شهدای ایران: عقلا همواره دانشجو و جنبش دانشجویی را با پیشتاز بودن در عرصه های روز جامعه می شناسند، پیشتازی ای که همراه با اندیشه، منطق و استدلال قوی جهت اقناع فکری اقشار مختلف جامعه می باشد، این اقناع فکری در واقع همان دگرسازی است، دگر سازی ای که مقدمه آن خودسازی است، خودسازی ای از نوع شناخت و باور قلبی نسبت به اصول و ارزش هایِ دینی ای که تشکیل دهنده پایه های حکومت اسلامی هستند، از همین روست که استاد بزرگ تشکیلات، شهید بهشتی دانشجو را مؤذن جامعه می دانند و قضاشدن نماز امت را نتیجه خواب و غفلت او.

 

نقطه مقابل خواب و غفلت، بیداری و آگاهی است، بیداری ای از جنس بصیرت، نگاهی توأمان با شناخت و تشخیص صحیح در زمان لازم که اقدام و عمل را بواسطه دغدغه مندی در پی دارد.


اگر گزاره های میانی را کنار بگذاریم، در واقع به این نتیجه می رسیم که آگاهی و بیداری امت اسلامی که عامل سعادت آنها و پیروزی در فتنه هاست، معلول معرفت و شناخت اصول، ارزش ها و باورها در قالب خودسازیِ دانشجویان و جریان دانشجویی است، که در صورت فقدان علّت، معلولی در کار نخواهد بود، معلول که چه عرض شود، خودِ عامل نیز دچار غفلت می شود یا هم اگر اقدام به فعالیّتی از جنس سیاسی یا فرهنگی کند منجر به نتیجه مطلوب نخواهد شد، از همین بابت است که رهبر انقلاب اسلامی ملاک و لازمه فعالیّت های سیاسی و فرهنگی دانشجویان را معرفت دینی می دانند.


بسیار باید برحذر بود از فعالیّت های سیاسی و فرهنگی بدون معرفت و شناخت، پاگذاشتن در این مسیر بدون شناخت لازم، هلاکت را به همراه دارد، خواه ناخواه انسان در مسیری قرار می گیرد که در طیف افراد ساده لوح یا ساده اندیش دسته بندی می شود، حتی اگر عالم العلما گردد یا حاکم الحکما، به تعبیر رهبر انقلاب با آب نبات ترشی عرصه را دو دستی تقدیم دشمن می کند.


از نظر نگارنده متن، جریان دانشجویی اگر بدنبال اثرگذاری مطلوب بر جامعه بعنوان وظیفه اصلی خویش است، باید بخوبی اهمیّت موضوع را درک کند و اگر لازم است چاره ای اندیشه کند شاید حلقه مفقوده امروز این جنبش، کلیدواژه ای به نام «معرفت» باشد.