد. این، نشانه چراغ سبز آنها به عراق برای ادامه جنایت‌های این‌گونه بود.
بعد از این حادثه تا پایان جنگ و پذیرش آتش‌بس این حملات در جبهه‌ها کماکان ادامه داشت. وی در پایان گفت: مسوولان با احساس تعهد بیشتر و با ایجاد کلینیک‌های تخصصی مجهز و پزشکان متخصص نسبت به مساله درمان مصدومان شیمیایی روستاهای غرب و شمالغرب کشور توجه ویژه داشته باشند تا از مراجعه مصدومان به مراکز درمانی سایر استان‌ها به خصوص تهران که هزینه‌های گزاف و سردرگمی‌های آنها را به دنبال دارد ممانعت به عمل آورند.
