به گزارش شهدای ایران، مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: همه التماس دعا می‌گویند، عین دعایش را هم از بیخ حلق می‌گویند. عینش را خوب از بیخ حلق گفتی اما ندانستم که چه می‌خواهی! یک وقت می‌بینی هیچ چیز هم نمی‌خواهد. از روی عادت گفته است. این جوری این هم بازی است. درست است که دنیا بازیچه است. اما با دین خدا نباید بازی کرد. با خدا و اولیای خدا، بازی چرا؟! امیدوارم خدا عفوش را شامل حال ما کند و آنهایی که اهل صفا و وفا و بزرگی‌اند کوتاهی‌های ما را عفو کنند. حالا که این جور شد؛ از خدا بخواهید.

 
آن طرفش را هم می‌گوید؛ فقر. اگر این یکی را بشناسید می‌توانید آن طرفش را هم بخوانید. در کتاب‌ها هم از امیرالمومنین(ع) نوشته‌اند الا وَ اِنَّ مِنَ البلاءِ الفاقَهَ. یعنی تهیدستی؛ پول ندارم، زور ندارم. در اجتماع نمی‌توانم خودم را اداره کنم. وَ اَشَدُّ مِنَ الفاقَهِ مَرَضُ البَدَنِ. مثل همان قبلی است. می‌گوید الحمدلله اگر پول ندارم لااقل مریض نیستم. یا می‌گوید پول چه فایده دارد؟ من مریضم. مرض بدتر از فقر است. وَ اَشَدُّ مِن مَرَضِ البدَنِ مَرضُ القَلبِ.

 
این هم عیدی است. اگر آن را در کاغذ بنویسی و در جانماز بگذاری هر وقت خواستی غصّه بخوری، ببینی برای کدام غصه می‌خوری؟ برای چیزی غصّه بخور که بیرزد. برای هر کدام هم که خواستی شاد شوی، ببین که به شادیش بیار زد. روی جای هر کدام کار کن. این، هم علم دنیاست و هم آخرت. مال امیرالمومنین(ع) است. بافته کسی نیست مال علی(ع) است.

 
کتاب طوبی محبت؛ جلد چهارم - ص 25

 
*مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی