شهدای ایران:حضرت آیت الله شبیری زنجانی با نقل شش خاطره از ارتباط صمیمی امام خمینی و آیت الله العظمی خویی روابط صمیمی این دو مرجع فقید شیعه را بیان کرده است.
متن خاطرات حضرت آیت الله شبیری زنجانی از کتاب جرعه ای از دریا را منتشر  می شود:

* این را از حاج آقای والد شنیدم. وقتی آیت الله خویی قم آمد و بر آیت الله خمینی وارد شد، ما به عنوان این‌که مقرّر درس آیت الله نائینی آمده است، رفتیم و از ایشان دیدن کردیم.

 این قضیه قبل از دوره ما واقع شد. در دوره ما هم یک بار آیت الله خویی به قم تشریف آورد و ما ایشان را زیارت کردیم.

*  شنیدم وقتی آیت الله خمینی به عراق تبعید شد، وقتی به کاظمین وارد شد، به آیت الله خویی تلگراف یا تلفن کرد که من آمده‌ام.

*  مطلب دیگری که شنیدم و قطعی و مسلّم است، این‌که در نجف وقتی آیت الله خویی از آیت الله خمینی دیدن می‌کند، چند روز بعد ایشان دوباره تصمیم می‌گیرد به دیدن ایشان برود. برخی از نجفی‌ها به آیت الله خویی اعتراض می‌کنند که شما با این کار نجف را تضعیف می‌کنید. دفعة قبل دیدن کردید و دیدار مجدّد لزومی ندارد. آیت الله خویی ترتیب اثر نمی‌دهد و دفعات متعدّد به دیدن آیت الله خمینی می‌رود.

* وقتی مرحوم آقا مصطفی از دنیا رفت، نماز ایشان را آیت الله خویی خواند.

* یک وقت آیت الله خویی به مرحوم آقای آسید احمد فهری، عبایی می‌دهد که به آیت الله خمینی هدیه بدهد. وقتی آقای فهری عبا را به آیت الله خمینی تقدیم می‌کند، آیت الله خمینی می‌فرماید: خیلی خوشوقتم که شما رابطه‌ات را با ایشان حفظ کرده‌اید. و از این جهت آیت الله خمینی قدردانی می‌کند.

 همچنین می‌فرماید: اگر فرستنده آیت الله خویی نبود، من همین عبا را به شما هدیه می‌کردم ولی چون ایشان هدیه داده است، من این را برای خودم نگه می‌دارم. سپس داخل می‌رود یا دستور می‌دهد که از داخل عبایی بیاورند و آن عبا را به آقای فهری اهدا می‌کند.

* به نظرم از حسین آقا – فرزند مرحوم آقا مصطفی – شنیدم: اوائلی که آیت الله خمینی در نجف بود، منزل ایشان خیلی گرم بود و گرما ایشان را خیلی اذیت می‌کرد. آیت الله خویی تا وارد منزل آیت الله خمینی شد، نگاهی به اطراف منزل کرد و یک دستور معماری داد که مثلاً فلان جای منزل را خراب و در سرداب، فلان تغییر را ایجاد کنید تا مشکل گرمای هوای منزل حل شود. آنها هم بر طبق دستور آیت الله خویی عمل کردند و مشکل گرما حل شد. آیت الله خویی در معماری مسلّط بود.

جرعه ای از دریا، ج3، ص672

*حوزه